ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ◄ Crazy Sehun ► เซฮุนมันเพี้ยน [HUNHAN]

    ลำดับตอนที่ #2 : C R A Z Y : 2 100%

    • อัปเดตล่าสุด 17 เม.ย. 58










    2

     

                    วันนี้เป็นวันเสาร์ที่ลู่หานมีความสุขมากเพราะเมื่อตอนกลางคือเตะต่อยเซฮุนอย่างเต็มอิ่ม แต่เซฮุนมันก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอกนะ เพื่อนกันทั้งนั้น

     

                    จริงๆวันนี้ลู่หานนัดเซฮุนไว้แต่ตัวเองดันมีนัดกับคนอื่น ก็เครียดอยู่ว่าจะทำไงดี สุดท้ายก็จำใจต้องไปยกเลิกนัด

     

                    ....ของคนอื่นแล้วไปหาเซฮุนแทน

     

                    ลู่หานให้เซฮุนมานั่งรอที่ร้านอาหารนานประมาณสิบนาทีแล้วแต่เซฮุนก็ยังไม่เห็นหัวลู่หานเลยแม่แต่น้อย คือไรอะ นัดไว้แต่ไม่มา ผิดนัดสุดๆพูดเลย โกรธให้เวลาอีกสามวินาทีนะ

     

                    3

                    2

                    1

     

                    ไปแจกลูกโป่งต่อดีกว่า พอครบสามวินาทีเซฮุนก็รีบตรงไปยังสวนสาธารณะทันทีโดยไม่รอลู่หานที่กำลังนั่งเหม่ออยู่ตรงสวนสาธารณะแม้แต่น้อย เอาจริงๆคือลู่หานปวดขาและขี้เกียจเดิน เดี๋ยวค่อยโทรบอกให้เซฮุนมารับกลับบ้าน

     

                    ลู่หานเงยหน้าขึ้นมาจากโทรศัพท์เครื่องหรูเพราะเห็นเงาคนตัวสูงๆที่คุ้นเคยเดินถือลูกโป่งผ่านไป...เซฮุนหรอ?

     

                    อยู่ดีๆคนตัวเล็กก็เกิดอยากได้ลูกโป่งสีชมพูให้เด็กผู้ชายที่นั่งร้องให้อยู่ตรงชิงช้าจึงรีบเดินไปหาคนขายลูกโป่งที่พึ่งเดินผ่านไปเมื่อกี้

     

                    “ลุงๆขอลูกโป่งหน่อย”ลู่หานสะกิดตรงหัวไหล่ของคุณลุงที่ยืนหันหลังกินไอศกรีมอยู่...เหมือนเซฮุนมากอย่าบอกใคร ยิ่งก้นอีก อือหือนี่ลุงหรือนายแบบ

     

                    “ว่า”โอโหชัดเลยอะ ลุงเซฮุน

     

                    “มาทำไรเนี่ย”

     

                    “ขายลูกโป่ง”

     

                    “เอาสีชมพูมา”ลู่หานแบมือไปรับลูกโป่งสีชมพูจากเซฮุนแล้ววิ่งตรงไปยังเด็กน้อยที่นั่งร้องไห้อยู่ตรงชิงช้าทันที

     

                    “นายๆ”คนตัวเล็กนั่งยองๆข้างๆชิงช้าที่เด็กคนนั้นนั่งก่อนจะสะกิดตรงหัวไหล่เบาๆ

     

                    “ฮือ”

     

                    “ลูกโป่ง เราให้”ลู่หานไม่รอให้เด็กรับลูกโป่งแต่ตัวเองกลับผูกลูกโป่งไว้ตรงข้อมือของเด็กน้อยก่อนจะเดินจากไปทันที .... หายปวดขาแล้วหรอวะ

     

                    “เซฮุนกลับบ้านกัน”

     

                    “ขายลูกโป่งอยู่”

     

                    “เท่าไหร่”

     

                    “400”พอเซฮุนพูดจบลู่หานก็ดึงลูกโป่งในมือของเซฮุนไปถือทั้งหมด ก่อนจะวิ่งไปตรงที่จากมานั่นคือเด็กน้อยคนนั้น

     

                    “เด็กน้อย”

     

                    “ฮือ”ลู่หานเกาหัวแกรกๆเพราะไม่รู้จะทำไงดีสุดท้ายก็จับมือเด็กน้อยคนนั้นมาลูบเบาๆก่อนจะ

     

                    “พี่ให้จ่ายตังด้วยนะหนู”ก่อนจะยัดลูกโป่งให้เด็กคนนั้นและวิ่งหนีออกมาหาเซฮุน

     

                    “นิสัยไม่ดีว่ะคิตตี้”

     

                    “กวางแบมบี้เถอะ”ลู่หานผลักหัวเซฮุนเล่นไปหนึ่งที

     

                    “ขอขี่หลังหน่อยดิฮุน”ลู่หานทำตาปริบๆให้เซฮุน

     

                    “ได้ๆ”

     

                    ลู่หานอยากด่าเพื่อนคนนี้ที่สุด คนตัวเล็กๆแบบนี้ขอขี่หลังพอมันอนุญาตมันก็กระโดดขี่หลังลู่หานเลยจ้า เออยอมๆไปละกันอีกนิดเดียวก็ถึงบ้านละ ถ้าเซฮุนไม่จิ้มแก้มลู่หานเล่นแบบตอนนี้อะนะ

     

                    “หยุดเล่นเถอะ”

     

                    “ไม่”คนบนหลังปฏิเสษเสียงแข็งพรร้อมเอาหน้าซบกับไหล่เล็กๆของลู่หานอีกด้วย ดูจากสายตาที่สาวๆมองมาแล้วลู่หานอยากตบเซฮุนซักล้านรอบ เซฮุนไม่ใช่เคะน้อยของลู่หานจ้าเด็กๆ 
     

                    พอกลับมาถึงบ้านขาที่แข็งแกร่งของลู่หานถึงกับล้มพับทันที จริงๆเซฮุนมันตัวไม่หนักหรอกแต่ทางกลับบ้านมันก็ไม่ใช่ใกล้ๆเหมือนกันทำเอาปวดขาไปตามๆกัน ยิ่งรวมกับเซฮุนน้ำหักลงไปที่ขามันก็ต้องมากอยู่แล้ว เห้อ ไออ้วนเซฮุน!

     

                                    You know my name girl  wo de ai mei tian zhang ma ma ~

                                    Zuo xin fang wei ni chang da da ~

                                    (นึกไม่ออกให้เปิดเพลงเวอร์จีนท่อนที่เซฮุนร้องจ้า หรือถ้าดูเอ็มวีประมาณวินาทีที่2:24เน่อ)

     

                                    ‘ฮุนจ๋า (づ ̄³)

     

                    “ฮุนจ๋าบ้านป้ามึงหรอเซฮุน! แล้วเพลงบ้าอะไรเนี่ย โว้ย”บ่นไปบ่นมาสุดท้ายก็กดวาง ไม่อยากรับ อารมณ์เสีย

     

                                    ก๊อกๆ~

     

                    “ไมไม่รับวะ”หลังจากเปิดประตูก็ได้ยินเสียงเซฮุนยิงคำถามใส่ลู่หาน ก็ไม่อยากบอกเพราะชื่อกับเสียงริงโทนที่มึงตั้งให้กูอะจ้า คือมันไม่ได้น่าเกลียดและน่าอายอะไรถ้าอยู่ในบ้าน แต่ถ้าออกนอกบ้านไง เสียงคนหรือเป็ดวะ เห้อ

     

                    “เสียงริงโทนอะมึง....”ลู่หานพูดไม่ทันจบเซฮุนก็พูดตัดขึ้นมาก่อน

     

                    “กูรู้มึงชอบ นี่ร้องเองเลยเพราะใช่ปะล่ะ”อ้อหรอร้องเอง.....เอาจริงๆดิ ขำโว้ยอยากไปไหว้พระเก้าวัดเลยทีเดียว....อย่าร้องอีกเลยคือเสียวเป็ดมันน่ารักอยู่แต่ร้องผิดคีย์นี่ไม่ไหวนะคนดีของลู่หาน

     

                    “มีอะไรปะเนี่ย”หลังจากที่ลู่หานพาทุกคนออกนอกทะเลมาพอสมควรก็ต้องกลับเข้าเรื่อง

     

                    “เป็นแฟนกัน”

     

                    “ห๊ะ!!อะไรของมึงเนี่ย!!”ถามว่าตกใจหรือเปล่าตอบได้เลยว่ามากๆ ตกใจแบบขนหน้าแข้งที่แมนๆมันร่วงเต็มพื้นเลยครับ

     

                    “กูจริงจังนะ...เนี่ยดอกไม้”

     

                    โรแมนติกมากนี่มันกี่โมงกี่ยามแล้วล่ะ เอ้อ ถ้าไม่ตอบตกลงก็เกรงใจมันเพราะฉะนั้นยอมๆเซฮุนไปก่อนละกันเนอะ

     

                    “โอเคก็ได้”

     

                    “ดีมากเด็กน้อย”เด็กน้อยบ้านมึงดิเซฮุน  เอ๊ะ ดอกไม่นี่มันที่อยู่ในแจกันข้างล่างปะวะ

     

                    วันนี้เป็นวันเกิดเซฮุน...ตื่นเต้นจังเลย คนตัวเล็กที่ยืนอยู่หน้ากระจกเพื่อสำรวจตัวเองเป็นรอบสุดท้าย ตอนนี้ภายในอกในเต้นเป็นจังหวะรัวเหมือนกลองชุด ทำไมมันตื่นเต้นเนี่ย

     

                    พรุ่งนี้ไปเที่ยวกันนะ

                    ‘ถือว่าไปเดทด้วย






                    สรุปวันนี้ลู่หานกับเซฮุนก็มาเดินเล่นที่ห้างสรรพสินค้า โดยที่คนตัวเล็กเลือกใส่เสื้อยืดกางเกงขาสั้น ส่วนเซฮุนใส่เสื้อยืดกางเกงยีนส์ ตอนแรกลู่หานก็เกือบจะไม่ได้กางเกงขาสั้นเพราะเซฮุนบอกว่า ขาใหญ่ๆแบบมึงเนี่ยนะ สงสารคนมองซะบ้าง แต่ยังไงลู่หานจะใส่อะ มีปัญหาหรอเซฮุน

     

                    “มองทำไม”เซฮุนชอบหาเรื่องว่ะ แค่เด็กมัธยมต้นมองลู่หานนิดๆหน่อยๆก็หาเรื่อง มึงบ้าปะเซฮุน?

     

                    “ไอฮุน”เสียงของลู่หานเอ่ยเรียกผู้ชายที่นั่งกอดอกมองหน้าลู่หานอยู่ตอนนี้

     

                    “ไงครับที่รัก”ที่รักบ้านป้ามึงอะสิเซฮุน

     

                    “ดูหนังกันปะ”ลู่หานเดินไปนั่งข้างๆเซฮุนและส่งโทรศัพท์ให้ดู หนังติดเรท!

     

                    “จะดูได้ไง อายุถึงหรอไอคิตตี้”เซฮุนเอานิ้วจิ้มไปที่หน้าผากของลู่หานเบาๆ แต่ก็ทำให้หญิงสาวที่อยู่แถวนั้นยิ้มอย่างเขินอาย

     

                    “รุ่นพี่ซื้อมาแต่ติดธุระ เดี๋ยวเราไปเอาตั๋วให้โอเคมั้ย”เซฮุนพยักหน้าเป็นคำตอบ

     

                    จริงๆอายุของผมกับลู่หานดูไม่ได้แต่เพราะความดื้อรั้นและความน่ารักของลู่หานทำให้เราสามารถเข้ามาดูได้

     

                    ตั้งแต่หนังเริ่มเซฮุนก็ไม่ได้สนใจอะไรมากมายจนเสียงครางของหญิงสาวที่ดังขึ้นและตัวของลู่หานเริ่มเกร็ง เซฮุนก็พอจะเข้าใจว่ามันเป็นเพราะอะไร แต่จู่ๆเซฮุนก็นึกสนุก

     

                    มือของลู่หานถูกเซฮุนกุมไว้ซักพักตัวของลู่หานก็ถูกยกลอยขึ้นไปนั่งบนตักเซฮุน ทำเอาลู่หานตกใจไม่น้อยแต่เซฮุนกลับหัวเราะในลำคอเบาๆ พลางซบหน้าลงบนลาดไหล่เล็ก แต่คนตัวเล็กก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะปกติเซฮุนก็ทำแบบนี้เป็นประจำ

     

                    แต่ไม่ใช่เอามือล้วงเข้ามาในเสื้อแบบนี้โว่ย!

     

                    หลังจากดูหนังเสร็จทั้งคู่ก็กลับบ้าน และเซฮุนก็ขอมานอนบ้านลู่หานเพราะบอกว่าพึ่งดูหนังมากลัวมากเลย....มึงดูหนังผีหรอครับเซฮุน

     

                    เซฮุนขอตัวไปอาบน้ำก่อนและให้ลู่หานอาบน้ำทีหลัง เพราะบอกว่า....เดี๋ยวกูจะได้เล่นเกมก่อน ตอแร่มั้ยมึง?

     

                    พอลู่หานอาบน้ำเสร็จก็เห็นเซฮุนนอนเปลือยท่อนบนเล่นโทรศัพท์อยู่ ส่วนลู่หานใส่เสื้อและกางเกงบอลขนาดใหญ่พอสมควร

     

                    ก็เพราะลู่หานแต่งตัวแบบนี้ไง คืนนี้เจอดีแน่ๆเจ้าคิตตี้

     

                    “มานอนนี้เร็วคิตตี้”คนตัวสูงตบพื่นที่ข้างๆที่ตัวเองนอนอยู่ให้เจ้าคิดตี้ลงมานอนทันที

     

                    เจ้าคิตตี้ตัวเล็กก็ไม่ได้คิดอะไรมาก ก็นอนลงไปอย่างว่าง่าย แถมเอาขาก่ายเอวเซฮุนให้พร้อม

     

                    เสร็จกูแน่ๆไอคิตตี้

     

                    “กวาง”

     

                    “หือ?”

     

                    เซฮุนดึงตัวของลู่หานให้เขยิบมานอนใกล้กับตัวเองมากกว่าเดิมเพื่อให้ลู่หานสนใจ แต่ลู่หานก็ยังไม่สนใจอยู่ดี

                   

                    เซฮุนเริ่มทนไม่ไหวจึงลุกออกจากเตียงไปค้นหาอะไรบางอย่างทันที

     

                    คนตัวเล็กที่เล่นโทรศัพท์อยู่ก็ไม่ได้สนใจอะไรจนกระทั่งมีเสียงกุกกักดังขึ้นจึงทำให้เจ้าตัวหันไปมอง

     

                    “ฮ่าๆ เล่นอะไรอิฮุน”ลู่หานแทบจะขำลั่นบ้านเพราะเซฮุนเอาดอกไม้ทัดหู...กระเทย

     

                    “แฟนไม่สนใจนี่”ลู่หานหันซ้ายหันขวา

     

                    “ไหนแฟนเซฮุนหรอ?”

     

                    “อยากเป็นเมียแทนหรอครับ”

     

                    “อ๊าก!เซฮุน!











    เซฮุน เราต้องแต่งฉากนั้นใช่มั้ย...
    เกลียดฮุนว่ะ 5555555
    จ้าาาาาเอาเลยตามสบาย
    ข้างล่างคือคาแรกเตอร์พิฮุนงับบ




     








    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×