คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Intro...
[[[ Kamijo dasu ]]]
"คามิโจ ไปส่งแม่ขึ้นแท็กซี่หน้าป้ายรถเมล์หน่อยสิลูก"
"ยูกิ แม่เค้าเรียกแกง่ะ"
ผมหันไปสกิดไอ้น้องรักที่กำลังเล่นเกมส์PSPอยู่ เพื่อที่จะได้ไม่ต้องไปส่งแม่...
"อีกแล้วนะไอ้ลูกพี่"
ก็ใช่น่ะสิ รีเทิร์น คัมแบ็ค...
ยูกิเดินตามแม่ออกไปจากห้องนอนของเรา ผมเดินไปที่หน้าต่างเพื่อมองยูกิที่จะไปส่งแม่ข้างล่างทางหน้า แล้วก็เปิดหน้าต่างออก เห็ยยูกิสตาร์ทเครื่องแม่นั่งซ้อนท้าย ก่อนที่จะบิดออกไปจากรั้วบ้านที่มีความสูงอลังการ
โค-ตะ-ระ เท่เลย ขับช้อปเปอร์ไปส่งแม่...
555+ สมน้ำหน้าไอ้ยูกิชะมัดเล้ย ทำไมไม่คิดฟระว่าพึ่งผ่านเรื่องราวที่พึ่งจะโดนตี(และอาจารย์โทรมาบอกแม่) ขืนไปส่งสิ ได้โดนเอ็ดตลอดทาง 555+ ให้มันไปแทน มันก็โดนด่าคนเดียวเลยเต็มๆ
ลืมบอกไปครับ ผมคามิโจ ไดฮาร์ด ลูกชายคนโตของคฤหาสน์หลังนี้ (ก็แค่บ้านใหญ่) ตอนนี้แม่จะไปปารีสบ้านเกิดผม จะไปเยี่ยมพ่อ เพราะพ่อผมไม่ได้มาอยู่ที่ไทยด้วย อยู่กับคุณอาหรือพ่อตาในอนาคตผมที่ปารีส แม่เลยไปหา....
พรุ่งนี้ก็จะเปิดเรียนอีกแล้ว แย่จัง... โรงเรียนหยุดเนื่องในวันสำคัญอะไรสักอย่าง เปิดเรียนวันพรุ่งนี้ แต่ผมไม่ได้อยู่บ้านตัวเองเลยในวันเสาร์-จันทร์ เพราะ..........โดนแม่ไล่ออกจากบ้าน
(ย้อนไปเมื่อเช้าวันเสาร์)
"โอ้ยตาย...ลูกชายฉัน บอกแม่สิลูกว่านี่อะไร???"
แม่โยนปฏิทิน(โป๊) กับ....ลงตรงหน้าผม ( (...)เดี๋ยวจะเฉลยให้ฟัง)
"กะกะกะ ก็ ปฏิทินไงครับแม่ ^-^"
มันมีไรแปลกหรอ
"แม่ไม่คิดเลยนะว่าลูกจะเป็นแบบนี้ ไป๊...ไปเลย จะไปไหนก็ไป ไม่ต้องมาให้แม่เห็นหน้าอีก"
ผมรีบคว้าเป้และเปิดตู้เสื้อผ้าเอา เสื้อยัดใส่ในนั้นทันที
"แล้วผมล่ะแม่ ผมต้องไปกับพี่ด้วยป่ะ"
ไอ้ยูกิถาม
"อยากไปกับมันใช่ไหม ได้...ไปเลยไปทั้งคู่เลย
"
ไอ้บ้า Crazy! ถ้ามันไม่ถามก็ไม่โดนไล่ทั้งคู่หรอก ถามมายว้า
หลังจากนั้นให้หลังอีก 1 ชม. ผมกับยูกิก็เดลิเวอร์รี่ส่งตรงดิ่งไปบ้านไอ้ตี๋ยูจิทันที ไปกินอาหารจีนสุดหรูพร้อมที่พัก(พิง) 1 คืน ก่อนที่จะไปทัวร์ส้มตำตำรับอีสานบ้าน จิยุ และที่พักอีกตามเคย จนทริปสุดท้ายในวันจันทร์ ผมได้ไปสถิตบ้านไอ้โช เย็นตาโฟแม่เพ็ญเจ้าเก่า พร้อมที่พัก และเดินทางกลับวังแวร์ซาสย์โดยสวัสดิภาพในเช้าวันนี้ ที่แม่หายโกรธ และได้เสด็จเยือนปารีส...ณ เมื่อกี้
และแล้วก็มีสิ่งมีชีวิตน่ารังเกียจ +^+ กระโดดขึ้นมาที่หน้าต่างห้องผม มันมองหน้าผมราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ... ด้วยความตกใจผมกระโดดหลบไปอยู่ข้างตู้เสื้อผ้า เจ้าสิ่งมีชีวิตนั้นกระโดดลงมาสู่เตียงนอนซาตินของผม ก่อนที่จะหันมาแยกเขี้ยวขู่ ผมเหงื่อไหล ใจเต้นราวกับจะระเบิดออก นึกขำไม่ออกที่จะต้องเผชิญหน้ากับมันโดยไม่มียูกิ....
"เมี้ยว...เมี้ยว"
มันส่งเสียงร้องราวกับได้ใจเมื่อเห็นผมหวาดกลัว
"หนอยแน่ะ ไอ้แมวบ้า แกคิดหรอ....ว...ว....ว่า...ฉันจะกลัวแก"
ผมชี้หน้าด่าแมว เจ้าแมวก็ไม่รอช้า กระโดดใส่ผมทันทีราวกับแคนเคืองกันมาแต่ชาติปางไหน
ผมใช้ป้องมือป้องใบหน้าไว้ เพื่อป้องกันเล็กของเจ้าอสูรกายกระหายเลือดนี่ พร้อมร้องตะโกน 'อ้าก อ้าก' ไปด้วย นี่จะมีใครได้ยินเสียงผมบ้างไหมเนี่ย!!!! กลัวจนฉี่จะราดแล้วนะเฟ้ย!!!!
"จ๊ะเอ๋^o^ ว่าไงพี่ กลับมาเร็วอะเปล่าล่ะ อ้าว! เฮ้ย!"
ประตูถูกเปิดขึ้นพร้อมร่างของยูกิที่เดินเข้ามา มันทำท่าตกใจเมื่อเห็นผมฟัดกับแมว ก่อนที่จะถอนหายใจยาว แล้วเดินไปนั่งอ่านการ์ตูนบนเตียงอย่างไม่สนใจใยตีในชะตากรรมอันโหดร้ายของผม T^T
"ว่างมากหรอไงถึงได้ไปเล่นกับแมว-____-"
มันยังคงถามคำถามสิ้นคิดต่อไป นี่เห็นไหมเนี่ยว่ากำลังถูกปองร้าย เจ้าบ้าเอ้ยยยย!!!!!!!!!!
"ยูกิ...TOT เอามันออกไปที ตูกลัวววว"
"บอกก่อนว่ายูกิเป็นผู้ชายที่สมาร์ท เท่ และหล่อที่สุด ^O^"
ไอ้....ไอ้ ไอ้น้องทรยศ T^T เห็นเป็นเรื่องสนุกเข้าไปอีก คนเค้ากลัวจะตายอยู่แล้วเนี่ยยย
"ยูกิสมาร์ท...Y^Y เท่...T_T และหล่อ...TTOTT ที่สู้ดเลยยย"
มันกระหยิ่มยิ้มย่องก่อนที่จะมาดึงแมวออกไปจากผมแล้วจัดการเอามันออกไปยังระเบียง ส่วนผมก็แทบจะตายกองตรงนั้นเลย
"กลัวไรฟระลูกพี่ แมวตัวนิดเดียว =_="
แล้วเมิงเคยเจอเหตุการ์ณแบบตูป่ะล่ะ
"เฮ้ย มีคนโทรมาว่ะ"
ผมเดินไปหายูกิที่ถือบีบีผมอยู่
เมื่อชะโงกหน้าไปดูก็คือเบอร์ของ....
++++++++++++++++++++++
เดี๋ยวพรุ่งนี้อัพต่อ
เม้นๆด้วยเซ่
ความคิดเห็น