ก้อนกรวดกับขวดโหล

ลำดับตอนที่ #2 : รถเมล์สานรัก ------->

ก้อนกรวดกับขวดโหล ตอน 2
รถเมล์สานรัก ------->
“นี่ เธอ ทำไม ทำกับเราอย่างนี้” ทรายขวัญต่อว่านกแก้ว
(ยัยบ้า) ทรายคิด
“ไม่รู้ ไม่ชี้ ก็นายเดินมาทำไมละ” ทรายขวัญไม่พูดอะไรต่อ นั่งรถไปเรื่อยๆ ลมริมหน้าต่าง แสงแดดยามเย็นแสงสีทองรำไร สาดเข้ามาทางหน้าต่างรถ เขาไม่เคยนั่งรถเช่นนี้มาก่อน สีหน้าของทรายขวัญยิ้มกริ่มบอกไม่ถูก
“เธอยิ้มอะไร จะบ้าเหรอ อยู่ๆก็ยิ้ม นายนี่จะบ้า”
(คนอะไร รอยยิ้มมุมปากน่ารักอย่างนี้ อยากจะกรี๊ด ๆ )แก้วนึก
“อากาศดีนะ ลมก็เย็นเราชอบจัง” ( เขาพูดอะไรหว่า ร้อนจะตายชื่นชมบรรยากาศอะไร นายนี่จะบ้า )
“เธอไม่เคยนั่งรถแบบนี้เหรอ “ เขาพยักหน้าตอบ
“นี่เธอ ไม่คิดจะบอกชื่อให้เรารู้หน่อยเหรอ”
(ได้โอกาสแล้ว นกแก้วเอ้ย)
“เราชื่อ ทรายขวัญ แล้วเธอละ” (ชื่อเพราะจัง)
“เรา แก้ว”
....สองคนนั่งรถจนถึงป้ายที่ต้องลง แก้วอยากจะนั่งไปให้สุดสายรถคันนี้จัง ไม่อยากจากกันเลย
“ร้อนเหรอ อะนี่ ผ้าเช็ดหน้าเราให้ยืม” แก้วยื่นผ้าเช็ดหน้าผืนโปรดให้กับทรายขวัญเช็ดเหงื่อ
“ขอบคุณนะ เราต้องลงแล้วละ” แก้วพยักหน้าตอบ ก็ทั้งๆที่ ต้องลงป้ายเดียวกัน แต่แก้วต้องไปหาแม่ที่ตลาดก่อนจะเข้าบ้าน

ห้องนอนแก้ว
     ไดอารี่ วันนี้
....คนอะไรก็ไม่รู้ น่ารัก ป่านนี้เขาทำอะไรอยู่นะ พระจันทร์เจ้าขาขอให้เขาฝันดี ฝันถึงหนูด้วยนะ รู้สึกว่าพระจันทร์จะยิ้มตอบรับเธอ (หวานเป็นเหมือนกันนะ นกแก้ว) แก้วพร่ำบ่นกับตัวเอง

ห้องนอนทรายขวัญ
...ผู้หญิง อะไรแก่นแก้วเสียจริง (รอยยิ้ม ปนความ งง ที่ทำให้เราได้เจอกับเธอ)ทรายขวัญนึกถึงเรื่องวันนี้ มีเหตุให้เจอกับเธอ ผ้าเช็ด หน้าผืนสวยของเธอกลิ่นโคโลญผู้หญิง

ไฟทั้งสองห้องปิดลง พร้อมกัน ....คืนแห่งการค้นพบ

ม้าหินโต๊ะประจำของแก๊ง นกแก้ว

“อรุณสวัสดิ์ จ๊ะ น้องแก้วผู้น่ารัก อ่ะนี่ ช๊อคโกแล๊ต พี่อินให้” (มาอีกแระ นายนี่)
“ให้เรา ทำไม ดูนู้น สาวๆพี่มีหลายคนไม่ไปให้เขาละ” (ทำไมวะ จะให้มีอะไรเปล่า) อิน คิด
“เมื่อวาน โรงเรียนเราแข่งบาสชนะนะ เป็นเพราะแก้วแท้ๆเลยที่ให้กำลังใจพี่อิน” (แหว่ะ อยากจะอ้วก)
“นี่ คุณพี่อิน เมื่อวานพวกพี่ไปหาเรื่องอะไร แก้ว”
“ก็พี่ให้เพื่อนไปดูแลแก้วไง” ( ดูแลหรือ หาเรื่องกัน) แก้วเชิ้ดใส่ อิน

โต๊ะเรียนทรายขวัญ

...ถึงน้อง ทรายขวัญ

        GooD Morning ค่ะ แบรนด์สำหรับน้องนะคะ ดื่มด้วยนะคะ เพื่อสุขภาพ

     ...จากพี่ เรน

ทรายขวัญจะได้รับ ของบำรุงอย่างนี้เกือบแทบทุกเช้า และต้องเป็นของ คนสวยประจำโรงเรียนทุกครั้งไป เพราะไม่มีใครสามารถเอามาวางใต้โต๊ะทรายขวัญได้ ถ้ารู้ว่าใครผู้หญิงคนไหนชอบทรายขวัญ เธอจะเข้าไปจัดการหาเรื่องจนไม่มีผู้หญิงคนไหนกล้ายุ่งกับทรายขวัญอีกเลย

“เฮ้ย ทราย เมื่อวาน คุณลุงคนขับรถมารอแหน่ะ กลับไปกับใครวะ มือถือก็ปิด” เพื่อนทรายขวัญ ชื่อ เนม
“แบตมันหมดนะ เมื่อวานเรานั่งรถเมล์กลับเอง มีเรื่องนิดหน่อย”
“เรื่องอะไร กับใครทำไมไม่โทรให้เราไปช่วยละ”
“ก็ มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง โรงเรียนที่เราไปแข่งนะซิ มาตู่ว่าเราเป็นแฟนเขา แล้วก็ฉุดเราขึ้นรถเมล์ไปเลย”
“ ฮ้า ฮ้า ๆ ตลกหว่ะ น่ารักมั๊ย” ( น่ารักตายเลย ยัยแก่นแก้วนั่นนะ)
“.....กรี๊ด ......พี่ทรายน่ารักจังเมื่อวาน เจี๊ยบไปดูพี่แข่งด้วยนะ” (อะไรกันนักนะ เด็กสาวๆ พวกนี้)
“ เอ่อ....เอ่อ ขอบคุณนะที่เป็นกำลังใจให้” เจี๊ยบเป็นคู่แข่งคนสำคัญของ เรน ถึงอายุจะอ่อนกว่าก็เถอะ

                พักกลางวัน
“..แก้ว แก นั่งยิ้มอะไรวะ เห็นยิ้มมาตั้งแต่เมื่อเช้าแล้วนะ หรือว่าชอบของที่พี่อินให้ละ” เจนสะกิดเพื่อนรัก นั่งเหม่อไร้วิญญาณ
“คนอะไรก็ไม่รู้ น่ารักจัง…” แก้วเพ้อ
“ไอ้ แก้วเป็นอะไร ตื่นๆ “
“เมื่อวานเป็นไงบ้างวะ เขาคนนั้น แกคุยกับเขาหรือยัง” แก้วพยักหน้าอย่างเลื่อนลอย (เป็นเอามากนะเนี๊ยะแก้วเรา)
“แล้วถามชื่อ หรือเปล่า”
“ถาม ซิ ทรายขวัญ ชื่อเพราะเนอะ” เสียงหวานๆ ค่อยของแก้วพูดเพ้อ ออกมา (ความรักเริ่มต้นแล้วละ)
“….น้องแก้ว คร้าบ ทานน้ำส้มของ พี่อินหน่อยซิจ๊ะ” (อะไรกันอีกละ เขาคนนี้เมื่อไหร่จะเลิกยุ่งกับเราซะทีนะ)
“ อิน เมื่อวาน พวกเราเจอแฟน น้องแก้วของแกหว่ะ คู่กัดคนเก่าของแก” เบนซ์เพื่อนในกลุ่มอิน ตะโกนบอก
“น้องแก้วนอกใจ พี่อินเหรอ ใครกัน วะเบนซ์” อินถามย้ำ
“อ๋อ ก็ ลูกสาวท่านประธานกรรมการโรงเรียนนู้นนะซิ ผู้อุปถัมภ์โรงเรียนไง” แก้วมองหน้าเบนซ์แล้วตั้งใจฟังเรื่องเกี่ยวกับทรายขวัญ
“อืม ไอ้นั่นเองเรอะ ต้องจัดการมัน หนอยมาจีบเด็กเรา “ อินพูดใส่อารมณ์
...ใครว่าละ แก้วเองแหล่ะที่เอาเขามาเกี่ยวด้วย ไม่น่าเลยเราไม่รู้จริงๆว่าเป็นคู่อริกับพี่อิน จะทำอย่างไรดีละแก้วเอ๋ย คนสวยแย่แระ....

                ป้ายรถเมล์เวลาเดียวกับเมื่อวาน
 “แก้ว ชะโงกหาใคร หรือ วันนี้ดูแก้วแปลกๆนะ” เจนถาม
“ก็..ก็.. เจนโรงเรียนนู้น เขาเลิกรึยัง อ่ะแก” (แก้วถามหาใครหนอ ?)
“แล้วแกจะไปสนใจทำไมวะนั้น แอะมีใครอยู่โรงเรียนนั้นเหรอ” แก้วหน้าแดงขึ้นทันเห็น (ไม่ไหวเลยแก้วเนียะ)

...รถเก๋งคันงามขับผ่านหน้าแก้วไป
“คุณหนูทรายขวัญ วันนี้ไปซ้อมเทควันโด้ รึเปล่าครับ” (ลุง ทินคนขับรถของทรายขวัญ)
“ ไม่หรอกค่ะ ลุงคะ แวะซื้อขนมที่ร้านหน้าหมู่บ้านก่อนนะคะ” ทรายขวัญนั่งเหม่อ คิดถึงเรื่องเมื่อวาน ที่เขานั่งรถกลับบ้านโดยไม่มีใครมาถามว่าวันนี้ไปไหน แล้วจะให้มารับกี่โมง นึกไปนึกมา หยิบผ้าเช็ดหน้าของแก้วขึ้นมา

ที่บ้านของแก้ว
“แก้ว เอ้ย วันนี้ไปที่ร้านหน้าหมู่บ้านหน่อยนะ เอาขนมไปวางให้แม่หน่อย”
“คร้า คุณหญิงแม่ เดี๋ยวคุณลูกแก้วจัดการให้นะคะ” แก้วล้อเลียนแม่ของเธอ

ร้านขายของ
“ทรายไปซื้อเอง คะ สักครู่นะ” ทรายขวัญเดินลงจากรถ
“ขนมแม่ กลอย ขายดีนะแก้ว ดูซิหมดอีกแล้ว” แก้วจัดขนมใส่ชั้น
“สวัสดีคะ เชิญด้านใน” เสียงพี่ พิมเรียกลูกค้าเมื่อมีคนเข้ามาในร้าน นั่นก็คือ ทรายขวัญ
...ขนมเยอะจังวันนี้ ทำมาใหม่แน่ๆเอาไปฝาก ป้าปริ ดีกว่า อะไรอร่อยบ้างนะ ( ทรายขวัญพูดพรำ)
“ขนมปังสังขยาซิคะ อร่อยนะ” …(เขาเจอกันแล้ว)
“อ่าวเธอ”
“เธอ” ต่างคนตะลึงงันเมื่อเห็นหน้ากัน
“อยู่ในหมู่บ้านนี้เหรอ เอ่อ เธอ….เธอ ชื่อ แก้วใช่ป่ะ” (แหม ทำเป็นจำไม่ได้มีโกรธนะ) แก้วมองหน้าทรายแล้วคิด
“อืมใช่ แล้ว ทรายขวัญละ” (จำได้แม่นเชียว แก้วเรา)
“ก็ อยู่ในนี้แหล่ะ ขนมของเธอเหรอ เราชอบทานมากๆ เลยทุกคนในบ้านชอบขนมเธอ วันนี้เธอว่างรึเปล่าไปเที่ยวบ้านเราซิ” แก้วทำหน้าอยากไปเสียเหลือเกิน แต่..ปฏิเสธไป
“เราต้องไปช่วยแม่ทำขนมนะซิ เราขอตัวไปซื้อของก่อนนะ” ทั้งคู่เดินออกมาจากร้านด้วยกัน ทรายขวัญอุดหนุนขนมแก้วซื้อไปเกือบหมดร้าน
แล้วแก้วต้องตกใจอีกครั้งเมื่อ...
“โอ้ โห รถเธอเหรอ ทรายขวัญใหญ่มากเลย” (ชั้นก็แค่รถจักรยานเก่าๆ คันหนึ่ง)
“อืม เป็นรถที่บ้านหน่ะ”
“เราไปนะ แล้วว่างๆ ไปกินขนมที่บ้านเราซิ “ แก้วรีบปันจักรยานหลบหน้า ทรายขวัญทันทีเมื่อเขาเห็นสิ่งที่แตกต่างระหว่างเขากับทรายขวัญ