อินคาทัส มหาสงครามศักดิ์สิทธิ์แห่งปฐพี

ลำดับตอนที่ #7 : สมาชิกคณะเดินทาง

บทที่ 7 สมาชิกคณะเดินทาง

คาถาใดไหนจะเหมาะเท่าบทนี้  คาถาที่สามารถควบคุมธาตุ

สรรพสิ่งอยู่เพียงใต้อำนาจ  ของจอมปราชญ์ผู้ที่ร่ายบทมนตรา

มีขอบเขตคณานับแต่ใช้ได้  ที่ภายใต้เขตอำนาจแห่งฤทธา

นำพาความสำเร็จหลั่งไหลมา  พร้อมชีวาความมั่นคงอันสมดุล..

*********************

                "คาถาควบคุมธาตุ????"

                "ชื่อเจ๋งไปเลยอาจารย์"

            สองฝาแฝดต่างพากันจ้องหน้าผู้เป็นอาจารย์ด้วยความสนใจกับบทเรียนในวันนี้

                "คาถาควบคุมธาตุเป็นคาถาที่มักใช้ในการต่อสู้และการป้องกันตัวเสียมาก และแน่นอนเป็นคาถาชั้นสูงเพราะขึ้นต้นกับขั้นกลางพวกเจ้าเรียนกันหมดแล้ว   อิทธิฤทธิ์ของคาถาบทนี้ขึ้นอยู่กับพลังจิตของผู้ใช้  ความมั่นคงของกำลัง  ความปราดเปรื่องของปัญญาและความแน่วแน่ของจิตทั้งหมดจะทำให้พลังนี่เกือบจะไร้เทียมทาน..มีอะไรเมเจอร์?."เอโรร่าชะงักการอธิบายทันทีที่เมเจอร์โบกมือไปมาในอากาศ

                "ทำไมอาจารย์พูดคำว่าเกือบจะไร้เทียมทานแทนที่จะเป็นไร้เทียมทานละครับ"

            "เอ๊ะ เจ้าเด็กนี่นายหญิงบอกว่าเกือบจะไร้เทียมทานก็ต้องเกือบจะไร้เทียมทานสิ"เสียงของดาริคแสดงอารมณ์ปกป้องผู้เป็นนายเต็มที่..ช่างเป็นไทนายล์ผู้ซื่อสัตย์เสียจริง!!

                "ดาริคไม่เอาหน่า  ไม่มีสิ่งใดในโลกไร้เทียมทานหรอก"เอโรร่าปรามดาริคก่อนจะตอบยิ้มๆและเริ่มอธิบายต่อ ทำให้ดาริคสามารถนั่งอย่างสงบเสงี่ยมได้..สงบเสงี่ยมจนมีเสียงกรน..

                "จอมพ่อมดและแม่มดมักจะเลือกธาตุที่ตนถนัดและฝึกฝนจนชำนาญมากกว่าที่จะฝึกฝนหลายๆธาตุพร้อมกันเพราะยากมากที่จะควบคุมหลายๆธาตุได้อย่างอิสระตามใจนึก สถิติของผู้สามารถควบคุมธาตุได้มีประสิทธิภาพและมากชนิดที่สุดคือ.."

                "มหาปราชญ์ฟิลโลลัส"สองฝาแฝดพูดพร้อมกันพลางทำหน้าเบื่อหน่ายเนื่องจาก ชื่อของมหาปราชญ์มักจะอยู่ในสถิติของการใช้มนตรา

                "ถูกแล้ว ท่านสามารถควบคุมธาตุได้ทั้งหมดสามชนิดโดยสมบูรณ์ซึ่งได้แก่ ไฟ  ไฟฟ้าและ  ดิน ส่วนตัวครูเอง..ครูควบคุมน้ำ  ถึงแม้จะใช้คาถานี้ได้โดยสมบูรณ์แล้วแต่คาถานี้เป็นเพียงส่วนหนึ่งของวิธีการต่อสู้และป้องกันตัวไม่ใช่ทั้งหมด เธอทั้งคู่ต้องประยุกต์คาถานี้ไว้ใช้กับคาถาขั้นต้นและขั้นกลาง ..จบ..มีใครจะถามอะไรไหม?"

            "แล้วคาถานี้มันต่างจากคาถาเรียกสายฟ้าหรือคาถาสร้างพายุตรงไหนล่ะคะ"

                "คาถานี้ไม่ใช่แค่เรียกมาใช้งานแต่เราสามารถควบคุมได้อิสระตามใจนึก ถ้าหาก เราฝึกฝน ถ้าไม่มีใครถามอะไรอีกครูจะเริ่มสอนแล้วนะ"

            "เอรี่  กลับบ้านกันเถอะ"เฟธานวิ่งด้วยความรวดเร็วมาหยุดตรงหน้าเอโรร่า หญิงสาวพยักหน้าเป็นเชิงตกลง ทั้งสองเดินไปตามทุ่งหญ้าซึ่งเป็นทางกลับคฤหาสน์ที่อยู่ในเขตชั้นนอกของวังหลวง

                "ข้ากลับมาแล้ว ท่านตา"

                "กลับมาแล้วหรือหลานรัก โอ้ เฟธานไม่ได้พบกันเสียนานงานคงหนักสินะ"

                "หนักแต่ข้าก็เต็มใจท่านตา"เฟธานยิ้มให้การ์ซิลินด์ผู้ที่เขารักและเคารพเหมือนตาแท้ๆ...ปราชญ์เฒ่ายิ้มน้อยๆกับคำตอบของชายหนุ่ม

                "เข้าเรื่องกันเลยดีกว่าก่อนที่จะมืดกว่านี้"การ์ซิลินด์เกริ่นขึ้น

                "ตาคิดว่าหากหลานรักทั้งสองจะเดินทางไปอาณาจักรพาราเรียสเพื่อเปลี่ยนเส้นทางอนาคต..ควรจะเริ่มเดินทางได้แล้วเพราะอีกไม่นานสงครามคงจะประทุเสียแล้วล่ะ  อาณาจักรก็อดแฮนแสตรงจะเกิดโรคระบาดในอีกเดือนครึ่ง"สีหน้าของปราชญ์เฒ่าขรึมขึ้นและตรึงเครียดจนจับความรู้สึกได้

                อาณาจักรก็อดแฮนแสตรงเป็นอาณาจักรที่ตั้งอยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้ของพาราเรียส ไม่มีทางออกทะเลจึงไม่เจริญเท่าที่ควร ประชากรส่วนใหญ่ยากจน พระราชาขี้ขลาดและโลภ..ราชาเฒ่าเรนอฟผู้ซึ่งครองราชย์ด้วยความขี้ขลาดมายาวนานถึง35ปีเพราะทรงมีเจ้าชายที่ทรงปรีชาสามารถได้ด้านการรบ..โชคของอาณาจักร

                "ตาคิดว่าหลานควรจะมีผู้ร่วมเดินทาง.."เอโรร่ามองหน้าผู้เป็นตา

                "ท่านตาคิดว่าควรจะมีใครบ้างในคณะเดินทาง"นางถามกลับด้วยความไม่แปลกใจหากตาของนางจะคาดการณ์ไว้เสร็จแล้ว

                "เฟธาน   ดาริค  ไมเนอร่า  และเมเจอร์"เอโรร่าขมวดคิ้วก่อนที่จะหันไปมองเจ้าของชื่อที่นั่งด้วยท่าทีสบายใจ

                "ข้าไม่มีปัญหา"เฟธานตอบ เอโรร่าจึงเลื่อนสายตาลงไปมองที่ดาริค

                "นายหญิงไปไหนข้าไปด้วยอยู่แล้ว"

                ....แล้วอีกสองคนล่ะ?....

                "ไปๆๆๆๆๆข้าไป"

                "ข้าก็ไป ให้ข้าไปนะอาจารย์คนสวยน้าค้า"เสียงตอบรับของตัวป่วนทั้งสองตอบโดยไม่ต้องคิด

                "...."แล้วนางจะพูดอะไรได้ล่ะนี่!!!???

            "แล้วท่านจะไปเมื่อไหร่ล่ะ  อาจารย์หญิง"เมเจอร์ถามขึ้น

                "อีกสองวัน..."

                "สองวัน!!!!เดินทางนานแค่ไหนกันล่ะอาจารย์"

            "ครูก็ไม่รู้  ถ้าพวกเจ้าจะไม่ไปก็ได้นะ ครูไม่ได้ว่าอะไรจริงๆ"

                "ไม่ๆๆๆข้าไปแน่นอน  คืนนี้ข้าคงต้องนอนกอดท่านแม่"ไมเนอร่าพูดถึงแม่บุญธรรมของนาง..แม่นมโซเฟีย...แม่นมของเจ้าหญิงแอนโดรมาคีย์

                "งั้นเราสองคนลานะอาจารย์  ข้าจะไปหาท่านแม่"

                "แล้วเจอกันศิษย์รักทั้งสอง"

                เอโรร่ามองตามลูกศิษย์ทั้งสอง..เมเจอร์ยกมือขึ้นเกาศีรษะทำให้ผมสีอิฐกระจายยุ่งเหยิง...นั่นสินะใครจะอยากจากบ้านของตน..บ้านที่ไม่ใช่สิ่งปลูกสร้าง..บ้านที่เป็นบ้านที่ปลูกสร้างจากความอบอุ่นและความรักของแม่

                เฮือกกกกก!!!

                ครั้งที่เท่าไรแล้วที่ ฝันเรื่องเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่าง ไม่รู้เบื่อ   ฝันที่น่ากลัวแต่ต้องเผชิญ  ...ดวงตาสีชมพูประกายเงินทอแสงสุกสกาวดั่งดวงดาวในความมืดมิดของราตรีกาล..เหงื่อไคลไหลตามต้นคอขาวเนียน

                เอโรร่าสะบัดผ้าห่มและเดินออกไปที่ระเบียง...หวังจะมองดวงจันทร์สีนวลกลางนภา..อย่างที่เคยเป็น แต่คืนนี้..ไร้ซึ่งดวงจันทร์..ร่างระหงล้มตัวนั่งตรงขอบระเบียง มองลงไปด้านล่าง..ใครกันหนอผู้ทำร้ายเธอในวันนั้น..ไม่ใช่สิ..ผู้ที่หวังจะทำร้ายเธอ แต่เฟธานต้องรับเคราะห์แทน..ใครกัน!!??

                "นายหญิง..."น้ำเสียงงัวเงียที่ตามมาด้วยเสียงหาวหวอดจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากดาริค..ไทนายล์น้อยผู้ซื่อสัตย์

                "ทำไมท่านยังไม่นอนอีก นี่ก็ดึกมากแล้วคืนนี้ก็ไม่มีจันทร์ ถ้าท่านไม่นอนพรุ่งนี้ท่านจะตื่นเช้าไม่ไหวแล้วท่านก็จะไม่สามารถไปหาท่านไรมีน่าอย่างที่ตั้งใจไว้ได้ แล้วท่านก็จะ..."

                "พอๆๆพอได้แล้ว ละเมอหรืออย่างไรกันดาริค"เอโรร่าหัวเราะกับคำพูดที่หลุดจากร่างสูงเท่าหัวเข่าของนาง

                "ข้าจะเข้าไปนอนแล้ว.."เอโรร่าเดินเข้าห้อง..มองดวงดาวที่คืนนี้ดูเปล่งแสงมากกว่าที่เคยก่อนจะปิดผ้าม่าน ล้มตัวลงนอนเข้าสู่ห้วงนิทรา...

                ..เจ้า~เจ้า..ที่สถิตแห่งเทพีมาคีย์..จงมาหาข้า..มาหาข้า..มาหาข้า~วันใดที่คำทำนายเป็นจริง..เจ้าจักต้องสิ้นชีพ!!!...ก่อนที่เจ้าจักสิ้นชีพ..เจ้าต้องมาหาข้า..ข้าอินคาทัสผู้เป็นใหญ่ในหล้า..จงมา!!!!

                ...ฝันอีกแล้วหรือ!!!..อะไรกันนักกันหนาหนอ..ข้าไม่อยากหลับตาลงอีก..หลับตาลงคราใดความฝันแปลกประหลาดจักเข้ามาเยือน...เทพมาคีย์กับอินคาทัส!!!!