ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FIC-GOLFTHA] กอล์ฟฐา เข็มนาฬิกา

    ลำดับตอนที่ #9 : นาฬิกาเรือนที่ 9

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 229
      0
      4 เม.ย. 56

    กอล์ฟนั่งทำงานกราฟฟิคบนคอมพิวเตอร์อย่างเคร่ง เพราะกลัวจะไม่ถึงเวลากำหนดส่ง

    แล้วฐาก็โทรมา

    "กอล์ฟ ว่างไหม เย็นนี่มารับที่บริษัทหน่อยดิ"

    "ทำไมอะ" ภาพฐากับผู้ชายอีกคนยังติดตา

    "รถฐาเสียอะดิ เข้าอู่ไปแล้วเนี้ย"

    "อืมๆได้ เดี๋ยวออกมารับ"

    "ขอบคุณน้าาาา"

     

    กอล์ฟไปรับส่งฐาอย่างที่หลายวัน เพราะการซ่อมรถของฐามันใช้เวลานานเนื่องจากไม่มีอะไหล่

    ตอนเช้าก็ไปรับที่บ้านไปส่งที่ทำงาน และตกเย็นก็รับจากที่ทำงานมาส่งที่บ้าน

    ถึงจะข้องในใจว่า"ทำไมไม่ให้แฟนไปรับวะ" แต่ก็ช่างเหอะ เพราะกอล์ฟก็ยินดีจะทำแบบนี้

     

    "ฮาโหลกอล์ฟ วันนี่้อย่าลืมมารับนะ มารับเร็วหน่อยก็ได้ ไม่ค่อยมีงานอะ"

    "อยากกลับกี่โมงอะ"

    "งั้นมาบ่าย3เลยก็ได้"

    "โอเคคะ เดี๋ยวไปรับนะ"

    "จะรอนะ"

    เวลาบ่าย3ไม่ใช้เวลาปกติในการเลิกงานของคนในบริษัทนี่อยู่แล้ว ไม่ว่าจะของเอเจนซี่

    หรือหัวหน้าแผนกที่ควบคุมงานก็ตาม 

    กอล์ฟเดินเข้าไปในบริษัทเพราะฐายังไม่ลงมา

    "มาขอพบคุณกิตติ์ลภัสคะ"กอล์ฟเดินติดต่อประชาสัมพันธ์

    "เดี๋ยวติดต่อให้นะ"หญิงสาวพูดอย่างสุภาพ

    "ขึ้นไปชั้น11ได้เลยคะ ออกลิฟต์แล้วเดินไปทางซ้ายมือนะคะ"

    "ขอบคุณนะคะ" กอล์ฟพูดก่อนจะเดินขึ้นลิฟต์ไป

     

    กอล์ฟออกจากประตูลิฟต์และเดินตามทางที่ถูกแนะนำมา

    จนถึงห้องทำงานของฐา ถึงจะเป็นกระจกขุ่นๆ แต่มันมองออก

    ว่าหญิงสาวที่เขาหลงรัก อยู่ในกับชายหนุ่มอีกคน

    กอล์ฟข่มใจให้นิ่ง และนั่งที่เก้าอี้หน้าห้องทำงาน

    จนชินผลักประตูออกมา และยิ้มให้กอล์ฟก่อนจะเดินออกไป

    ฐาเดินออกมาเห็นกอล์ฟพอดี

    "กอล์ฟ แล้วทำไมไม่เข้าไปเรียกอะ"

    "ไม่อยากกวนคนสวีทกัน"กอล์ฟแกล้งแซวหน้า แซวเขาเอง เจ็บเอง

    "พูดอะไร เจ้านายฐานะนั้น" 

    "อืมมมมม"

     

    ระหว่างทางหลงบันได

    "คุณฐาครับ อะผมซื้อให้คุณนะ"ชินยื่นถุงแบรนด์เนมให้

    "ให้ทำไมคะ" 

    กอล์ฟยืนมองทั้งคู่และพยายามทำเป็นไม่รู้สึกอะไร

    "ผมเห็นมันสวยดี เห็นแล้วนึกถึงคุณ ผมเลยซื้อให้คุณ"ชินพูดก่อนจะยิ้มให้ฐา

    "ขอบคุณนะคะ ฐากลับมาแล้วนะบอส" ฐาโบกมือแล้วยิ้มให้ชินก่อนจะเดินขึ้นรถ

     

    ระหว่างทางกลับบ้านทุกอย่างบนรถเงียบลง จนฐาแปลกใจ

    "กอล์ฟ เป็นอะไร ไม่สบายหรือเปล่า"

    "………."

    "กอล์ฟ"

    กอล์ฟไม่รู้จะพูดอะไร จะน้อยใจก็ไม่รู้จะน้อยเรื่องอะไร ไม่รู้จะตอบยังไง

    แค่คิดว่าทำไมฐาไม่บอกเรื่องแฟนสักคำ ถ้ากอล์ฟสำคัญสำหรับฐาก็น่าจะบอกกันหน่อย

    จะมีแฟนทั้งที จะไม่พูดไม่บอกกันสักคำเลยเหรอ หรือยังไง ไม่อยากให้กอล์ฟเข้าไปยุ่งละสิ

    "กอล์ฟ ทำไมพูดด้วยไม่พูดด้วยเนี้ย"ฐาขึ้นเสียง

    ฐางงกับทุกการกระทำแล้วไม่เข้ากอล์ฟเหมือนกัน

     

    กอล์ฟจอดรถเทียบฟุตบาต ปล่อยเกียร์ว่างและหันมาทางฐา

    "ฐาไม่คิดจะบอกกอล์ฟเลยเหรอ"

    "บอกเรื่องอะไร"

    "ฐาก็น่าจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตฐาบ้าง"

    "แล้วยังไง"

    "ฐาสำคัญสำหรับกอล์ฟนะ มีอะไรฐาก็บอกให้กอล์ฟรู้บ้างดิ"

    "แล้วมันเรื่องอะไรเนี้ยกอล์ฟ แล้วฐาต้องบอกกอ์ฟทุกเรื่องเลยเหรอ"

    "………………." คนที่น้อยใจแล้วยิ่งน้อยใจหนักไปกว่าเก่า

    น้อยใจ น้อยใจ น้อยใจ น้อยใจ เสียใจ เสียใจ

     

    กอล์ฟนั่งนิ่งๆบนรถที่แอร์เย็นช่ำ อยากจะร้องก็ร้องไม่ออก

    อาจจะเพราะมีคนตัวเล็กนั่งอยู่เบาะข้างๆ

    ฐาเห็นกอล์ฟหน้าแดงจึงค่อยๆเลื่อนมือไปลูบแขนกอล์ฟเบาๆ

    "กอล์ฟ……"

    "ทำไมฐาไม่ให้เขามารับส่งฐาแทนกอล์ฟอะ จะให้กอล์ฟมารับทำไม"

    "กอล์ฟหมายถึงใครเนี้ย เขาคือใคร"

    "ผู้ชายคนที่ไปกินข้าวที่โรงแรมกับฐาไง คนที่อยู่ในห้องกับฐาวันนี้"

    "ถ้ากอล์ฟไม่อยากไปรับไปส่งฐา บอกกันดีๆก็ได้ ไม่ต้องเอาคนอื่นมาอ้าง"

    "ก็เขาแฟนแฟนฐาหนิ ให้เขาทำหน้าที่ดิถึงจะถูก"

    "คุณชินไม่ใช่แฟนฐา ไม่ต้องมาไล่ให้ไปคบกับคนอื่นด้วย"

    ฐาพูดจบน้ำตาฐาไหลจนกอล์ฟตกใจ ฐาคว้ากระเป๋าลงจากรถทันที ฐาตัดสินใจจะกลับบ้านเอง 

    ไม่ไหวกับอารมณ์ของกอล์ฟตอนนี้แล้ว

     

    "ฐา…."กอล์ฟเรียกฐาที่ค่อยๆเดินออกไป"

    "ฐา.. กอล์ฟขอโทษ" กอล์ฟวิ่งไปจับข้อมือฐาไว้

    "โกรธกอล์ฟต่อไปเถอะ ถ้าเกิดว่าสิ่งที่กอล์ฟทำมันไม่น่าให้อภัย" กอล์ฟพูดกับคนที่หันหลังให้

    "แต่กอล์ฟขอไปส่งฐาให้ถึงบ้านได้ไหม" ………..

    ร่างบางนิ่งไม่มีคำพูดอะไร กอล์ฟค่อยๆแย่งกระเป๋าจากไหล่ของร่างบางมาถือไว้

    และจูงมือร่างบางไปขึ้นรถ 

     

    ทุกอย่างบนการเดินทางเงียบลง มีแต่เสียงลมหายใจคนสองคนเท่านั้น

    กอล์ฟขอโทษนะฐา กอล์ฟรู้ไม่มีสนิทอะไร ไม่อยากให้ฐามองกอล์ฟไม่ดีเลย

    แต่เพราะความกลัวจะเสียฐาไป กอล์ฟคุมทุกอย่างไว้แค่ในใจไมไ่ด้จริงๆ

    ขอโทษนะ ขอโทษ กอล์ฟคิดในใจ เขาอยากจะพูดออกไปว่ารักฐา แต่จะพูดได้ยังไง

     

    กอล์ส่งฐาถึงบ้าน ฐาไม่พูดอะไร หันไปมองหน้ากอล์ฟและเดินลงรถไปเฉยๆ..

     

    ฐาร้องไห้ออกมา ทำไมกอล์ฟถึงเป็นแบบนี้นะ เกิดอะไรขึ้นกับกอล์ฟ

    ทำไมต้องบอกให้ไปคบกับคนอื่นด้วย ทำไมต้องคิดว่าเปนแฟนกับคนอื่น

    ที่ฐาให้กอล์ฟไปรับไปส่งก็เพราะว่าฐาอยากอยู่กับกอล์ฟนะ

    ฐาโทรหาน้ำชา เพราะอยากจะระบายเรื่องราวทั้งหมดนี่

     

    "แก รักกอล์ฟไปแล้วหละสิ" น้ำชาได้ฟังเรื่องราวทั้งหมดก็เข้าใจเพื่อนมากขึ้น

    "เออ ฉันอะรักกอล์ฟ แต่กอล์ฟไม่รักฉันเลยอะ ทำไมต้องไล่ให้คบกับคนอื่นด้วยวะ"

    "แต่แก กอล์ฟกับแกเป็นผู้หญิงทั้งคู่นะเว้ย"

    "ฉันไม่ได้สนใจเรื่องนั้นเว้ยแก ฉันรู้ว่ามันผิดปกติ แต่เพราะเป็นกอล์ฟ ฉันรักกอล์ฟ

    ที่ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย แต่ว่าฉันหลงรักกอล์ฟ"

    "เออฉันเข้าใจแล้ว แกใจเย็นๆนะเว้ย"

    "กอล์ฟไม่รักฉันไงแก ไม่อยากมารับฉัน เห็นฉันเป็นภาระ" ร่างบางยิ่งคิดยิ่งน้อยใจ

    "ไม่หรอก กอล์ฟมันอาจจะหึงแกก็ได้ เดี๋ยวแค่นี้ก่อนนะ"

    "อ่าวแกจะไปไหน"

    "เออหน่า แค่นี้ก่อน แกก็ใจเย็นๆนะเว้ย" น้ำชาพูดจบก็กดวางสายไป

    เพื่อนคนนี่หนิ แค่นี้ก็ทนฟังกันไมไ่ด้ ฐาพูดเสียงเบาใส่โทรศัพท์ . ก่อนจะตัดสินใจไป

    ล้างหน้าที่เปิ้อนคาบน้ำตา ..  

     

    ….​กอล์ฟ ฐาไม่อยากให้กอล์ฟเป็นแบบนี้เลยนะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×