คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : บทที่ 15 : โกหก
Cherreen Talk –
ไม่กี่วันหลังจากที่เรารับน้องเสร็จพี่กวางก็มักจะเรียกเราไปเจอกันบ่อยๆเพื่อละลายพฤติกรรมของพวกเราให้เข้ากันได้มากยิ่งขึ้น
ตือดึ้ง
‘ใครไลน์มาแต่เช้าฟระ’ ฉันบ่นในใจ ก็เนี่ยเพิ่ง 7 โมงเช้า จะปลุกทำไม
“ เจอกันที่ศาลาหน้าโดมนะ 10 โมง ..........พี่กวาง” เฮ้อ นัด10 โมง บอกซะไก่โห่เชียว วันนี้กะจะชวนแบมบี้ไปกินเค้กหน้า ม. ส่งท้ายปิดเทอมยาว ก้าวท้าวสู่ชีวิตเด็กมหาลัยเต็มตัวพรุ่งนี้ซะหน่อย
“ ไอแบมๆๆๆ แก พี่กวางไลน์มา 10 โมงเจอกัน รู้ยัง” ฉันหันไปบอกไอแบมบี้ทียังนอนขึ้นอืดอยู่บนเตียง
“ งืมๆ 10 โมง เดี๋ยวค่อยตื่นก็ได้” มันตอบอย่างงัวเงียแล้วนอนต่อ ตลอดเลยไอนี่ -.-
“เออ นอนต่อไปละกัน ไปอาบน้ำหาไรกินดีกว่า จะเอาไรป่าว” ฉันทีปกติตื่นแล้วตื่นเลยไม่นอนต่อเตรียมจะลุกไปอาบน้ำ
“ อะไรก็ได้ ครอก............” ไอบ้าแบมบี้
อาบน้ำดีกว่า นอนกินตะวันไปเลยนะ ชิชะ ปกติมันก็ไม่ได้ขี้เซาขนาดนี้หรอก แต่สงสัยช่วงนี้เราใช้แรงเยอะ ละมั้ง (ก็เล่นเดินสำรวจทั่วมหาลัย เหนื่อยมั้ยละ)
“ เฮ้อ จะกินอะไรดีเนี่ย คิดแล้วตึ้บ” ฉันที่กำลังเดินๆอยู่คิด
“ เชอรีน เชอรีน” ใครมันตะโกนเรียกฟระ ฉันเลยหันไปหาเจ้าของเสียง
“อ้าวดิว ตื่นเช้าจัง มาทำอะไรอะ” ฉันถามเมื่อเห็นดิว
“เรามาวิ่งๆออกกำลังกายนะ ตั้งแต่เช้าแล้ว นี่เชอรีนจะไปไหนอะ “ ดิวตอบ >.< อั้ยยะสปอร์ตแมนอะ มาวิ่งด้วย
“ฟิตอะดิว ชรีนกำลังจะไปหาของกิน “ ฉันตอบดิว
“ ไปด้วยดิ หิวพอดี” ดิวพูด
“ โอเคร ไปๆๆๆๆ” อย่างน้อยฉันก็มีเพื่อนเดินด้วยแหละ อีกอย่างตัวใหญ่ๆอย่างดิว คงแรงเยอะชัวร์ จะได้มีคนถือของให้ อิอิ (แผนการล้ำเลิศมากๆ)
ระหว่างทางที่เดินไปเราก็คุยกันไปเรื่อยเปื่อย ซื้อนี่นั่นนู่นเต็มไปหมด
“เฮ้ยดิวๆๆๆๆ อันนี้ดิ น่าอร่อย .... ป้าจ๋าสองไม้” ฉันสั่งลูกชิ้นป้าเขาสองไม้ แล้วยื่นตังค์ให้ป้าคนขาย
“ อะ ดิว ลูกชิ้น คนละไม้ “ ฉันยื่นให้ดิวไม้นึง
“แต้งน้า เชอรีนกินเก่งจัง” ดิวขอบคุณฉันยิ้มๆ แถมยังแซวฉันอีก
“แต่ชรีน ก็ไม่อ้วนนะเออ “ ฉันบอกดิว ก็ฉันไม่อ้วนจริงๆนี่หว่า
“แค่อวบระยะสุดท้ายใช่ปะ 55555” สงสัยนายคงไม่อยากหล่อแล้วใช่ปะ ฉันหันไปแยกเขี้ยวใส่ดิวทันที
..
..
..
..
..
..
..
“ เฮ้อ ของเต็มมือเลยอะเชอรีน ขนมไรเต็มไปหมด อาหารเช้าเยอะแยะ นี่ซื้อไปกินกี่คนเนี่ย” ดิวพูดขณะที่เรากำลังเดินกลับหอกัน
“พูดมากน่า เดี๋ยวพี่กวางเรียกประชุมที่ศาลาหน้าโดม จะได้มีของกิน”ฉันบอกดิว
“เออ จริงแหะ พี่กวางส่งไลน์มาบอกนี่หว่า สงสัยวันนี้พี่แกคงเริ่มเอาจริงแล้วละ เราไม่อยากเล่นเป็นพระเอกคู่กับแอ๊ปเปิ้ลเลยอะ” ดิวบ่นให้ฉันฟัง
“ ทำไมอะแอ๊ปเปอ้ลน่ารักจะตาย สูงยาวเข่าดี หน้าตาเหมาะออก เป็นนางเอกอะสมควรแล้ว” อืม ทำไมไม่อยากละ แอ๊ปเปิ้ลน่ารักสุดยอดเลยนะ
“เราอยากให้เชอรีนเป็นนางเอกมากกว่าอะ” บ้าหรอ เขิลนะยะ อิอิ
“ เว่อร์น่า เราไม่เหมาะหรอก แอ๊ปเปิ้ลอะดีแล้วละ” ก็จริงนั่นแหละ แอ๊ปเปิ้ลนะเหมาะที่สุดเลย ^ ^
“นี่เชอรีน.... เรา...คือเรา ...” อยู่ดีๆดิวก็พูดจาแปลกๆ เฮ้ย อย่าเพิ่งมาสารภาพรักกับฉันนะ ฉันไม่ได้ชอบนายนะดิว
“ ทำไม มีไรรึเปล่า?” ฉันถามดิว
“คือ จะเป็นไรมั้ยถ้าเราจะขอให้เชอรีนช่วยไรเราหน่อย” ดิวพูดอย่างลังเล เฮ้อโล่ง อย่างน้อยเขาก็ไม่ได้สารภาพรักฉัน
“ว่ามาสิ ...เพื่อนกันก็ต้องช่วยกัน” ฉันพูดอย่างเต็มใจ
“ เมื่อ 7 ปีก่อน เราทำสร้อยเส้นนึงหายตอนไปช่วยผู้หญิงคนนึงที่จมน้ำอะ เราตามหาผู้หญิงคนนั้นมานานมากเลย จะเป็นไรมั้ยถ้าเชอรีนจะช่วยเราตามหา” ดิวพูดกับฉัน
7 ปีก่อน ช่วยผู้หญิงจมน้ำ สร้อย เอ๊ะ!!! อย่าบอกนะว่า O.O
ความคิดเห็น