ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คนไม่ธรรมดาหนึงเดียวในจักรวาล

    ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ ( 22% )

    • อัปเดตล่าสุด 21 ธ.ค. 56


         

            เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อไม่นานนี้เอง  มันเกิดขึ้นตอนไหนก็ไม่รู้ฉันก็จำไม่ได้เเล้วเเต่เรื่องมันมีอยู่ว่า

        พ.ศ. 2600  ณ  อาณานิคมบุกเบิกบนดาวอังคาร

           " ขณะนี้เราตรวจพบยานรบจำนวนมากกำลังตรงไปที่โลกครับ จะให้เราทำอย่างไรดีครับท่าน "

            " สั่งให้เจ้าหน้าที่ทุกคนประจำสถานีรบ เปิดระบบความปลอดภัยเต็มรูปแบบ เตรียมปืนใหญ่ทุกกระบอกให้พร้อม เเล้วอพยบประชาชนลงไปในเมื่องใต้ดินด้วย รีบจัดการเลย "

            " ท่านครับตอนนี้ปืนใหญ่ทุกกระบอกพร้อมแล้วครับ จะให้ยิงเลยไหมครับ "
       
            " รอให้พวกมันเข้ามาในระยะยิงของปืนใหญ่ก่อนแล้วค่อยยิง แล้วตอนนี้การอพยบประชาชนไปถึงไหนแล้ว "

            " เราอพยบประชาชนลงไปในเมืองใต้ดินหมดเเล้วครับท่าน  "

            " ดีมากเตรียมตัวยิงได้ เมื่อข้าศึกมาถึงระยะยิงที่ 1  "

            " ข้าศึกเข้ามาในระยะยิงที่ 1 เเล้วครับ "

            " ปืนใหญ่ทุกกระบอกยิงได้ "

             ทันใดนั้นปืนใหญ่ทุกกระบอกก็ยิงโดยพร้องเพรียงกัน ทำให้ยานข้าศึกหลายลำเสียหายหนักมาก  บางลำก็ตกลงมากระเเทกพื้นดาวอังคารทำให้ยานระเบิด

            " ตอนนี้ข้าศึกยิงสวนกลับมาเเล้วครับ ทำให้ป้อมปืนที่ 1,2,3 เสียหายอย่างหนัก ใช้การไม่ได้เเล้วครับ "

            " รีบอพยพคนออกมาก่อน เเล้วรีบซ่อมป้อมปืนทั้งสามป้อมอย่างเเร่งด่วนที่สุด รีบจัดการให้เร็วที่สุด "
             
            " ตอนนี้ป้อมปืนที่ 4,5,6 ขาดการติดต่อไปเเล้วครับ ส่วนด่านป้องกันอาณานิคมก็โดนทำลายไปเกือบครึ่งเเล้วครับ ตอนนี้พวกมันส่งทหารราบลงสู่พื้นดาวเเล้วครับ ทหารของเราพยายามต้านอยู้เเต่คิดว่าคงต้านได้ไม่นานเพราะข้าศึกมีเยอะมากครับ "

            " งั้นรีบอพยพคนประชาชนออกไปจากเมื่องใต้ดิน ให้ประชาชนขึ้นยานอพยพออกไปทางหลังดาวเเละจัดยานคุ้มกันให้ด้วย "

            " ท่านครับเเนวป้องกันที่ 1 ถูกทำลายเเล้วครับ ตอนนี้ทหารกำลังถอยไปเเนวป้องกันที่ 2 แล้วครับท่าน "

           " ติดต่อทุกประเทศบนโลก  ให้เตรียมการป้องกันโลก ส่วนทางเราจะต้านพวกมันไว้ให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้  "

          " ท่านครับ ตอนนี้ยานอพยบเริ่มทยอยเดินทางออกไปทางหลังดาวเเล้วครับ "

         " ดีมาก เเล้วเเนวป้องกันที่ 2 ละ สถานะการทางด้านนั้นเป็นอย่างไรบ้างตอนนี้ "

          " ตอนนี้ข้าศึกกำลังบุกเข้าเเนวป้องกันที่ 2 เเล้วครับ เราได้ส่งทหารไปเพิ่มเเนวป้องกันที่สองเเล้วประมาณสี่พันนาย พร้อมด้วยรถถังภาคพื้นดินประมาณหนึ่งร้อยคันครับ "  

          " ท่านครับตอนนี้ข้าศึกประมาณหกพันคน กำลังเข้าโจมตีป้อมใหญ่ประจำทิศเหนือครับ และมีข้าศึกอีกเจ็ดพันคนเข้าโจมตีป้อมใหญ่ประจำทิศใต้ด้วยครับ "

          " ตอนนี้ยานรบบางส่วนกำลังมุ่งหน้าไปยังโลกเเล้วครับ "

          " เปิดระบบป้องกันทางอวกาศ ระดับที่หนึ่ง เตรียมปืนต่อต้านยานรบทุกกระบอกให้พร้อม "

          " ครับท่าน เปิดระบบป้องกันทางอวกาศ ระดับที่หนึ่ง ปืนต่อต้านยานรบทุกกระบอกเตรียมพร้อม ขอให้เจ้าหน้าที่ประจำปืนทุกคนเตรียมตัวรับเเรกกระเเทกเเละเเสงจ้า "

         " เตรียมยิงเมื่อยานรบเข้าสู่ระยะยิงที่ 2 ชักธงเเดงขึ้นสู่เสา "

        " ยานข้าศึกเข้าสู่ระยะยิงที่ 2 เเล้วครับ ตอนนี้ปืนต่อต้านยานรบทุกกระบอกพร้อมเเล้วครับ "

        " ดีมากเอาละ  ขอให้เจ้าหน้าที่ทุกคนเตรียมตัวรับเเรงกระเเทกเเละเเสงจ้า ปืนต่อต้านยานรบทุกกระบอกยิงได้ "

       ทันใดนั้นปืนต่อต้านยานรบก็ยิงออกไปอย่างพร้อมเพรียง ทันใดนั้นเองก็เกิดเเสงสว่างจ้าจากการระเบิดของยานรบ เเละเกิดเเรงกระแทกจากการระเบิดอย่างรุนเเรง

       " ยิงเข้าเป้าทุกนัดครับ ทำให้ยานรบข้าศึกเสียหายเป็นจำนวนมากตอนนี้ยานรบข้าศึกกำลังเครื่อนที่มาทางเราเเล้วครับ "  

       " เอาละ เปิดระบบป้องกันภัยภาคพื้นดินระดับที่หนึ่ง สั่งให้ทหารถอยกลับเเนวป้องกันที่ 3 เเละเปิดระบบป้อมปืนกลไร้คนภาคพื้นดินให้พร้อม " 

        " ครับ เปิดระบบป้องกันภัยภาคพื้นดินระดับที่หนึ่ง เปิดระบบป้อมปืนไร้คนทุกเเนวป้องกันเเล้วครับ "

        " เตรียมยานอพยบทหารให้พร้อมเราจะอพยบทหารทุกนายกลับไปยังโลก "

        " ครับท่าน  ผมจะให้เจ้าหน้าที่ประจำท่ายานเตรียมยานไว้ครับ "

        " ท่านครับตอนนี้ป้อมปืนใหญ่ประจำทิศตะวันตกเเตกเเล้วครับ ไม่มีผู้รอดชีวิตครับท่าน "

        " งั้นสั่งให้ทหารหนึ่งร้อย ไปต้านทางป้อมปืนใหญ่ประจำทิศตะวันตกก่อน ถ้าต้านไม่ได้ก็ให้ถอยออกมาก่อนเเล้วสั่งปิดประตูทางเข้าทุกบานให้เเน่นหน้า อย่าให้มันเข้ามาได้โดยง่าย "

        
       
     

     
     
            

             
     
               
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×