ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ
ครืนนนนนนน นน นนน น
เสียงฟ้าแลบ ฟ้าร้อง เป็นระยะๆ ท่าทางเหมือนพายุลูกใหญ่กำลังจะเข้ามา
ลมเริ่มพัดแรงขึ้น ความเย็น ปกคลุมไปทั่วบริเวณ คนหลายคนเริ่มวิ่งกลับบ้าน คนแทบไม่มีใครอยู่บนถนนหนทาง
ทางด้านทิศตะวันตกมีเมืองเก่าๆ ตึกโทรม ดูไม่ได้ใหญ่โตอะไรนักหนา...
ไม่มีสิ่งของทันสมัย ไม่มีรถยนต์ราคาหลายแสนวิ่ง มีแต่รถม้าเก่าๆ ดูสมกับอารยธรรมในยุคนี้ซะเหลือเกิน...
ถ้ามองจากเมืองนั้นไปทางทิศทะวันออก
จะพบกับเมืองที่ดูดี และมีฐานะขึ้นนิดหน่อย บ้านเรือนตกแต่งสวยงาม
มีรถราคาแพง สุดหรูวิ่งไปมา
ถึงมันจะดูดี มีราคายังไง มันก็มีวันเสื่อมสลายเหมือนกัน...
// เปรี๊ยงงงงง งง ง!!! //
ฟ้าผ่าลงมากลางเสาไฟฟ้าต้นใหญ่ ในเมืองโทรมๆ
แค่เวลานี้ ที่เมืองนั้นก็แทบจะไม่มีแสงสว่างอยู่แล้ว ฟ้าผ่าลงมายังทำให้ไฟของหลายๆบ้านดับลง
ความมืดเริ่มคืบคลาน ในเมืองแห่งนั้นแล้ว
เด็กๆที่เมืองนั้น เริ่มหวาดกลัว ธรรมชาติ ที่ไม่อาจต่อต้านได้
// ครืนนนนน นน นน //
อยู่ๆก็มีพายุลูกใหญ่ ใหญ่พอทีจะกลืนบ้านได้ทั้งหลัง ได้ถาโถมเข้าใส่เมืองเก่าแห่งนั้น
บ้านที่ทรุดโทรม และไม่มีที่ยึดเกาะแน่นหนา มีหรือจะทนทานพายุนั้นได้.....
พอเวลาผ่านไป พายุเริ่มเบาบางลง จนหายวับไป
เมืองนั้น เหลือแต่ความล่มจม... มีคนหลายคนที่ต้องบาดเจ็บ ปางตาย บางคนก็ถึงแก่ชีวิต หลายคนก็พบกับความสิ้นหวัง
และการสูญเสีย ทุกๆสิ่งเสื่อมสลายไป
ไม่เหมือนเมืองทางทิศตะวันออก ที่ไม่ได้พบกับความโชคร้ายแบบนั้น พวกเขายังอยู่อย่างดี
ใช้ชีวิตกับกิเลศและ ตัณหา ไม่รู้จักพอ ความอยากได้ ความทะเยอทะยาน อย่างไม่มีที่สิ้นสุด
ไม่มีใครในเมืองนี้เหลี่ยวแล เมืองโทรมๆที่พบกับหายนะครั้งใหญ่หรอก...
เพราะมันไม่อยู่ในสายตา....
เพราะนั่น ไม่ใช่ชีวิตของเรา ไม่ใช่ครอบครัวของเรา
เพราะนั่นไม่เรื่องที่เราจะเข้าไปยุ่ง
เพราะเราไม่อยากเดือดร้อน.......
เมื่อไหร่ กันนะ? ชีวิตที่มีแต่กิเลศ จะหมดลง? ชีวิตที่เลิกมองฐานะและชนชั้นจะจบลง? ชีวิตที่เหยียบย้ำคนอื่นจะจบลง?
มันคงจะแทบไม่มีความหวังเลย สินะ?
แต่มันไม่เสมอไปหรอก.......
ถ้ามีใครสักคน ที่กำลังคอยมอง พวกเขา และช่วยเหลือพวกเขา ถึงจะไม่ได้ของตอบแทน
แต่เราก็ได้สิ่งที่เรียกว่า " ขอบคุณ "
เมื่อไหร่กัน? ที่จะมีคนที่คอยมองพวกเขาอยู่โผล่ขึ้นมา......
เสียงฟ้าแลบ ฟ้าร้อง เป็นระยะๆ ท่าทางเหมือนพายุลูกใหญ่กำลังจะเข้ามา
ลมเริ่มพัดแรงขึ้น ความเย็น ปกคลุมไปทั่วบริเวณ คนหลายคนเริ่มวิ่งกลับบ้าน คนแทบไม่มีใครอยู่บนถนนหนทาง
ทางด้านทิศตะวันตกมีเมืองเก่าๆ ตึกโทรม ดูไม่ได้ใหญ่โตอะไรนักหนา...
ไม่มีสิ่งของทันสมัย ไม่มีรถยนต์ราคาหลายแสนวิ่ง มีแต่รถม้าเก่าๆ ดูสมกับอารยธรรมในยุคนี้ซะเหลือเกิน...
ถ้ามองจากเมืองนั้นไปทางทิศทะวันออก
จะพบกับเมืองที่ดูดี และมีฐานะขึ้นนิดหน่อย บ้านเรือนตกแต่งสวยงาม
มีรถราคาแพง สุดหรูวิ่งไปมา
ถึงมันจะดูดี มีราคายังไง มันก็มีวันเสื่อมสลายเหมือนกัน...
// เปรี๊ยงงงงง งง ง!!! //
ฟ้าผ่าลงมากลางเสาไฟฟ้าต้นใหญ่ ในเมืองโทรมๆ
แค่เวลานี้ ที่เมืองนั้นก็แทบจะไม่มีแสงสว่างอยู่แล้ว ฟ้าผ่าลงมายังทำให้ไฟของหลายๆบ้านดับลง
ความมืดเริ่มคืบคลาน ในเมืองแห่งนั้นแล้ว
เด็กๆที่เมืองนั้น เริ่มหวาดกลัว ธรรมชาติ ที่ไม่อาจต่อต้านได้
// ครืนนนนน นน นน //
อยู่ๆก็มีพายุลูกใหญ่ ใหญ่พอทีจะกลืนบ้านได้ทั้งหลัง ได้ถาโถมเข้าใส่เมืองเก่าแห่งนั้น
บ้านที่ทรุดโทรม และไม่มีที่ยึดเกาะแน่นหนา มีหรือจะทนทานพายุนั้นได้.....
พอเวลาผ่านไป พายุเริ่มเบาบางลง จนหายวับไป
เมืองนั้น เหลือแต่ความล่มจม... มีคนหลายคนที่ต้องบาดเจ็บ ปางตาย บางคนก็ถึงแก่ชีวิต หลายคนก็พบกับความสิ้นหวัง
และการสูญเสีย ทุกๆสิ่งเสื่อมสลายไป
ไม่เหมือนเมืองทางทิศตะวันออก ที่ไม่ได้พบกับความโชคร้ายแบบนั้น พวกเขายังอยู่อย่างดี
ใช้ชีวิตกับกิเลศและ ตัณหา ไม่รู้จักพอ ความอยากได้ ความทะเยอทะยาน อย่างไม่มีที่สิ้นสุด
ไม่มีใครในเมืองนี้เหลี่ยวแล เมืองโทรมๆที่พบกับหายนะครั้งใหญ่หรอก...
เพราะมันไม่อยู่ในสายตา....
เพราะนั่น ไม่ใช่ชีวิตของเรา ไม่ใช่ครอบครัวของเรา
เพราะนั่นไม่เรื่องที่เราจะเข้าไปยุ่ง
เพราะเราไม่อยากเดือดร้อน.......
เมื่อไหร่ กันนะ? ชีวิตที่มีแต่กิเลศ จะหมดลง? ชีวิตที่เลิกมองฐานะและชนชั้นจะจบลง? ชีวิตที่เหยียบย้ำคนอื่นจะจบลง?
มันคงจะแทบไม่มีความหวังเลย สินะ?
แต่มันไม่เสมอไปหรอก.......
ถ้ามีใครสักคน ที่กำลังคอยมอง พวกเขา และช่วยเหลือพวกเขา ถึงจะไม่ได้ของตอบแทน
แต่เราก็ได้สิ่งที่เรียกว่า " ขอบคุณ "
เมื่อไหร่กัน? ที่จะมีคนที่คอยมองพวกเขาอยู่โผล่ขึ้นมา......
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น