ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ตอนที่ 7 : แบกรับความทุกข์
// ตึง!!! //
เสียงบางอย่างดัง มมาพร้อมกับเสียงระเบิดเป็นระยะ ระยะ
" สะ เสียงอะไรนะ โอ๊ยย! " ผมพูดขึ้นมา ตอนนี้ก้นบางๆของผมก็กระแทกพื้นอย่างแรง
" ไม่เป็นอะไรนะ สึนะ " ปู่จีเดินมาถามผมด้วยความเป็นห่วง
เขาคว้าตัวผมให้ลุกขึ้นมา
" อะ อาจารย์ฮ๊าา~ เกิดอะไรขึ้นเค๊อะ! " ชะนีหลายตัวโหวกเหวกโวยวาย
เหมือนพร้อมใจกันโอเปล่า
" คงไม่มีอะไรหรอกน่า! ไปฐานต่อไปเถอะ! "
อาจารย์ผู้ที่ไม่เคยสนใจอะไร ตอนนี้สนใจในการเล่น(ทรมาน)กับนักเรียนและผู้ปกครองในฐานต่างๆเสียแล้ว
" ตะ แต่! " ผมพูดอออกมาแต่ " ไม่ต้องห่วงครับ ตามที่อาจารย์พูดนั่นแหละ "
คนที่พูดมาก็คือ คุซาคาเบะ เท็ตสึยะ รองกรรมการคุมกฏแห่งนามิโมริ!!
" แค่ตอนนี้คุณเคียวกำลังสู้กับคุณโรคุโดเท่านั้น "
แค่!! เท่านั้น!! มันแค่นั้นหรอ!! " โรคุโด!? โรคุโด มุคุโร่ นะหรอ!!!!! " ผมตะโกนออกไป
" ใช่ครับ! ดังนั้นไม่ต้องห่วงอะไร เชิญเล่นให้สนุกนะครับ "
สนุกกะผีนะสิ!!!
" เอาน่า สึนะ เขาบอกว่าไม่เป็นไรเราก็ไม่ต้องห่วงนะ " ปู่จีมากอดคอผมก่อนที่จะพา(ลาก)ไปฐานต่อไป
" แหม คุณเท็ตสึ พูดอย่างงี้ เดี้ยนไว้ใจฮ๊า~! " ชะนีหลายตัวเริ่มไม่สนใจสิ่งรอบๆแล้วเดินไปฐานต่อไป
ผมก็ได้แต่เดินตามทุกคนไป จากทางด้านหลัง..
เสียงของการต่อสู้ที่คุณคุซาคาเบะบอกมาเริ่มเบาลง และหายไป คาดว่าคงจะไม่ได้สู้ต่อ.....
ผมก้าวขาฉับๆเดินตามอาจารย์ไปอย่างรวดเร็ว... " ไม่เป็นไรหรอกน่า เดชิโม่.. "
ปู่จีพูดก่อนที่จะเอามือมาลูบหัวผมเบาๆ
มือที่แสนอบอุ่น....
และอบอุ่นเกินไปสำหรับผม
" ครับ..... ผมไม่เป็นอะไรแล้ว " ผมตอบแล้วเดินก้มหน้า
ผมเคยโลภมาก ที่อยากจะได้เขามาเป็นของเรา
ผมเคยหวังว่าอยากจะให้เขาดูแลแค่เรา
ผมเคยหวังว่าอยากให้เขาแคร์เราคนเดียว
ผมเคยหวังว่าเขาจะเป็นของเราคนเดียว.......
" ผมคงโลภมากไป...สินะฮะ? " สึนะถามปู่จีด้วยเสียงแข็งเหมือนคนที่จะร้องไห้
เสียงเริ่มสะอื้นในลำคอ
ถึงจะไม่มีน้ำตา แต่ปู่จีก็มองออกว่า ผมกำลังร้องไห้...
ตอนนี้เหลือแค่เรา 2 คนที่ยืนอยู่ ทุกๆคนเดินนำไปมากโขทีเดียว ผมก้มหน้ามองที่พื้น
" ผมก็คงเหมือนมดสินะ? ตัวเล็ก ทำอะไรไม่ได้ แต่โลภมากและหวังในสิ่งที่มิอาจเอื้อมได้.... "
" แค่นี้ผมก็ว่า....มันมากไปสำหรับผมแล้วละ.... "
[ Giotto Talk ]
ผมไม่เข้าใจ ตอนนี้ผ่านมาก็ราบรื่น ดี เล่นสนุกด้วยกัน ตามประสา
ผมรู้สึกมีความสุขมาก.... มีความสุขแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน.....ความสุขครั้งเดียวในชีวิต
เวลามันผ่านนาน.... ผมก่อตั้งวองโกเล่ ผมมีสมาชิกที่น่าไว้ใจ.... ร่วมทุกข์ร่วมสุขเพื่อแฟมิลี่.....
ก่อตั้งมาพร้อมกับมือขวาผู้ภักดีอย่างG และ ชิม่อน โคชาร์ท......
อค่นี้ก็คงเพียงพอสำหรับ ชีวิตที่กำลังจะดับสูญ ผมว่าอย่างนั้น.....
แต่ตอนนี้มันไม่ใช่!
ตอนนี้ผมพบกับความสุขใหม่..... ซาวาดะ สึนะโยชิ หลังจากที่เขาเข้ามาในชีวิตผม ผมก็เปลี่ยนไป......เปลี่ยนไปมาก
จนเหมือนไม่ใช่คนเดิมอีกแล้ว....
" ผมคงโลภมากไป....สินะฮะ? "
คำพูดของเดชิโม่ ทำให้ผมงงและไม่เข้าใจ ทำไมเขาถึงถามอย่างนี้?
" ผมก็คงเหมือนมดสินะ? ตัวเล็ก ทำอะไรไม่ได้ แต่โลภมากและหวังในสิ่งที่มิอาจเอื้อมได้.... "
ผมยิ่งำม่เข้าใจในสิ่งที่เดชิโม่พูดหนักขึ้น คำถามเพียงอย่างเดียวที่หลั่งเข้ามาในหัวคือ......
เขากำลังหวังอะไร?
" แค่นี้ผมว่า.....มันมากไปสำหรับผมแล้วละ... "
เดชิโม่ทำท่าเหมือนคนที่กำลังเศร้า เหมือนความทุกข์กำลังถาโถมเข้ามา เมื่อกี้ยังสดใสอยู่เลย...... แล้วทำไม?
เขาหวังอะไร? เขาต้องการอะไร?
คำตอบที่ผมอยากให้เขาตอบเริ่มมีมากมายขึ้นตามกาลเวลา
ผมได้แต่มองหน้าเดชิโม่ ยิ้มให้เขา อย่างเดียว ผมไม่รู้ว่าจะปลอบใจเขายังไง...
ผมก็ได้แต่พูดว่า " ไม่เป็นไรหรอก "
ตอนนี้ผมอยากแบกรับความทุกข์ที่เดชิโม่รับมา เพียงคนเดียว..
ผมอยากให้เขายิ้ม... ไม่อยากให้หน้าหวานๆของเขาเศร้าหมอง...มันไม่เหมาะกับเขา...
" เดชิโม่.... " ผมเรียกเขา
" ครับ.. มีอะไรหรอครับ? "
เขาตอบผมมา อย่างเงียบๆ ผมก็ได้แต่ยิ้ม แล้วเอามือลูบหัวเขาเบาๆ " ไม่สบายใจอะไรหรอ? "
ผมถามเขา...ถึงจะไม่ได้คำตอบแต่ผมก็อยากให้เขายิ้ม ซักนิดก็ยังดี.....
" ผมแค่คิดมากไปหน่อย ไม่เป็นอะไรหรอกครับ "
เดชิโม่ยิ้มจางๆออกมา ผมก็ได้แต่ยิ้มตอบเขา
ผมสัญญากับตัวเองไว้แล้วล่ะ...... ว่าผมจะไม่ทำให้สึนะ...เศร้าอีกตลอดไป....
-------------------------
IKTSUMU :
ขอโทษหลายๆคนนะค่ะ ที่มาอัพช้า~! แหมอัพทั้งที ตอบคอมมเ้นต์ใหม่หน่อยดีกว่า~!
ตอบคอมเม้นต์ 2
IKTSUMU : ค่า~! ขอบคุณที่ไปเม้นในห้องพิเศษนะค่ะ
IKTSUMU : .งั้นเราฆาตกรรมรีดเดอร์ไปหลายคนแล้วสินะค่ะ >_<!!
IKTSUMU : ค่า ขอบคุณค่ะ! จะรีบอัพเลยค่ะ !!
IKTSUMU : ขึ้นมาปุ๊บ ก็ กรี๊ดดดดดด~!! IKTSUMU สวย เริ่ดค่า!! / me เผ่น
IKTSUMU : จะอัพแบบดับเครื่อง ชนไปเรยเพราะที่โรงเรียนมีกะเทยเยอะ เลยจับจุดของมันได้ค่า~! /
สมาคมกะเทยแห่งชาติมารุมตื้บเรา
ขอขอบคุณทุกๆคอมเม้นต์นะค่ะ
เสียงบางอย่างดัง มมาพร้อมกับเสียงระเบิดเป็นระยะ ระยะ
" สะ เสียงอะไรนะ โอ๊ยย! " ผมพูดขึ้นมา ตอนนี้ก้นบางๆของผมก็กระแทกพื้นอย่างแรง
" ไม่เป็นอะไรนะ สึนะ " ปู่จีเดินมาถามผมด้วยความเป็นห่วง
เขาคว้าตัวผมให้ลุกขึ้นมา
" อะ อาจารย์ฮ๊าา~ เกิดอะไรขึ้นเค๊อะ! " ชะนีหลายตัวโหวกเหวกโวยวาย
เหมือนพร้อมใจกันโอเปล่า
" คงไม่มีอะไรหรอกน่า! ไปฐานต่อไปเถอะ! "
อาจารย์ผู้ที่ไม่เคยสนใจอะไร ตอนนี้สนใจในการเล่น(ทรมาน)กับนักเรียนและผู้ปกครองในฐานต่างๆเสียแล้ว
" ตะ แต่! " ผมพูดอออกมาแต่ " ไม่ต้องห่วงครับ ตามที่อาจารย์พูดนั่นแหละ "
คนที่พูดมาก็คือ คุซาคาเบะ เท็ตสึยะ รองกรรมการคุมกฏแห่งนามิโมริ!!
" แค่ตอนนี้คุณเคียวกำลังสู้กับคุณโรคุโดเท่านั้น "
แค่!! เท่านั้น!! มันแค่นั้นหรอ!! " โรคุโด!? โรคุโด มุคุโร่ นะหรอ!!!!! " ผมตะโกนออกไป
" ใช่ครับ! ดังนั้นไม่ต้องห่วงอะไร เชิญเล่นให้สนุกนะครับ "
สนุกกะผีนะสิ!!!
" เอาน่า สึนะ เขาบอกว่าไม่เป็นไรเราก็ไม่ต้องห่วงนะ " ปู่จีมากอดคอผมก่อนที่จะพา(ลาก)ไปฐานต่อไป
" แหม คุณเท็ตสึ พูดอย่างงี้ เดี้ยนไว้ใจฮ๊า~! " ชะนีหลายตัวเริ่มไม่สนใจสิ่งรอบๆแล้วเดินไปฐานต่อไป
ผมก็ได้แต่เดินตามทุกคนไป จากทางด้านหลัง..
เสียงของการต่อสู้ที่คุณคุซาคาเบะบอกมาเริ่มเบาลง และหายไป คาดว่าคงจะไม่ได้สู้ต่อ.....
ผมก้าวขาฉับๆเดินตามอาจารย์ไปอย่างรวดเร็ว... " ไม่เป็นไรหรอกน่า เดชิโม่.. "
ปู่จีพูดก่อนที่จะเอามือมาลูบหัวผมเบาๆ
มือที่แสนอบอุ่น....
และอบอุ่นเกินไปสำหรับผม
" ครับ..... ผมไม่เป็นอะไรแล้ว " ผมตอบแล้วเดินก้มหน้า
ผมเคยโลภมาก ที่อยากจะได้เขามาเป็นของเรา
ผมเคยหวังว่าอยากจะให้เขาดูแลแค่เรา
ผมเคยหวังว่าอยากให้เขาแคร์เราคนเดียว
ผมเคยหวังว่าเขาจะเป็นของเราคนเดียว.......
" ผมคงโลภมากไป...สินะฮะ? " สึนะถามปู่จีด้วยเสียงแข็งเหมือนคนที่จะร้องไห้
เสียงเริ่มสะอื้นในลำคอ
ถึงจะไม่มีน้ำตา แต่ปู่จีก็มองออกว่า ผมกำลังร้องไห้...
ตอนนี้เหลือแค่เรา 2 คนที่ยืนอยู่ ทุกๆคนเดินนำไปมากโขทีเดียว ผมก้มหน้ามองที่พื้น
" ผมก็คงเหมือนมดสินะ? ตัวเล็ก ทำอะไรไม่ได้ แต่โลภมากและหวังในสิ่งที่มิอาจเอื้อมได้.... "
" แค่นี้ผมก็ว่า....มันมากไปสำหรับผมแล้วละ.... "
[ Giotto Talk ]
ผมไม่เข้าใจ ตอนนี้ผ่านมาก็ราบรื่น ดี เล่นสนุกด้วยกัน ตามประสา
ผมรู้สึกมีความสุขมาก.... มีความสุขแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน.....ความสุขครั้งเดียวในชีวิต
เวลามันผ่านนาน.... ผมก่อตั้งวองโกเล่ ผมมีสมาชิกที่น่าไว้ใจ.... ร่วมทุกข์ร่วมสุขเพื่อแฟมิลี่.....
ก่อตั้งมาพร้อมกับมือขวาผู้ภักดีอย่างG และ ชิม่อน โคชาร์ท......
อค่นี้ก็คงเพียงพอสำหรับ ชีวิตที่กำลังจะดับสูญ ผมว่าอย่างนั้น.....
แต่ตอนนี้มันไม่ใช่!
ตอนนี้ผมพบกับความสุขใหม่..... ซาวาดะ สึนะโยชิ หลังจากที่เขาเข้ามาในชีวิตผม ผมก็เปลี่ยนไป......เปลี่ยนไปมาก
จนเหมือนไม่ใช่คนเดิมอีกแล้ว....
" ผมคงโลภมากไป....สินะฮะ? "
คำพูดของเดชิโม่ ทำให้ผมงงและไม่เข้าใจ ทำไมเขาถึงถามอย่างนี้?
" ผมก็คงเหมือนมดสินะ? ตัวเล็ก ทำอะไรไม่ได้ แต่โลภมากและหวังในสิ่งที่มิอาจเอื้อมได้.... "
ผมยิ่งำม่เข้าใจในสิ่งที่เดชิโม่พูดหนักขึ้น คำถามเพียงอย่างเดียวที่หลั่งเข้ามาในหัวคือ......
เขากำลังหวังอะไร?
" แค่นี้ผมว่า.....มันมากไปสำหรับผมแล้วละ... "
เดชิโม่ทำท่าเหมือนคนที่กำลังเศร้า เหมือนความทุกข์กำลังถาโถมเข้ามา เมื่อกี้ยังสดใสอยู่เลย...... แล้วทำไม?
เขาหวังอะไร? เขาต้องการอะไร?
คำตอบที่ผมอยากให้เขาตอบเริ่มมีมากมายขึ้นตามกาลเวลา
ผมได้แต่มองหน้าเดชิโม่ ยิ้มให้เขา อย่างเดียว ผมไม่รู้ว่าจะปลอบใจเขายังไง...
ผมก็ได้แต่พูดว่า " ไม่เป็นไรหรอก "
ตอนนี้ผมอยากแบกรับความทุกข์ที่เดชิโม่รับมา เพียงคนเดียว..
ผมอยากให้เขายิ้ม... ไม่อยากให้หน้าหวานๆของเขาเศร้าหมอง...มันไม่เหมาะกับเขา...
" เดชิโม่.... " ผมเรียกเขา
" ครับ.. มีอะไรหรอครับ? "
เขาตอบผมมา อย่างเงียบๆ ผมก็ได้แต่ยิ้ม แล้วเอามือลูบหัวเขาเบาๆ " ไม่สบายใจอะไรหรอ? "
ผมถามเขา...ถึงจะไม่ได้คำตอบแต่ผมก็อยากให้เขายิ้ม ซักนิดก็ยังดี.....
" ผมแค่คิดมากไปหน่อย ไม่เป็นอะไรหรอกครับ "
เดชิโม่ยิ้มจางๆออกมา ผมก็ได้แต่ยิ้มตอบเขา
ผมสัญญากับตัวเองไว้แล้วล่ะ...... ว่าผมจะไม่ทำให้สึนะ...เศร้าอีกตลอดไป....
-------------------------
IKTSUMU :
ขอโทษหลายๆคนนะค่ะ ที่มาอัพช้า~! แหมอัพทั้งที ตอบคอมมเ้นต์ใหม่หน่อยดีกว่า~!
ตอบคอมเม้นต์ 2
 |  |
| ||||
| ||||
|  | Name : annaaa< My.iD >  [ IP : 58.8.64.229 ]  ส่งข้อความลับ | ||
 | |  |
IKTSUMU : ค่า~! ขอบคุณที่ไปเม้นในห้องพิเศษนะค่ะ
| ||||
| ||||
|  | Name : Arisato Minato< My.iD > [ IP : 183.89.89.130 ] ส่งข้อความลับ | ||
 | |  |
IKTSUMU : .งั้นเราฆาตกรรมรีดเดอร์ไปหลายคนแล้วสินะค่ะ >_<!!
| ||||
| ||||
| | Name : ผู้ส่งมอบความตาย< My.iD > [ IP : 125.24.121.132 ] ส่งข้อความลับ | ||
| | |
| ||||
| ||||
| | Name : ผู้ส่งมอบความตาย< My.iD > [ IP : 125.24.121.132 ] ส่งข้อความลับ | ||
| | |
IKTSUMU : ค่า ขอบคุณค่ะ! จะรีบอัพเลยค่ะ !!
| ||||
| ||||
|  | Name : excited< My.iD > [ IP : 223.206.221.136 ] ส่งข้อความลับ | ||
| | |
IKTSUMU : ขึ้นมาปุ๊บ ก็ กรี๊ดดดดดด~!! IKTSUMU สวย เริ่ดค่า!! / me เผ่น
| ||||
| ||||
| | Name : cherrycc< My.iD > [ IP : 58.9.211.142 ] ส่งข้อความลับ | ||
| | |
 | | |
| ||||
| ||||
| | Name : cherrycc< My.iD > [ IP : 58.9.211.142 ] ส่งข้อความลับ | ||
| | |
IKTSUMU : จะอัพแบบดับเครื่อง ชนไปเรยเพราะที่โรงเรียนมีกะเทยเยอะ เลยจับจุดของมันได้ค่า~! /
สมาคมกะเทยแห่งชาติมารุมตื้บเรา
ขอขอบคุณทุกๆคอมเม้นต์นะค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น