ก้อนกรวดกับขวดโหล

ลำดับตอนที่ #1 : *-* การแข่งขันบาส *-*

ก้อนกรวดกับขวดโหล ตอน 1
          เรื่องที่ไม่ลงตัวกับคนสองคนในวัยเดียวกัน....
“เฮ้ย แก้ว พรุ่งนี้ที่โรงเรียนเรามีแข่งบาสกับโรงเรียนนู้นหว่ะ” เสียงเพื่อนในกลุ่มพูดขึ้น
แก้วเป็นเด็กผู้หญิงซ่าๆ แก๊งเธอไม่ค่อยยุ่งกับใครในโรงเรียน แต่ก็มีคนมาจีบเธอโดยเฉพาะรุ่นพี่ ม ปลายเป็นถึงประธานนักเรียน แต่ถึงยังไง ยัยนกแก้วก็ไม่ชอบเพราะพี่ คนนี้ไม่ใช่คนในอุดมคติของเธอ
“แก้ว จ๋าวันนี้ไปกินไอศครีมกับพี่ได้ไหม” แก้วเมินกับคำชวนของเขา
“ไม่ไปละ แก้วไม่อยากไปกับพี่ เดี๋ยวสาวๆ พี่เข้าใจแก้วผิด” แก้วรู้ทันเขาเสมอ...

---------------------------------------------------------------------------------

อีกหนึ่งโรงเรียน
    “ทรายขวัญ ขา วันนี้ซ้อมเหนื่อยไหม น้ำค่ะ” เด็กผู้หญิงห้าวๆ อีกคนที่อยู่โรงเรียนตรงกันข้าม ซ้อมบาสอย่างหนักเพราะวันพรุ่งนี้ต้องไปแข่งโรงเรียนตรงข้าม ซึ่งสองทีมเป็นคู่แข่งกันมานานไม่มีใครยอมใครได้ โดยปีนี้ทรายขวัญลงเป็นตัวจริงของโรงเรียน
“พี่ เรน ทรายขอไปวิ่งก่อนนะ” ท่าทางทรายขวัญจะไม่ชอบ รุ่นพี่คนนี้เลย เขาก็เป็นถึงดาวโรงเรียน

ป้ายรถเมล์..หน้าโรงเรียน
   “ บ๊าย บาย นะทุกคนพรุ่งนี้เจอ” นกแก้วร่ำลาเพื่อนๆ

บนสะพานลอย...
     ทรายขวัญเดินเรื่อยๆ ลงบันไดสะพานลอย (พวกเขาสวนทางกัน)

..ปากทางหน้าหมู่บ้าน
     แก้วเดินไปตามฟุตบาททางเท้า ส่วนทรายขวัญนั่งรถยุโรปคันใหญ่ เขาอยู่หมู่บ้านเดียวกัน
บ้านแก้วอยู่ทางซ้ายมือเป็นบ้านหลังเล็ก บ้านทรายขวัญอยู่ทางขวามือหลังใหญ่หลายห้องนอน แต่สิ่งที่เหมือนกันของสองคนก็คือ ห้องนอนของสองคนอยู่ตรงข้ามกัน ถึงแม้จะเป็นบ้านคนละหลังคนสไตล์ (มันอะไรจะบังเอิญขนาดนั้น)

...โรงยิมส์ที่โรงเรียนแก้ว
     “รอ ด้วยซิ ยัย เจน” แก้ววิ่งด้วยความกระหืดกระหอบ วิ่งมาจองที่นั่งเพื่อดูการแข่งขัน
…..อุ้ย ! “ใครเนียะเดินมาชนฉันทำไมยะ เจ็บนะ” (ใครกันวะ น่ารักฉิบว่าเขาไปแล้วด้วย) แก้วคิด
“ก็เธอเดินมาไม่ดูเองนี่ ขอโทษเราเลย “ (ยังไม่ได้ทำอะไรเลย ว่าเราผู้หญิงอะไรเนียะ) ทรายขวัญคิด
“ไม่ เราไม่ผิด เธอนั่นแหล่ะผิด มาแข่งบาสละซิ โรงเรียนเราชนะอยู่แล้ว หน้าอย่างเธอไม่มีทางชนะหลอก”
“คอยดูแล้วกัน” (คนอะไร ปากไวจริงๆ )
…การแข่งขันเริ่มขึ้น
“แก้วเป็นกำลังใจให้พี่ อิน ด้วยนะ” (ให้กำลังใจตัวเองเหอะ เด็กมากรี๊ดกันเยอะนี่ไม่เห็นเกี่ยวกับเราเลย) แก้วคิดดังไปหน่อยนะ คนข้างๆแอบได้ยิน
“นั่นๆ ดู นักกีฬาคนนั้นน่ารักมากมาย” เจนชี้ไปที่ทรายขวัญให้แก้วดู
“ไม่เห็นจะน่ารักตรงไหนเลย เฉยๆ” (ใครบอกละคนนี้ละ ซาเป๊คเค้าเลย)
“แก้วเป็นรัยว่ะ ตาไม่กระพริบเลย ไหนบอกว่าไม่น่ารักไง แกนี่ไว้ใจไม่ได้” เจนท้วงเพื่อน

พักครึ่งแรก ทั้งสองทีมคะแนนเท่ากัน
 “เห้ยไอ้ แก้ว พี่ อินเดินมาแหน่ะ” (มาไมอ่ะ ไม่อยากเห็นหน้าเลย)
“แก้ว เห็นพี่ชู๊ตรึเปล่า เมื่อกี้ ได้กำลังใจมาจากแก้วนั่นแหล่ะ” (อยากจะอ้วก โม้มากๆ)
“อ่ะคะ” แก้วชะเง้อดู แต่ทรายขวัญ

การแข่งเริ่มครึ่งหลัง..
“เจนเดี๋ยวแก้วไปเข้าห้องน้ำหน่อยนะ” ทรายขวัญไม่ได้ลงสนามคราวนี้
“...นี่เธอ เธอ เธอนั่นแหล่ะ หลบหน่อยซิจะเดิน” (เขาอยู่ตรงนี้เอง เราอยากอยู่ตรงนี้นานๆ จัง)
“พูด ดีดี ก็ได้นะผู้หญิงอะไร” ทรายขวัญสวนกลับทันที
“ก็ เป็นเจ้าของห้องน้ำที่นี่ใครจะทำไม” (วางก้ามซะหน่อย) ทรายขวัญรีบเดินหนี แก้วทันที ไม่อยากมีเรื่องกับเธออีกครั้ง
“…ขอโทษนะค่ะ ชื่ออะไรหรอ น่ารักจังเล่นเก่งนะคะ” เจนเดินตามแก้วมาเข้าห้องน้ำโดยเจอ ทรายขวัญ
“นี่ ยัยเจนคุยอะไรกับคนไม่มีน้ำใจละ อีตาขี้เก๊ก”
“แก้ว เธอไปว่าเขาทำไม” เจนปรามเพื่อนตัวดี
ยัยนกแก้วบินหนีกลับไปโต๊ะประจำทันที่เพราะไม่มีอารมณ์ดูบาสแล้ว
“แก้ว พูดอะไร เราจะได้รู้จักชื่อ เขาแล้วเชียว” แก้วทำเป็นไม่สนใจกับคำพูดของเพื่อน แต่ในใจ ( เราก็อยากรู้
ทำไมไม่รอให้เขาพูดนะ บ้าจริงๆ เลยเรา)
“..กลับบ้านกันเถอะเบื่อแล้ว” แก้วจูงมือเจนเดินไปที่ป้ายรถเมล์ มีพวกของ รุ่นพี่ที่ชื่ออิน ยืนอยู่ด้วย

“แก้ว ดูนั่นซิ พวกพี่อินยืนกันเต็มไปหมดทำไงดีละ” (จะไปกลัวทำไม)
“ว่าไงจ๊ะ น้องนกแก้ว รีบกลับไปไหนละ อินยังแข่งไม่เสร็จเลย”
“แล้วมันไปเกี่ยวอะไรกับพี่อินละ แก้วจะกลับบ้านมารอแฟน” พวกกลุ่มอิน ตกใจเมื่อได้ยินว่าแก้วมารอแฟน
“ไหนละ พวกพี่อยากเห็นนัก อย่างน้องแก้วจะมีปัญญาหาแฟนดี แค่ไหน”
...บังเอิญที่ ทรายขวัญเดินออกมาโทรศัพท์ตู้ข้างนอกโรงเรียน
“นั่นไง แฟนเราเดินมานู้น” (ตู่ เฉยเลยยัยนกแก้วเอ้ย) พวกเพื่อนเห็นถึงกลับ งง เพราะนักบาสคนนี้เป็นถึงลูกกรรมการโรงเรียนฝ่ายตรงข้ามซึ่งเป็นคู่อริของ อินอยู่แล้ว ด้วยความข้องใจ เดินเข้าไปหา ทรายขวัญทันที
“แก้ว เธอไปบอกอย่างนั้นทำไม ก็รู้อยู่ว่าเขาไม่รู้เรื่องอะไร” เจนถามเพื่อนรักหน้าตื่น
“ไม่เป็นไรหรอก อีตาบ้านั่น คงจะช่วยเราได้” แก้วมองไปที่ตู้โทรศัพท์ เพื่อนกลุ่มใหญ่ของอิน เดินเข้าไปเคาะประตู ขณะที่ทรายขวัญโทรศัพท์
“มีอะไรเหรอ” ทรายขวัญชะโงกหน้าออกไปถาม คนพวกนั้น แล้วหันมามอง แก้ว เธอก็ทำหน้าไม่รู้เรื่อง กวนๆ ใส่ ทรายขวัญ
....ทรายดิ่งตรงเข้ามาหา แก้ว พร้อมกับพวก นั้น
“ที่รัก รอนานไหม กลับบ้านกันเถอะ” นกแก้วเดินเข้าคว้าแขนของทรายขวัญควงไว้ ทุกคนตะลึงงันพร้อมกับทรายขวัญที่ งุง งง
“อ๊ะ รถมาพอดี กลับกันเถอะคะ” แก้วลากทรายขึ้นรถไป
        ...........................................................