พลิกล็อคใจ ใช่ที่เธอ

ลำดับตอนที่ #10 : บทที่ 7 : เหยียบลูกโป่งสามขา

Cherreen  Talk –

                “ยินดีที่ได้รู้จักครับ”  เสียงผู้ชายคนนึงดังขึ้นด้านหลังของฉัน  ฉันจึงหันหลังกลับไป

                “ เอ๊ะ ! พี่คนเมื่อกี้นี่นา “ ฉันแปลกใจ  แต่ฉันก็ดีใจมาก  ๆๆ

                “ ครับ  น้องเชอรีน  ^ ^ พี่ชื่อพี่อ้นนะครับ”  พี่อ้น  พี่อ้นน่ารักจัง

                “เอาละคะ  จับคู่กันเรียบร้อยแล้ว  ผูกขาได้แล้วคะ  อย่ามัวแต่ยืนเม้าท์” พี่แก้ม แหกปากบอกน้องๆทุกคน

                พี่แคนค่อยๆเดินแจกเชือกและลูกโป่งให้กับทุกๆคู่  ฉันรับเชือกมาไว้ในมือและกำลังจะก้มลงไปผูก  แต่อยู่ดีๆพี่อ้นก็จับมือฉันและหยิบเชือกในมือไป   มายืนข้างๆฉันให้ขาเราติดกันข้างนึง  และผูกมันช้าๆ  พี่อ้นยังเป่าลูกโป่งจนแก้มป่องแล้วผูกมันไว้ที่ขาด้วย 

                ฉัน  เขิลจนทำอะไรไม่ถูกเลยละ  >.<   >////<  ทำไมนะยัยเชอรีน  แค่นี้เธอก็เขิลหรอ

                “ เสร็จแล้วครับ  น้องเชอรีน กลัวลูกโป่งรึเปล่า ?” พี่อ้นยิ้มให้ ฉันแล้วถาม

                “ ไม่ ....ไม่เลยคะ” ฉันเขิลจริงๆนะเนี่ย   หน้าฉันมันร้อนๆๆแล้วด้วยสิ

                “ดีจัง  แต่น้องเชอรีนไหวนะ?  ทำไมหน้าแดงๆ  ไม่สบายรึเปล่าครับ”  เขามองตาฉันแล้วถามอย่างเป็นห่วง

                “ ป่าวคะ  อากาศมันร้อนอะคะ       ชรีนไม่ถูกกับแดดเท่าไรนะคะพี่อ้น ^^” หน้าฉันแดงหรอเนี่ย  ปกติฉันก็ไม่ถูกกับแดดนะ   แต่คราวนี้ ฉันว่าเพราะพี่อ้นนั่นแหละมาทำให้ใจฉันเต้นแรงขนาดนี้

                “เอาพร้อมๆๆๆ กลุ่ม 1 2 3 พร้อมๆๆๆๆๆ    พอเป่านกหวีดเท่ากับเริ่มได้นะ” พี่แคนบอก

“ -3     2    1      ปี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ “   เมื่อเสียงนกหวีดเริ่มขึ้น    หลายคู่ต่างชุลมุนกันเหยียบลูกโป่งของอีกคู่   หลายคู่ก็ล้มทับกันเอง  บางคู่ก็เดินไปกันคนละทาง  ตลกมาก

ว่าแต่ทำไมพี่อ้นไม่ยอมขยับไปไหนเลยอะ  เชอรีนอยากเล่นนะ >3<

“พี่อ้นจะไม่ไปเหยียบลูกโป่งคู่อื่นหรอ”  ฉันถามด้วยสายตาอยากเต็มที่

“ นี่ๆๆ  รอบนี้อยู่เฉยๆๆ  เดี๋ยวเขาก็เดินมาให้เราเหยียบ” พี่อ้นพูดไม่ทันขาดคำ  ก็ใช้ขาอีกข้างที่ไม่ได้ผูกติดไว้กับฉัน  เหยียบลูกโป่งคนนู้นที คนนี้ทีแตกไปหลายคู่  ฉันก็ไม่ยอมพี่อ้นหรอก   สนุกอยู่คนเดียวได้ไง   ฉันเลยหาจังหวะดีๆที่มีคนผ่านมาเหยียบลูกโป่งคู่คนอื่นบ้าง

“เก่งเหมือนกันนะเราอะ “  พี่อ้นยิ้มและลูบหัวฉันป้อยๆๆ    ฉันเหมือนเด็กๆเลยอะ 

“ น้องเชอรีนพร้อมที่จะไปแกล้งคนอื่นหรือยัง “ พี่อ้นถามต่อ พร้อมกับเหยียบลูกโป่งของคู่อื่นไปด้วย

ยังไม่ทันที่ฉันจะตอบ  พี่อ้นก็จับมือฉันแล้ว  พากันเดินไปเหยียบลูกโป่งของคู๋อื่น.....

                “ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ   เราชนะแล้วละเชอรีน  คู่เรานี่เก่งจังเนอะ    เข้ารอบชิงได้เลย”  พี่อ้นทำหน้าทะเล้นแล้วหันมาทางฉัน

                “พี่อ้นขี้โกงอะ  เหยียบลูกโป่งของคนอื่นได้เยอะกว่าเชอรีนได้ไง  งอลๆๆ” ฉันก็ตอบพี่อ้นแล้วทำหน้างอลๆใส่

                “ โอ๋ๆๆๆๆ  อย่างอลพี่เลยน้า  เดี๋ยวรอบชิงพี่ให้เชอรีน โชว์เสต็ปเทพเลย”  พี่อ้นเอานิ้วมาจิ้มๆๆแก้มฉันแทน

>/////<  ชรีนไม่ยกโทษให้พี่อ้น แล้ว  โทษฐานทำชรีน เขิลจนจะลอยอยู่แล้วเนี่ย

                “ปี๊ด  ปี๊ดๆๆๆ   โอเคร  ไหนๆๆๆๆ   กลุ่มที่1  ใครชนะ  อ่าวเฮ้ย  ไม่มีเลยหรอ  กากมาก  กากๆๆๆๆๆๆๆ

กลุ่มสองละ  ........โหย  แต่ละคน  ล้มทับขาพลิกขาแพลงกันตาย    จะมีใครชนะได้ของรางวัลมั่งเนี่ย  อยากแจกนะ

กลุ่มสามละ  ....เฮ้ยนั่นไง   ลูกโป่งยังอยู่ครบถ้วน”  พี่แก้มที่คอยเดินดูคู่ที่ยังมีลูกโป่งติดขาอยู่บ้าง  หันมาที่คู่เรา

                “เอาละ เราได้คู่ที่ชนะในวันนี้แล้วละ     คือ  น้องอ้น  กับน้องเชอรีน   ของรางวัลก็คือ เราจะจัดพิธีรดน้ำสังข์ให้น้า” พี่แก้มพูดอย่างดีใจ

                ฮะ  อะไรนะ  พิธีรดน้ำสังข์   เป็นไงวะ  ที่เขาทำกันตอนแต่งงานป่าวอะ   ฉันหันไปมองหน้าพี่อ้น  พี่อ้นเองก็ดูงง ไม่แพ้กัน

                “ขอเชิญคู่ที่ได้รางวัลขึ้นมานั่งที่เก้าอี้ด้วยคะ “   พี่แก้มบอก

                “ ไปดีมั้ยอะพี่   น่ากลัว”  ฉันหันไปขอความเห็นจากพี่อ้น

                “ คงไม่น่ากลัวนักหรอกมั้ง  ไป   รางวัลที่ไหนจะน่ากลัวจริงมั้ย ?”  พี่อ้นดึงฉันให้ลุกขึ้นยืน   ว่าแต่ตั้งแต่เล่นเกมจนตอนนี้   พี่อ้นก็ยังจับมือฉันอยู่เลยอะ   >…..<