ยัยวายร้ายกะนายคาสโนว่า

                                                                      บทนำ
             ~ ณ ห้องน้ำหญิงโรงเรียนพระแม่จันทราบะยอชะวาก่งก๊งยองยอง คอนแวนต์ ~
 "จะเอายังงัยเนี่ยนัง ชิลลี่"
     สวัสดีค่ะ ฉัน วาฟเฟิลค่ะ กำลังแว้ดๆๆๆใส่นังชิลลี่ อริร้ากกกกสุดสวาทขาดดิ้น
 "ถ้าไม่เอายังงัยแล้วกจะทำไมฮะ นังวาฟเฟิล"
     เอ๊ะอีนังนี่กล้าย้อนหรอเดี๋ยเถอะๆๆๆ แม่จะตบให้สลบแล้วเอาน้ำกรดสาดพามันเข้าโรงบาลแล้วปลุกมันมาตบอีก ฮึ่ย
 "อ้อ สงสัยนังพริกไทยพี่สาวของแกคงไม่ได้เตือนมาล่ะสิว่าอย่ามายุ่งกับคนของพวกฉัน"
      ฮ่าๆๆๆๆ อึ้งละสิแกที่ฉันรู้ว่าพี่แกนะก้อเป็นอริเก่ของพี่ฉัน หึหึ
   "โอ้ย นี่นังวาฟเฟิลแกจะด่ากับอีนังนี่อีกนานม่ะด่ากันไปด่ากันมาจนฉันจะหลับแระ ด่ามันไปก็เปลืองน้ำลายมันต้องตบเลยดีกว่า"
     ดีมากนังนาต้า เนี่ยเพื่อนฉันเองค่ะมันเป็นลูกครึ่งไทย-สวิส ที่มาเรียนที่เมืงไทยตอนเกรด 7 มันนะเปรี้ยวยิ่งกว่ามะนาวทั้งตลาดไทยรวมกันซะอีก
   "เออ ก็ดีเหมือนกันว่ะนาต้า แมร่งนังวาฟเฟิลก็กับนังนี่มานาน จนนังควายธนูสองตัวที่นังชิลลี่มันพามาเคี้ยวเอื้องจนเหงือกระบมหมดแระ"
  อ้อ ลืมบอกไปค่ะพวกเรามีกัน สามคน คือมี ฉัน นังนาต้า และก็นังรีตะ นังรีตะเนี่ยมันเป็นลูกครึ่งญี่ปุ่นหน้าตามันน่ารักม่ากกกกกกกกกกจนบางครั้งน่ารักจนน่าตบ  ส่วนนังชิลลี่มีเพื่อนมาอีกสองคนที่ตัวดำถึกบึกบึนเหมือนควายจิงๆๆ  ส่วนหัวข้อเรื่องที่ทำให้พวกฉันต้องมายืนดมส้วมก็คือนังชิลลี่มันดันไปทำร้ายน้องในปกครองของฉันประกอบกับอยากตบส่งท้ายวันปิดเทอมเกรด 9 ด้วย เหตุผลก็เป็นชะนี้แล เอิ๊กๆๆ
    "ปากเก่งจิงๆนะพวกแกสองตัวน่ะ นังนาต้า นังรีตะ"
  นังควายธนูที่อยู่ทางด้านซ้ายของนังชิลลี่พูดขึ้น
   "แหม นังควายธนูแกมันก็คงเก่งแต่ปากแหละอยากรู้จังว่าฝีมือของแกมันจะซักเท่ารัยเชียว ฮึ"
  น่าน!!!! เจอเข้าแล้วนังควายธนูปากหมาเจอเข้าแล้วเจอนังรีตะของจิงเข้าแล้วเป็นงัย เป็นงัย อึ้งเลยละสิ ฮ่าๆๆๆๆ
   " ลองกันซะหน่อยมั้ยล่ะนังรีตะ ฮะ" นังชิลลี่พูด
   "ก็ดีเหมือนกันแหละชิลลี่ที่รักยังงัยเราก็ไม่ได้ตบกันมาประมาณ 3 ชาติ สงสัยแกคงคิดถึง ชักโครกของโรงเรียน บ้านเก่าของแกที่เมื่อครั้งก่อนลงล้างหน้าอยู่ตั้งนาน ฮิฮิ"
    เงียบค่ะนังชิลลี่เงียบเลยสงสัยระลึกถึงความหลังเมื่อตบกันครั้งก่อน
  "ปากดีนักนะแกนังวาฟเฟิลแต่ขออย่าให้เก่งแต่ปากละกัน หึหึ"
                                             'เพียะ'
  "อย่างเงี้ยเค้าเรียกว่าเก่งแต่ปากมั้ยฮะนังชิลลี่"
ทันทีที่นังชิลลี่พูดจบ ฉันก็ฟาดฝ่ามือลงบนหน้าที่โบ๊ะแป้งหน้าอย่างกะผีญี่ปุ่น~ หวือ ~ แป้งติดมือเต็มเลยอ่ะแหยะ แพอฉันตบนังชิลลี่เท่านั้นแหละนังนาต้ากะนังรีตะก็ถลาเข้าไปจัดการกับนังควายธนูสองตัวนั่นทันที เสียงในบริเวณนั้นจึงระงมไปด้วยเสียงฝ่ามือและคำหยาบคาย ส่วนฉันหรอค่ะก็ปฎิบัติการ ตบ จิก ข่วน อย่างเมามัน
                                             'เพียะๆๆๆๆๆๆๆ'
ฉันคร่อมอยู่บนตัวนังชิลลี่แล้วรัวตบ จิก ข่วน ไม่ยั้งมือส่วนนังชิลลี่ก็ได้แต่จิกแต่ขวนฉันเท่านั้นและแล้วแนก็คิดถึงบ้านเก่าของมันจึงจัดการจิกหัวมันแล้วเรียกนัง สองคนให้พานังควายธนูทั้งสองตามไปบ้านเก่าของพวกมัน
 "นังรีตะ นังนาต้า  พามันกับบ้าเก่ากัน"
ฉันบอกนังรีตะกะนังนาต้า
 "เออๆๆ ดีเหมือนกัน"