คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : นาฬิกาเรือนที่ 10
กอล์ฟนั่งบนเตียงนอนใหญ่ ถอดหายใจเป็นร้อยครั้งพันครั้ง อยากจะย้อนเวลากลับไปแก้ไขเรื่องเมื่อเย็น
แต่ก็ไม่มีอะไรสามารถทำได้สักอย่าง นี่ฐาจะโกรธกอล์ฟมากขนาดไหนเนี้ย
กอล์ฟมองภาพวาดของฐาที่แลกกันตอนนั้น มองแล้วก็นึกถึงเวลาดีๆตอนที่อยู่ด้วยกันแก
กลัวว่าจะสูญเสียฐาไป กลัวว่าจะไม่มีวันเวลาแบบนั้นอีก
น้ำชาโทรเข้ามาหากอล์ฟ ทั้งที่ก็ดึกแล้ว 4ทุ่มกว่าแล้วแท้ๆ
"เฮ้ย กอล์ฟ"น้ำชาเรียก รับแล้วไม่พูด โฮ่
"น้ำชาเหรอ?"
"อืมใช่ นอนยังเนี้ย"
"ยังเลย มีอะไรหรือเปล่า" แต่กอล์ฟก็รู้ในใจว่าเพราะอะไรน้ำชาถึงโทรมา
"แกชอบฐาป่ะ ถามตรงๆ"
"แล้วอะไร อยู่ๆมาถามแบบนี้"
"ชอบป่ะหล๊าาาาา ตอบดิ"น้ำชาพูดเสียงกวนๆ
"เอ่อ….." กอล์ฟไม่กล้าบอกน้ำชา เพราะกลัวน้ำชาจะไปบอกฐา กลัวฐาจะรับไม่ได้กับความรู้สึกที่มี
"เออ แกไม่ต้องตอบละ ฉันว่าแกคงไม่ตอบง่ายๆ แต่ฐามันชอบแกนะ เอ้ย ไม่ดิ มันรักแกแล้วอะ
มากคิดกับแกมากกว่าเพื่อนนะเว้ย แล้วมันก็เสียใจมากด้วยที่แกไล่มันไปคบกับคนอื่น"
"ห่ะ ?"
"แกอย่าห่ะ มันโทรมาร้องไห้โวยวาย มันบอกฉันหมดละ เหลือแต่ที่แกอะจะเอายังไง"
"เฮ้ยจริงดิป่ะเนี้ย"
"เฮ้ยแล้วอะไร เรื่องของคนอยู่กรุงเทพสองคน แต่ให้คนอยู่เชียงใหม่เคลียร์ให้"
"ขอบคุณมากนะๆ แค่นี้ก่อนๆ" กอล์ฟรีบวางสายแล้วยิ้มออกเบาๆ ฐารักกอล์ฟเหรอ เรื่องจริงป่ะเนี้ย
ร่างสูงเดินไปใส่เสื้อคลุม ก่อนจะหยิบกุญแจรถ รีบออกไปบ้านฐาทันที
ฐานั่งเหม่ออยู่หน้าจอทีวี นอนไม่หลับ ในหัวมันตีกันไปหมด คิดวนไปวนมาเรื่องกอล์ฟ
แต่ไม่ทันไร กอล์ฟก็โทรเข้ามา แต่ฐาก็ตัดสายทิ้ง กอล์ฟก็ไลน์เข้ามา
"กอล์ฟอยู่หน้าบ้านนะ เปิดประตูให้หน่อย"
"ไม่ กลับไปเหอะ วันนี้คุยไปก็ไม่รู้เรื่อง"
ถึงจะตอบกลับไปแบบนั้นก็เหอะ แต่ฐาก็แอบดูว่ากอล์ฟอยู่หน้าบ้านจริงหรือเปล่า
ฐาเห็นกอล์ฟในชุดนอนสีน้ำเงินกับเสื้อกันหนาวสีเทาคุมตัวอยู่ เกาะรั้วบ้านเธอสีหน้าแทบจะพังเข้ามา
"แล้วแต่ฐานะ แต่กอล์ฟจะรอ" ร่างสูงส่งไลน์เข้ามาอีก
ฐาตัดสินใจจะไม่สนใจ ทำใจแข็งนั่งดูทีวีต่อไป …
แต่ พระ เจ้า สงสารกอล์ฟมากกว่า ส่งฝนตกปอยๆมาลองใจฐาเล่น
ฐาเมื่อรู้ว่าฝนตก ความตั้งใจทั้งหมดก็หายไป เพราะเธอกลัวคนหน้าบ้านจะไม่สบายมากกว่า
รีบกางร่มออกไปรับร่างสูงเข้ามา
"ไม่ได้หายโกรธนะ แต่ไม่อยากใจร้ายเป็นต้นเหตุทำให้คนอื่นป่วย" ฐาพูดกับกอล์ฟแล้วลงไปนั่งที่โซฟา
กอล์ฟเดินไปทางนั่งข้างๆ
"โอเค" กอล์ฟตอบสั่นๆแล้วจ้องไปที่ทีวี
ฐารอให้กอล์ฟพูดอะไรออกมา แต่กอล์ฟก็ไม่พูดอะไรสักอย่าง ฐาตัดสินใจเปิดฉากเอง จะได้จบๆไป
"กอล์ฟ"
"ฐา"
"จะเรียกย้อนกลับทำไมเนี้ย "
"ไม่เรียกแล้ว"
"กอล์ฟเบื่อฐามากใช่ไหม"
"ไม่เคยเบื่อ"
"ไม่อยากไปรับไปส่งฐาแล้วอะดิ"
"อยากไปอยู่"
"ทำไมต้องไล่ให้ไปคบกับคนอื่นด้วย"
"ไม่ได้ไล่"
"แล้วที่บอกให้ไปคบกับคุณชินอะ"
"ไม่ได้บอก"
"แล้วนี่อะไร มาพูดสามคำอยู่นั้นอะ ขี้เกลียดตอบมากใช่ไหม"
"กอล์ฟรักฐา"
"…………………"
ตัวฐาที่นั่งอยู่บนโซฟานิ่งเงียบไป กอล์ฟค่อยๆเลื่อนจากโซฟามาคุกเข่าด้านหน้าฐา
"ขอโทษนะฐา สำหรับเรื่องวันนี้อะ ขอโทษที่กอล์ฟทำอะไรไปไม่ทันคิด
กอล์ฟแค่กลัวจะเสียฐาไป แค่อยากจะรักษาฐาไว้ อยากให้ฐาอยู่กับกอล์ฟให้นานที่สุด
ตอนที่น้ำตาฐาไหล ตอนกอล์ฟเห็นมัน กอล์ฟสั่นไปทั้งตัวเลยนะ ไม่เคยอยากเห็นเลย
ตั้งแต่วันแรกที่เจอฐา กอล์ฟคิดอย่างเดียวว่าอยากเห็นฐามีความสุขแบบนี้ไปตลอด
ตอนที่ได้รู้จักฐา กอล์ฟสัญญากับตัวเองว่าจะเป็นคนๆหนึ่งที่จะไม่มีวันทำฐาเสียใจ
กอล์ฟรักฐามากนะ ฐาจะเข้าใจหรือเปล่า"
น้ำตาฐาค่อยๆไหล แล้วยิ้มเขินกับคำพูดยาวเยียดของร่างสูง
ฐาค่อยก้มลงไปโอบคอร่างสูงแล้วดึงมากอดไว้แนบกาย
"ฐาก็รักกอล์ฟ ขอบคุณนะที่พูดออกมาเมื่อกี้"
"อืมมม เป็นแฟนกอล์ฟนะ"
" อะไรนะ ไม่ได้ยิน"
"เป็นแฟนกอล์ฟนะ"
"แล้วถ้าฐายอมเป็นแฟนกอล์ฟ กอล์ฟจะยอมเป็นแฟนฐาป่ะ"
"ยอมดิ"
"งั้นก็ ตกลง"
กอล์ฟดีใจกับทุกคำพูดของฐา แทบอยากจะฟังคำนี้เป็นร้อยๆพันๆครั้ง
"ทีนี้ยิ้มแก้มปริเลยนะเด็กขี้แย" กอล์ฟลุกขึ้นมานั่งข้างๆฐา ..
ฐาพิงหัวลงที่ไหล่กอล์ฟ ความสุขมากมายจากไหนก็ไม่รู้อยู่รอบบริเวณตัวฐา
ยิ่งกว่าฝัน มากกว่าฝัน แต่มันก็คือความจริง
"ง่วงไหม นี่ดึกมากแล้วนะ งั้นกอล์ฟกลับ้านก่อนละกัน"
กอล์ฟเตรียมตัวจะลุกขึ้น
…
..
ฐาคว้ามือกอล์ฟไว้
"กลับบ้านตอนนี้ก็อันตรายเกินไป มันดึกมากแล้ว นอนนี่แหละ"
ความคิดเห็น