คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : บทที่ 16 : โอม จง เชื่อ
Dew Talk –
“ เมื่อ 7 ปีก่อน เราทำสร้อยเส้นนึงหายตอนไปช่วยผู้หญิงคนนึงที่จมน้ำอะ เราตามหาผู้หญิงคนนั้นมานานมากเลย จะเป็นไรมั้ยถ้าเชอรีนจะช่วยเราตามหา” ผมโกหกเชอรีนไปแล้วอะ ผมทำไปแล้วจริงๆ เธอจะเชื่อผมมั้ยนะ ผมยิ่งโกหกไม่ค่อยเนียนอยู่นะ
ดูหน้าเชอรีน อึ้งๆ นะ ก็จะไม่อึ้งได้ไง ก็ผมพูดในสิ่งที่เธอกำลังตามหาอยู่นิ
โอม จง เชื่อ ผม เถอะ
โอม จง เชื่อ ผม เถอะ
โอม จง เชื่อ ผม เถอะ
ได้โปรด.....เชื่อผม
“ เมื่อ 7 ปีก่อนเราก็เคยจมน้ำ แล้วเราก็เก็บสร้อยเส้นนึงได้เหมือนกันในวันนั้น .......ดิว” เชอรีนพูดด้วยน้ำเสียงอึ้งๆ ผมกำลังรอคำตอบเธอด้วยความคาดหวัง
“ ดิว.... “ ดูเธอยังลังเลที่จะเชื่อผมอยู่ ยังไงไม่รู้
“ เชอรีน เธอคือเด็กผู้หญิงในวันนั้นรึเปล่า” ผมคาดคั้นเธอ
“สร้อยเส้นนี้ ของนายใช่มั้ย ?” ในทีสุดเธอก็หยิบสร้อยที่มันหลบอยู่ในเสื้อเธอออกมาให้ผมดู
ผมเลยแกล้งทำเป็นดู แล้วหันไปพยักหน้าให้เธอ
“ ในที่สุดฉันก็หา เจ้าของสร้อยเจอซักที ในที่สุดฉันก็หาคนที่ช่วยชีวิตฉันเจอ อีตาบ้า ปล่อยให้ตามหาอยู่ตั้งนาน” เชอรีนพูดเสียงสั่นไปหมด
“ ^ ^ ฉันเองก็ตามหาเธอมานานเหมือนกัน “ ผมโกหกเธอต่อไปพร้อมกับที่เราเดินมาหยุดตรงที่หน้าหอหญิง ดีใจจังในที่สุดเธอก็เชื่อผม หุหุหุหุ
“ ขอบคุณนายมากจริงๆ ขอบคุณที่ช่วยชีวิตฉันไว้นะ ดิว” เชอรีนพูดด้วยความดีใจ
“งั้น ฉันจะคืนสร้อยเส้นนี้ให้นาย เพราะมันเป็นของนายนี่นา” เชอรีนบอก
ครอกๆๆ เอ๊ะ รู้สึกท้องผมจะร้องแล้วละ
จ๊อกๆๆๆ อิอิ เหมือนจะเสียงท้องเชอรีนเหมือนกันนะ
เราหันมาสบตากัน แล้วหัวเราะออกมา “ฮ่าๆๆๆๆๆๆ/ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ”
.
.
.
“ไว้ก่อนแล้วกันเชอรีน กินอาหารเช้าที่เราซื้อมาเมื่อกี้กันเถอะ ^ ^ “ ผมชี้ไปที่โต๊ะม้าหินข้างๆหอหญิง
แล้วเราก็นั่งกินข้าวเช้าด้วยกันที่โต๊ะม้าหินอ่อนข้างๆ หอหญิง ผมมีความสุขจัง
ผมจะไม่หยุดแค่นี้หรอก ผมจะต้องจีบเธอมาเป็นแฟนผมให้ได้ ผมจะไม่ให้ใครแย่งเชอรีนไปจากผม
ไม่ ไม่มีทาง !!!!!
ความคิดเห็น