คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : แหะๆ
รักใสๆของนายทะเล้น 7
ใบเฟริ์นรีบวิ่งตามแจสไป”นี่ยัยแจส..หยุดนะ”
แจสก็หยุดแล้วพูดว่า “หยุดให้โง่สิยัยแก่” แจสพูดแล้วรีบวิ่งต่อไป จนมาเจอปอนด์พอดี “เป็นอะรัยกานสองคนนี้”ปอนด์ถามแจสกะใบเฟริ์น
แจสรีบเอามือถือให้ปอนด์ ใบเฟริ์นถึงกับเหงื่อตก ปอนด์ทำหน้าสงสัยที่แจส ยื่นมือถือให้”อ่าว..เปิดสิยะ กดฟังเร้ยย” แจสพูดแต่ยังหอบอยู่ ใบเฟริ์นกำลังจะห้าม แต่เธอก็รู้ว่าคงไม่ทันแล้ว
เมื่อปอนด์ได้ฟังข้อความในโทรศัพท์ที่แจส อัดบันทึกไว้ ปอนด์อึ้งและหันหน้ามามองใบเฟริ์น
”เรื่องนี้พี่อธิบายได้นะปอนด์” ใบเฟริ์นพูดเสียงสั่น ปอนด์ยื่นโทรศัพท์ให้แจส แล้วรีบเดินไป ใบเฟริ์นรีบเดินตาม “ปอนด์..ไม่ใช่ยังงั้นนะ..”
” พอทีเหอะ ไม่อยากฟังอิกแล้ว ครั้งก่อนเธอก็พูดแบบนี้ตอนจะเลิกกับฉัน”ปอนด์พูดอย่างโมโห ใบเฟริ์นก้มหน้าลง ปอนด์เลยพูดต่อว่า”เธอเคยทำฉันเสียใจ ฉันให้อภัยเธอ แต่ถ้าเธอมาทำให้คนที่ฉันรักเสียใจ..ฉันจะไม่มีทางให้อภัยเธอแน่”
ใบเฟริ์นเงยหน้าขึ้นมามองปอนด์แล้วทำสีหน้าที่ค่อนข้างจะเจ็บใจแต่ไม่พูดอะรัย
“เลิกยุ่งกับเรา เพราะฉันไม่มีทางกลับไปรักเธอ
.ฉันรักส้ม
จำเอาไว้ด้วย..”ปอนด์พูดอย่างเย็นชาก่อนจะเดินจากใบเฟริ์นไป
พักเที่ยง
.เพื่อนซี้ทั้งสาม เต้ แจส และปอนด์นั่งคุยกันอยู่บนห้องเรียน”อืมนี่!!เห็นพวกรุ่นพี่บอกว่า จะมีแข่งบาสไม่ใช่เหรอ พวกแกได้ลงแข่งป่ะ” แจส ถามเต้กะปอนด์ “โห่ยย
นี้เจ๊ระดับนี้แล้ว ได้ลงแน่นอน” เต้พูดพรางทำท่าโอ้อวด “แข่งก่อนปิดเทอมน่ะ ช่วงนี้เลยต้องซ้อมหนักหน่อย เซ็งเลยกู” ปอนด์บ่น และทันได้นั้นปอนด์ก็เหลือบมองไปเห็นส้มเดินผ่านหน้าห้อง (ดูเหมือนส้มกำลังจะเดินไปที่ห้องเรียนของเธอ)ปอนด์รีบวิ่งตามไปทันที เมื่อส้มมาถึงห้องของเธอปอนด์ก็ถึงส้มพอดี(เวลาพักเที่ยงนักเรียนไม่ค่อยอยู่บนห้อง ห้องเรียนส้มจึงไม่มีใครอยู่นอกจากปอนด์และส้ม)
“ส้ม!! “ ปอนด์พูด ส้มกำลังจะเดินหนี ปอนด์เลยดึงแขนไว้”เธออย่าเอาแต่เดินหนีสิ”ปอนด์พูด
“เธอมีอะรัยอีก เรื่องใบเฟริ์นน่ะ ฉันไม่ว่าอะรัยหรอกนะ “
“ทำมัยเธอพูดแบบนี้ ไม่ง่ายไปหน่อยเหรอ นี่เธอไม่เคยรักฉันเรยใช่มั้ย”ปอนด์เริ่มใส่อารมณ์
“นี่!! เธออย่ามาถามแบบนี้ได้มั้ย ก็ในเมื่อเธอเป็นคนเลือก จะง่ายหรือไม่ง่ายมันก็ค่าเท่ากันนั่นแหล่ะ” ส้มเริ่มพูดดังขึ้น แล้วส้มก็ผลักปอนด์ออก แต่ปอนด์ดึงแขนส้มทำให้เธอยืนติดกับผนังห้อง ปอนด์เอามือขวางส้มเอาไว้ “นี่..ถอยไปนะ”ส้มพูดพร้อมกับผลักตัวปอนด์ออกไป แต่ปอนด์กลับเอาตัวเข้ามาใกล้ยิ่งกว่าเดิม”เธอฟังชั้นบ้างสิ “ปอนด์พูดดัง..”ไม่!!..ฉันไม่อยากฟังเหตุผลที่เธอจะเลิกกับฉัน”
.”ฉันกับใบเฟริ์น ไม่มีทางกลับไปเหมือนเดิม ใบเฟริ์นคืออดีตไปแล้ว“
.ส้มเงียบ “ ตอนนี้
.
.ฉันรักเธอ”ปอนด์พูด
ส้มเริ่มร้องให้ ปอนด์กอดส้มเอาไว้”ฉันกลัว..ฉันไม่อยากเลิกกับเธอ”ส้มพูด
”ฉันมีอะรัยจะบอกเธอ”ปอนด์พูด
..”อะรัยล่ะ” ปอนด์เงียบซักพักก่อนจะบอกว่า” ฉันว่าเธอผอมมาก กินข้าวเยอะๆหน่อยนะ กอดแรงกว่านี้คงกระดูกหักแน่”
..”เกินไปแล้วนะยะ” ส้มผลักปอนด์ออกไป “แหะๆล้อเล่นนิดเดียวเองง
” นี่แหล่ะปอนด์ที่ส้มชอบ เป็นคนกวนๆ ทำให้ส้มร่าเริงตลอดเวลา
..
เลิกเรียน
.ส้มเห็นเต้ กะแจส เดินมาด้วยกัน แต่ไม่เห็นปอนด์ ส้มเรยถาม”อ้าวว!! ปอนด์ไปใหนล่ะ”
.แจสยิ้มก่อนจะตอบว่า”แหม..ท่าทางคงจะดีกันแล้วนะ”
ส้มซ่าส์ยิ้มต่ไม่ตอบอะรัย
”ไอ้ปอนด์มันซ้อมบาส แต่ซ้อมในโรงยิมนะ”เต้บอก “อืม งั้นฉันไปก่อนนะ”ส้มตอบ แต่ก็ไม่ลืมหันมาขอบใจแจส”เออ..แจส ขอบใจนะ เรื่องยัยใบเฟริ์นนั่นน่ะ” แล้วส้มก็เดินไป
ส้มเดินมาในโรงยิมเห็นปอนด์ซ้อมบาสคนเดียวอย่างตั้งใจ เรย ไม่เรียก ส้มนั่งรอปอนด์ เห็นว่ามือว่างๆเลยจับกล้องขึ้นมาถ่ายรุปเล่นๆ แช๊ะ!! ส้มถ่ายรุปปอนด์ ตอนตั้งท่าจะชูสลูกบาส ปอนด์เรยหันมา เห็นส้ม ปอนด์ยิ้มก่อนจะพูดว่า “อะรัยกาน จะถ่ายก็ไม่บอก เยไม่ได้เก๊กหล่อเรย” ปอนด์พูดพร้อมเดินๆมาหาส้ม ส้มหยิบขวดน้ำข้างๆให้ ปอนด์ดื่ม ในระหว่างนั้นส้มก็บอกปอนด์ว่า
”นี่
สอนฉันเล่นบาสบ้างดิ่” ส้มพูด ปอนด์ทำท่าสำลักน้ำก่อนจะพูดว่า”ธะ..เธอเนี่ยะนะ จะเล่นบาส..เตี้ยแบบนี้จะใหวเร้ออ”
.ส้มยืนขึ้น แล้วแหงนหน้ามองปอนด์ “นี่อย่างฉันเข้าเรียกว่าตัวเล็กย่ะ”ปอนด์เอากำปั้นทุบหัวส้มเบาๆก่อนจะพูดว่า” เอาเถอะๆ
มาสิ จาสอนให้”ส้มทำท่าดีใจแล้ววางกระเป๋านักเรียนไว้ แล้ววิ่งตามปอนด์มา “ดูนะ” แล้วปอนด์ก็เริ่มสอน ปอนด์ชูสเข้าอย่างสวยงาม “อ่ะ ตาเธอบ้าง” ปอนด์พูด ส้มจับลูก แล้วทุ่มลุกบาส แต่มันก็ไม่เข้า(ไม่ถึงห่วงด้วยซ้ำ)”หะหะ นี่เธอ แบบนั่นไม่เรียกว่าชูสหรอกนะ เขาเรียกว่าทุ่มแล้วยัยบ๊อง มานี่ฉันจะบอก” แล้วปอนด์ก็เดินมาอยู่หลังส้ม เอามือทั้งสองโอบมาด้านหน้าส้มสอนส้มเลี้ยงลูกบาส “นี่ๆ ยังงี้นะ”
แล้วปอนด์ก็พาส้มส้มชูสบาส “เย้!!!เข้าแร้วๆ”ส้มดีใจ ปอนด์ฉวยโอกาสที่โอบส้มอยู่ห้อมแก้มส้ม
“!! ไอ้ทะลึ่ง”แล้วส้มก็เตะตูดปอนด์”..โห่ย ส้มง๊า แค่นี้เอง “
..
”นี่ๆ ให้มันน้อยๆหน่อยนะ
”ส้มเดินกลับมาเอากะเป๋าของเธอ “อ่ะ..ถือให้ด้วย”ส้มบอกปอนด์
“ โห่ยเจ๊..ใจร้ายมากเรย ซ้อมบาสมาก็เหนื่อยยังจาห้ายถือกระเป๋าหั้ยอิกเรอะ”
“อย่าทำเป็นบ่นหน่อยเรยน่า “
“เอาแต่จัยทุกทีเรยยัยบ้า”
“ก็แร้ววทำมัยล่ะ มีปัณหารึงายย”.
“ปะ ป่าวค๊าบบ ฉันยอมเธอทุกครั้งแหล่ะ ยัยส้มซ่าส์“ ปอนพูด ส้มยิ้ม”ต้องอย่างนี้สิ ถึงจะน่ารัก”สมพูดแร้วก็หอมแก้มปอนด์ ทำใด้ปอนด์ถึงกับหน้าแดงเลย ทีเดียว “เอ๊า!! มาสิ กลับบ้านได้แล้วยืนทื่ออยู่นั่นแหล่ะ” ส้มเรียกปอนด์ ปอนด์เลยวิ่งตามส้มมา
ความคิดเห็น