เธอคนนี้บ้า! คุณคนนั้นซ่า! <<รักนี้แสบถึงใจ>>

ลำดับตอนที่ #4 : Chapter 004

ตอนนี้ฉันอยู่ในชมรมกับพี่วิน......เย็นมากแล้วซะด้วยซิ อยากกลับบ้านจัง (=_=) พี่ริกกี้ก็กลับไปก่อนซะแล้ว...........สงสัยจะไปมีเรื่องกะเด็กโรงเรียนอื่นแหงๆ

“เอ้านิกกี้............(~_~)......................นี่คือแฟ้มเอกสารย้อนหลังการแข่งขันทั้งหมด แล้วก็มีทั้งความสามารถของแต่ละคนในชมรมด้วย...............ลองไปอ่าน แล้วก็ลองหาที่แข่งดูน๊ะ (~_~) (อย่าจ้องฉันด้วยสายตาแบบนั้นซินิกกี้....(ToT) ฉันยังไม่อยากตายยย เธออย่าพึ่งฆ่าช้านนน อย่าน้า..........ไอ้ริกกี้! แกกลับมาช่วยฉันเดี๋ยวนี้! ช้านกลัวโว้ยยย) (~o~) เข้าใจแล้วน๊ะ”

“ค่ะ (=_=)”

ไอ้หยดน้ำ..............ในเรื่องฉันน่ากลัวขนาดนั้นเลยหรอวะ (ToT) แกหาบทบ้าอะไรให้ฉันเล่นวะเนี่ย!.....อย่างงี้แกแต่งให้ฉันเป็นผีปอบยังดีกว่าอีก (TOT)

“กลับได้แล้ว..........(~o~) แล้วพรุ่งนี้ตอนเย็นมาอีกน๊ะ (ไชโย.......(>o<).......ไอ้ริกกี้! เราว่าน้องแกน่ากลัวมากเลยว่ะ แล้วก็รู้แล้วว่าทำไมแกบอกว่าผู้หญิงในโรงเรียนไม่มีความสวย.................................เพราะว่าน้องแกสวยซะขนาดนั้นนี่หว่า) (~_~) ไปได้แล้ว........เดี๋ยวจะมืดซะก่อน”

“ค่ะ (=_=)”

ฉันเดินออกไปจากห้องพร้อมกับกระเป๋าเป้สีดำและแฟ้มเอกสารเดินออกมาจากโรงเรียน และก็เป็นอย่างที่พี่วินพูดจริงๆ.....ตอนนี้มืดแล้วจริงๆนั่นแหละ

“เธอน่ะเธอ น้องของไอ้ริกกี้ใช่มะ (~o~)”

ผู้ชาย5คนมายืนล้อมฉันเอาไว้ พวกมันหน้าตาอัปลักษณ์มาก กรี๊ดดดดด (>o<) กลัวจัง (=_=) แต่ที่สำคัญกว่านั้นคือ (>O<) ไอ้พวกอัปลักษณ์นี่มักเรียกพี่ริกกี้ว่าไอ้ กรี๊ดดดดดดดดดดดดด ช้านม่ายยอม!!!!!!!!!

“ว่าไง มาเคลียกันหน่อยเป็นไง เอ๊ะ! น้องสาวนี่หน้าตาเหมือนผู้หญิงคนนึงในแก๊งของริกกี้จังน๊ะ”

ไม่ต้องสงสัย เพราะในแก๊งของพี่ริกกี้ จะมีผู้หญิงอยู่แค่คนเดียว ฉายาของเค้าคือ กุหลาบพิษ......ใครเล่นด้วยต้องเจอดีทุกคน ส่วนชื่อแก๊งของพี่ริกกี้น่ะ ชื่อแก๊งกุหลาบดำ

พวกมันลากฉันเข้าไปในซอยเล็กๆข้างโรงเรียน............ไอ้พวกนี้มันต้องเป็นคู่อริของพี่ที่อยู่โรงเรียนK แน่ๆ

อ๊ะ! จริงซิ ฉันยังไม่เคยบอกใช่มั้ยว่าพี่ริกกี้เป็นนักเลง......และนี่ก็เป็นเหตุผลที่ทำไมฉันต้องมานั่งเรียน กีฬาป้องกันตัว.....แต่มันก็สนุกดีน๊ะ....เพราะฉันไม่ชอบมานั่งเล่นตุ๊กตาหรือเล่นกับเพื่อน.....(=_=) ฉันว่ามันเป็นอะไรที่ติงต๊องอ่ะ

ตอนนี้ฉันจิ้มหน้าของคนที่มันผลักฉันไปคนละที....และไม่ต้องสงสัย....ไอ้พวกนั้นมันลงไปกองกับพื้นง่ายๆ.............น่าเสียดายที่ใส่กระโปรง (=_=) ไม่งั้นฉันจะได้เตะได้อย่างไม่ต้องเกรงใจ

“เฮ้ย!!! พวกแกจะทำอะไรน่ะ (~o~)”

เสียงใครวะ! เวรเอ๊ย.....ฉันกำลังจะได้เตะคนแท้ๆ (~o~) ขัดจังหวะชะมัด...........คนยิ่งคันไม้คันมืออยู่ ว่าแต่ไอ้หน้าหล่อนี่มันเป็นใครวะ เอาเป็นว่าหล่อน้อยกว่า พี่ริกกี้กับพี่แทนละกัน (>o<)

“แกไม่เกี่ยว! ไปไกลๆเลยไป๊!”

“ไปไม่ได้ว่ะ..........เผอิญยัยนั่นเป็นเพื่อนฉัน (~o~)”

เอ๊ะ! ฉันไปมีเพื่อนตั้งแต่เมื่อไหร่หว่า (=_=) ทำไมจำไม่ได้วะ หรือว่าฉันความจำเสื่อม............แต่ไอ้หล่อนี่หน้าคุ้นๆแฮะ........อืมมม......นึกไม่ออก (=_=) ชั่งเถอะ

“งั้นมาเจอกันหน่อยเป็นไง!!! ตัวๆโว้ย (~o~)”

จบแค่นั้น ไอ้คนหน้าหล่อกับไอ้คนหน้าอัปลักษณ์ก็เริ่มต่อยกันอย่างเมามันส์.....รึเปล่าหว่า (=_=)

ไอ้หน้าหล่อนั่นดูจะเก่งกว่ามาก เพราะมันเป็นฝ่ายชกและเตะอย่างเดียว และเค้าก็ล้มไอ้อัปลักษณ์ได้ ภายในเวลา3นาที...........ส่วนลูกน้องของมันอ่ะ (=_=) หนีไปตั้งแต่หัวหน้ามันกองกะพื้นครั้งแรกแล้ว

แล้วไอ้หน้าหล่อมันก็หันมาพูดกับฉัน

“เธอเป็นอะไรรึเปล่า (^-^)”

ตาบอดหรือยะ (=o=) ก็เห็นอยู่เต็มตาว่าฉันปกติดี

“ไม่ (=_=)”

“พวกนั้นมันใครกันน่ะ (~_~) ทำไมมาเล่นงานเธออย่างงี้”

คนไงล่ะ ถามมาได้ เรียนไม่จบอนุบาล1หรอจ๊ะ

“ชั่งเถอะ......งั้นฉันไปน๊ะ (=_=)”

“เฮ้ๆๆ! ขอบคุณซักคำไม่มีเลยหรอ............ฉันช่วยเธอเอาไว้น๊ะ”

“ฉันไม่ได้ขอให้นายช่วยนี่..........จริงมั้ย (=_=)”

ฉันละอยากจะพูดจริงๆว่านายมายุ่งไม่เข้าเรื่องเอง ฉันมองไปที่คนหล่อนั่นแล้วก็ต้องไปสะดุดอยู่ที่มือของมันที่มีเลือดไหลอยู่ (OoO) ฉันเป็นโรคกลัวเลือดอ่ะ แต่ถ้านิดๆหน่อยๆก็รับได้

“เออ...............มันก็จริง....แต่ยังไงฉันก็ช่วยเธอ เอาเป็นว่าเธอไปเดทกับฉันวันนึงน๊ะ (^o^)”

“ไม่.............ตอนนี้ฉันไม่มีเวลาเหลืออีกแล้ว (เธอพูดเหมือนเธอกำลังจะตายอย่างงั้นแหละ) (=_=) แล้วก็มือ”

ไอ้หน้าหล่อมันยกมือที่ซกไปด้วยเลือกขึ้นมา แล้วจ้องฉันด้วยหน้าตาสงสัย

“เนี่ยหรอ”

“อือ.....(=_=) มานี่ซิ ขอดูหน่อย”

มันทำตามคำสั่งฉันจริงๆด้วยแฮะ เค้าเดินเข้ามาหาฉันแล้วยื่นมือมาให้ดู ซึ่งมันคล้ายกับแผลที่ไปขูดเข้ากับอะไรจนเนื้อฉีก ยี้ น่ากลัว..............ฉันเลยหยิบผ้าพันแผลออกมาจากกระเป๋า (เอามาเผื่อพี่ริกกี้อ่ะ) แล้วพันให้เค้าอย่างรวดเร็ว (ชินแล้ว เพราะทำให้ริกกี้.........บ่อยมาก! ขอย้ำว่าบ่อยมาก ถึงแม้พี่ริกกี้จะพยายามไม่ทำให้ตัวเองเลือดออกก็เถอะ)

“เออ.......ขอบใจ (^-^)”

“(=_=) ไม่เป็นไร.................ถือเป็นการตอบแทนแล้วกัน”

ฉันพูดจบก็หันหลังเดินไปเพื่อจะกลับบ้านแต่ก็เสียงของไอ้หน้าหล่อคนนั้นก็มาหยุดฉันไว้ซะก่อน

“มืดแล้วน๊ะ...........นิกกี้...........ให้ฉันไปส่งที่บ้านน๊ะ”

เอ............ไอ้หน้าหล่อรู้ชื่อของฉันได้ไงวะ...............ที่รู้ก็มีแต่พี่ริกกี้ พี่แทนแล้วก็พี่วินไม่ใช่หรอ

“ไม่...............ไม่จำเป็น (=_=)”

ฉันพูดจบปุ๊บ.............ก็มีรถมอเตอร์ไซเบรกอยู่ตรงหน้าพอดี

“อ้าว! ใช่นิกกี้จริงๆด้วย.....มาทำอะไรอยู่ตรงนี้ มืดแล้วน๊ะไปด้วยกันมั้ย พี่ก็กำลังจะไปหาอยู่เหมือนกัน (^o^)”

พี่แทนนี่เอง เค้าขี่มอเตอร์ไซรุ่นเดียวกับพี่ริกกี้เลย

“ค่ะ (=_=)”

แล้วฉันก็ซ้อนท้ายพี่แทนกลับบ้านโดยปล่อยให้ไอ้หน้าหล่อน้อยกว่าพี่แทนยืนอยู่คนเดียว ว่าแต่...............พี่แทนนี่ขับรถซิ่งเหมือนพี่ริกกี้จังเลย สมแล้วที่เป็นเพื่อนกัน

.....................................................................

เช้าวันต่อมา

เรื่องราวดำเนินไปอย่างปกติ โดยที่ฉันกับพี่ริกกี้ ช่วยกันไล่ไอ้ปอนออกจากบ้านแล้วรีบไปโรงเรียนกันด้วยมอเตอร์ไซแบบซิ่งสุดชีวิต (=_=) (หัวฟูหมดเลย แต่ก็สนุดดีเหมือนกัน)..............ฉันก็ไม่เข้าใจหรอกว่าทำไมต้องขับไว ในเมื่อเหลือเวลาตั้งนานก่อนจะเข้าโรงเรียน

แต่พอมาถึงโรงเรียนและฉันกับพี่แยกกันปุ๊บฉันก็ได้ยินเสียง

“กรี๊ดๆๆๆยัยนั่นมากับพี่ริกกี้อีกแล้ว! (>o<)”

“ฉันไม่ยอมน๊ะ! ฉันไม่ยอม! (>o< ) ( >o<) (>o< ) ( >o<)”

“....................(=_=)”

“เธอ!!!!! ถือดียังไงห๊ะ!!! (>O<)”

ดูเหมือนคราวนี้ยัยชะนีนั่นจะหันมาตะโกนที่ฉันน๊ะ

“.................................(=_=)”

“ตอบมาซิ! ยัยบ้า!”

เออ............(=_=) ขอโทษที...............นี่เป็นวิธีการด่าของเธอหรือเป็นวิธีการชมกันแน่ ฉันไม่เก่งภาษาไทยอ่ะน๊ะ ตีความไม่ค่อยจะออก (ลูกครึ่ง ไทย-อังกฤษ...........จึงแปลไม่ออกจริงๆ.............พูดง่ายๆคือโง่ในสิ่งที่ไม่ควรโง่)

“ทำไมล่ะ (=_=) ฉันมากับเค้าไม่ได้หรอ”

“กรี๊ด!!!”

“เฮ้พวกเธอทำอะไรกันอยู่น่ะ (~_~)”

“อ๊ะ!!!!!!! ต้า..................เปล่าค่ะเปล่า พวกเราไม่ได้ทำอะไร (>.< ) ( >.<) (>.< ) ( >.<)”

“อืม.........แล้วก็เธอน่ะนิกกี้ เมื่อวานขอบใจน๊ะ (^-^)”

ผู้ชายคนนั้นหันมายกผ้าพันแผลที่มือให้ฉันดู

“นายเป็นใครน่ะ (=_=)”

“ห๊ะ!....................เออชั่งเถอะ งั้นฉันไปล่ะน๊ะ (=_=)”

เออ......ฉันพูดผิดอีกแล้วหรอ.........ฉันตั้งใจจะถามชื่อน๊ะ ไม่ได้ตั้งใจจะบอกว่าลืมซะหน่อย (=o=)

>>>………………..To Be Continue………………..<<<