รับสมัครตัวละคร ร้อยเล่ห์มายา ธิดาราชันย์

ลำดับตอนที่ #7 : เบลลัวร์ โดมาร์

                เบลลัวร์ โดมาร์

                เด็กหนุ่มที่มีหูหมาป่าผู้ไม่ยอมโตทั้งตัวและนิสัย ไฮเปอร์ รักสนุกและรักทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นสัตว์หน้าขนรวมถึงสาวน้อยน่ารักๆ อายุสิบหกแท้ๆแต่ทำตัวอย่างกับเด็กสิบขวบ! (ตรงข้ามกับเด็กสิบขวบบางคนลิบลับ...) เป็นคนที่เข้ากับสัตว์ได้ดี หากเจอของที่ชอบจะกระดิกหางแล้วตรงรี่เข้าใส่ (ในสายตาของเกรย์เทียร์) (ยังไงผมก็เอ็นดูเขานะครับ...) แม้จะเป็นคนที่ไม่รู้จักโตและบางครั้งอาจจะดูน่ารำคาญแต่ก็เป็นเด็กมีน้ำใจ (โอเคทุกคนมองมันเป็นเด็กเรียบร้อย!) ทำให้ใครๆนึกโกรธไม่ลง ขี้อ้อน ชอบเรื่องสนุกเป็นที่สุดเห็นอะไรน่าสนุกก็เข้าร่วมวงกับเขาไปซะหมดโดยไม่สนใจว่าจะเป็นพวกเดียวกันหรือศัตรู ไม่ย่อท้อต่ออะไรง่ายๆจนบางทีดูเหมือนจะดื้อด้านและเอ่อ...หน้าด้านหน้าทน เป็นคนดูสถานการณ์ไม่ออก บางทีบรรกากาศเขากำลังมาคุๆอยู่ก็โผล่หน้าเข้าไปยุ่งเสียเฉยๆ แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมไม่เคยโดนถีบออกมาสักครั้ง

                เหมือนเคยค่ะ...

                  ปอ ลิง. หากผู้ปกครองของเจ้าหนูเบล (มั่วชื่อเล่นเอาเอง) ไม่ชอบใจแต่ประการใด สามารถบอกได้ หรืออยากจับลูกชายตัวเองกลับไปแก้ไขบุคลิกลักษณะนิสัยส่วนตัวก่อนแล้วค่อย ส่งกลับมาฝากดูแลเมื่อไหร่ก็ย่อมได้ค่ะ (ทำยังกับเป็นสถานรับเลี้ยงเลยหล่อน แกจะเป็นแม่อีกคนของเขารึไงยะ) (โฮะๆ จะลูกใครหลานใครจันทร์เสี้ยวก็จับมาเป็นลูกเป็นหลานตัวเองหมดแหละ)

                ปอ ลิงที่สอง. ตอนนี้จันทร์เสี้ยวกำลังสาละวนอยู่กับการแต่งตอนต่อไปและวาดภาพตัวละครขึ้น มาเอง มือสั่นไปหมดเลยค่ะ =[ ]= จะพยายามวาดตัวละครทุกตัวออกมาให้สวยที่สุด ยังไงก็รอก่อนนะคะ

                ไปๆมาๆกลายเป็นตอนนี้ใครสมัครมาจันทร์เสี้ยวก็จับมาปรับให้เข้ากับโครงเรื่องแล้วใส่ลงไปเลยซะอย่างนั้น =  = ระวัง เหอะนังจันทร์ เดี๋ยวจะได้รีไรท์เรื่องเป็นล้านแปดรอบ...แต่ไม่เป็นไร เพื่อตอบแทนเหล่าท่านผู้หวังดีที่อุตส่าห์ช่วยส่งลูกหลานมาร่วมเล่นละคร เรื่องนี้ (ร้อยเล่ห์มายา) กับเรา จันทร์เสี้ยวทนได้ 555+

                ความกล้าบ้าบิ่นมักเกิดจากความไม่รู้

                “ข้าจะขอเป็นคนบ้าบิ่นที่โง่เง่าดีกว่าเป็นคนฉลาดที่มัวแต่หลบอยู่ข้างหลัง”