LADY & HELL

ลำดับตอนที่ #4 : @CHAPTER 2#

CHAPTER 2
ภาษาอังกฤษ VS ภาษาเฮลกิ


ท่ามกลางเมืองชนบทที่ยากไร้ บ้านเรือนผุพัง สภาพอากาศอบอวลไปด้วยมลพิษ หญิงวัยกลางคนหน้าตาสะสวยแต่เปรอะเปรื้อนไปด้วยเขม่าของถ่าน จูงมือเด็กสาวหน้าตาน่ารักกึ่งเดินกึ่งวิ่งไปที่ท่าเรือ ก่อนจะโบกมือให้ชายที่ใส่สูทดูดีมีราคาที่กำลังยืนสูบบุหรี่รอเธออยู่

ชายวัยกลางคนจ้องมองเด็กหญิงหน้าตาน่ารักอย่างเอ็นดูก่อนจะยิ้มกว้างให้เธอพลางเอื้อมมือไปลูบหัวของเธอเบา ๆ

“สวัสดีเด็กน้อย ^^”

“แม่ คนนี้คือใครคะ ?!” เด็กหญิงหน้าตาน่ารักเอ่ยถามแม่ ก่อนจะเกาะแขนของผู้เป็นแม่ไว้แน่น

“พ่อของหนูไงลูก !”

“คุณพ่อตัดไม้อยู่ในป่านั่นต่างหาก คนนี้ไม่ใช่พ่อของฟานี่ !!!” เด็กหญิงเอ่ยเสียงดังพลางสะบัดมือแม่ ก่อนจะหันหลังเตรียมวิ่งหนีไป หากแต่เธอไม่สามารถสู้แรงจากมือหนาของชายวัยกลางคนได้

“อ้ะ !! ฟานี่เจ็บนะ !!!” เด็กหญิงกรีดร้องเสียงแหลมก่อนจะดิ้นสุดแรงเพื่อให้หลุดจากการจับกุมของชายแปลกหน้า

“ฟานี่ลูกแม่ แม่ไม่อยากให้หนูจมปลักอยู่ที่นี่ แม่ไม่อยากให้หนูลำบาก ไปกับคุณพ่อเค้านะลูก !!” หญิงวัยกลางคนเอ่ยปนเสียงสะอื้นก่อนจะมองลูงสาวดิ้นอยู่ในอ้อมแขนของบอดิการ์ดของชายวัยกลางคนที่ยิ้มมุมปากให้เธอ

“ดีแล้ว สเตฟ เธอคิดถูกที่ยกลูกสาวของเราให้ฉันไปเลี้ยง !”

“ถ้าฉันไม่ตกต่ำแบบนี้ ฉันจะไม่มีวันยกลูกสาวให้คนเลว ๆ อย่างแก !”

“ถึงฉันจะเลว แต่ฉันก็เคยเป็นผัวเธอ และเป็นพ่อของทิฟฟานี่ !” ชายวัยกลางคนตะคอกใส่ร่างบางก่อนจะโยนเงินจำนวนไม่มากใส่หน้าของหญิงสาวพลางส่งเสียงหัวเราะในลำคอก่อนจะเดินขึ้นเรือไป ทิ้งให้หญิงสาวทรุดตัวลงกับพื้นและร้องไห้

ทิฟฟานี่พยายามที่จะออกจากเรือนี้ให้ได้ เด็กหญิงตัดสินใจวิ่งหนีบอดิการ์ดหน้าเข้ม ก่อนจะกระโดดลงจากเรือไปโดยลืมคิดไปว่าเธอว่ายน้ำไม่เป็น เด็กหญิงพยายามตะเกียกตะกายเพื่อที่จะว่ายน้ำเข้าฝั่งให้ได้ แต่ตัวเธอกลับค่อย ๆ จมลง จมลง ไปเรื่อยๆ …

“นี่เจ้า เป็นอะไรน่ะ !” เสียงอะไรน่ะ ฉันจะจมน้ำอยู่แล้ว ช่วยฉันที !!

“เฮ้ ยอดรักของข้า เจ้าเป็นอะไรไป !?” ใคร ? ใครคือยอดรักของใคร ฉันจะตายอยู่แล้ว ช่วยด้วย !

“ไม่ได้การล่ะ !” เสียงผู้ชายใช่มั้ย ไม่ได้การล่ะคืออะไร ช่วยฉันด้วย ฉันไม่ไหวแล้วนะ

อยู่ ๆ ฉันก็รู้สึกเหมือนมีอะไรเย็น ๆ มาแปะอยู่บนหัวสวย ๆ ของฉัน ก่อนที่ฉันจะตื่นจากฝันอันโหดร้ายของฉัน ใช่ ฉันฝัน เป็นฝันที่หลอกหลอนฉันมาตลอดสิบกว่าปี ไม่น่าเชื่อสินะว่า ดาราสาวสวยอย่างฉัน (?) จะเคยผ่านเรื่องราวโหดร้ายมาขนาดนั้น เห้ออ คิดแล้วฉันก็เศร้าตัวเองเหมือนกัน แต่ไม่ได้ ทิฟฟานี่คนนี้ จะไม่มีวันพ่ายแพ้ แบบนั้นอีกแน่ ! แต่เอ๊ะ ไอคนหล่อ ๆ ที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ตัวฉันนี่ ใครกันนะ ?? ฉันเบิกตาโพลงเมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อคืนที่ฉันได้พบเจอกับคนบ้าที่อ้างตัวว่าเป็นลูกยมทูตหรืออะไรนี่แหล่ะ =,.= ฉันลุกขึ้นมานั่งอย่างรวดเร็วพลางกวาดสายตามองคนบ้าที่แต่งตัวประหลาด ๆ จ้องมองฉันตาไม่กระพริบ นี่ถ้าสายตาหมอนี่เป็นเลเซอร์ล่ะก็ ฉันพรุนไปแล้ว = =!

“ตื่นแล้วหรอยอดรัก ข้าตกใจแทบแย่นะ เจ้านอนตัวสั่น เหงื่อเจ้าก็ออกราวกับโดนท่านพ่อข้าสาบงั้นแหล่ะ !” หมอนี่พูดพลางยิ้มกว้างเหมือนคนบ้า บ้าแต่หล่อแฮ้ะ =,.= ไม่นะฟานี่ หมอนี่คนบ้า ห้ามคิดว่าหล่อเชียว !

“กะ กะ แก ยังไม่ออกไปจากห้องของฉันอีกหรอ ?!”

“เจ้าก็เห็นว่าข้านั่งอยู่นี่ เจ้าจะถามหานรกทาทารัสหรือไร ?!” ห๊ะ ?! นรกอะไรนะ - - ฉันปั้นหน้าบูดเบี้ยวราวกับโดนหมียักษ์กำลังตะครุบหน้าสวย ๆ ของฉัน (?) หมอนี่บ้าเข้าขั้นแล้วนะ จนฉันจะบ้าเขื่อมันอยู่แล้ว : (

“นายเป็นบ้าอะไรห้ะ ออกไปจากห้องฉันได้แล้ว !” ฉันพูดพลางดันตัวหมอนี่ออกอย่างแรง เน้นว่าอย่างแรง ! แต่หมอนี่มันไม่ขยับเลยแม้แต่นิดเดียว นี่ฉันออกแรงจนกระบังลมฉันจะฝ่อแล้วนะ ! (กระบังลมฝ่อได้หรอฟานี่ ?! - -) ตอนนี้ฉันทั้งผลักทั้งถีบ บอกได้เลยว่าถีบของแท้ หมอนี่มันเป็นคนหรือหินเนี่ย ไม่ขยับเลยเฮ้ !

“พอเถอะยอดรัก ข้าเจ็บนะ”

“นายไม่ขยับด้วยซ้ำ อย่ามาสำออยนะ ออกไป ไอหัวฟู !!!”

“เจ้าเรียกใครนะ ?!” หมอนี่จ้องฉันอย่างเอาเรื่อง ฉันแอบเห็นนัยน์ตาเขาเป็นสีแดงขึ้นมาวาบนึง อู๊วว ขนลุกไปถึงกระดูกแล้วล่ะ ทำไมหมอนี่ถึงได้เปลี่ยนสีตาได้ หรือฉันตาฝาด ฉันขยี้ตาอย่างแรงก่อนจะกระพริบตาถี่ ๆ แล้วมองหน้าหมอนี่ให้ชัดอีกรอบ

“ตอบสิว่าเจ้าเรียกใครว่า ไอหัวฟู !” แง้ หมอนี่มันยื่นหน้าเข้ามาใกล้ฉัน นัยน์ตาของเค้าเปลี่ยนเป็นสีเขียว ตามด้วย ม่วง ตามด้วย บลา ๆ สีเปลี่ยนไปเรื่อย ๆ อ่ะ แง้แง้ แม่จ๋า หมอนี่มันตัวอะไร !!!!!!

“อ่ะ เอ่อ คือ นายชื่ออะไรนะ ก็แบบชื่อนายมันเรียกยากนี่ ฉันเพิ่งตื่นนะ เห็นหัวนายฟู ๆ ก็เลยเรียกไปแบบนั้น คือฉันไม่ได้ตั้งใจนะ คือฉันคือแบบ …” ฉันพูดรัวเป็นต่อยหอย สาบานเลยว่าฉันไม่เคยกลัวใครเท่าหมอนี่มาก่อน เป็นคนบ้าที่เปลี่ยนสีตาได้ โอ้ชีวิตฟานี่ ! = =

“ข้าชื่อ ชาโรยอล แล้วข้าจะบอกเจ้าไว้เลยนะว่า ผมทรงนี้นิยมกันมากในหมู่ราชวงศ์ของนรก เจ้านี่ช่างไร้สติปัญญา !”

“นี่จะบอกให้นะชาโรยอล โลกมนุษย์นี่ไม่นิยมทำทรงนี้หรอกย่ะ มันดูยุ่งเหยิง ไร้สมรรถภาพ น่ารังเกียจที่สุด !” ฉันพูดกระแทกเสียงดัง เอ๊ะ เหมือนฉันจะพูดว่าโลกมนุษย์ = = แสดงว่าฉันเชื่อที่หมอนี่พูดอ่ะสิ ไม่นะ ฉันพลาด หมอนี้ยิ้มกริ่มก่อนจะตบมือให้ฉันเบา ๆ พลางยื่นหน้ามาซะใกล้ คนบ้าอะไรลมหายใจร้อยยังกับกาต้มน้ำ (?) -////-

“เจ้าเชื่อแล้วสินะว่าข้ามาจากนรกจริง ๆ !”

“ปะ เปล่านะ ใครจะไปเชื่อนาย !” ใช่ใครจะไปเชื่อ ฉันเปล่านะ รีดเดอร์เชื่อหรอ ไม่เน้อะ = =”

“ต้องให้ข้าสำแดงฤทธิ์ให้เจ้าดูอีกแล้วหรือนี่ !”

“โอ้ว ไม่นะ ฉันเชื่อ ๆ เชื่อที่สุดในสามโลกเลยล่ะ = =” ฉันรีบลุกขึ้นจากเตียงก่อนที่หมอนี้จะทำให้ฉันลอยขึ้นมาเหมือนเมื่อคืนอีก ฉันรีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปเพื่อทำธุระส่วนตัวพลางคิดเรื่องเมื่อวานและเมื่อกี้ว่า นี่ฉันทำงานจนประสาทหลอนหรืออะไรกันแน่ !? -,.-

“ยอดรัก เจ้าจะเข้าไปในห้องที่มีบ่อน้ำเล็ก ๆ นั่นทำไม ?!” เลิกเรียกฉันว่ายอดรักเถอะ คือได้ยินทีไร รู้สึกขนลุกซู่ซ่าไปหมดเลย =,.=

“อาบน้ำ !!” ฉันตะโกนตอบกลับไป หมอนี่คงรู้จักคำว่าอาบน้ำนะ นรกเค้าอาบน้ำกันรึเปล่านะ สงสัยจังแฮ้ะ

“อาบน้ำทำไมรึ ตัวเจ้าก็หอมรัญจวนใจข้าอยู่แล้ว !” รัญจวนใจ โถ่หมอนี่มันบ้า บ้าเข้าขั้นแล้วนะ -///-

“เป็นคนก็ต้องอาบน้ำสิ หรือว่า นรกอย่างนายไม่อาบน้ำกัน !”

“ชนชั้นระดับข้าไม่อาบหรอก กายพวกเราไร้ซึ่งกลิ่น หากแต่เวลาโกรธหรือเจอพวกที่บาปหนากายเราจะมีกลิ่นไหม้”

แสดงว่าฉันเป็นคนดีสินะเนี่ย อิอิ >< นี่ฉันจะดีใจทำไมนะ หมอนี่บ้า บ้าบ้าบ้า

ฉันจัดแจงธุระของตัวเองเสร็จเรียบร้อยก่อนจะเดินออกมาจากห้องน้ำพลางมองหาไอหัวฟูที่ตอนนี้หายหัวฟูๆไปไหนแล้วไม่รู้ หรือว่าจะเปลี่ยนใจกลับนรกไปแล้วนะ = =

“นี่ยอดรัก ไอนี่มันอะไร ?!” เสียงดังมาจากห้องครัวนี่ ฉันเดินไปที่ห้องครัวอย่างหวาดระแวง กลัวว่าหมอนี่จะดักฆ่าฉันน่ะสิ คนบ้าสมัยนี้ไว้ใจไม่ได้ โดยเฉพาะคนบ้าที่มาจากนรก = =

“อะไร ?!” ฉันถามไอหัวฟูที่นั่งจ้องหนังสือพิมพ์ของเมื่อวานที่วางอยู่บนเคาน์เตอร์อย่างสงสัย

“ตัวหนังสือนี่ !! บางคำข้าก็อ่านออก บางคำก็อ่านไม่ออก นี่มันไม่ใช่ภาษาเฮลกิใช่หรือไม่ ?!”

“มันคือภาษาอังกฤษ นายไม่รู้จักหรอ ?!”

“แล้วเจ้ารู้จักภาษาเฮลกิมั้ยล่ะ ?!” เออนั่นสิ - - ไม่รู้จักแฮ้ะ ถ้าฮงกิอ่ะรู้จัก 5 55 นักร้องขวัญใจฉันเอง วู๊ววว

“เจ้ายิ้มอะไร คิดถึงวันที่เราได้สมสู่กันรึ ?!” ห้ะ !!!!! 0_0 สมสู่ !!! นายคิดบ้าอะไรเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยย

“ไอบ้า !!!!! สมสู่บ้าอะไรของนาย แล้วตกลงภาษาเฮลกิมันคืออะไรกันแน่ !”

“ก็ภาษานั่นแหล่ะ เป็นภาษาที่นรกใช้กัน !”

“ไหนเขียนชื่อนายให้ฉันดูหน่อยสิ !!” ฉันอยากจะรู้จริง ๆ ว่า ไอภาษาเฮลกิบ้าบอนั่นมันเป็นยังไง คนสวยงง = =??

ฉันเบิกตาโพลงที่อยู่ ๆ เค้าก็จิกเล็บตัวเองลงบนกระดาษหนังสือพิมพ์แล้วเลือดก็ไหลออกมาจากนิ้วของเค้า ก่อนที่เค้าจะเริ่มเขียนชื่อของตัวเขาเองด้วยเลือด ห้ะ เลือด !! เลือดนะเลือด 0_0

“นี่นายทำบ้าอะไร !!” ฉันยืนเอามือปิดปากตัวเองไว้พลางจ้องมองเค้าด้วยสายตาหวาดระแวง ฉันระแวง ถ้าหมอนี่เบื่อจะใช้เลือดตัวเองละ แล้วหันมาใช้เลือดคนสวยอย่างฉัน ฉันไม่ตายหรอ แงแง T^T

“เขียนชื่อข้าไง อ่ะเสร็จละ !” เค้าเอ่ยพลางถูนิ้วที่เปื้อนเลือดบนกระดาษหนังสือพิมพ์ก่อนที่เลือดบนนิ้วของเขาจะหายไปราวกับมันไม่เคยไหลออกมา บ้า ฉันต้องบ้าแน่ทิฟฟานี่ เธอเป็นบ้าไปแล้ว !! >0< ฉันจ้องมองชื่อเขาที่เขียนด้วยเลือด มันเป็นตัวภาษาอังกฤษชัด ๆ อ่ะ CHANYEOL เนี่ย !! แล้วมันจะเป็นภาษาเฮลกิได้ไงฟร้ะ !!!?

“นี่มันภาษาอังกฤษ - -!”

“ภาษาเฮลกิ !”

“อังกฤษ !!!”

“มันอ่านว่า ชาโรยอล!”

“ชานยอล ต่างหากเล่าตาบ้า !”

“ชื่อของเจ้าก็อ่านว่า ทีราฟาเน่ !”

“ทิฟฟานี่ !!!”

“มันคือภาษาเฮลกิ !!”

“ภาษาอังกฤษ !!”

“ถ้าเจ้ายังจะเถียงข้าล่ะก็นะ ข้าจะสะกดจิตเจ้าให้มาสมสู่กับข้าวันละ 100 รอบเลย !”

“ไอบ้า !” ฉันรีบวิ่งออกจากห้องครัวโดยด่วน หมอนี่มันบ้า คนบ้าที่มาจากนรก คนลามกที่หื่นกามที่สุด !!!!

To be continue✿