คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : intro...[[[ chiyu said ]]]
"เดินให้มันเร็วๆหน่อยเซ่ ไอ้จิท"
"ไอ้อ้วน จะให้เดินเร็วๆก็มาถือกีต้าร์ตัวเองสิฟร่ะ ฉันต้องมาถือทั้งเบสของฉันทั้งกีต้าร์ของแก แล้วยังจะมาบ่น"
โอยยยยหนักเป็นที่สุด แค่วันเปิดเรียนวันแรกผมก็ต้องทนทรมานทั้งๆที่ไม่ใช่หน้าที่ ต้องแบกเครื่องดนตรีมาจากบ้านทั้งของตัวเองแล้วก็ยัยป้ามาซาโตะ ชิ! แฟนตัวเองก็มีไม่ไปใช่มาใช้ผม แย่ที่สุดเลยยยย แถมยังไม่คิดจะช่วยกัน กลับบ่นหาว่าเดินช้าอีก
"โธ่เอ้ย! ยูจินี่ไปสิงสถิตอยู่ไหนนะ ทำไมยังไม่เห็นหัวมันอีก อุตส่าห์มารอแล้วนะ เดี๋ยวจะงอนให้เข็ดเลยคอยดู"
น้าน...บ่นอีก แต่ก็จริงแหละ ปกติยูทมันจะรีบตาลีตาเหลือกมาหาแต่วันนี้เกิดพายุมรสุมอะไรน้า...ถึงพัดให้ไอ้ยูทหายไป 555+ สาน้ำหน้ม รอไปเถอะ
"หรือว่ามันไปหากิ๊กมัน 555 เด็กใหม่น่ารักๆมีออกเยอะแยะ สงสัยใช่แน่ๆเลย"
"แน่ใจนะว่าปาก หนอย!!! ไอ้จิท มานี่เดี๋ยวนี้เลยนะ ฉันจะตบสั่งสอนแก"
"ฉันพูดไรผิดฟร่ะ ก็อุตส่าห์พูดเรื่องที่น่าจะเป็นไปได้ แล้วแท้ๆ"
"ก็แกบังอาจมาเรียกยูจิของฉันว่า 'มัน' ยังไงล่ะ ถามได้"
"โอ้ยยยยย"
เจ้าอ้วนมันกำลังบิดหูผม...อยู้.... ทำไมฟร่ะ จะหวงอะไรกันหนักกันหนา ไอ้บ้ายูทก็เหลือเกินหายหัวไปไหนก็ไม่รู้ ปัดโธ่ บอกแล้วว่าอย่าหักโหมกับมาซาโตะให้มาก เอ้ย ไม่ใช่ ผมคิดว่ามันคงตื่นสายแหละ(มั้ง) แกล้งไอ้อ้วนฆ่าเวลาอีกสักรอบ2รอบดีกว่า 555
"ทำไมยูทมันเรียกแกว่ามัตตันหรอ?"
"ก็เพราะว่าชั้นน่ะ น่าร้ากกกกกกกกกที่สุดในสายตายูจิไงล่ะ บ้า....ไม่เอานะจิท ไม่ต้องพูดแล้วนะ เค้าเขิลลลลลลล์"
นอกจากอ้วนแล้วยังเพ้ออีกต่างหาก ผมแค่ถามเฉยๆนะ ว่าทำไมเรียกว่ามัตตัน มันคิดอะไรฟร่ะเนี่ย พูดเองเออเองหมด
"ชั้นก็นึกว่าเพราะแกอ้วน ไอ้ยูทเลยเรียกว่ามัต...ตันๆๆๆๆๆๆๆเลยซะอีก"
"..."
แป่วววว ผิดคาด มันไม่เถียงเลย ไม่มันส์เลยอ่า สงสัยสนใจแต่สะมีซะละมั้งท่า เดินหัวแดงมาโน้นแล้ว ดี! ดีที่สุดไอ้ยูทจะได้มารับกรรมต่อไป
"ยูจิ จ๋า"
หน้าระรื่นเชียวยัยมัต
"ไปไหนม้า!!!!!"
อะไรอีกล่ะวะ จู่ๆก็ตวาดดังลั่น
"อย่าทำหน้าแบบนี้ซิค้า ที่ร้ากก เค้าตื่นสายยย เมื่อคืนเค้าแฮงก์ เนี่ยยยยยังปวดหัวอยู่เลยอ่า"
โอ้ๆๆๆ ไม่เคยแคร์สื่อ กอดกันกลางสนามเลยเรอะ ยัยมัตก็ดีจริง ปล่อยให้เค้ากอดอยู่ได้ ปากไอ้ยูทจะไซ้คออยู่แล้วนะนั่น ไม่ไหวๆ ทีผมยังไม่เคยทำแบบนั้นกับชินเปย์เลยนะ ขนลุกกกก
"ไปแล้วนะจิท แกคงไม่มีไรใช่ไหม โทดนะที่ให้ถือของมาหนักๆ ขอบใจนะเพื่อน"
"เออ รู้แล้ว"
อ้วนมันเป็นแบบนี้ไง ผมถึงโกรธไม่เคยลง เฮ้อ! 2ปีแล้วสินะ ที่ผมต้องทนมองพวกมันกอดจูบกัน แต่ผมไม่ได้หึงหวงอะไรไอ้อ้วนหรอกนะ เพราะผมคิดกับมันแค่เพื่อนตั้งแต่ไหนแต่ไร ไม่มีทางที่จะให้ไปรักได้หรอก มันน่ารักก็จริง แต่ไม่ใช่สเป็ค อย่าว่าแต่มันเลย ชินเปย์แฟนผม ผมยังไม่ค่อยที่จะจริงจังด้วยเลย เธอเป็นคาสโนวี่ ผมเป็นคาสโนว่า เลยไม่ค่อยจริงใจกันเท่าไร...
................................................................................................................................
2 ปีที่แล้ว
"ฉันขอนั่งด้วยคนได้ไหม"
ผมพยักหน้าแทนคำตอบ แล้วละสายตาจากหนังสือการ์ตูน(โป๊)ในมือมองหน้าคนพูด ยัยเด็กใหม่ที่หน้าตาน่ารักเหมือนตุ๊กตา มีข่าวลือหนาหูว่าเป็นพวกเลสเบี้ยน...
"ฉันมาซาโตะนะ นายล่ะ"
"จิยุ"
เธอแนะนำตัวแล้วไม่สนใจผมอีกเลย ทันใดนั้นผมก็เกิดไอเดียขึ้นมา คิกๆ
"ขอถ่ายรูปได้ไหมอะ ขอเบอร์ด้วยนะ"
"ได้ แต่ฉันบอกก่อนว่าไม่ชอบผู้ชาย"
รู้แล้วโว้ย แล้วฉันก็ไม่ได้อยากจะจีบเธอด้วย ผมถ่ายรูปผ่านมือถือ แล้วรีบจัดแจงส่งเอ็มๆเอสไปให้ไอ้ยูจิเพื่อนรัก มันต้องรีบโทรกลับมาแน่
~~~ว๊าก........................................~~~
นั่นไงโทรมาแล้ว ยังไม่ทันขาดคำ
"โมะชิ โมะ..."
ไอ้จิท.....แกส่งรูปใครมาวะ น่ากดเป็นที่สุดเลยว่ะ บร๊ะเจ้าจอร์ชมันยอดมากก))))
"เด็กใหม่ห้องฉัน ฉันว่าแล้วว่าแกต้องคิดอกุศลแบบนี้"
ฉันชอบบบบ แกติดต่อให้ฉันเลยนะ))))
"เดี๋ยวดูก่อนนะเฟ้ย เพราะเธอเป็นเลส ไม่ได้ชอบผู้ชาย"
แต่เด๋วพอเจอแก เธอคงเสร็จแกแน่ ไอ้ยูทมันไม่ใช่กล้วยๆนะ มันปากหวาน น่ารัก รุ่นพี่รุ่นน้องงี้ทั้งหลงทั้งเอ็นดู
...........................................................................................................................
ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าวางสายไปเมื่อไรในตอนนั้น แต่ยังคงจำได้แม่นว่านี่คือการพบกันครั้งแรกของผมกับมัตตัน
...........................................................................................................................
ความคิดเห็น