คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : 5
5
“นายกลับบ้านไปก่อนเลยนะ ฉันจะไปดูหนัง แล้วก็บอกป้าทิพย์ด้วยว่าไม่ต้องรอฉันกินข้าวเย็น ฉันจะกินจากข้างนอกก่อนกลับ!”
“เดี๋ยวฉันไปดูหนังเป็นเพื่อน เธอจะได้มีเพื่อนกลับ กลับดึกๆดื่นๆคนเดียวมันอันตราย”
โห่ นายนี่ก็เสแสร้งจริงๆ ทำมาเป็นห่วงฉัน เหอะ!
“ไม่ต้อง ฉันจะไปดูหนังกับวิน”
“ไปกับผู้ชายสองต่อสองดึกๆดื่นได้ไง ฉันจะฟ้องแม่เธอ”
“ขี่ม้าสามศอกไปบอกเลยไป๊ ฉันโตแล้วพวกท่านไม่เป็นห่วงหรอก เชิญพวกนายไปสวีตกันต่อเลยไป๊!”
พูดจบฉันก็รีบเดินออกมาจากตรงนั้นเลย ไม่สนใจเสียงเรียกของฟรานเลยสักนิด คอยดูนะฉันจะไม่พูดกับฟรานสามวันเลย โทษฐานโกหกไม่ยอมเล่าเรื่องอลิซให้ฉันฟัง แล้วก็เมื่อกี้มาทำเรื่องอุจาดตาให้ฉันเห็นอีก รับไม่ได้!
“ไม่ใช่นะพาย เธอเข้าใจผิดนะพาย!”
“พาย! ฟังฉันก่อนสิ”
“พายย!”
แต่เดี๋ยวนะ ฉันจะโกรธไปทำไม จริงๆเรื่องพวกนี้มันเป็นเรื่องปกติไม่ใช่หรอ? แล้วทำไมหัวใจของฉันมันเหมือนจะระเบิดเลยล่ะ ฉันรู้สึกอัดอั้น โกรธ ไม่พอใจ รวมๆกัน นี่ฉันเป็นอะไร?!
ตลอดทางที่นั่งรถมากับวินเนอร์ฉันเงียบไม่พูดไม่จาตลอดทาง วินเนอร์ก็คงจะสงเกตเห็น หมอนี่ก็เลยนั่งเงียบๆไม่ชวนคุยเหมือนเดิม แต่เปิดเพลงคอให้บรรยากาศในรถไม่เงียบเกินไป แต่เพลงที่หมอนี่เปิดเนี่ยสิ…น่าดิ้นมาก แต่ตอนนี้ฉันไม่มีอารมณ์L
“นี่ใจคอเธอจะไปดูหนังกับฉันด้วยหน้าตูดๆแบบนั้นหรอ?”
“ตูดบ้านนายสิ สวยจนจะเป็นพี่น้องอั้มอยู่แล้ว ดูๆเห็นไหม”
“ไม่เห็นจะเหมือนเลย ดูสิ แก้มเธอยืดกว่าอั้มตั้งเยอะ นี่แหนะๆๆฮ่าๆๆ”
วินเข้ามาบีบแก้มทั้งสองข้างฉัน ยืดเข้ายืดออก นี่แก้มคนนะไม่ใช่ยางยืดดด แอบเจ็บเบาๆT0T
“ปล่อยแก้มของฉ้านน้า” (-o-) )-o-(
“ไม่ปล่อย แบบนี้ตลกดีๆ ฉันถ่ายรูปเก็บไว้ดีไหมเนี่ย ฮ่าๆๆ”
“เฮ้ยๆ ไม่เอาๆ หน๋อยๆไม่ปล่อยใช่ไหม เดี๋ยวนายเจอ…นี่แหละๆแก้มน่าก็ยืดเหมือนหนังยางเลย ยืดดด หดดดดด ฮ่าๆ”
“หัวเราะได้แล้วหรอ” J
“อะไรของนาย”
“เธอหัวเราะแล้วน่ารักกว่าหน้าตูดนั้นอีก”
“ประสาท!” >///<
เราคุยเล่นกันสักพักจนถึงโรงหนัง วินไปซื้อตั๋วมาแล้วแต่อีกตั้งชั่วโมงหนึ่งกว่าหนังจะเล่น แถมวันนี้คนก็เยอะ ไม่มีที่นั่งรอเลย ขืนยืนเฉยๆชั่วโมงหนึ่งเหมื่อยตายพอดี= =^
“ฉันว่าเราไปเดินเล่นค่าเวลาดีไหมพาย เริ่มเบื่อแล้วอ่ะ”
“ก็ดีเหมือนกัน”
ฉันกับวินเดินเข้าร้านนั่น ร้านนี้ เดินวนไปเรื่อยๆจนเกือบจะครบทุกชั้น แต่แล้วก็…
“นั่นตู้ถ่ายสติ๊กเกอร์นิ เราไปถ่ายกันๆฉันอยากถ่ายนะๆ”><
“นายเป็นเด็กหรือไงห๊ะ?”
“ใครๆเขาก็ถ่ายกันทั้งนั้นแหละ ไปๆ “><
ให้ตายเถอะเหมือนฉันพาลูกออกมาเดินเล่นเลย ตั้งแต่เมื่อกี้แหละ วนดูแต่ของเล่น เครื่องเล่น การ์ตูน แล้วนี่จะถ่ายสติ๊กเกอร์อีก อยากจะรู้จริงๆว่าตอนหมอนี่พาสาวๆมาเที่ยวนี่พามาโซนของพวกนี้ไหม?=0=
“นี่พายชูสองนิ้วด้วยๆ นั่นแหละดีมาก 1 2 ยิ้มมม” (>____< )v
โคตรเด็กอ่ะ!=0=
“เอาอีกนะพายๆ คราวนี้มาแข่งกันทำหน้าตาหน้าน่าเกียดกันนะ”
“ฉันทำไม่เป็นย่ะ สวยๆแบบฉันทำไม่ได๊ๆ”
“ลองๆ 1 2 3!”
“วิน!”
“อะไร อุ๊บ!ฮ่าๆๆ”
“นายอยากตายใช่ไหมวินเนอร์! นายดูหน้าฉันสิ…”T0T
ไอ้วินเนอร์บ้า นายกล้าหลอกฉันหรอ! บอกให้ทำหน้าน่าเกียดๆ ดูสิ..ยืนดู นอนดู ตะแคงดูนายก็ยังดูดี นายแบบเรียกพ่อ แต่ดูฉันสิ ฮื่อออออออ ขี้เหร่เรียกแม่T0T
“โอ๋ๆ เธอไม่ได้น่าเกียดมากหรอกน่าพาย ฮ่าๆๆ”
“แล้วนายหัวเราะทำไม”
“ก็น่ารักแบบตลกๆไง เธอก็เชื่อคนง่ายแท้ ฮ่าๆ”
“เดี๋ยวโดน ชิ”
“ถ่ายอีกรูปนะพาย สุดท้ายแล้วๆ”
“ไม่โว้ยย”
ใครจะยอมไปถ่ายด้วยอีก เดี๋ยวหมอนั่นก็หลอกฉันอีกแน่ๆ หน้าตาหมอนนี่ยิ่งไม่น่าไว้วางใจอยู่ด้วย
“คราวนี้ฉันไม่หลอกแล้ว สัญญาๆ ฮ่าๆ”
“ถ้านายหลอกฉันล่ะก็ ดูหนังไปคนเดียวเลย!”
“สัญญาๆไม่หลอกชัวร์ๆ”J
“ 1 2 ยิ้ม… จุ๊บ!” >3<
“นะ นาย…”
0[]0 นี่มันอะไรกัน! นายมาจุ๊บแก้มฉันทำไมห๊า! แล้วทำไมหัวใจของฉันมันเต้นแรงแบบนี้ล่ะ? ฉันไม่ได้ไปวิ่ง ฉันไม่ได้เหนื่อย แล้วทำไมมัน…ตึก ตึกๆ
“ตกใจทำไม เพื่อนกันหอมแก้มกันไม่เห็นแปลกเลย”
“เพื่อนบ้านนายสิหอมแก้มกัน”
“ก็บ้านฉันไง แค่หอมแก้มเองอย่าคิดมาก คิดซะว่าเหมือนทักทายแบบฝรั่งไง ไม่เคยดูหนังรึไง”
“หน้าฝรั่งกันมากเลยนะ”=___=^
“หน้าฉันพอได้ แต่เธอ...พอเถอะ เอากระเป๋าตังของเธอมาสิ”
หมอนี่มันน่าตบจริงๆ ทำไมหน้าฉันมันทำไมห๊า หันมามองหน้าฉันแล้วส่ายหัวนี่มันคืออะไร แต่เดี๋ยวนะกระเป๋าตัง? เฮ้ยย ลืมไปสนิทเลย
“ฉันลืมกระเป๋าไว้ที่ห้องแต่งตัวอ่ะ”
“อ้าว กลับไปเอาเลยไหม? เดี๋ยวฉันซิ่งไปเอามาให้ก็ได้”
“ไม่ต้องหรอก ข้างในกระเป๋าไม่ค่อยมีของมีค่าอะไร เดี๋ยววันจันทร์ค่อยไปเอาๆ”
เคราะห์ซ้ำกรรมซัดจริงๆเลยฉัน แต่ข้างในกระเป๋าก็ไม่มีอะไรอยู่แล้ว มีแค่กระเป๋าตังที่มีตังไม่ถึงร้อย โทรศัพท์มือถือ..ที่ไม่มีใครโทรหาฉันหรอก
“แน่ใจนะ”
“อื้อ”
“งั้นเดี๋ยวฉันพาไปซื้อกระเป๋าใหม่ ฉันอยากให้เธอใส่รูปพวกนี้ในกระเป๋า”>0<
“ฉันไม่มีตัง”
“เดี๋ยวฉันซื้อให้ ถือว่าเป็นของขวัญตอนรับเพื่อนใหม่”
“เอางั้นเลยหรอ”
“ไปๆ ร้านนั้นน่ารักดี ลองไปเลือกดูๆ”
ใจปล้ำไปแล้ว นี่นายเลี้ยงหนังเพื่อน ซื้อของให้เพื่อนมากขนาดนี้เลยหรอ ทำไมฉันพึ่งมาเจอเพื่อนแบบนี้นะเนี่ย เราน่าจะได้เจอกันตั้งนานแล้วนะเนี่ย>< ฉันไม่ได้เห็แก่ของฟรีน้า~ ฮ่าๆ
“เอาอันนี้ไหมพาย? ฉันว่ามันเหมาะกับเธอดี” J
“ไม่ไหวม้างง สีเหมือนขี้เลย”
ใครจะไปใช้ลง สีมันเหลืองอ๋อยเกิ๊น นี่ถ้าฉันอยู่สุโขทัยก็ยังเห็น… >0<
“แล้วอันนี้ล่ะ?”
กระเป๋าสีแดงสดถูกส่งมาตรงหน้าของฉัน นี่หมอนี่กะจะให้ฉันไปล่อกระทิงใช่ไหม?=_=
“นายเก็บไว้ใช้เองเถอะ”
“โห้ ไรว้า นี่ฉันตั้งใจเลือกให้เลยนะเนี่ย”T^T
อย่ามาทำหน้าตาจะร้องแบบนั้นนะ! ถ้านายไม่หยุดทำแบบนั้นฉันจะไม่ทนแล้วนะ!
“เอาอันนั้นก็ได้ ฉันอยากไปวิงกระทิงพอดี”T^T
“ฉันว่าแล้วว่าเธอจะต้องชอบอันนี้” J
บ้าที่สุด! ทำไมฉันจะต้องแพ้หน้าตาจะร้องไห้แบบนั้นด้วยนะ นี่คือจุดอ่อนของฉันเลยแหละ เห็นคนจะร้องแล้วใจอ่อนทุกทีเลย แล้วฉันจะต้องแบกหน้าใช้กระเป๋าสีแดงสดแบบนี้หรอเนี่ย ไม่มีทางย๊ะ! ก็ฉันไม่ชอบเด่นนี่
“เดี๋ยวฉันไปจ่ายเงินก่อนนะ”
“อื้อ นายมีเงินแน่นะ”
“ระดับป๊าซะอย่าง”
เชอะ ที่ถามนี่เป็นห่วงเงินในกระเป๋านายต่างหาก เมื่อกี้ฉันแอบเห็นป้ายราคากระเป๋าแล้ว บอกตรงๆขนหน้าแข้งล่วงไปหลายเส้นเลย กระเป๋าบ้าไรราคาเกือบหมื่น! ปกติฉันใช้ใบละสามสี่ร้อยก็ว่าแพงแล้วนะ แต่ช่วยไม่ได้นายอยากซื้อให้ฉันเอง แล้วนายก็พาฉันเข้ามาช้อปนี้เองด้วย ฉันไม่ได้ขอร้องนายเลยนะ
“อ่ะนี่ของเธอ”
“เดี๋ยววันหลังฉันเอาเงินมาให้ก็ได้นะ แบบเกรงใจอ่ะ”
ถามลองเชิงไปงั้นแหละ คิดว่าฉันจะมีเงินมาคืนหรอ เงินเยอะขนาดนั้นฉันไม่กล้าขอแม่มาใช้แน่ๆ เสียดายอ่ะ-____- ;
“บอกว่าฉันลี้ยงไงถือว่าเป็นของขวัญตอนรับเพื่อนใหม่ๆ” J
“มันมากไปป่าว ฉันดูราคาแล้วมันแพงอยู่นะ”
“ไม่เป็นไรน่า บ้านฉันรวยอยากระบายเงินออกจากกระเป๋าบ้าง เดี๋ยวเงินล้นบ้าน” J
หมอนี่มันไม่เต็มแหงๆ อยากระบายเงินออกจากกระเป๋าเดี๋ยวเงินล้นบ้าน…เหอะ เดี๋ยวแม่ดักปล้นเลยนิ ฿_฿
จ๊อกๆ ~
“0[]0”
โคตรอายเลย ไอ้ท้องบ้านี่ก็จะร้องดังทำไมห๊า ดูหน้าวินดิ่ นายไม่เคยเห็นคนท้องร้องดังไม่ค่อยมากหรอ ก็วันทั้งวันฉันยังไม่ได้กินอะไรเลย ความจริงท้องแอบร้องตั้งแต่ตอนดูหนังแล้วอ่ะแต่มันไม่ดังขนาดนี้T0T
“ไปหาอะไรกินกันไหม?”
“ก็ดีเหมือนกัน ฉันก็กำลังหิวนิดหน่อยพอดีเลย แฮ่ๆ”
“ไม่หน่อยแล้วมั้ง ฮ่าๆ ท้องเธอร้องดังมาก ผู้หญิงข้างหลังยังหันมามองเลยอ่ะ ฮ่าๆ”
“จริงดิ่ นายหลอกฉันใช่ไหมวินเนอร์”T0T
วินไม่ตอบแต่ยิ้มขำๆแล้วก็ส่งซิกให้ฉันหันไปมองข้างหลัง ไม่น้า จงไม่มีใครมอง…
0[]0 เต็มตาเลยผู้หญิงคนนั้นยังมองฉันอยู่เลยอ่ะ ดูหน้าเธอสิมองฉันแบบว่า ‘นังผู้หญิงคนนี้น่าเกียดมาก ไร้มารยาท ท้องร้องขนาดนี้อดอยากมากี่ปี่แล้วล่ะ ‘ โอ้มายยยT0T
ฉันรีบลากวินออกมาจากตรงนั้นเลยแหละ รู้สึกอยากจะหายตัวกลับไปบ้านมากๆ น่าอายที่สุดๆ><
“หยุดลากได้แล้วมั้ง นี่ก็ไกลจากตรงนั้นตั้งเยอะ ฮ่าๆ”
“นายห้ามขำนะ”
“ก็มันตลกนี่ ฮ่าๆ”
“โด่วอย่าให้ท้องนายร้องมั้งก็แล้วกัน”
“ฮ่าๆ ไปหาไรกินกันเถอะ หิวล่ะ”
นายหิวแล้วใช่ไหม?? ท้องร้องสิ ร้องดังๆเลย ฉันจะหัวเราะนายบ้าง หึหึหึ
“ท้องของฉันมีมารยาทพอ ไม่ร้องออกมาในที่สาธารณะหรอก วางใจได้”J
“ฉันก็ยังไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย ทำมาร้อนตัว”
“ร้านนี้ไหม? มีเค้กด้วย ฉันอยากกินเค้กพอดีเลย”><
“เอาดิ่”
ถือว่าหมอนี่มีรสนิยมมากเลยนะเนี่ย เลือกร้านได้น่ารักมาก เข้าท่าดีๆ มีเค้กด้วยน่ากินสุดๆ>0<
หลังจากที่สั่งอาหารเสร็จ วินก็ไปเลือกเค้กมากินรองท้องก่อนเลย จะเรียกว่ารองท้องดีไหม? นี่นายหิวมากใช่ไหม? ก็หมอนี่เลือกเค้กมาตั้งห้าชิ้น ท่าทางตอนหมอนี่กินก็เหมือนเด็กมากๆอ่ะ กินตุ้ยๆเลย แก้มจะแตกแล้วมั้ง ไม่ต้องคิดว่าจะมีครีมเลอะปากหรอกนะ หมอนี่มันผู้ดี ครีมสักกะติ๊ดก็ไม่ได้เกาะปากหมอนี่หรอก
“ลองกินไหม อะอ้ามม”
ตอนแรกก็จะไม่กินอ่านะ แต่หมอนี่สิป้อนเค้กมาตรงหน้าขนาดนี้ ถ้าไม่กินเดี๋ยวจะหาว่ารังเกียจ งั่มๆ อร่อยฟุดๆ>0<
“เป็นไงอร่อยใช่ไหม ฉันชอบเค้กร้านนี้ที่สุดเลยรู้ไหม”
“อือๆอร่อยมากๆเลย ขออีกคำสิ” *0*
“อะ อ้ามมม เดี๋ยววันหลังฉันพามากินอีกเอาไหม?”
“(>-<)(>_<)(>-<)(>_<)”
ของอร่อยแบบนี้ฉันจะพลาดได้ไง ฮี่ๆๆ วันหลังจะต้องชวนฟรานมาลองกินซะหน่อยแล้ว หมอนั่นไม่ชอบกินเค้กแบบสุดขั้วเลยแหละ แต่ถ้าได้ลองกินร้านนี้ต้องติดใจแหง๋มๆ>0< แล้วฉันจะไปพูดถึงหมอนั่นทำไมฟะ-___-
“อาหารมาเสิร์ฟแล้วคร่า”
“ขอบคุณครับ”
แห๋มๆพนักงานร้านนี้สองมาตรฐานมากๆอ่ะ ไม่มองมาทางฉันเลยเถอะ มองแต่นายวินเนอร์ หยาดเยิ้มมากจ่ะ เฮ้ยๆ นั่น!แอบส่งกระดาษที่เขียนเบอร์ไว้ให้วินเนอร์ด้วยอ่ะ บ้าจริงผู้หญิงสมัยนี้รุกผู้ชายก่อนเลยหรอ>< วินก็ไม่ได้น้อยหน้าเล๊ย รับกระดาษมาปุ๊บก็กดยุกยิกๆที่โทรศัพท์ สักพักโทรศัพท์ของพนักงานคนนี้ก็ดังขึ้น …
“แล้วโทรมานะคะ” (0_<)
“นายมันคนใจง่าย”
“ฉันชอบได้หลายคน แต่จะรัก…เพียงคนเดียว”
“แหวะ จะอ้วก~นั้นมันข้ออ้างชัดๆ”
“หึงหรอ”
“บ้านนายสิ แค่เห็นแล้วมันขัดลูกกะตาย๊ะ”
“ก็อย่ามองสิ”
“นายมาทำตรงหน้าฉันเองนะ”
ยังไม่ทันที่วินจะอ้าปากเถียงฉันต่อ เสียงโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น สงสัยเป็นยัยพนักงานเมื่อกี้แหงๆ จะโทรหากันเร็วไปไหม เห้ออ
“ฮาโหลครับ”
“ก็นึกว่าใคร หึหึหึ”
“ถามทำไม…ฉันกินข้าวอยู่”
“ก็ไม่รู้สิ ฉันไม่ชอบบังคับใคร หึหึหึ”
หมอนี่คุยกับใครกัน ทำไมต้องคุยไปแล้วก็มองฉันไปแบบนี้ด้วยนะ
“ถ้าฉันไม่ให้คุยล่ะ”
“แค่นี้นะ ฉันจะกินข้าวแล้วก็ของหวานตรงหน้านี้ด้วย หึหึหึ”
ติ๊ดดดดด!
“กินข้าวกันต่อเถอะ” J
“นายดูอารมณ์ดีไปนะ”
“ไม่มีอะไรหรอก แค่มีคนกำลังสติแตกก็เท่านั้นเอง หึหึหึ”
อะไรของหมอนี่ ยิ้มแล้วก็หัวเราะ หึหึหึ อยู่นั้นแหละ มีคนกำลังสติแตกนายต้องตกใจ เป็นห่วงสิ ไม่ใช่มายิ้มมีความสุขแบบนี้ แปลกคนจริง
หลังจากกินข้าวเสร็จวินเนอร์ก็ยัดเค้กเข้าไปอีกสาม! นี่ท้องของนายทำด้วยอะไรเนี่ย แล้วก็พาฉันเดินเล่นจนห้างจะปิดอยู่แล้ว ยังไม่พอหมอนี่ยังพาฉันนั่งรถเล่นชมวิวรอบกรุงเทพอีก ดีนะพรุ่งนี้ไม่มีเรียนไม่งั้นมีตื่นตายแน่ๆเลยฉัน
“จอดตรงนี้แหละวิน”
“บ้านเธอหลังนี้หรอ”
“อื้ม น่ารักอ่าดิ่”
“ก็น่ารักดี แต่ทำไมปิดไฟมืดขนาดนั้นละ?”
“ก็ไม่มีใครอยู่นะสิ พ่อกับแม่ไปทำงานอยู่ญี่ปุ่น ส่วนฉันก็ต้องไปนอนบ้านฟราน นั่นไงหลังถัดไปจากบ้านฉันนั่นไงบ้านฟราน”
“ทำไมต้องไปนอนบ้านหมอนั่นล่ะ เธอกลัวหรอ? ให้ฉันมานอนเป็นเพื่อนไหม?”
“นายน่ากลัวกว่าอีกมั้ง ฮ่าๆ แม่ของฟรานให้ไปนอนเป็นเพื่อนกัน อีกอย่างหมอนั่นไม่ค่อยอยู่บ้านด้วยอ่ะ พวกท่านคงเหงา”
“ก็ยังดี”
งึมงำอะไรของหมอนี่ ชังเถอะ หมอนี่มันไม่ค่อยเต็มอยู่แล้ว
“งั้นฉันไปแหละ ยังไงวันนี้ก็ขอบคุณมากนะ สนุกมากเลย อิ่มด้วย แต่ตังอยู่ครบ อิอิ”
“สนุกก็ดี ไว้วันหลังฉันจะพาไปที่สนุกๆกว่านี้อีก”
“ให้มันจริงเถอะ”
“ฉันไม่โกหกเธอหรอกน่า ไว้ใจได้”J
นายนะมันขี้โกหกชัดๆ =___=
ฉันลงมาจากรถกำลังจะเข้าบ้าน แต่จู่ๆวินก็เรียกฉันก่อนจะเข้าบ้าน แล้วหมอนั่นก็ลงมาจากรถ
“มีอะไรอีกห๊ะ?”
“วันนี้ฉันมีความสุขมากจริงๆนะ”
“ฉันรู้แล้ว เห็นนายยิ้มน้อย ยิ้มใหญ่ทั้งวันเลยนิ”
“ฉัน….”
“ห๊ะ ว่าไงนะ พูดดังๆสิ”
จุ๊บ~
“นะ นายย” 0[]0
“ฝันดี แล้วเจอกันวันจันทร์นะ” >///<
วันนี้มันวันอะไรเนี่ย ฉันโดนนายวิเนอร์หอมแก้มไปตั้งสองครั้ง อย่าบอกอีกนะว่าเมื่อกี้ก็คือการหอมก่อนนอนแบบเพื่อน เพื่อนบ้านนายสิเขาทำกันแบบนี้ ถึงฉันจะไม่เคยมีแฟนแต่ฉันก็รู้นะว่าเพื่อนเขาทำกันแบบไหน แล้วแบบไหนที่เพื่อนเขาไม่ทำกัน
และครั้งนี้หัวใจของฉันก็ยังเต้นแรงเหมือนครั้งแรกเลย ตึกๆๆ
“จะยืนอึ้งอีกนานไหม”
“ฟะฟราน นายมายืนตรงนั่นตั้งแต่เมื่อไหร่”
ฟรานมายืนอยู่ตรงรั้วหน้าบ้านของเขา นี่หมอนี่จะเห็นตอนวินเนอร์หอมแก้มของฉันไหมนะ
“นานพอที่เห็นหมอนั่นมันหอมแก้มเธอนั่นแหละ ไม่อายคนอื่นมั้งหรอไง”
“ไม่เหมือนนายหรอกที่ไปแอบกอดกันในห้องอ่ะ”
“ฉันกับอลิซไม่ได้เป็นอะไรกัน”
ปากแข็งจริงๆ ขนาดนี้แล้วแท้ๆ ยังจะไม่ปิดอีก
“นี่ขนาดไม่ได้เป็นอะไรกันยังกอดกันแน่นขนาดนี้ ถ้าเป็นนี่…ไม่อยากจะคิด”
“แล้วเธอล่ะ เธอก็ไม่ได้เป็นอะไรกับไอ้วิน ทำไมหอมแก้มกันได้ล่ะ”
เออวะ แล้วฉันเป็นอะไรกับวินเนอร์ล่ะ?
“กะก็ฉันกับวินเราเป็นเพื่อนกันไง นายไม่เคยดูหนังฝรั่งหรือไง หอมทักทาย หอมก่อนเข้านอนอะไรแบบเนี่ย”
นี่ฉันต้องบ้าตามนายวินเนอร์แน่ๆ เอาเหตุผลบ้าบอ ปัญญาอ่อนแบบนั้นมาพูดทำไมเนี่ย แล้ว ฟรานจะเชื่อไหมเนี่ย =0=
“เธอโง่รึไง เพื่อนที่ไหนเขาทำกันแบบนั้น”
“พอเถอะ พูดไปยังไงนายก็ไม่เข้าใจ ฉันจะเข้าบ้านล่ะ ฝากบอกป้าทิพย์ด้วยว่าวันนี้ฉันจะนอนที่บ้านตัวเอง”
“ทำไมไม่นอนบ้านฉัน”
“แล้วทำไมฉันจะต้องนอนบ้านนายด้วยล่ะ”
“ก็…ก็แม่ฉันบอกให้เธอไปนอนนะสิ”
“งั้นก็กลับไปบอกป้าทิพย์ว่าฉันอยากนอนที่บ้านตัวเอง ท่านคงไม่ว่าอะไรหรอก”
“แต่..”
“แต่อะไรอีก นายกลับบ้านไปเลย ฉันจะเข้าบ้านแล้ว”
ฉันพูดเสร็จก็รีบเดินเข้าบ้านทันที ขืนยืนต่อไปมีหวังเถียงกับฟรานแบบข้างๆคูๆยันเช้าแน่ๆ =___=
นี่ฉันไม่ได้นอนที่บ้านมากี่วันแล้วนะเนี่ย ไปอาบน้ำก่อนดีกว่า คิดถึงเตียงนอนจริงๆ >0< ได้อาบน้ำแล้วรู้สึกดีจริงๆ สมองโปร่งมาก ไม่คิดมากเรื่องก่อนหน้านี้สักเท่าไหร่ จริงๆฉันก็ยังทำใจเรื่องอลิซไม่ได้สักทีนะ บางทีฉันอาจจะฟังความฝ่ายเดียวมากเกินไป แต่จะให้กลับไปหลงอลิซแบบเดิมคงทำไม่ได้ เห้ออ~
ฉันคิดว่าวันนี้เป็นวันที่ฉันอาบน้ำได้นานที่สุดเท่าที่เคยอาบมาเลยนะเนี่ย นานๆจะอยากสะอาด ขัดทุกส่วนเลย สบายตัวมากๆ><
“นึกว่าตายในห้องน้ำไปซะแล้ว”
“ฟะฟราน! บอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าปีนหน้าต่างเข้ามา!”
นี่ถ้าฉันตายเพราะหัวใจวายนี่ไม่ต้องสงสัยเลยเพราะหมอนี่คนเดียว! พูดเข้าหูซ้ายก็ทะลุออกหูขวา บอกว่าอย่าปีนๆนี่ก็ปีนจัง
“นายมาทำไม”
“แม่ให้มาดูความเรียบร้อย”
“ทุกอย่างมันจะเรียบร้อยดีมาก ถ้านายไม่ปีนหน้าต่างเข้ามา”
“แล้วนี่อะไร โห้แอบมียี่ห้อซะ ด้วยเดี๋ยวนี้ตาถึงนะ”
หมอนี่ไม่ได้สนใจที่ฉันพูดสักเท่าไหร่ แต่กลับให้ความสนใจกับถุงที่ใส่กระเป๋าสตางค์ที่ วินพึ่งซื้อให้ฉัน จะว่าไปก็ลืมไปเลยนะเนี่ยซื้อมาราคาตั้งแพง ลืมได้ไงฟ่ะ>0<
“หน้าด้าน!”
“0[]0”
หมอนี่มันจะมาด่าฉันทำไมห๊ะ? ฉันยังไม่ได้ทำอะไรให้เลยนะ หรือเมื่อกี้ฉันเช็ดผมแล้วน้ำกระเด็นไปโดน? แต่มันคนละเรื่องกับที่ด่าเลยนะ =0=? หรือว่ากระเป๋ามันแดงไป ฉันไม่คิดจะใช้มันหรอกน่า จะมาด่าฉันทำด๋อยอะไร
“หน้าด้าน!”
“ฉันรู้ว่ามันไม่เหมาะ แต่มันก็ดูดีนะ นายลองดูดีๆ”
“ดูดี? ดูดีมากจนต้องถ่ายรูปเก็บไว้เลยใช่ไหม!”
พูดเสร็จฟรานก็โยนกระเป๋าสตางค์ที่เพิ่งดูเมื่อกี้มาให้ฉัน อะไรของมัน แค่กระเป๋ามันสีแดงเกินไปทำไมจะต้องมาด่ากันด้วย ประสาทจริงๆ
เปิดกระเป๋าดู…ชัดเลย ‘หน้าด้าน’ จริงๆอย่างที่ฟรานพูดนั้นแหละ ภาพหน้าของฉันที่ยิ้มแย้มยินดีปรีดากับการที่นายวินหอมแก้มของฉัน …ทำไมนายไม่เก็บรูปนี้ไว้เองล่ะ มาใส่กระเป๋าของฉันทำไม T0T
“มันไม่ใช่แบบนั้นนะ เอ่อ ฉันอธิบายได้”
“เธอมันหน้าด้าน!”
“เลิกด่าฉันได้แล้วน่าฟราน ฉันไม่ได้เต็มใจสักหน่อย”
“ยิ้มจนปากจะถึงหูอยู่ ไม่เต็มใจสินะ เหอะ”
“ก็ มะมันไม่ทันตั้งตัวนิ”
“ยังไงๆเธอก็หน้าด้าน ยอมให้ผู้ชายหอมแก้มตั้งสองครั้งแล้วนิ หน้าด้านๆ”
หมอนี่ด่าฉันว่าหน้าด้านๆเป็นร้อย ทั้งๆที่ฉันพยายามจะไม่สนใจแล้ว แต่ไอ้คำด่าพวกนี้เหมือนบทสวดอะไรสักอย่าง มันลอยมาเข้าหัวตลอดเวลาเลย ชักจะทนไม่ไหวแล้วนะ เลิกด่าฉันสักทีฟราน!
“จะหยุดด่าได้ยัง”
“หน้าด้าน เธอมันหน้าด้านๆ!!”
“หน้าด้านใช่ไหม นายเจอแน่..”
ฉันเดินเข้าไปหาฟรานเรื่อย ใกล้ๆ หมอนั่นก็ไม่ได้สนใจอะไรปากก็ด่าฉันว่าหน้าด้านๆ สักพักฉันจับหน้าหมอนี่ให้อยู่นิ่งๆกับที่ แล้วก็…
จุ๊บ จุ๊บ!~
“0[]0”
“คราวนี้นายก็หน้าด้านแล้ว ไม่สินายมันโคตรน่าด้านเลยเพราะนายยอมให้ฉันหอมแก้มตั้งสองข้าง! “ J
นี่ฉันทำอะไรลงไปเนี่ย ตอนทำไม่คิด มาคิดอะไรตอนที่ทำไปแล้วนะเนี่ยT0T ตอนแรกก็ว่าจะเข้าไปหยิกแก้มแต่ทำไมไปหอมแก้มฟรานเนี่ย หอมไปตั้งสองทีT0T ก็มองแก้มหมอนี่ใกล้ๆแล้วมันหมั่นเขี้ยวเนี่ย คนอะไรแก้มใส๊ใส แอบมีเลือดฝาดด้วย>< คราวนี้หมอนี่ต้องคิดว่าฉันหน้าด้านมากแน่ๆเลย
“ฉันจะกลับแล้ว”
“อื้อ”
ผิดคาดแฮะ คิดว่าหมอนี่จะต้องด่าฉันอีกแน่ๆ แต่ไงจะไปง่ายๆแบบนี้ล่ะ =0=? แต่ก็ดีแล้ว เพราะฉันก็หาข้อแก้ตัวไม่ได้จริงๆ คราวนี้ฉันคงจะหน้าด้านจริงๆสินะ
“เธอเป็นคนเริ่มมันเองนะพาย…”
ฟรานหันหลังเดินไปที่หน้าต่างแล้วก็ปีนหน้าต่างกลับไป โดยที่ไม่หันมามองที่ฉันอีกเลย แต่ก่อนไปฉันแอบได้ยินหมอนี่พึมพำๆอะไรสักอย่างนะ แอบด่าฉันอยู่ใช่ไหม?=__=^
ความคิดเห็น