ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Jrock gather fic] สยบหัวใจนายคาสโนว่า story2 in Versailles

    ลำดับตอนที่ #4 : My class is 6/1.

    • อัปเดตล่าสุด 6 ส.ค. 53


    [[[ Kamijo dasu ]]]
                                ยืนอยู่ตรงหน้าฮิซากิจังแล้ว....
                                เริ่มต้นยังไงดีล่ะ...
                                
                                "มีอะไรก็รีบๆพูดมาซะ ฉันเบื่อ...-_-"
                                เธอยืนกอดอกแล้วมองผมด้วยความเย็นชา ทีตอนผมมองเธอไกลๆ ทำไมถึงยิ้ม^u^ หัวเราะ^O^ แต่พอผมเดินเข้ามา นางฟ้าก็กลายเป็นคนเย็นชาไปในทันที
                                แต่แล้วเรื่องก็ยิ่งเลวร้ายเข้าไปอีก เมื่อเจ้าGactk เดินเข้ามาหาเธอพร้อมกับผมอ่า...
                                
                                "ฮิซากิจ๋า ฉันมีเรื่องจะพูดกับเธออะนะ อะฮึ่ย..."
                                โค-ตะ-ระ เกลียดมันเลย แล้วยิ่งอี..อี...อะฮึ่ย ยิ่งเกลียดเข้าไปใหญ่
                                
                                "คุกเข้าลงไปซะ แล้วพูดออกมาพร้อมกัน-_-"
                                เธอหลับตาแล้วเชิดหน้าใส่พวกผม
                                
                                "คบกับผมได้ไหม...อะฮึ่ย"
                                คำสุดท้ายผมไม่ได้พูดนะ แต่ว่าทำไมมันถึงพูดเหมือนตูล่ะเนี่ย!!!

                                "พวกนายเนี่ย...แบบว่า..."
                                
                                "ดีแต่สร้างปัญหาไปวันๆ  เอาแต่ไล่จีบคนนู้นทีคนนี้ที หลับในคาบ ไปตั้งใจทำงาน ชอบมีเรื่องชกต่อย พูดจาไม่สุภาพ ชอบพูดเรื่องทะลึ่ง แล้วก็..."
                                รู้สึกว่าจะเป็นข้อเสียของผมทั้งนั้นเลยนะ...
                                
                                "ผลการเรียนแย่มากกกกกกกกกกกกกกก"
                                เธอลากเสียงคำว่าแย่มากยาวเป็นกิโล

                                "เพราะฉะนั้นนะ ฉันจะให้พวกนายแข่งกัน แข่งกับฉัน สอบให้ได้คะแนนมากกว่าฉัน เอาสักวิชาก็ได้ ฉันใจดี^_-"
                                มันยากมากๆๆๆๆๆๆเลยนะ
     
                                "เชื่อฉันสิจ๊ะฮิซากิ ฉันทำได้แน่ๆ อะฮึ่ย..."
                                เจ้าบ้านี่ลุกขึ้นไปกุมมือเธอไว้ เธอตกใจสะบัดมือออก มันจริงเป็นช็อตที่พระเอกต้องเข้าไปช่วย555+
                                ผมชกไอ้เจ้าGacktไปหนึ่งหมัด แต่มันหลบได้แล้วหันมากระหยิ่มยิ้มย่องให้ผม... พอดีกับลูกสมุนของผมที่ยืนดักมันไว้ แล้วชูสัญลักษณ์นิ้วกลางให้มัน...
                                
                                "น่าสมเพชเสียจริง-_-"
                                
                                "สมน้ำหน้า อ้าๆๆๆ(มันคือเสียงสะท้อน)"
                                ผมรีบปิดปากทันที หลังจากที่รู้ว่าตัวเองพูดสิ่งที่ไม่ควรพูดออกไป...
                                เพราะว่ามันอยู่ต่อหน้าเธอ!!!~
                                
                                "นายก็ด้วยนะคามิโจ-_-"
                                เธอหันมาส่งค้อน แล้วสะกิดน้องๆที่แสนจะน่ากอดให้เดินไปเข้าแถว
                                
                                "ไม่สำเร็จล่ะสิท่า"
                                
                                "ไม่เป็นไรพี่ ถึงยังไงผมก็รู้ว่าพี่ไม่มีวันทำมันได้"
                                ไอ้โช...แก...
                                
                                "ใครก็ได้ ตบมันทีสิ" ยูกิช่วยผม~~~
                                
                                ผัวะๆๆ เพียะ!!!
                                
                                "ใครตบคนสุดท้ายเมื่อกี้ฟระ!!!"
                                ทุกคนชี้ไปที่นิยะ
                                
                                "มันแถมค่าเอ็งเหยียบteenมัน"
                                
                                "ไม่มีปัญหาครับผม"
                                ทีกับนิยะละกลัวกันหัวหด-_-"""
                                ..........................................................
    ในแถว หลังจากเคารพธงชาติ ช่วงที่อาจารย์ให้โอวาท 
                                
                                "งั้นวันนี้อาจารย์ฝากไว้แค่นี้นะครับ...วันแม่พวกคุณจะทำอะไรเพื่อแม่?"   
                                
                                "ตูจะกลับไปช่วยแม่นับตะปู เมิงล่ะ ฮิตเลอร์เพื่อนรัก!!!!!!"
                                ไอ้เสือตะโกนข้ามห้อง12มายันห้อง1ด้วยเสียงอันดัง
                                
                                "ตูจะขอฮิซากิแต่งงานเว้ย แม่ตูจะได้ดีใจ!!!!!!"
                                
                                "ไอ้บ้า พูดดังๆหน่อยดิฟระ ตูหูตึง!!!!!!"
                                มันตะโกนหลังจากที่ผมพูดประโยค และหลังจากเสียงเชียร์ของคนในห้องที่โห่ผมจบลง...
                                ผมอาศัยช่วงที่คุณหัวหน้าห้องฮิซากิเผลอวิ่งออกไปหาไอ้เสือทันที ลั้ลล้า~~~ ^_____^
                                แต่พอวิ่งไปถึงห้อง5ปุ๊ป เธอก็รู้ตัว และเดินตามผมมาด้วยอารมณ์ที่ขุ่นมัวชนิดเผาคนใกล้ตัวได้...T^T
                                
                                 "นายจะวิ่งไปไหน!!! กลับมาเดี๋ยวนี้นะคามิโจ!!!!!!!!!!"
                                 นางฟ้าตวาดลั่น...

                                 "แป๊ปนึงนะจ๊ะฮิซากิจ๋า ฉันจะไปหาไอ้....."
                                  
                                 "กลับมาเดี๋ยวนี้!!!!!! นายอยากให้ฉันโดนอาจารย์ดุใช่ไหม นับ1-5ถ้ายังไม่กลับมาฉันจะไปลากคอนายมาเอง!!!!!!!!!"
                                 ผมหยุดชะงัก 

                                 "แป๊ปนึงไม่ได้หรอ..."

                                 "หนึ่ง!!!!"
                                 
                                 "ฮิซากิจ๋า T^T"
                                 
                                 "สอง!!!!!"
                                
                                 ผมรีบวิ่งกลับไปโดยไม่รอให้มีคำรบที่สาม สี่หรือห้า...
                                 ...........................................................
    บนห้องม.6/1
                          
                                 "ฮิซากิจัง มีคนจัดรองเท้าไม่เรียบร้อย พวกเราออกไปดูกันเถอะ"
                                 
                                 "ชิ! ทำเป็นชวน รองหัวหน้าอย่างฉันควรไปกับเธอถึงจะถูก"
                                 ผมบ่นพึมพำอยู่เงียบๆ เมื่อมีนักเรียนหญิงชวนฮิซากไปตรวจรองเท้า

                           ผ่านไป 5 น. .....
                                 
                                  "รองเท้าคู่นี้ของใครมิทราบ-_-"
                                  เสียงฮิซากิดังขึ้น ผมรีบหันไปดูในทันที
                                  ในมือเธอคือรองเท้าของผมที่พึ่งซื้อเมื่อตอนเปิดเทอมนี่หว่า...
                                  และตอนนี้มันก็เก่าแล้วด้วย...

                                  "ของฉันเองแหละจ้า.......!!!>_<"
                                  ผมวิ่งเข้าไปจิ๊กออกจากมือเธอแล้วเอามากอดไว้อย่างแน่นหนา...
                                  
                                  "ของนายเองหรอตาเบ๊อะ! เอามานี่!"
                                  เธอยื่นมือมาดึงไป แต่ผมไม่ยอมปล่อย!
                                  
                                  "ฉันบอกให่ส่งมา!!!!เอามานี่!!!!"
                                  ผมค่อยๆคลายมือแล้วยื่นให้เธอแต่โดยดี
                                  และแล้วเธอก็ทำในสิ่งที่ไม่มีใครคาดคิด...
                                  เธอถือรองเท้าปมแล้ววิ่งออกไปเปิดประตู เปิดกระจก(ติดกระจกตลอดตัวอาคาร เพราะติดแอร์ทั้งอาคาร) แล้วก็โยนรองเท้าของผมออกไปผจญภัยเหินฟ้าสู่เบื้องล่างงงงงงงงงงงงงงงงง 
                                   พวกผมทั้งห้องวิ่งออกไปดูชะตากรรมของรองเท้าทันที...
                                   
                                   มันลอยลงไปสู่หัวก-บา-ล-ของเจ้าGackt
                                   
                                   "เฮ้ยยย ใครมันโยนรองเท้าใส่ฉันวะ อะฮึ่ย...!!!!!"
                                   มันเงยหน้ามาเจอพวกผมยืนกันหน้าสลอน
                                   
                                   "ฉันโยนเองแหละ!!!! ใครจะทำไม!!!!"
                                   ฮิซากิของผมตะโกนลงไปผ่านหน้าต่างกระจกที่ยังเปิดอยู่...
                                   มันก้มลงไปกราบกับพื้นทันที....
                                   หมั้นไส้โว้ยยย หงุดหงิดโว้ยยย เครียดโว้ยยย
                                   แต่แล้วผมก็ต้องเครียดมากขึ้นเมื่อเดินชนประตูหน้าห้องที่ปิดเข้ามาพอดี.........
    +++++++++++++
    เม้นด้วยสิ 
    เสียใจนะเนี่ย   

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×