ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    #_# รักใสๆ ของนายทะเล้น #_#

    ลำดับตอนที่ #7 : แหะๆ

    • อัปเดตล่าสุด 2 เม.ย. 49


    รักใสๆของนายทะเล้น 7
    ใบเฟริ์นรีบวิ่งตามแจสไปนี่ยัยแจส..หยุดนะ”…แจสก็หยุดแล้วพูดว่าหยุดให้โง่สิยัยแก่แจสพูดแล้วรีบวิ่งต่อไป จนมาเจอปอนด์พอดีเป็นอะรัยกานสองคนนี้ปอนด์ถามแจสกะใบเฟริ์น
    แจสรีบเอามือถือให้ปอนด์ ใบเฟริ์นถึงกับเหงื่อตก ปอนด์ทำหน้าสงสัยที่แจส ยื่นมือถือให้อ่าว..เปิดสิยะ กดฟังเร้ยยแจสพูดแต่ยังหอบอยู่ ใบเฟริ์นกำลังจะห้าม แต่เธอก็รู้ว่าคงไม่ทันแล้ว
    เมื่อปอนด์ได้ฟังข้อความในโทรศัพท์ที่แจส อัดบันทึกไว้ ปอนด์อึ้งและหันหน้ามามองใบเฟริ์น
    เรื่องนี้พี่อธิบายได้นะปอนด์ใบเฟริ์นพูดเสียงสั่น ปอนด์ยื่นโทรศัพท์ให้แจส แล้วรีบเดินไป ใบเฟริ์นรีบเดินตามปอนด์..ไม่ใช่ยังงั้นนะ..” …” พอทีเหอะ ไม่อยากฟังอิกแล้ว ครั้งก่อนเธอก็พูดแบบนี้ตอนจะเลิกกับฉันปอนด์พูดอย่างโมโห ใบเฟริ์นก้มหน้าลง ปอนด์เลยพูดต่อว่าเธอเคยทำฉันเสียใจ ฉันให้อภัยเธอ แต่ถ้าเธอมาทำให้คนที่ฉันรักเสียใจ..ฉันจะไม่มีทางให้อภัยเธอแน่”…ใบเฟริ์นเงยหน้าขึ้นมามองปอนด์แล้วทำสีหน้าที่ค่อนข้างจะเจ็บใจแต่ไม่พูดอะรัย
    เลิกยุ่งกับเรา เพราะฉันไม่มีทางกลับไปรักเธอ……….ฉันรักส้มจำเอาไว้ด้วย..ปอนด์พูดอย่างเย็นชาก่อนจะเดินจากใบเฟริ์นไป
    พักเที่ยง….เพื่อนซี้ทั้งสาม เต้ แจส และปอนด์นั่งคุยกันอยู่บนห้องเรียนอืมนี่!!เห็นพวกรุ่นพี่บอกว่า จะมีแข่งบาสไม่ใช่เหรอ พวกแกได้ลงแข่งป่ะแจส ถามเต้กะปอนด์โห่ยยนี้เจ๊ระดับนี้แล้ว ได้ลงแน่นอนเต้พูดพรางทำท่าโอ้อวด แข่งก่อนปิดเทอมน่ะ ช่วงนี้เลยต้องซ้อมหนักหน่อย เซ็งเลยกูปอนด์บ่น และทันได้นั้นปอนด์ก็เหลือบมองไปเห็นส้มเดินผ่านหน้าห้อง (ดูเหมือนส้มกำลังจะเดินไปที่ห้องเรียนของเธอ)ปอนด์รีบวิ่งตามไปทันที เมื่อส้มมาถึงห้องของเธอปอนด์ก็ถึงส้มพอดี(เวลาพักเที่ยงนักเรียนไม่ค่อยอยู่บนห้อง ห้องเรียนส้มจึงไม่มีใครอยู่นอกจากปอนด์และส้ม)
    ส้ม!! ปอนด์พูด ส้มกำลังจะเดินหนี ปอนด์เลยดึงแขนไว้เธออย่าเอาแต่เดินหนีสิปอนด์พูด
    เธอมีอะรัยอีก เรื่องใบเฟริ์นน่ะ ฉันไม่ว่าอะรัยหรอกนะ
    ทำมัยเธอพูดแบบนี้ ไม่ง่ายไปหน่อยเหรอ นี่เธอไม่เคยรักฉันเรยใช่มั้ยปอนด์เริ่มใส่อารมณ์
    นี่!! เธออย่ามาถามแบบนี้ได้มั้ย ก็ในเมื่อเธอเป็นคนเลือก จะง่ายหรือไม่ง่ายมันก็ค่าเท่ากันนั่นแหล่ะส้มเริ่มพูดดังขึ้น แล้วส้มก็ผลักปอนด์ออก แต่ปอนด์ดึงแขนส้มทำให้เธอยืนติดกับผนังห้อง ปอนด์เอามือขวางส้มเอาไว้ นี่..ถอยไปนะส้มพูดพร้อมกับผลักตัวปอนด์ออกไป แต่ปอนด์กลับเอาตัวเข้ามาใกล้ยิ่งกว่าเดิมเธอฟังชั้นบ้างสิปอนด์พูดดัง..ไม่!!..ฉันไม่อยากฟังเหตุผลที่เธอจะเลิกกับฉัน”….”ฉันกับใบเฟริ์น ไม่มีทางกลับไปเหมือนเดิม ใบเฟริ์นคืออดีตไปแล้ว“….ส้มเงียบ ตอนนี้….….ฉันรักเธอปอนด์พูดส้มเริ่มร้องให้ ปอนด์กอดส้มเอาไว้ฉันกลัว..ฉันไม่อยากเลิกกับเธอส้มพูด…”ฉันมีอะรัยจะบอกเธอปอนด์พูด…..”อะรัยล่ะปอนด์เงียบซักพักก่อนจะบอกว่าฉันว่าเธอผอมมาก กินข้าวเยอะๆหน่อยนะ กอดแรงกว่านี้คงกระดูกหักแน่”…..”เกินไปแล้วนะยะส้มผลักปอนด์ออกไปแหะๆล้อเล่นนิดเดียวเองง…” นี่แหล่ะปอนด์ที่ส้มชอบ เป็นคนกวนๆ ทำให้ส้มร่าเริงตลอดเวลา…..
    เลิกเรียน….ส้มเห็นเต้ กะแจส เดินมาด้วยกัน แต่ไม่เห็นปอนด์ ส้มเรยถามอ้าวว!! ปอนด์ไปใหนล่ะ” ….แจสยิ้มก่อนจะตอบว่าแหม..ท่าทางคงจะดีกันแล้วนะ” …ส้มซ่าส์ยิ้มต่ไม่ตอบอะรัย
    ไอ้ปอนด์มันซ้อมบาส แต่ซ้อมในโรงยิมนะเต้บอก อืม งั้นฉันไปก่อนนะส้มตอบ แต่ก็ไม่ลืมหันมาขอบใจแจสเออ..แจส ขอบใจนะ เรื่องยัยใบเฟริ์นนั่นน่ะแล้วส้มก็เดินไป
    ส้มเดินมาในโรงยิมเห็นปอนด์ซ้อมบาสคนเดียวอย่างตั้งใจ เรย ไม่เรียก ส้มนั่งรอปอนด์ เห็นว่ามือว่างๆเลยจับกล้องขึ้นมาถ่ายรุปเล่นๆ แช๊ะ!! ส้มถ่ายรุปปอนด์ ตอนตั้งท่าจะชูสลูกบาส ปอนด์เรยหันมา เห็นส้ม ปอนด์ยิ้มก่อนจะพูดว่า อะรัยกาน จะถ่ายก็ไม่บอก เยไม่ได้เก๊กหล่อเรยปอนด์พูดพร้อมเดินๆมาหาส้ม ส้มหยิบขวดน้ำข้างๆให้ ปอนด์ดื่ม ในระหว่างนั้นส้มก็บอกปอนด์ว่า
    นี่สอนฉันเล่นบาสบ้างดิ่ส้มพูด ปอนด์ทำท่าสำลักน้ำก่อนจะพูดว่าธะ..เธอเนี่ยะนะ จะเล่นบาส..เตี้ยแบบนี้จะใหวเร้ออ” ….ส้มยืนขึ้น แล้วแหงนหน้ามองปอนด์นี่อย่างฉันเข้าเรียกว่าตัวเล็กย่ะปอนด์เอากำปั้นทุบหัวส้มเบาๆก่อนจะพูดว่าเอาเถอะๆมาสิ จาสอนให้ส้มทำท่าดีใจแล้ววางกระเป๋านักเรียนไว้ แล้ววิ่งตามปอนด์มาดูนะแล้วปอนด์ก็เริ่มสอน ปอนด์ชูสเข้าอย่างสวยงาม อ่ะ ตาเธอบ้างปอนด์พูด ส้มจับลูก แล้วทุ่มลุกบาส แต่มันก็ไม่เข้า(ไม่ถึงห่วงด้วยซ้ำ)หะหะ นี่เธอ แบบนั่นไม่เรียกว่าชูสหรอกนะ เขาเรียกว่าทุ่มแล้วยัยบ๊อง มานี่ฉันจะบอกแล้วปอนด์ก็เดินมาอยู่หลังส้ม เอามือทั้งสองโอบมาด้านหน้าส้มสอนส้มเลี้ยงลูกบาสนี่ๆ ยังงี้นะ
    แล้วปอนด์ก็พาส้มส้มชูสบาส เย้!!!เข้าแร้วๆส้มดีใจ ปอนด์ฉวยโอกาสที่โอบส้มอยู่ห้อมแก้มส้ม
    “!!
    ไอ้ทะลึ่งแล้วส้มก็เตะตูดปอนด์”..โห่ย ส้มง๊า แค่นี้เอง “…..
    นี่ๆ ให้มันน้อยๆหน่อยนะ…”ส้มเดินกลับมาเอากะเป๋าของเธออ่ะ..ถือให้ด้วยส้มบอกปอนด์
    โห่ยเจ๊..ใจร้ายมากเรย ซ้อมบาสมาก็เหนื่อยยังจาห้ายถือกระเป๋าหั้ยอิกเรอะ
    อย่าทำเป็นบ่นหน่อยเรยน่า
    เอาแต่จัยทุกทีเรยยัยบ้า
    ก็แร้ววทำมัยล่ะ มีปัณหารึงายย”.
    ปะ ป่าวค๊าบบ ฉันยอมเธอทุกครั้งแหล่ะ ยัยส้มซ่าส์ปอนพูด ส้มยิ้มต้องอย่างนี้สิ ถึงจะน่ารักสมพูดแร้วก็หอมแก้มปอนด์ ทำใด้ปอนด์ถึงกับหน้าแดงเลย ทีเดียว เอ๊า!! มาสิ กลับบ้านได้แล้วยืนทื่ออยู่นั่นแหล่ะส้มเรียกปอนด์ ปอนด์เลยวิ่งตามส้มมา

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×