:: JUST FRIEND ::

ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 1

Chaper1

::  JUST  FRIEND  THE BEGINNING  OF  THE  WORD  FRIEND. ::

[PAPWAD]

จุดเริ่มต้องของคำว่า ‘เพื่อน’ ระหว่างผมกับมันน่ะหรอ..

มันเกิดขึ้นเมื่อ 5 ปีก่อน รู้สึกว่าตอนนั้นผมจะอยู่มัธยมศึกษาปีที่2เองมั้ง ในวันเปิดเรียนวันแรก ผมถูกเพื่อนๆคนอื่นๆแกล้ง


เพียงเพราะตอนนั้นผม ‘จน’ มาก ผมไม่เคยนึกเลยว่าโรงเรียกเอกชนที่หรูที่สุดจะมีการแบ่งแยกชนชั้นอะไรแบบนี้กันด้วย


และนั้นมันก็เป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้ผมต้องมาเจอกับ ‘อาร์ต’ เพื่อนคนแรกที่ผมสามารถเรียกมันว่าเพื่อนได้อย่างเต็มปาก


ในตอนนั้นที่ผมกำลังถูกคนอื่นๆแกล้งอยู่ มันกลับเข้ามาช่วยผมในขณะที่คนอื่นๆต่างพากันหัวเราะเยาะผม


มันทั้งเข้ามาไล่พวกที่แกล้งผมไป ทั้งเข้ามาปลอบ พาไปห้องพยาบาล พาไปส่งบ้าน มันคอยดูแลเทกแคร์ผมอย่างดี


ในขณะที่คนอื่นๆไม่เคยที่จะเข้ามาคุยกับผมเลยสักนิด และในวันนั้นมันถามคำถามที่ทำให้ผมมีความสุขที่สุด มันถามผมว่า

‘ เป็นเพื่อนกันไหม? ’ แค่คำสั้นๆแค่ประโยคเดียวมันทำให้ผมแทบที่จะกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่เลยล่ะ คุณลองคิดดูสิ ว่าถ้าคุณไม่มีเพื่อนและถูกรังแกอยู่ทุกวัน แต่มาวันหนึ่งมีคนเข้ามาช่วยคุณและขอเป็นเพื่อนกับคุณ คุณจะรู้สึกดีแค่ไหน?

และตั้งแต่ในวันนั้นมามันก็คอยมารับมาส่งผมทุกวัน และในขณะเดียวกันตอนนั้นผมพยายามที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเอง


ในทุกวิธีทาง เปลี่ยนตัวเองจากที่เคยเป็นคนอ่อนแอ มาเป็นคนที่ไม่เคยยอมใคร ที่ผมยอมเปลี่ยนแปรงตัวเองแบบนี้ก็เพื่อมันคนเดียว


พอวันเวลาผ่านไปไม่กี่เดือน ผมก็กลายเป็นหนุ่มฮอตอันดับสองของโรงเรียน ส่วนอันดับหนึ่งมันก็จะเป็นใครไม่ได้นอกจากไอ้อาร์ต


และอีกขณะหนึ่งในตอนนั้น ครอบครัวของผมก็ประสบความสำเร็จในการประกอบธุรกิจส่งออกขนาดใหญ่ นั้นทำให้ครอบครัวของผม ‘รวย’ ติดอันดับ 1ใน10 ของโลก

พวกคุณเชื่อไหมว่าตั้งแต่นั้นมาชีวิตของผมมันดูมีความสุขมาก ผู้หญิงเข้าหาไม่เคยขาด แต่ผมก็ไม่เคยคิดที่จะจริงจังกับใคร ทำไงได้ล่ะก็ผม ‘แอบชอบ’ เพื่อนสนิทตัวเองอยู่นี่

ซึ่งมันก็ไม่เคยมีใครรู้ว่าผมแอบชอบมัน และในตอนนั้น มีผู้หญิงซึ่งมีตำแหน่งเป็นถึงดาวโรงเรียนมาสารภาพรักกับมัน


ซึ่งมันเองก็ตกลงที่จะคบกันคนๆนั้น ทั้งสองคนคบกันเกือบ2ปี ฝ่ายหญิงก็โทรมาบอกเลิกมัน ผมจำภาพนั้นได้ติดตา


วันที่ไอ้อาร์ตมันขับรถมาที่บ้านผม มันในต้องนั่นแทบจะไม่หลงเหลือความเป็นหนุ่มฮอตอยู่เลย กลิ่นเหล้าคลุ้งไปทั่วตัวมัน


ถ้าให้พูดแบบภาษาปากล่ะก็ มันในตอนนั้นแทบที่จะไม่ต่างอะไรจากหมาเลยสักนิด มันเดินเข้ามากอดผมแล้วบอกกับผมว่า

‘ มึงรู้อะไรไหม ทั้งชีวิตกูนอกจากครอบครัว กูก็มีแค่มึงคนเดียวที่กูสามารถไว้ใจได้’ ผมรับรู้ได้ถึงแรงสั่นสะเทือนจากร่างหนา ซึ่งมันก็เดาได้ไม่อยากว่ามันคงกำลังร้องไห้ ถ้าพูดตามตรงผมก็ตรงใจนะที่เห็นมันร้องไห้แบบนี้

‘มึงจำคำพูดกูได้ไหม ว่ากูเตยบอกมึงว่าอะไร ไม่ว่ามึงจะเสียใจ เศร้า ทุกข์ กูขอให้มึงนึกถึงกูเป็นคนแรก ถ้าไม่มีใครอยู่ข้างมึง กูนี้แหละที่จะคอยอยู่ข้างๆมึงเอง อาร์ต’ ผมตอบมันกลับไป

‘ เชี่ยวาด..’

‘เฮ้ยๆ กูพูดเพื่อนให้มึงหยุดร้องนะ ไม่ใช่ให้มึงร้องไปมากกว่าเดิม -_- ’ มันหยุดร้องไห้ก่อนจะพูดคำๆหนึ่งที่ทำให้ผมหัวใจเต้นแรงมาก

‘วาด  กูรักมึงนะ’ แม้ว่าคำว่า ‘รัก’ ที่มันพูดออกมาหมายถึงว่า ‘รักแบบเพื่อน’ ไม่ใช่ ‘รักแบบคนรัก’ก็ตาม

‘กูก็รักมึง..’

[END PAPWAD]


TOP JUST FRIEND

:: ผมแอบชอบเพื่อนสนิทตัวเอง ::

BY PAPWAD

 

___________________________

ตอนแรกสั้นนิด -.,-

ภาพวาดแอบชอบเพื่อนสนิท?

ไรท์ก็ชอบเพื่อนสนิทเหมือนกันจ้าา เข้าใจนะเข้าใจ ฮ่าๆๆ

◊ SQWEEZ