ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : สวัสดี คุณเนื้อคู่ 3.
3
I only have my heart to offer .
ร่างสูงใหญ่ในชุดนักศึกษา ขายาวก้าวเดินอย่างร้อนรน ถึงจะชนใครก็ไม่คิดจะหันไปขอโทษแม้แต่นิดเดียวทั้งๆที่ไม่ใช่นิสัยของตัวเองเลยซักนิด ใครเรียกก็ไม่ยอมหันไปหา จนสาวๆที่แอบปลื้มถึงกับหน้างอกันเป็นแถว
“เครสสสสสสสสสสสสสสสส ไปเมากันป้ะ !" ลู่หานเพื่อนร่างเล็กที่วิ่งมาดักหน้าคริสที่กำลังอารมณ์ไม่ดีอยู่
“ไม่ว่าง" ตอบออกไปปัดๆ ก่อนจะเตรียมเดินหนี
“จะไปหนายยยยยยยยยย"
“เรื่องของกูดิ่วะ ปล่อยกูรีบ"
คริสสะบัดมือที่ถูกเกาะกุมไว้จนลู่หานกระเด็น ก่อนจะโดนเพื่อนรักกระโดดขี่คอ แต่ก็ต้องตกลงมาหงายหลังไม่เป็นท่าเพราะความสูงที่ไม่ค่อยเอื้ออำนวยของตัวเอง
“ฟักยูคริส กูเจ็บตูด.. มึงง่ะจะไปหาน้องยอลใช่มะแบบนี้ ใช่สิ กูมันไม่สำคัญ"
“ก็ชานยอลไม่สบาย.." ร่างสูงถอนหายใจยาวพรืด ใบหน้าคมเงยหน้ามองท้องฟ้ายามบ่ายที่ส่องสว่างจ้า ในหัวสมองก็วุ่นวายปั่นป่วนคิดถึงคนที่นอนซมอยู่ที่ห้อง..
“มึงโง่เองอ่ะพี่คริส ที่ชวนน้องเค้าไปเล่นน้ำฝนอ่ะ" ลู่หานพูดแล้วแลบลิ้นปลิ้นตาใส่เพื่อนตัวโคตรโตที่ยืนเบะปากเหมือนเด็กสามขวบจะร้องไห้กินนมแม่อะไรทำนองนั้น
คริสเบะปากเหมือนจะร้องไห้อยู่รอมร่อ ในใจก็เอาแต่คิดโทษตัวเองที่บ้าชวนชานยอลไปเล่นน้ำฝนตอนที่กำลังจะกลับหอ พอไปถึงเท่านั้นแหละ.. ไข้ก็ขึ้นจนน้ำตาเล็ด
คริสแทบจะอยู่ไม่สุขจนทบจะไม่มาเรียนด้วยซ้ำ ถ้าไม่ติดว่าวันนี้มีคาบสำคัญ
แต่เรียนไปยังไงก็ไม่รู้เรื่อง เพราะในหัวมีแต่ปาร์คชานยอลลอยเต็มไปหมด..
“เออเอาเหอะ.. ไปหาที่รักมึงเหอะ ทีหลังก็ไม่ต้องมาลากกูไปฟังเวลาที่มึงฟินเกี่ยวกับน้องยอลนะ ไปกับอี้ชิงมายเลิฟก็ได้ กู งอน มึง แล้ว เชอะ !" ตะคอกใส่คริสจนหน้าหงอ ขาสั้นๆก็พยายามเขย่งหัวตัวเท่าเพื่อนรักแต่ก็ทำไม่ได้ซักที.. ทำไมพระเจ้าสร้างคนออกมาไม่ให้เพอร์เฟคทืเหมือนกันนะ -_-
คริสเดินหนีเพื่อนรักที่เดินเชิดไปอีกทาง ขายาวพยายามเร่งความเร็วให้มากขึ้นกว่าเดิม เพราะเป็นห่วงร่างบางเจียนจะขาดใจแล้ว
“หิวข้าว.."
เสียงทุ้มที่แหบพร่าเพราะพิษไข้ของร่างบางที่นอนซึนอยู่บนเตียงโพร่งออกมา เมื่อตากลมเห็นพี่ชายเจ้าของบ้านเดินเข้ามาพร้อมถุงอาหารในมือขวา
“พี่ซื้อโจ๊กมา เดี๊ยวไปใส่ชามมาให้ รอพี่แป๊ปนะ" ร่างสูงใหญ่รีบพูดรัว ก่อนจะรีบเดินไปหยิบชามแล้วใช้มือหนาแก้หนังยางที่มัดอยู่ตรงปากถุง แล้วค่อยๆเทโจ๊กที่วิ่งไปซื้อมาจากตลาดใกล้ๆมหาลัย
ควันร้อนๆที่ลอยขึ้นพร้อมกับกลิ่นหอมๆของโจ๊กไก่ ทำให้คนที่นอนรออยู่บนเตียงกลืนน้ำลายดังเอื้อก ใบหูทั้งสองข้างตั้งขึ้นเหมือนเวลาสุนัขจะขออาหารจากเจ้านาย
ร่างสูงถือชามโจ๊กที่หอมฉุยไปวางไว้ที่โต๊ะที่ตั้งอยู่ข้างๆเตียง ก่อนจะเข้าไปพยุงคนไข้ที่นอนมองตาใสแป๋วอยู่บนเตียงให้ลุกขึ้นนั่งบนเตียง
ทำหน้าโมเอะอีกแล้วนะชานยอล...
มือหนาค่อยๆเลื่อนไปทาบไว้บนหน้าผากมน ก่อนจะบ่นอุบอิบออกมาเสียงเบา เพราะอุณหภูมิความร้อนของไข้ดูเหมือนจะไม่ลดลงเลยซักนิด
“ไปหาหมอไหม"
“ไม่เอา.. จะกินโจ๊ก"
ชานยอลบุ้ยหน้าไปที่ชามโจ๊กที่วางไว้ คริสยิ้มนิดๆแล้วเลื่อนเก้าอี้ไม้ออก ก่อนจะหย่อนก้นลงไป มือหนาตักเนื้อข้าวขึ้นมาพอดีคำเป่าพอให้หายร้อนแล้วยัดใส่ปากร่างโปร่งที่รออยู่บนเตียง แต่ชานยอลส่ายหน้าไปมาแล้วขอจะกินเอง
“จะกินเอง ไม่ได้พิการนะ"
“เดี๊ยวป้อน"
“มะ.."
“อยู่เฉยๆเถอะน่า.." คริสเอ็ดเสียงเบา ชานยอลบุ้ยหน้าอย่างไม่สบอารมณ์ แต่ก็ต้องยอมให้ป้อนแต่โดยดีนั่นแหละ
จมูกโด่งรั้นที่แดงแจ๋เพราะพิษไข้ มันยิ่งทำให้ดูน่ารักขึ้นกว่าเดิม จากที่น่ารักมากเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ดูอย่างนี้ก็ยิ่งน่ารักน่าฟัดเข้าไปอีก.. น่ารักจนหัวใจดวงน้อยๆของคริส แทบจะทะลุออกมาเซิ้ง MAMA อยู่นอกอกรอมร่อ
เขินอีกแล้วง่อ...
“พี่เป็นห่วงนายมากเลยะ.."
“อือ"
“พี่แทบจะอยู่นิ่งไม่ได้เลยรู้ไหม..”
“เว่อร์"
“จริงจัง.." ร่างบางเงยหน้ามองสายตาจริงจังของคนตัวสูง ที่ปกติจะดูขี้เล่นอยุ่ตลอดเวลา สายตาที่มองเท่าไหร่ก็ไม่เคยเข้าใจมันซักที...
ความรู้สึกแบบนี้มันอะไรกัน..
“อิ่มแล้ว"
“กินยานะ.."
“ไม่กิน มันขม.. แค่ก"
คริสจ้องหน้าเด็กดื้อที่นั่งไอค่อกแค่กแล้วยังไม่ยอมกินยา จะพาไปหาหมอก็ไม่เอา.. ด้วยความรู้สึกหมั่นไส้ คริสใช้มือหนาทั้งสองข้างเลื่อนไปประกบที่แก้มป่องๆทั้งสอง ใบหน้าคมค่อยๆขยับให้เข้าไปใกล้จนหน้าผากและจมูกของทั้งสองคนชิดกันชิดกัน
ตากลมโตของชานยอลเบิกออกกว้าง เพราะตกใจกับการกระทำของคริส ที่อยู่ดีๆก็มาทำแบบนี้.. ลมหายใจอุ่นๆของพี่ชายร่างสูง รดปลายจมูกรั้นอย่างแผ่วเบา จนหัวใจดวงน้อยของชานยอลเต้นเป็นจังหวะสามช่า ใบหน้าของเขาตอนนี้ไม่ต้องเดาก็รู้ว่ามันแดงขนาดไหน ไม่ใช่แดงเพราะพิษไข้ แต่แดงเพราะคนบ้าที่ชื่อคริสต่างหาก !
คริสค่อยๆผละออกช้าๆ แต่มืออีกข้างยังคงแปะอยู่บนแก้มนุ่ม มืออีกข้างของคริสถือยาไว้ในมือ ก่อนจะยัดเข้ามาในปากเรียวได้รูป ชานยอลมองการกระทำนั้นอย่างตกใจ ตากลมโตเบิกกว้างอีกครั้งจนแทบหลุดออกมาจากเบ้า.. ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าคริสจะทำอะไร
อย่านะเว้ยพี่คริส...
ชานยอลได้แต่กรีดร้องในใจว่าคริสคงไม่ทำอะไรอกุศลแบบที่ในใจของตัวเองคิดอยู่ตอนนี้.. คิดในแง่ดี คริสอาจจะไม่เคยดูละครหลังข่าวที่เวลานางเอกเป็นไข้แล้วพระเอกจะชอบป้อนยาด้วยปาก แต่เมื่อเห็นสายตากรุ้มกริ่มของคนบ้าแล้วก็อยากจะกรีดร้องออกมาดังๆซะให้ได้..
คริสปิดกลีบปากคู่สวยด้วยริมฝีปากแห้งผากของร่างบางก่อนที่จะโวยวายอะไรออกมา ลิ้นร้อนค่อยๆตวัดเม็ดยาเข้าไปในโพรงปากอุ่นอย่างอ่อนโยนและนุ่มนวลจนคนโดนแกล้งรู้สึกเคลิ้มตามไปอย่างช่วยไม่ได้
ปาร์ค ชานยอลที่ทำอะไรไม่ถูก เพราะมือไม้ ขาแข้งก็อ่อนปวกเปียกขยับไม่ได้แล้ว จะยกขึ้นมาตีคนบ้าซักสองสามที จะยกแข้งยกขาขึ้นมาฟรีคิกส์ร่างสูงนี่ก็ไม่มีแรง.. เพราะการป้อนยา (ที่เหมือนจูบ) ของคริสนี่ทำให้อ่อนไปหมดจนทำอะไรไม่ถูกแล้ว
คริสค่อยๆถอนริมปากออกอย่างอ้อยอิ่ง มือหนาเอื้อมไปหยิบแก้วน้ำที่ตั้งไว้อยู่ส่งให้คนที่นั่งหน้าแดงอยู่บนเตียง ก่อนจะเดินหนีออกไปนอกะเบียง มือหนาเลื่อนปิดประตูกระจกใส ก่อนจะหันมาสำรวจร่างบางที่ยังนั่งซึนอยู่บนเตียง
โอ้ย.. ไอคริสไอบ้า
ทำเองเขินเองทำไมวะเมิงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง... LOL
ร่างสูงของคริสกระโดดหมุนรอบตัวเองไปมาเหมือนเด็กน้อยสามขวบเพิ่งได้ดูอาบะเรนเจอร์ขบวนการยอดมนุษย์ที่ต่อสู้กับสัตว์ประหลาดชนะแล้วด้วยท่าไม้ตาย ก่อนจะมีเสียงประหลาดๆของตัวเองกรีดร้องออกมาอย่างบ้าคลั่งเหมือนคนเมากัญชากำลังเต้นวิ่งรอบกองไฟ
ถ้ามีคนมาเห็นคริสในตอนนี้ คงคิดว่าเป็นคนบ้าหน้าตาที่หลุดออกมาจากโรงพยาบาลเป็นอันแน่ ORZ.
คริสพยายามกล่อมตัวเองให้สงบสติอารมณ์ แล้วเดินเข้าไปหาคนที่ตัวเองเพิ่งขโมยจูบมาเมื่อกี้ ที่ตอนนี้กำลังนอนเอาผ้าห่มผืนหน้าคลุมหมดทั้งตัว ร่างบางใต้ผ้าห่มค่อยๆเลื่อนผ้าลงมาช้าๆ เมื่อเห็นว่าใครยืนจ้องอยู่ ก็ยกผ้าขึ้นไปห่มตามเดิมแทบไม่ทัน
“กะ.. กินน้ำแล้วใช่มั้ย" เอ่ยถามออกไป พลางหันหน้าหนีไปอีกทาง
ร่างโปร่งใต้ผ้าพยักหน้ารัวๆทั้งๆที่ยังห่มผ้าอยู่ ก่อนจะหันตะแคงไปอีกด้าน คริสเกาท้ายทอยตัวเองเพราะอาการเขิน
เขินแบบที่ไม่เคยเขินมาก่อน
เขินทั้งๆที่ตัวเองเป็นคนทำเค้าเองแท้ๆ..
ไอบ้าคริส อู๋เอ้ย...
\ (/////∇/////) /
“เอ่อ... ฮ่าพี่คิดว่า พี่ไปออกกำลังกายที่สวนดีกว่า รู้สึกอ้วนๆยังไงไม่รู้ตอนนี้.. พี่อยากมีซิกแพค แฮ่ ฮ่าๆ ไปก่อนนะชานยอล เดี๊ยวพี่มา อ๊าง"
คริสลนลานพูด ก่อนจะรีบวิ่งออกจากห้อง ทิ้งให้คนหน้าหวานนอนอยู่กับความสับสนที่เกิดขึ้นในจิตใจของตัวเองตอนนี้ มันปั่นป่วนไปหมดจนไม่รู้อะไรเป็นอะไรไปแล้ว..
“ไอพี่คริส.. ไอบ้า..”
ไอพี่คริส.. มึงมาทำอะไรกับหัวใจกูวะครับเนี่ยยยยยยยยยยยย LOL
-----------------------
โฮกอะไรเนี่ยยยยยย..
มาแบบสั้นๆ..
แถมคริสยอลจูบกันแล้วหรอ อีไรท์เตอร์ใจง่าย555555555
รีดเดอร์ : อะไรของแก *ตบตีรัวๆ*555555555555555
... พยายามอย่างยิ่งที่จะไม่ทำร้ายท่านพี่คริส
เพราะแอทแทคพี่แกช่างแรงกล้ามากเหลือเกิน
ไม่ต้องไปอ่านอีไรท์เตอร์มันพล่าม
พอเข้ามาอ่านคอมเม้นแล้วชื่นใจมาก
ดีใจที่มีคนชอบนะคะ55555555555555
แต่งมาตอนแรก กลัวมากว่าจะมีคนอ่านหรือเปล่า
เพราะพี่คริสบทแบบนี้มันดูน่ากลัวไปนะ ก๊ากกกกกก
ขอบคุณที่ตามนะคะ รักนะจุ๊บๆ :3
แม่ยกคริสยอลตามมาฝอยในทวิตกันได้เน่อ @102pe
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น