#_# รักใสๆ ของนายทะเล้น #_#

ลำดับตอนที่ #4 : ไอ้พะโล้

                                รักใสๆ ของนายทะเล้น 4...
“โอ้ปอนด์ที่รัก…ฉันรักเธอมาก..จนขาดเธอไม่ได้”ส้มพูดขณะที่จับมือปอนด์อยู่บนเตียงนอนใหญ่ๆนุ่มๆ และทั้งสองสบตากันอย่างซึ้งจับใจ ปอนด์รวบมือทั้งสองข้างของส้มมาหอมก่อนจะพูดว่า
“ฉันก็รักเธอมากเหลือเกิน….เจ้าหญิงน้อยของฉัน”แล้วปอนด์ก็ยื่นหน้าเข้าไปจูบส้ม ทั้งสองเปลี่ยนจากท่านั่งเป็นนอนอยู่บนเตียง…..โครม!!! ปอนด์รู้สึกเหมือนตัวเองจะตกเตียง ….
“นี่…เธอลงไปนั่งทำอะไรตรงนั่น”ปอนด์สะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงอาจารตะคอกใส่ (เอ๋…นี่เราไม่ได้อยู่ในห้องนอนเหรอเนี่ยะO_O??)ปอนด์มองไปรอบๆเห็นเก้าที่ตัวเองนั่ง ล้มไม่เป็นท่าพร้อมกับสายตาเพื่อนที่จ้องมาที่ปอนด์ “ขึ้นไปนั่งบนเก้าอี้เดี๋ยวนี้นะ….หยิบหนังสือขึ้นมาเรียนด้วย”อาจารพูดเสียงดุ “แหะๆ ขอโทดฮะ”ว่าแล้วปอนด์ก็ขึ้นมานั่งเรียนต่อ แล้วหันหลังไปมองแจส กะ เต้ที่นั่งอยู่ด้านหลัง เต้ กะแจส ทำท่าหัวเราะที่เรียกว่ากวนteenปอนด์เอามากๆ(แต่หัวเราะแบบไม่มีเสียงนะ>o< ) ปอนด์ทำหน้าเหมือนจะด่าเต้ กะ แจส (งานนี้ปอนด์หน้าแตกสุดๆ)
พักเที่ยง…… ปอนด์นั่งคุยกะส้มที่ม้านั่งตัวที่เจอกันบ่อยๆ ตาซนๆของส้มซ่าส์เหลือบไปเห็นรอยฟกช้ำที่แขนซ้ายของปอนด์ ส้มจับแขนปอนด์มาดูใกล้ แล้วทำตาโตก่อนจะถามปอนด์ว่า
“นี่เธอไปทำอะรัยมาเนี่ยะ”ปอนด์อ้ำอึ้ง ไม่กล้าบอกว่าตกเก้าเพราะฝันลามกๆถึงส้ม
“คือ..เอ่อ..อ๋ออ เดินชนโต๊ะน่ะ..แหะๆ”ปอนด์ยิ้มแต่เหงื่อตก เพราะนึกอายๆ
“เอ..แต่ฉันว่าเหมือนตกโต๊ะมากกว่า” ปอนด์ตบหัวส้มเบาๆแล้วแก้ตัวว่า
“ครัยจะไปซุ่มซ่ามเหมือนเธอล่ะยัยบ๊องส์”ส้มทำหน้างอน….”เชอะ..”
“นี่เธอ…ไปเล่นกะฉันที่บ้านหน่อยเด่ะ ฉันอยู่บ้านคนเดียวอ่ะ”ปอนด์บอกส้ม
“งึม…ขอคิดดูก่อน”แล้วส้มก็ทำท่าคิด
“ok..งั้นพุ่งนี้ไปแต่เช้าเลยนะจ๊ะที่รัก ….งั้นฉันไปหาเจ้าเต้กะไอ้แจสก่อนนะ..บาย”แล้วปอนด์เดินไป
“ขี้โกงนี่ ฉันยังไม่ได้ตกลงเรยยนะ “ส้มพูดตามแต่ปอนด์ไม่สนจัย ส้มซ่าส์ทำหน้างอแล้วนั่งลง
“ ไอ้บ้าปอนด์” ส้มบ่นพึมพำเองคนเดียว
วันต่อมาา>_<…..ส้มมาหาปอนด์ที่บ้านแต่เช้า เธอกดกริ่งนานสองนานแต่ก็ไม่มีครัยออกมาซักที เธอเรยตัดสินใจเดินเข้าไป ส้มกำลังจะเอื้อมมือไปจับลูกบิดประตู เธอก้อได้ยินเสียงโวยวายของปอนด์”โอ๊ะ!! อะรัยวะเนี่ยะ….ไอ้พะโล้แกอิกแล้วเหรอ ฉันบอกให้อึเปนที่เปนทางไม่รู้จักจำเล้ยย”..บ๊อกๆ..ๆ..มีเสียงสุนัขเห่าเหมือนกำลังเถียงเจ้านายอยู่ยังงัยยังงั้น “แกมานี่เลยนะ…มารับการคาดโทดได้แล้ว..”..บ๊อก..ๆ…ๆ ส้มเปิดประตูเข้าไปพอดี เห็นปอนด์วุ่นวายอยู่กับเจ้าพะโล้ ม๋า พุดเดิ้ลสีดำ (แต่อ้วนจัง และคงไม่เคยผ่านการตัดขน เพราะขนยาว)”ทำอะไรน่ะปอนด์”เจ้าพะโล้ วิ่งมาที่ส้มซ่าส์ แล้วมาหลบอยู่หลังเท้าของส้ม แล้วส้มก็อุ้มมันขึ้นมา
“น่ารักจังเลยยยย…ชื่อพะโล้ เหรอคับ”ส้มพูด แล้วอุ้มมันใส่หน้าอก ปอนด์เดินมากะว่าจะเอาตัวมันออกมาจากส้มแต่…กรร..ร…. เจ้าพะโล้ขู่”ถอยออกไปเลย มันไม่อยากให้เธออุ้ม”ส้มพูด
“แหม..ไอ้อ้วน เจอสาวๆน่ารักเข้าหน่อยอ้อนเชียวนะเมิ้งง”ปอนด์พูด เจ้าพะโล้เอาหน้าของมันไปซบเอาที่หน้าอกของส้ม ทำให้ปอนด์ต้องด่ามันอีก “นี่ ไอ้ม๋าทะลึ่ง แกอย่ามาหลีแฟนฉันว้อย”
หงิงๆ..ๆ..มันยิ่งอ้อนส้มเข้าไปใหญ่ “นี่อย่าว่าพะโล้นะ …ถ้ามันจะทะลึ่ง มันก็ทลึ่งเหมือนเจ้านายมันนะแหล่ะ”ส้มโต้คืนบ้าง ปอนด์พูดไม่ออกได้แต่มองส้มเล่นกะเจ้าพะโล้ (แหม..น่าอิจฉามาจิงๆอยากโดนกอดบ้างจังเยย) ปอนด์คิด”นี่..แล้วเธอกินรัยยังอ่ะปอนด์”……”ยังเลย”ปอนด์ตอบ
“งั้นเดี๋ยวจะออกไปซื้อให้นะ” ส้มบอก เจ้าพะโล้รีบวิ่งตามส้มมาทันที เพราะมันรู้ดีว่าถ้ามันอยู่โดยไม่มีส้มแล้วจะเป็นอันตรายกับมัน”โอ๋ๆ…พะโล้จะไปด้วยเหรอจ๊ะ” ส้มถามเจ้าพะโล้ มันส่ายหางดิกๆ”เน่ หยุดเลยนะไอ้ม๋าบ้ากาม เดี๋ยวก็ออกไปเหยีบอะรัยเข้ามาอิก ขี้เกียจถูบ้านอิกรอบ“ปอนด์ด่ามัน “ไม่ต้องไปสนจัยหรอกพะโล้ ปะ…ไปกะแม่ดีกว่า เร้ว…”แล้วเจ้าพะโล้ก็วิ่งตามไปแต่พอมันมาถึงหน้าประตูมันก็หันหลังกลับมามองหน้าปอนด์”มองหน้าทำไมไอ้อ้วน”ปอนด์พูดแล้วมันก็ยกขาข้างหนึ่ฉี่..แล้วมันก็ตามส้มออกไป ปอนด์ทำหน้าหัวเสียแล้วเดินไปเอาไม้ถูพื้นมาถู”ไอ้ม๋าบ้า กินจุ อึไม่เปนที่ แถมยังหลีแฟนฉันอิก เด๋วเหอะแก ส้มกลับไปแกตายแน่”ปอนด์บ่นพึมพำอยู่คนเดียว
และซักพักหนึ่ง……”ข้าวมาแล้วว” ส้มตะโกนลั่นบ้านเพราะไม่เห็นปอนด์
“อาบน้ำอยู่บนห้อง แกะอาหารรอเลย”ปอนด์ตะโกนลงมา
“เร็วๆสิ ฉันหิวนะ”
“เด๋วลงไป …อย่าจายร้อนเด้”…ส้มเดินมาแกะอาหารวางไว้ที่โต๊ะ แล้วจึงเดินไปเล่นกะเจ้าพะโล้ “พะโล้…เจ้านายแกเคยพาผุหยิงอื่นมาบ้านมั้ย” เจ้าพะโล้ ทำท่าเหมือนจะเลียหน้าส้ม
“ไม่เคยเหรอ..ดีจัง ถ้าแกเห็นเจ้านายพาคนอื่นมา แกต้องบอกแม่นะ”เจ้าพะโล้ส่ายหางดิกๆ
“ดีมากกกก” คลืดดด..ๆๆ..เสียงโทรสับปอนด์สั่น”เดี๋ยวแม่ไปรับโทรสับก่องน๊าาา”ส้มลูกจากโซฟามารับโทรสับ “อ่าว ข้อความเข้านี่” แล้วส้มก็เปิดอ่านข้อความ
ข้อความในโทรศัพท์……………………
“หายโกรธรึยังคนดี พุ่งนี้เจอกันที่เดิมนะคะ…รักเหมือนเดิม..>_< ใบเฟริ์น”