คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #39 : ม้าสีขาว
บนถนนลูรัรถม้าที่อัแน่นไป้วยผัผลไม้และเนื้อสัว์ับอวัยวะ่าๆอพวมันำลัวิ่้วยวามเร็วนที่บัับือหัวหน้าหมู่บ้านใบหน้าเาริัและมีเหื่อไหลเป็นรั้ราว
"ไปเร็ว!!!ย๊า!"
ม้าส่เสีย่อนะเร่วามเร็วึ้นไปที่เวียน้านหลัผ้าลุมถูลมพัเปิเผยาบยาวที่สะท้อนแส่อนะมีมือับผ้าลุมลับลมาปิมาไว้
่อนะลับไปที่ลานทุ่ห้าที่เหล่าโรลไปนอนบนพื้นันระเนระนา
"ว้าว นอนอันเป็นเบือเลย"
ออสินเินออมาา้าเ็นท์มอพวโรที่นอนสลบันเป็นผั
"เป็นยาที่แพมาเลยสิใ้ไม่มีสีมีลิ่นแถมออฤทธิ์รวเร็วำนวนไม่ใ่น้อยๆท่านรวยมาไ้เิน่านมมาเยอะเหรอ?5555"
ทีฟเหลือบมอออสินที่เินไปมาเ็โรหลายๆนบารั้็นั่ลไป้น่อนะหยิบเศษเหรียเินทอออมาาพวโร
รอบๆ็มีทั้พวอออสินและลูน้ออทีฟริๆล้อมอร่าอพวโรไว้เพราะรลายัมีโรหลายนไม่ไ้สลบ
"หน๊อย! แิะทำอะไร!!!วายาพวเราไปะไ้อะไรทีฟ!!!"
โรร่าหนาเาไม่สวมเสื้อสวมเพียเราะหนั้านนอล้ามอเาับรอยแผลามแนูน่าลัวใบหน้าเาเ็มไป้วยวามโรธและ้านหลั็เป็นพวทีู่อันรายทั้นั้น
ทีฟมอพวเา่อนะหันไปพยัหน้าโวั
"สมแล้วล่ะที่อีเยเป็นหัวหน้าอโรไหวพริบีผิา"
โวัยัสวมรอยแ่พวหัวหน้าโรเ่านนึมันเป็นายวัยลานผมยาว
"อย่าแล้ทำเป็นลูน้อทีฟเ้าิว่าเ็นท์โ่ๆบาๆะั้นเสียไ้หมั้นรึพวเรารู้ว่าเ้าเป็นหัวหน้าที่แท้ริ!!!"
โวัถึับอึ้่อนะมอไปที่ทีฟ้วยท่าทีประหลาใและพยัหน้าอย่าประทับใถึะเป็นโรแ่็ยัมีนที่มาวามสามารถ
"เอาไี!ให้ัารมั้ยุนาย้า!!"
ออสินหันหัวลับมามอและะโนถามทีฟที่ยืนนิ่อย่าสบอยู่
"…อย่าเอาายับมัไว้รวมถึพวที่สลบ้วย"
"รับ/่ะ!!!"
"เอาไีหัวหน้า?"
"ะมามอันทำไม!นาย้าสั่านแล้วไปับไอ้โรระป๋อพวนั้นมาสิ!!!"
โฮสเป็นนแถวหน้าที่พุ่เ้าไปทันทีระบอให่อเาหมุนและฟาไปหาโรร่าให่เสียระแทและลมพัไปทั่วโฮสมออีฝ่ายที่รับระบอเาไว้ไ้โยที่ัวถอยไปไม่ถึ้าวมันยระบอไป้าน้า่อนะยยิ้มแ่มัน็ใที่โฮสปล่อยระบอแล้วพุ่เ้ามาใ้หมัที่มีสนับสีเินปลายแหลมอยู่
"เฮ้!.."
มันยัไม่ไ้ะพู็ถูหมัหนาุ้ยท้อนเิเสียแปลๆออมา
"อั!!!"
มันระอัลมออมารั้ให่่อนะไออย่ารุนแรแ่่อนมันะไ้ั้หลัหมัอีหมั็พุ่่อยไปที่ามันา้าน้านราวนี้มันพ่นเลือพร้อมฟันออมา
โฮสไม่หยุเพียเท่านั้นเายับาอย่ารวเร็ว่อนะหมุนัวใ้ศอทุบไปที่ไหล่อมันนเสียร๊อบัไปทั่ว
"อ๊า!!!"
-ไหล่้าไอ้เวร!!!-
มัน้าแนอี้าที่ยัเหลือ่อยออไปแ่ที่มันเห็น้านหน้าือวามมืเพราะโฮสเร็วว่ามันไปหลาย้าวเาฟาระบอเ้าไปที่ใบหน้าอีฝ่ายรๆนมันถึับลอยระเ็นไถลไปับพื้นห้าแล้วนิ่ไปแบบนั้น
"ห้ะ?!"
หัวหน้าโรผมยาวมอ่อนะใมันที่ำลัสู้ับลูน้ออออสินสอน็ระโเะาู่ใส่ทั้สอนพวเาเลือลบปา่อนมันะหันไปมอพวที่เหลือบ้า็โนัารไปแล้วบาน็ยัสู้อยู่แ่ำนวนมัน่าันเินไปแถมฝีมือพวมัน็ไม่ใ่เล่นๆ
-้อหนี!-
เาัฟันแ่่อนที่มันะไ้ทำอะไราหาามันเห็นระบอที่เปื้อนเลือำลัลอยเ้ามาใล้แ่้วยวามเร็วอร่าายและปิิริยามัน้มหลบาร้าฟาอโฮสไปไ้อย่าียิวมันพ่นล้มหายใ่อนะวิ่ไปทันทีวามเร็วอมันถือว่าน่าประทับใอย่าับนัรีา
"ิ!"
โฮสมอร่าอีฝ่ายที่วิ่ไลไปึ้นเรื่อยๆอย่าอารม์เสีย
"อะไรันโฮสนายทำเินเราหลุไปแน่ะ"
ออสินที่ั้นานไม่เห็นโผล่็เินมาทุบแนอีฝ่ายเบาๆ้วยรอยยิ้มโฮสเหลือบมอเาที่มีรอยเลือิแ้ม่อนะมอไปที่ร่าอโรหัวหน้าสี่นที่สภาพูไม่น่าะลุึ้นมาไ้ในเร็วๆนี้
"อโทษ"
"…ั่เถอะยัไพวนั้น็มาแล้ว"
"???"
โฮสหันไปมอออสินที่ี้ไปทาเนินเล็ๆ้านหน้าทาที่โรผมยาวำลัวิ่ไปู่ๆ็มีม้าสีาวระโออมา
ทหารในุเราะหนัปิั้ัวหัวยันปลายเท้าหมวเหล็ทรแหลมับหอยาวที่้าม้าลอย้าๆ่อนะลบนพื้นและที่้านหลัม้าสีำน้ำาลและสีอื่นๆระโออมาทีละหนึ่สอสามนนับไม่ถ้วนทั้หมสวมเราะแ่าันไปแ่สภาพและุภาพที่มอาระยะไล็บอไ้เลยว่าสูมาบนธสีแอผู้ถือธมีลวลายนสีทอที่เหยียบหลัเ่าสีำไว้อยู่
"หึ้ย!!?"
โรผมยาวที่เห็น็วาเบิว้าเารีบหันหลัพยายามวิ่ลับมาที่พวออสินยืนมออยู่
-ไม่..ไม่ทัน!โนเหยียบายแน่!!ท่านแม่!!!-
เาหันไปมอม้ามามายวิ่มา้วยวามุัน่อนะหลับาล้วยน้ำาและนึถึแม่ราอเา่อนะนึว่ามันนานนานี้เลยเหรอ…
-ลม?-
เา่อยๆลืมาึ้น่อนะเห็นว่าัวเอโนทหารม้าาวเพียนเียวับอเสื้อเายลอยอยู่ลาอาาศ้วยแน้าเียว
ทหารม้านับร้อย่อยลวามเร็ว่อนทหารม้าาวะโยนโรผมยาวไป้าหน้าพวออสิน
"้ามาามบัาอท่านเ้าเมืออัปเปีย!!!ใรเป็นนวบุมออ้าหน้า!!!"
เสียเ้มสะท้อนเสียัออมาาหมวเราะม้าสีาวพ่นหายใยาวเสียันาโฮสยัรู้ันับวามเรามอทหารม้าาวเพียนเียวหารวมับทหารนอื่นๆนับร้อยๆมันเทียบไม่ไ้ับอะไรที่เาเยเอมาในีวิ
"(เียบไว้ล่ะอย่าไปทำให้เป็นเป้า)"
โฮสหันไปมอออสินที่ปิะพูมาเสมอแ่อนนี้ลับไปยืนแอบ้านหลัแถมยัวัมือเรียเาให้ไปยืน้วยันในระหว่านี้ทีฟไ้เินออมาพร้อมับเบรนและโวั
ความคิดเห็น