ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Life In New Zealand ตลุยนิวซีแลนด์!

    ลำดับตอนที่ #6 : เมื่อโฮมซิค? [ประสบการณ์]

    • อัปเดตล่าสุด 25 พ.ย. 57




    เพราะเหตุการณ์เพิ่งผ่านมาสดๆร้อนๆ เราเพิ่งโฮมซิคค่ะ555555
    ไม่รู้มาโฮมซิคอะไรตอนนี้ ความจริงก็โฮมวิคไปแล้วรอบนึงตอนกลางปี

    คนส่วนใหญ่จะโฮมซิคช่วงแรกๆแต่เราโฮมซิคตอนอยู่มาสี่เดือนกลับไทยกลางปีพอ
    กลับมาที่นี่อีกรอบเท่านั้นแหละ
    โฮมซิคเลย เพราะมันยังทำใจกลับมานี่ไม่ได้ เพราะกลางปีนี่คือ
    กลับไทยเพียงแค่2อาทิตย์555555555555

    ช่วงนั้นตอนแรกๆยังไม่รู้ตัวว่าโฮมซิคก็แค่ซึมๆไม่ค่อยหัวเราะ
    ก็นึกว่าเบื่อโฮ้สต์ที่นี่เพราะโฮ้สต์เราค่อนข้างจู้จี้
    พอซึมเสร็จมีภาระเข้ามาต่อ... ท้องผูกค่ะ...

    โคตรเครียดเลยแบบโอ้ยทำไมมขี้ไม่ออกมันอึกอัดตันใจ
    เพราะเวลาเครียดแล้วร่างกายมันก็ทำงานผิดปรกติคือขี้ไม่ออก
    พูดไปก็อายนะคะเนี่ย... ถถถถถถ
     ช่วงนั้นก็ไลน์โทรคุยกับพ่อแม่ตลอดนะคะแต่พอได้คุยกันทีไร
    น้ำตามันก็ไหล โอ้ยมาเป็นเพลง5555555

    ก่อนนอนก็ร้องไห้ได้ยินเสียงก็ร้องไห้บวกกับเครียดขี้ไม่ออกอีก
    ช่วงนั้นถือเป็นช่วงลำบากกายใจมากค่ะ
    เลยค้นข้อมูลทำยังไงให้หายท้องผุก ช่วงนั้นถือว่าสุขภาพดีสุดๆ
    หันมากินผักทุกชนิดออกกำลังกายเช้าเย็นต้องลำบาก
    ตื่นตี5มาออกกำลังกาย ตอนเย็กกลับจากรร.ก็ออกกำลังกาย

    กินแต่ผักผลไม้ตอนเย็นกินแต่ข้าวต้มปลา ตอนเช้าก็กินข้าวโอ้ต ระหว่าง
    วันอัดแต่ผลไม้ ช่วงที่ฮึกขึ้นมาทำเลยลืมเรื่องร้องไห้คิดถึงบ้านเลยค่ะ
    วันๆคิดแต่จะไปออกกำลังกาย จะกินอะไร เลยกลายเป็นผลดีค่ะ
    นอกจากจะขี้ออกแล้วน้ำหนักลง โอ้ยมีความสุขค่ะ55555555

    ตอนนี้ก้โฮมซิคอีกรอบ ไม่เข้าใจจะมาโฮมซิคอะไรอีกรอบ
    ตอนนี้เพราะเดี๋ยวก็กำลังจะกลับบานอีกสอบอาทิตย์ 
    สงสัยอยากกลับมากไปหน่อยจนสลด5555555555

    แต่ที่สำคัญคือถ้าโฮมซิคอย่าอัดอั้นไว้เดี๋ยวซึมเศร้าค่ะ
    อยากร้องไห้ก็ร้องออกมาไปต้องเก็บไว้ จะรู้สึกดีขึ้นมากหลังร้องไห้ค่ะ


    เอาเป็นว่าวิธีแก้โฮมซิคของเราคือ

    ดูหนังเกาหลีค่ะ เราติดหนังเกาหลีก็ดูมันทั้งวันเวลาว่าง
    ดูเสร็จไปออกกำลังกาย ออกกำลังกายสมองปลอดโปร่งค่ะ
    นั่งสมาธิก่อนนอนก็ช่วยค่ะ ทำให้ใจเย็นด้วย
    หาอะไรทำอย่าให้ว่างดูหนังเกาหลีจบก็ไปคุยกับที่บ้าน
    ไม่ก็นอนค่ะ นอนได้นอนไป5555555555

    เราเข้าใจว่ามันยากอยู่ตัวคนเดียวเมืองนอกย่อมคิดถึงบ้านเป็นธรรมดา
    ถ้าท้อก็ดูบิลค่าเล่าเรียนสิคะ เป็นแรงผลักดันชั้นดี
    เห็นเงินที่จ่ายไปทีไรเป็นแรงกระตุ้นให้เรียนตลอด5555555

     
    Ⓒ QRD
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×