ก้อนกรวดกับขวดโหล

ลำดับตอนที่ #9 : ------ จบแร้วจ้า ------

ก้อนกรวดกับขวดโหล ตอน 10 (จบ)
“เราอยู่ไหนนะ” แก้วรู้สึกตัว
“เป็นอย่างไรบ้างแก้ว เจ็บตรงไหนบ้าง” ทรายขวัญนำผ้าอุ่นๆ เช็ดหน้าแก้วอย่างแผ่วเบา แก้วลุกขึ้นโผตัวกอดทรายขวัญร้องให้โฮ
“ไม่เป็นไรแก้ว เราอยู่ตรงนี้นะไม่มีใครทำอะไรแก้วได้” ทรายขวัญกอดตัวแก้วแน่น
“ทรายพาแก้วกลับบ้านนะ” ทรายขวัญขับรถยนต์ไปส่งแก้วที่บ้านน้าของเธอเพราะไม่รู้ว่า บ้านแก้วอยู่แค่รั่วข้างๆ

วันเปิดเรียน
“สวัสดี แก้วเป็นไงบ้างตั้งแต่กลับจากค่ายไม่ได้เจอกันเลยนะ” เจนทักทายแก้วด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม
“ก็ไม่ได้ไปไหน แต่ก็มีความสุขดี แล้วเจนละไปทำอะไรมาดูซิ หน้าผ่องเชียว” เจนหน้าแดงแล้วเล่าให้แก้วฟัง
“หลังกลับมาจากทะเลคราวนั้นนะ ครอบครัวของเราพากันไปเที่ยวทางเหนือ แก้วรู้ไหมคุณพ่อคุณแม่เรารู้จัก
ครอบครัวของ เนม ด้วยแหล่ะ” แก้วมองอย่างแปลกใจ
“ก็ ช่วงเวลา สองอาทิตย์เราได้เล่น ได้คุย ได้ทำอะไร อะไร ด้วยกันกับเนม เนมเขาเป็นคนดีนะแก้ว เจนเล่าอย่างชื่นชมเนมให้ฟัง แต่แก้วคงไม่ได้ตั้งใจฟังนักหรอกเพราะคิดถึงเรื่องของตัวเอง...
“แก้ว แก้ว...”
“นั่งเหม่อเชียว แล้ว ทรายขวัญละคืนดีกันยังละ” แก้วพยักหน้าตอบด้วยอาการหน้าแดง
.........อินเดินเข้ามาในห้องเรียน แก้ว
“แก้ว ยกโทษให้พี่อินนะ “ แก้ว เชิ้ด หน้าไม่สนใจเรื่อง ก่อน อินให้คำมั่นสัญญาจะไม่ยุ่งกับทรายขวัญแล้วจะดูแลแก้วเป็นน้องสาวที่ดีให้กับเขา
“พี่ ทรายขวัญไม่เจอกันนาน ดูพี่หล่อขึ้นนะคะ” เจี๊ยบเข้ามาทักทาย โดยที่มีเนมอยู่ด้วยตลอด ทรายขวัญมองอย่างแปลกใจทำไมเจี๊ยบเดินมากับเนม ทรายขวัญยักคิ้วให้กับเพื่อนรักอย่างรู้กัน
“เนมนะ ร้ายจริงๆนะแก” เนมส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ให้คืน

หน้าโรงเรียนแก้วป้ายรถเมล์ที่เดิม ทรายขวัญมารอ
แก้วกลับบ้าน
“ทรายขวัญ พี่เรนขอโทษนะ” ทรายขวัญมองเรน โดยไม่คิดจะเอาผิด ทรายขวัญจับมือเรน อย่างสัมพันธภาพที่ดีต่อกันและกัน
“แก้ว ดูนั่นซิ ทรายกับ สาวที่ไหนไม่รู้ยืนจับมือกันอยู่หน่ะแก้ว” แก้วหยุดเดินแล้วมองอย่างพิจารณา (อะไรกัน ไหนบอกว่าพี่เรนไม่ได้เป็นแฟน ดูซิ หยอกเล่นกัน น่ารักเชียว) แก้วทำอาการไม่พอใจหลบตัวเองอยู่ที่ในโรงเรียน
จนกว่าทรายขวัญกับเรนกลับไป.... รถก็ผ่านไปคันแล้วคันเล่า แก้วเดินออกไป ไม่เห็นทรายขวัญเธอเลยรีบขึ้นรถไปทันที โดยที่ทรายขวัญยังรอ อยู่ตรงนั้นแค่เดินไปซื้อน้ำเอง พลาดกับแก้วจนได้นะทรายขวัญ
“สวัสดี แก้ว” แก้ววางหูใส่ทรายขวัญ (แก้วจะโกรธเขาทำไมนะ) แต่ถึงอย่างไรแก้วก็คงหงุดหงิดอยู่ดี เพราะอีกสองวันเป็นวันเกิดทรายขวัญ แก้วมองไดอารี่ที่เขียนถึงทรายทุกวันอีกสองหน้าก็หมดเล่มแล้ว...ทำไงดี
….ทรายขวัญเป็นกังวลใจนักแก้วเป็นอะไร เราก็ไม่ได้ทำอะไรผิดซะหน่อย ทรายขวัญนอนคิดนั่งคิด คิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออก แล้วยิ่งช่วงสองวันนี้เตรียมงานวันเกิดของตัวเอง เหล่าพวกหมู่เพื่อนพ้องจะมาร่วมงาน รวมถึงแก้วที่จะขอเป็นแฟนต่อหน้าทุกคน
“ฮัลโหล พี่อินเหรอค่ะ ไปซื้อของขวัญให้ทรายไปด้วยกันได้ไหม” แก้วโทไปชวนพี่ที่แสนดีให้ไปด้วยกัน อินตอบรับทันที
“...ทรายขวัญจ๊ะ ช่วยพี่เลือกเสื้อหน่อยซิตัวไหนสวยดีคะ”

ร้านเสื้อ
“แก้วดูซิ ชุดนี้เหมาะกับแก้วนะพี่ว่า” แก้วยิ้มหันไปมา เหลียวเห็นทรายขวัญกับเรน
“อ่าวนั่น เรนกับทรายขวัญนี่พี่ไปทักเขาหน่อยดีกว่า” อินจูงมือแก้วไปหาคู่เรนกับทรายขวัญ
“เป็นอย่างไร บ้างแก้ว นี่อีกสองวันจะเป็นวันเกิดทรายเห็นว่าจะประกาศ ว่าใครได้เป็นแฟนทรายด้วยนะ” ทรายขวัญยืนข้างๆ สะกิดเรนอย่างอายๆ
“ค่ะ แก้วก็คงรู้แล้วละว่าใคร” แก้วตอบประชดด้วยหางตาที่ไม่น่ารักใส่ทรายขวัญ อินรีบขอตัวไปที่อื่น

ร้านไอศครีม
“แก้วเป็นอะไรคะ หงุดหงิด เรนกับทรายเหรอ” แก้วพูดว่าอินไม่ให้พูดถึง
“พี่อิน รักแก้วไหม “อิน งง กับคำพูดของแก้วและรู้ว่าแก้วคิดอย่างไรกับทรายขวัญ
“แก้ว ใจเย็นๆ ก่อนนะ พี่เชื่อ ว่า เรนเขา...” แก้วลุกขึ้นหนีแล้วเดินออกจากร้านไป

วันนี้ก็มาถึง
“Happy Birth Day จ๊ะ ทรายขวัญ” เรน มาถึงบ้านทรายขวัญแต่เช้างาน มีขึ้นในช่วงกลางวัน แขกผู้ใหญ่เริ่มทยอยเข้ามา ทุกคนมาในงานกันพร้อมเพียง เหลือแต่คนสำคัญของทรายขวัญเท่านั้น
“ทรายเป่าเทียนซิค่ะ” ทรายขวัญยังชะเง้อรอ แก้วอยู่แต่ด้วยเวลา ต้องรีบเป่าเทียน
“…..โห ตัวโตขึ้นเยอะเลยนะทรายขวัญ” คุณพ่อคุณแม่ของ....
“อ่ะ นี่ การ์ด.........” คุณแม่ยื่นการ์ดให้ทราย

.....Happy Birth Day นะ
อายุครบ 18 แล้วซินะ ทราย จำได้ไหมว่านัดกับใครไว้
น้องหนู
ทรายขวัญวางการ์ดลงด้วยความแปลกใจ แล้วถามคุณแม่
“เขาอยู่ไหนคะ” คุณแม่ชี้ไปที่บ้านข้างๆ แล้วบอกให้ไปดูข้างบนเขาคงอยู่ข้างบนมั๊ง ทรายขวัญวิ่งกระหืดกระหอบข้ามรั่วโดยเร็ว วิ่งขึ้นไปบนห้องนอนนั่น .....ไดอารี่ สีชมพูถูกวางไว้
“ก้อนกรวดกับขวดโหล”
“ทรายแก้ว”
....ทรายขวัญนั่งลงอ่านไดอารี่ทุกหน้า เพราะมีแต่เรื่องของตัวเองจนมาถึงหน้าสุดท้ายของเล่ม เขียนเอาไว้
สุขสันต์วันเกิดนะ
น้องหนู
.....ทรายขวัญน้ำตาไหลอาบแก้ม ลงมาจากบ้านพร้อมกับไดอารี่ เข้าบ้านรีบไปเอาจักรยานถีบไปที่ ร่มไม้ใหญ่นั่น
….เด็กผู้หญิง ยืนอยู่ริมตลิ่งทอดมองความกว้างของขอบสระน้ำ พร้อมกับถือขวดโหลในมือ
“แก้ว ...” ทรายขวัญโอบกอดเข้าที่แผ่นหลัง
“ทรายโง่เอง แก้ว” แก้วหันหน้ามาเจอกับใบหน้าของทรายขวัญ
“อ่ะนี่ ของขวัญ “แก้วยื่นขวดโหลที่ใส่ก้อนกรวดเล็กๆ และการ์ดใบนั้นที่แก้วเคยให้กับทรายเมื่อ 6 ปีก่อน
“เธอเอง หรือนี่เราไม่ได้เรื่องเลย” แก้วหัวเราะเหยาะๆ ใส่ทรายขวัญกับแนบรอยยิ้มของความสุข
“แก้ว เรามีอะไรจะบอก” (คงไม่ใช่หิวขนมหรือ อยากทำอย่างอื่นนะ) แก้วหยุดคิด
“เปล่า ไม่ใช่อย่างที่แก้วคิดหรอก เราอยากจะพูดว่า .......เรา รัก แก้ว นะ” แก้วโผตัวเข้ากอดทรายขวัญแน่น
…ทรายขวัญของแก้ว
แก้ว ก็ รัก ทรายนะ แก้วใช้สายตาบอกรักแทนที่จะเป็นคำพูด .....
ก้อนกรวดกับไม่ใช่ฐานะทางสังคม....แต่เป็นด้านจิตใจของความรักที่มีขวดโหลเก็บไว้ให้อยู่ในความมั่นคงของจิตใจในคำว่ารัก