Undefeated warrior นักรบไร้พ่าย #แพ้แก้มก้อน

สวัสดีนักอ่านทุกท่าน นิยายเรื่องนี้ไรท์แต่งขึ้นมาตามจินตนาการของไรท์ ตัวละครและสถานที่เป็นเพียงเรื่องสมมติขึ้นมาทั้งหมด นิยายเรื่องนี้สร้างขึ้นเพื่อความสุขความบันเทิงใจ ไม่มีเจตนาจะพาดพิงถึงใคร ขอให้ผู้อ่านมีความสุขกับนิยายเรื่องนี้ และช่วยเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะ กดหัวใจให้กันเยอะๆ จะพยายามเขียนให้สนุกที่สุดนะ

#แพ้แก้มก้อน

เมื่อตะวันลับขอบฟ้าแสงไฟจากเมืองกรุงเริ่มส่องสว่าง เมืองหลวงในยามค่ำคืนช่างสวยงามยิ่งนัก ยามนี้เป็นเวลาที่ใครหลาย ๆ คนเลิกงานและกำลังเดินทางกลับบ้าน แต่ไม่ใช่กับสองพี่น้องฝาแฝดชาย เจวา-เจนีน ทั้งสองคนทำงานแทบทุกอย่างที่ทำได้เพื่อนำเอาเงินไปใช้หนี้เพื่อรักษาบ้านหลังน้อยที่พ่อแม่ทิ้งไว้ให้ก่อนท่านทั้งสองจะจากไป แบบไม่มีวันหวนกลับ

เพล้ง!!

เจวา : วันนี้กูไม่มี

เจ้าหนี้ : ไม่มีไม่ได้พวกมึงพลัดมา 3 วันแล้ววันนี้นายกูต้องได้เงิน

เจวา : ก็กูบอกว่าไม่มี!!! จะให้กูเอาที่ไหนไปให้มึง!!!

เจ้าหนี้ : จัดการ

พลั่ก พลั่ก พลั่ก

เจวา : โอ๊ย อะ ไอ้เหี้X

เจนีน : อย่าทำพี่ผมนะ

เจวา : อย่า!!

เพี้ย!!!

เจนีน : โอ๊ย ฮึก ผมขอร้อง

เจวา : อย่ายุ่งกับน้องกู!!!

พลั่ก พลั่ก พลั่ก 

เจ้าหนี้ : อย่ามาทำเก่ง ค้นบ้านมันอะไรมีค่าเอาไปให้หมด

เจนีน : ผมขอร้องวันนี้พวกผมมีแค่นี้จริง ๆ เอาไปก่อนได้มั้ยครับ ฮึก ฮึก

เจ้าหนี้ : ให้ตั้งแรกก็สิ้นเรื่องถ้าครั้งหน้าพวกมึงไม่มีเตรียมตัวไว้ได้เลย ไปกลับ

.

.

เจวา : เจ็บหรือเปล่า

คนพี่รีบเข้าไปดูคนน้องแก้มซ้ายของเจนีนบวมตุ่ยเพราะถูกพวกมันตบ 

เจนีน : อืมไม่เป็นไร ฮึก ฮึก

เจวา : เจไม่น่าให้พวกมันไปเลย

เจนีน : เราไม่อยากให้เจเจ็บ ฮึก ฮึก

เจวา : แค่นี้เราไม่เป็นอะไรหรอก

คนพี่ฝืนยิ้มทั้งที่จริงแล้วตัวเองก็เจ็บแต่จะมาทำตัวอ่อนแอต่อหน้าน้องได้อย่างไร ตอนนี้พวกเขามีกันแค่สองคนและการเป็นพี่ก็ต้องปกป้องน้องไม่ว่ายังไงก็ตามเขาจะไม่ยอมให้น้องต้องเจ็บปวดเด็ดขาด

เจนีน : เจเจ็บมากมั้ย ฮึก ฮึก 

เจนีนจับไปที่ใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอบฟกช้ำความเป็นห่วงพมาพร้อมกับสายใยของแฝดทั้งสองพวกเขาสามารถรับรู้ถึงความรู้สึกของอีกฝ่ายได้โดยไม่ต้องพูดอะไรเพียงแค่มองตาก็เข้าใจกันได้

เจวา : ขี้แยจริง เราไม่เจ็บหรอกหยุดร้องนะ

ฝ่ามือหนาลูบไปที่กลุ่มผมนุ่มของคนน้องเพื่อปลอบประโลมและดึงคนน้องเข้ามากอดเอาไว้ไม่ให้คนน้องต้องกลัวหรือกังวลเพราะว่ามันจะต้องผ่านไปได้ด้วยดี

เจนีน : เดี๋ยวพรุ่งนี้เราจะไปหางานทำเพิ่มนะ

เจวา : ไม่ต้องเจทำเยอะแล้วเดี๋ยวหาเพิ่มเอง เราไม่อยากให้เจเหนื่อย

เจนีน : เพื่อบ้านนี้เราไม่เหนื่อยหรอกเราจะไม่ยอมให้พวกเค้ายึดบ้านนี้เด็ดขาด

เจวา : พวกมันจะไม่มีทางได้บ้านนี้ไป เจไม่ต้องห่วงยังไงเราก็จะได้อยู่บ้านของพ่อกับแม่ต่อไปนะ

เจนีน : อื้ม ฮึก ฮึก

ไม่เคยมีวันไหนที่ได้หยุดพักสองพี่น้องทำงานหาเงินเลี้ยงส่งตัวเองเรียนจนจบแต่ก็ยังต้องหาเงินมาใช้หนี้เพื่อปกป้องบ้านอันเป็นที่รักและเป็นสิ่งเดียวที่ยังคงบอกว่าที่นี่คือครอบครัว ถึงจะเหลือแค่สองคนแต่ความรักความห่วงใยของพี่น้องก็ยิ่งใหญ่ไม่แพ้สิ่งใด ความทุกข์ทนที่พระเจ้าได้ทดสอบอุปสรรค์ทั้งหลายที่ผ่านมาความท้อแท้ที่เกิดขึ้นแม้ยามยากลำบากแค่ไหนสองพี่น้องก็ไม่มีวันทิ้งกันขอเพียงพระเจ้าโปรดเห็นใจเด็กทั้งสองให้พวกเขาได้กลับมามีความสุขอีกครั้งได้ใช้ชีวิตในแบบที่ตัวเองอยากทำได้โปรดปลดปล่อยพวกเขาให้ได้มีความสุขด้วย

.

.

.

เจนีน (อายุ23) แฝดน้อง น่ารักน่าเอ็นดู ยิ้มไปทั่ว ใสซื่อบริสุทธิ์ เชื่อคนง่าย จริงใจ ขี้สงสารใจอ่อน ขยันทำงาน กลัวผีมาก ( ยิ้มให้ทุกคนบนโลกโกรธใครไม่เป็น แต่โดนงอนยังไม่รู้ตัว )

เจวา (อายุ23) แฝดพี่ โผงผาง ไม่ยอมใคร เชื่อใจคนยาก ขี้ระแวง จริงใจ  ขี้งอน ขยันทำงาน กลัวผีมาก รักน้องมากกว่าตัวเอง ( หากมีใครทำเจนีนร้องไห้หรือเจ็บคนนั้นมันต้องเจ็บมากกว่า 10 เท่า )

นักรบ (อายุ 30) รองประธานบริษัท มีพี่ชาย 1 คน สุขุม ยิ้มยาก ขี้รำคาญ ห้ามใครขัดใจ ไม่ยอมใคร สายเปย์ ( ถ้าอยากได้ดวงจันทร์มีหรือจะซื้อให้ไม่ได้ )

เก้าทัพ (อายุ 32) ประธานบริษัท มีน้องชาย 1 คน ใจเย็น พูดน้อย ใจดี มีเหตุผล ขยันทำงาน  ทาสแมว รักสัตว์ สายเปย์ ( ให้ได้หมดเหลือแต่ตัวก็ยอม ยกเว้นแมวถึงตายก็ไม่ให้ )

ปล. แฝดทั้งสองจะเรียกอีกคนว่าเจเหมือนกัน แต่คนอื่นจะเรียกชื่อหลังเพื่อไม่ให้สับสน เช่น วา กับ นีน 

มาติดตามเรื่องราวไปด้วยกันนะฮะ ถ้าเข้ามาอ่านกันแล้วกดหัวใจเป็นกำลังใจให้หน่อยน๊า จุ๊บ จุ๊บ