[FIC-GOLFTHA] กอล์ฟฐา เข็มนาฬิกา

ลำดับตอนที่ #7 : นาฬิกาเรือนที่ 7

ท้องฟ้ากลางคืนมืดลงทีไร มันก็เป็นแบบนี้ซ้ำๆ มันคือเวลาของความคิดถึง

คิดถึงคนๆเดียวเหมือนเดิมทุกวัน คิดถึงฐา คิดถึงรอยยิ้มของฐา คิดถึงกลิ่นน้ำหอม

คิดถึงเวลาที่ได้อยู่ด้วยกัน .อยากจะสมสมเวลาเหล่านี้ได้มากที่สุด

ความรู้สึกมันไม่ได้มีแค่ชอบ ไม่ได้แค่รู้สึกรัก มันทั้งเป็นห่วง ทั้งอยากดูแล

อยากจะเก่งพอที่จะทำให้รู้สึกดี อยากจะมีทุกอย่างที่คู่ควร

อยากจะดีขึ้นจนกว่าเหมาะสมกับคนๆนี้ทุกอย่าง แต่ทำยังไงได้ เขาเป็นแค่ผู้หญิงเหมือนกับเธอ

กอล์ฟน้ำตาคลอเบาๆ เขาทำงานกราฟฟิคจนค่ำมืด เปิดเพลงเบาๆให้คลายความเงียบไว้

…แต่ช่างมันเถอะ เขาไม่คิดจะน้อยใจอะไรทั้งนั้น เพราะสำหรับเขา

แค่การได้ที่มาเจอกับฐา แค่ดูแลอยู่ไม่ไกลแค่นี้ มันก็เป็นเรื่องที่ดีที่สุดเรื่องหนึ่ง

จนเรื่องร้ายแรงแค่ไหนก็ทำให้รู้สึกแย่ไม่ได้ .

กอล์ฟเคลียร์งานกราฟฟิคดีไซน์จนครบทุกอย่างก่อนอุ้มแมวลายเสือขึ้นห้องนอน

"ฝันดีนะฐา" กอล์ฟพูดลอยๆและล้มตัวลงไปเตียง

.วันเสาร์..สิ้นสุดแห่งการรอคอยสักที จะได้ไปบ้านกอล์ฟแล้ว

รถของกอล์ฟจอดหน้าบ้านฐา ฐาก็วิ่งออกมารับทันที คราวนี้เธอตื่นเร็วกว่าปกติ

เพราะกลัวคนตัวสูงจะมานั่งรอเธอหน้าบ้านแบบคราวก่อน.

"กอล์ฟ"ฐาเรียก

"โหไม่น่าจะเชื่อว่าจะตื่น" ลงจากรถมาก็กวนเลยกอล์ฟ

"แหน่ะ กวนอีก ไปเลยป่าว"

"ขึ้นรถๆ"

กอล์ฟขับรถพาฐามาที่บ้านตัวเอง บ้านหลังนี้ไม่ได้ใหญ่อะไรมาก 

แต่ใหญ่เกินไปสำหรับการอยู่เพียงคนเดียวกับแมวหนึ่งตัว

"โหบ้านใหญ่จังเลย อยู่คนเดียวไปได้ยังไงเนี้ย"

ฐาตื่นเต้นกับบ้านของกอล์ฟ เพราะทุกอย่างถูกตกแต่งได้อย่างร่มรื่น

ต้นไม้สูงใหญ่หน้าบ้านให้เงากับบริเวณหน้าบ้านได้ทั่วถึง

กอล์ฟจอดรถและพาฐาเดินเข้าบ้านสีขาวสะอาด ภายในบ้านถูกจัด

ด้วยงานศิลปะ เครื่องดนตรี และกล้องถ่ายภาพตามที่กอล์ฟชอบ

"บ้านน่าอยู่จังเลยเนอะ กอล์ฟนี่ดอกอะไรอะสวยจัง"ฐาเห็นดอกไม้แปลกตาวางอยู่บนโต๊ะ

"ดอกเบญจมาศไง"

"สวยจัง ไม่เคยเห็นเลย"

"มันเป็นตำนวนความรักเลยนะ"

"ยังไงเหรอ เล่าให้ฟังได้ป่าว"

"ตำนวนที่ญี่ปุ่นนะ มีผู้หญิงชื่อคิกุโนะ เธอกับสามีรักกันมาก แต่ว่าสามีป่่วยเป็นโรคเยอะมาก

หมอบอกว่าสามีเธอจะมีชีวิตอยู่ได้ไม่นาน พอเธอฟังก็วิ่งไปอธิฐานกับศาลเจ้าขอให้สามีเธอปลอดภัย

พอเธอหลับลงคืนนั้นก็ฝันว่ามีคนมาบอกเธอให้หาดอกไม้ที่มีกลีบเยอะมากเท่าไหร่ เธอจะได้อยู่กับ

สามีได้นานปีเท่ากับกลีบของดอกไม้นั้น "

ฐาตั้งใจฟัง

"หยุดไมอะ.. เล่าต่อดิ"

"เธอตื่นมาก็ออกตามหาดอกไม้ที่มีกลีบดอกมากที่สุด แต่เธอก็หามาได้มากเท่าที่เธอต้องการไม่ได้

สุดท้ายเธอก็ตัดสินใจเอาดอกไม้ที่มีกลับมากที่สุดมากรีดให้แต่กลีบเป็นฝอย จนกลายเป็น

ดอกไม้ที่กลับนับไม่ถ้วน แล้วเธอก็เอาไปถวายเทพเจ้า เทพเจ้าก็เห็นใจจึงบันดาลให้สามีเธอหายจากโรคร้าย"

"แล้วก็ได้อยู่ด้วยกันตลอดไปเลย ใช่ป่ะ" 

"อื้มใช่" กอล์ฟยิ้มออกมาบางๆ

"ฐาก็ชอบดอกนี้ด้วยแล้วแหละ ชอบมากๆเลย" 

กอล์ฟพาฐาเข้ามาในห้องทำงาน เพราะตั้งใจจะเล่นกีต้าร์ให้ฟังตามสัญญา

"แมวน่ารักจัง แมวกอล์ฟเหรอ"ฐาสะดุดไปเจอแมวเบงกอลจึงไปอุ้มมานั่งบนตัก

"อืม ชื่อเศรษฐี" 

กอล์ฟเดินไปหยิบกีต้าร์ตัวล่าสุดที่เพิ่งซื้อมาวันก่อน  (ในจินตนาการของไรเตอร์คือกีต้าร์กิปสันไฟต์เบิร์ด ราคาประมาณ7หมื่น 555555 อยากได้เอง )

ต่อกับแอมป์และตั้งสายให้ได้ตามต้องการ

"เล่นให้ฟังเหรอ จริงป่ะเนี้ย ร้องด้วยนะ"

http://www.youtube.com/watch?v=g276l55ZlW4

กอล์ฟค่อยเกาให้ทำนองขึ้นมาอย่างช้าๆ ก่อนจะเอ่ยปากร้องเพลงที่เติมไว้

อยากขยับเข้าไปใกล้เธอ อยากรู้จักตั้งแต่ได้เจอ ใจฉันสั่นเมื่อได้ยินเสียงเธอ ตั้งแต่วันแรกเจอ ก็เผลอเอาไปคิดละเมอ

(มือเรียวค่อยไล่ไปตามคอกีต้าร์ เขาไม่กล้าแม้แต่จะมองตาฐา)

พอรู้จักก็อยากจะทักทาย พอไม่เจอแล้วใจก็วุ่นวาย เธอหายไปก็ห่วงเธอแทบตาย จะเป็นเช่นไร ตรงนั้นมีใครดูแลหรือไม่ก็ไม่รู้

(กอล์ฟค่อยรวมความกล้าให้มากขึ้น)

เกือบลืมหายใจเมื่อเธอเข้ามาใกล้ๆ แค่เธอยิ้มมาก็สั่นไปทั้งหัวใจ อยากจะบอกเธอให้ได้รับรู้ความในใจ

(กอล์ฟเงยหน้าขึ้นมามองตาฐา จะสื่อให้รู้ว่าเพลงนี้ เขาร้องให้เธอนะ)

แต่บอกตอนนี้ไม่รู้จะเร็วไปหรือไม่ ก็ยังไม่รู้ ว่าเธอคิดเช่นไร ถ้าบอกคำนั้นแล้วเธอตอบมาว่าไม่ใช่ ถ้าเป็นแบบนี้เธอคงจะเดินหนีไป

ดีพอแล้วที่ได้มีเธออยู่ใกล้ๆ ได้ยินเสียง ได้คอยดูแลอยู่ไม่ไกล จะซ่อนความลับเอาไว้ในหัวใจ มากเพียงไหนฉันจะไม่ยอมพูดไป

อยากจะบอกให้เธอได้รู้ใจ ที่จริงก็อยากจะบอกคำนั้นไป  แต่กลัวเหลือเกิน ว่าจะต้องเสียใจ หากเธอรับไม่ได้ 

เธอคงไม่ยอมให้อภัย กับคำนั้นอึดอัดเหลือเกิน ต้องเก็บเอาไว้ข้างใน อึดอัดหัวใจแต่ก็กลัวว่าถ้าพูดไป กลัวว่าจะต้องเสียใจ

ถ้าบอกตอนนี้ไม่รู้จะเร็วไปหรือไม่ ก็ยังไม่รู้ ว่าเธอคิดเช่นไร ถ้าบอกคำนั้นแล้วเธอตอบมาว่าไม่ใช่ ถ้าเป็นแบบนี้เธอคงจะเดินหนีไป

ดีพอแล้วที่ได้มีเธออยู่ใกล้ๆ ได้ยินเสียง ได้คอยดูแลอยู่ไม่ไกล จะซ่อนความลับเอาไว้ในหัวใจ มากเพียงไหนฉันจะไม่ยอมพูดไป

มองกันให้ดีเธอก็คงรู้ ในความห่วงใยฉันมีอะไรซ่อนอยู่ ที่ยังไม่รู้คือเธอนั้นคิดอย่างไร

มองกันให้ดีเธอก็คงจะเห็น ความจริงที่เป็น ว่าฉันคิดอะไร หนึ่งคำนั้นที่ยังไม่ได้พูดไป

(เสียงร้องหนักแน่นขึ้นในท่อนสุดท้าย)

จะเก็บเอาไว้ในวันที่เธอเผยใจ รอวันนั้นวันที่ฉันแน่ใจ ว่าวันนี้เธอคิดว่าฉันนั้นใช่ และเธอพร้อมจะฟังความข้างใน

จะบอกว่ารักให้เธอได้ยินใกล้ๆ บอกว่ารักเธอได้ยินหรือไม่ ถ้ายังไม่ชัด ฟังอีกครั้งก็ได้ ได้ยินไหมว่ารักเธอทั้งหัวใจ

ฐาเอาแต่นั่งหน้าแดงกับการกระทำของคนตัวสูง เธอไม่กล้าแม้แต่จะคิดเข้าข้างตัวเอง

แต่เธอรู้ใจตัวเองแน่ๆว่าหลงรักผู้หญิงเล่นกีต้าร์ตรงหน้าเธอไปแล้วเต็มๆ

แล้วเธอจะพูดได้ยังไง ในเมื่อคนตรงหน้าเธอไม่ใช่ทอม แล้วเธอก็ไม่ใช่ มันจะเป็นไปได้ยังไง

จะมีอะไรไหมสักอย่างช่วยให้ปาฏิหาริย์เกิดขึ้นกับใครสองคน

อะไรก็ได้ที่ทำให้คนสองคนกล้าที่จะบอกรักขึ้นมา

ขอร้องเถอะนะ พรหมลิจิต อย่าทำงานผิดพลาดเลย

กอล์ฟนั่งคุยกับฐา โดยมีแมวตัวน้อยบนตักฐาเป็นพยานในความทรงจำดีๆระหว่างเขาและเธอในวันนี้

และกอล์ฟก็ยังทำหน้าที่ได้ดีเหมือนเดิม ตกเย็นกอล์ฟพาฐาไปส่งที่บ้าน

หน้าบ้านฐา

"กอล์ฟ ฐาขออะไรสักอย่างได้ไหม"

"จะขอหลายอย่างก็ได้นะ"

"ฐาขอแค่อย่างเดียว ฐาขอให้กอล์ฟแสนดีแบบนี้ไปตลอด รู้ไหมว่าเพราะอะไร"

"……" กอล์ฟไม่พูด แต่ตั้งใจรอฟังคำตอบ

"ฐาเหนื่อยแค่ไหน ท้อแค่ไหน อารมณ์เสียแค่ไหน รู้สึกแย่แค่ไหน

พอเจอกอล์ฟความรู้สึกพวกนั้นก็หายไปหมด"ฐาทำหน้างอแงเพราะกลัวคนตัวสูงจะไม่เข้าใจ

"ฟังนะ ถ้าเป็นเรื่องนี้ฐาไม่จำเป็นต้องขอเลย กอล์ฟทำทั้งหมดมันออกมาจากความรู้สึก

ทุกอย่างมันเกิดขึ้นด้วยความเต็มใจ แต่กอล์ฟดีใจนะที่ฐาพูดแบบนั้นออกมา"

กอล์ฟพูดจบ ร่างบางยิ่งสั่นอยากจะกระโดดกอดให้รู้รอด แต่เธอไม่กล้าพอ

"เข้าบ้านไปอาบน้ำดีกว่า กลับบ้านดีๆนะ" ฐาพูดจบรีบวิ่งเข้ารั้วบ้าน

"เฮ้ย ทำไมเปลี่ยนอารมณ์ง่ายอย่างนั้นอะ" 

"ฐา ฝันดีนะ" กอล์ฟตะโกนให้คนที่กำลังเดินเข้าบ้าน

"จะตะโกนทำไมเดี๋ยวก็โดนข้างบ้านด่าหรอก" ฐาพูดก่อนจะปิดประตูบ้านลง

กอล์ฟยืนหัวเราะคนเดียวสักพักก่อนจะกลับบ้านด้วยความสุขล้นหัวใจ

คืนนี้ ฝันดีแน่ๆ

 ----------------------

เป็น แฟน   กันน       ดี  ไหม