ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Mazz of Sorcery โรงเรียนแห่งมนตรา

    ลำดับตอนที่ #1 : การเริ่มต้น

    • อัปเดตล่าสุด 8 พ.ย. 49


    "จงจำไว้คราใดที่แหวนมนตราปรากฏ ครานั้นจักเกิดสงครามแห่งมนตรา" เสียงที่พัดผ่านมากับสายลมเข้ามาทางหน้าต่างคล้ายกับคอยย้ำเตือนชายวัยกลางคนผู้ที่ทอดสายตาอย่างไร้จุดหมายก่อนจะเอื้อนเอ่ย "30 ปีแล้วสินะ ที่เธอจากไปตั้งแต่สงครามสองดินแดนคราวนั้น" สายตาหวาน ลึกซึ้ง ยากจะอธิบายของชายวันกลางคนจับจ้องที่รูปของหญิงอันเป็นที่รัก
     ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูดังขัดขึ้นราวกับมิต้องการให้เขาได้นึกถึงอดีตอันแสนเจ็บปวดและขมขื่นของเขา
     
    "เข้ามา"

     
    "ท่านผอ. ครับ ช่วยเซ็นอนุมัติการรับสมัครนักเรียนและการทดสอบด้วยครับ"

    "อืม จะจัดในอีก 5 เดือนข้างหน้างั้นหรือ สอบปลายภาคเสร็จพอดีสินะ เตรียมการให้ทันอย่าให้ผิดพลาดเข้าใจรึเปล่าครับ ครูใหญ่ฟริงค์"

    "ครับ"

    รถม้าควบปุเลงปุเลงผจญไปทุกหนแห่งจอดพักริมทาง กองไฟกองเล็กถูกสุมเพื่อให้ความอบอุ่นพอเพียงสำหรับ 3 คน "พี่โซ ผู้ว่าจ้างเค้าสั่งอะไรมาแล้วงานนี้ได้เท่าไหร่" ลัสฟาคัสถามผู้เป็นพี่

    "อืม นั่นดิเค้าว่าไงมาบ้างอ่ะแล้วทำไมไม่ยอมให้เราเข้าพบทำไมต้องติดต่อทางนกบ้านี่ด้วย กินผลาญชะมัด มันกินปลาหมดไป 2 ตัวแล้วนะ!!!!" คัสดาร์ส ผู้ทีเปรียบดั่งน้องเล็กเอ่ยอย่างรำคาญ

    "เฮ้อ อันนี้ไม่รู้ แต่ที่แน่ๆเค้าต้องการให้ไปฆ่าใครสักคนในMazz ค่าหัวคนนั้นก็ 5000 โกล" โซเซลัสผู้เป็นพี่กล่าวขึ้นด้วยสีหน้าจริงจัง

    "แล้วคราวนี้ใครจะเป็นคนฆ่า ทำไมชอบสั่งฆ่ากันนักนะ ให้ขโมยยังจะสนุกกว่า" ลัสฟาคัสกล่าวอย่างเบื่อหน่าย

    "ผมไม่ทำอีกแล้วนะ ไม่อยากฆ่าคน" คัสดาร์สปฏิเสธอย่างรู้ทันเมื่อลัสฟาคัสและโซเซลัสหันมามอง

    "คราวนี้เราต้องสอบเข้าMazzให้ได้แล้วทั้งสองคนต้องเข้าไปให้ได้ เตรียมตัวให้ดีละ ส่วนฉันจะคอยหาข้อมูลข้างนอก" o_O o_O 

    "เฮ้ย!!!! / ห๊า!!!!"

    "ตกลงตามนี้ ไปนอนได้แล้วเหลือเวลาอีก 5 เดือนเราต้องติวเข้มกันแล้วระหว่างนี้รับจ๊อบอีกงานไปก่อนแล้วเดี๋ยวพรุ่งนีเช้าจะบอกว่าผู้ว่าจ้างอีกคนสั่งอะไร"

    "ซวย" ลัสฟาคัสได้เพียงแต่บ่นพึมพำแล้วหลับใหลในรถม้าคันเก่า

    พระจันทร์สาดแสงสว่างไสวยามราตรี ดวงดาวส่องแสงระยิบระยับทั่วท้องนภา
    "นอนไม่หลับหรือ คัส"
    "อ๊ะ พี่โซ ผมมีอะไรจะให้พี่อ่าน" คัสดาร์สส่งแผ่นกระดาษเล็กๆใบหนึ่งให้แก่โซเซลัส
    แหวนมนตราจักปรากฏ  ผู้ไม่คดจักเป็นนาย 
    สงครามจักขยาย           สิ่งรอบกายจักเปลี่ยนผัน
    โซเซลัสถึงกับหน้าซีดเผือดทันทีที่อ่านจบ แม้นเขาจะพยายามคุมให้เป็นปกติสักเพียงไหนก็ยากเกินความสามารถของเขาอยู่ดี แหวนมนตราจะกลับมาอีกครั้ง แหวนที่พ่อเล่าให้ฟัง สงครามเมื่อ30 ปีก่อนจะเกิดขึ้นอีกครั้งงั้นหรือ ไม่นะ สิ่งที่ไม่ควรจะเกิดขึ้นมันจะเกิดขึ้นอีกครั้งแล้ว!!!!!
    "พี่เป็นอะไร รึเปล่าพี่โซ" คัสดาร์สสังเกตสีหน้าของโซเซลัสที่ซีดเผือดอย่างเห็นได้ชัด พี่โซเป็นอะไร!!!!!
    "พี่คงไม่สบาย พี่ไปนอนนะ" ไม่ทันได้ฟังคำตอบรับใดๆ โซเซลัสก็เดินกลับขึ้นไปยังรถม้าทันที

    เสียงจ๊อกแจ็กดังขึ้นอย่างไม่ขาดสาย บรรยากาศครื้นเครงกลับมาสู่ อุสฟาทิสอีกครั้ง ร้านค้ามากมายเต็มสองข้างทาง
    "พี่โซ สาวๆเต็มไปหมดเลย นายสนใจใครมั่งมั้ยคัสเดี๋ยวจะจัดให้" โซเซลัสและคัสดาร์สถึงกับกุมขมับไปตามๆกัน มันเป็นผู้หญิงแท้ๆไม่เคยจะเจียมตัวเลย
    "แต่นายก็เป็นผู้หญิงนะลัส" คัสคาร์สย้ำลัสฟาคัส
    "แล้วไง เป็นผู้ชายมาตั้ง 7 ปี และตอนนี้ก็ยังเป็นชายให้ทำตัวเป็นหญิงชาวบ้านได้หาว่าเป็นกระเทยกันพอดี" ลัสฟาคัสยักไหล่ก่อนจะแกล้งทำเป็นชนกับหญิงสาวร่างบาง ผิวขาวเนียน คนหนึ่ง
    "อ๊ะ ขอโทษครับ ผมไม่ทันมอง" ลัสฟาคัสรีบก้มตัวลงเก็บของให้แก่หญิงสาว
    "ไม่เป็นไรค่ะ"  โซเซลัสและคัสดาร์สหันไปตามเสียง มันเอาอีกแล้ว (ไอ่) หน้าม้อ
    "ให้ผมไปส่งนะครับ เจอกันนะพี่โซ คัส" ลัสฟาคัสไม่ว่าเปล่าเดินตามหญิงสาวไปจนหายไปกลับฝูงชน
    "เฮ้อ มันก็ออกอาการอีกจนได้" คัสดาร์สเอ่ยอย่างปลงๆ ถ้าวันไหนมันกลายมาเป็นหญิงเหมือนเดิมคงเป็นฝันร้ายแน่ๆ
    "ช่างมันเหอะ นายจะเข้าแผนกอะไร" โซเซลัสเอ่ยถามพลางมองร้านขายของเกี่ยวกับของที่ต้องใช้ยามที่ได้เข้าไปเรียนในmazz
    "ผมจะเรียนแผนก Applied"
    "อืม งั้นร้านนั้น" โซเซลัสชี้ไปทางร้านๆหนึ่งที่ผู้คนค่อนข้างจะบางตาอย่างเห็นได้ชัดขัดกับร้านอื่นๆที่ผู้คนพากันเข้าไปจับจ่ายใช้สอยอย่างเหนืองแน่น
    กริ๊ง โซเซลัสเปิดประตูเข้าไป บรรยากาศดูอบอุ่นและสดชื่นผิดหูผิดตา ขัดกับความเป็นจริงข้างนอกที่ค่อนข้างจะร้อน และวุ่นวาย
    "มนตราคูลวิน"
    "เก่งนี่ รับอะไรดีครับ" ชายหนุ่มเอ่ยปากชมคัสอย่างชื่นชม ตั้งแต่เขาเปิดร้านมายังไม่มีใครรู้เลยว่าเป็นมนตราอะไร
    "อืม ผมอยากได้บทเรียนที่จะติวเข้าmazz" โซเซลัสเอ่ยพลางเดินชมรอบๆร้านที่ดูเหมือนจะไม่มีอะไรให้เขาซื้อ!!!!
    "ผมไม่มีของแบบนั้นหรอกครับ แต่ผมจะติวให้ฟรีสนใจมั้ย" o_O โซเซลัสและคัสดาร์สหันมามองหน้ากันปริบๆ สอนฟรีงั้นหรอเจ๋ง!!!!
    "เป็นอันตกลง" คัสดาร์สยื่นมือไปจับกับเจ้าของร้านอย่างดีอกดีใจ ไม่ต้องเสียตังค์ก็ได้ติวฟรี
    "งั้นเริ่มพรุ่งนี้นะครับ" เจ้าของร้านโบกมือลาเมื่อคัสดาร์สและโซเซลัสทำท่าจะกลับที่พัก
    "ทำอย่างนั้นเพื่ออะไร อัล" หญิงสาวผมแดง ร่างกายบอบบาง สูงโปร่ง ดูน่าหลงใหลเดินออกมาจากหลังร้าน
    "เด็กคนนั้นรู้จักคูลวิน"
    "รู้ได้ยังไงในเมื่อนายเป็นคนแต่งเอง" หญิงสาวแปลกใจยิ่งนัก คงจะเป็นเรื่องบังเอิญมากถึงมากที่สุดที่เรียกมนตรานี้ด้วยชื่อเดียวกัน
    "ฉันก็ไม่รู้ แต่ถ้าให้เดาเด็กคนนี้ต้องทำได้แล้วบังเอิญตั้งชื่อเดียวกับฉัน" เจ้าของร้านนามว่าอัลเอ่ยปาก ตั้งแต่พรุ่งนี้ฉันจะทำให้นายเข้าmazz ให้ได้ เราจะได้เจอกันในmazz

    ฝ่าย ลัสฟาคัส
    จะเดินไปถึงไหนเนี่ย นี่มันเข้าออกมาสิบซอยแล้วมั้งเนี่ย ไม่ทันที่ลัสฟาคัสจะหยุดบ่นในใจหญิงสาวก็หันมาส่งยิ้มหวานให้แก่เขา
    "ถึงแล้วค่ะ" เสียงใสๆของหญิงสาวตรงหน้าไม่ดึงดูดความสนใจเขาเท่ากับสิ่งแวดล้อม นี่มันอยู่ในซอยเล็กๆ เป็นมุมอับเสียด้วยบรรยากาศชอบมาพากลเสียแล้วมั้ยละ หาเรื่องแท้ๆ
    "แน่ใจนะครับว่าที่นี่" ลัสฟาคัสยังคงถามกลับเพื่อความแน่ใจ
    "ก็เออซิ ไอ่โง่" สิ้นเสียงชายฉกรรจ์ 5 คนก็เดินเข้ามาในซอยแห่งนั้น ลัสฟาคัสถึงกับกุมขมับทันที หาเหาใส่หัวอีกแล้ว!!!!
    "เก่งจังจ๊ะที่รัก" ชายร่างยักษ์คนหนึ่งเอ่ยกับหญิงสาวพลางหอมแก้ม เอามันไปได้ไงเนี่ย ตัวอย่างกับหมีควาย
    "อ้อ ที่แท้ลากมาไถตังค์" ลัสฟาคัสเอ่ยพลางมองหาทางหนีทีไล่
    "เออซิ" สิ้นเสียงชายฉกรรจ์ที่เหลือที่คาดว่าเป็นลูกกระจ๊อกก็ดึงมีดออกมา
    "แค่นี้คิดว่าจะกลัวหรอ สตอม!!!!" สิ้นเสียงพายุขนาดย่อมก็พุ่งกระแทกใส่ชายฉกรรจ์ทั้ง 5 โดยที่หญิงสาวถึงกับเข่าอ่อนทรุดลงไปกองกับพื้น
    "ฉันขอโทษอย่าทำฉันเลยนะ" หญิงสาวขอโทษขอโพยเป็นการใหญ่
    "ฉันไม่ชอบแกล้งผู้หญิง รีบไสหัวไป!!!!" สิ้นเสียงลัสฟาคัส หญิงสาวก็วิ่งหายไปอย่างรวดเร็ว
    "ชิ หลอกให้ตามแล้วจากไป น่าโมโหจริงเว้ย" ลัสฟาคัสบ่นพึมพำตลอดทางพลางเตะของทุกอย่างที่ขวางหน้า
    โป๊ก!!!! ซวยอีกแล้วมั้ยละ โดนใครอีก(ฟะ)เนี่ย
    "เอ่อ ขอโทษครับ" ลัสฟาคัสเอ่ยปากขอโทษขอโพยเป็นการใหญ่ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมา o_O ดวงตาสีดำ ตัดกับเส้นผมสีขาว ร่างสูงโปร่ง สายตาที่มองมาช่างเย็นชากวน(ส้น) เท้าจริงๆ
    "อืม" เจ้าของดวงตาสีดำเอ่ยตอบก่อนเดินจากไปอย่างไม่ใยดี 
    "คนอะไร ไร้มารยาทชะมัด โอ๊ย วันนี้เจอแต่เรื่องซวยๆๆๆๆๆ" ลัสฟาคัสได้แต่บ่นพึมพำกับตัวเอง ไม่วายกลับไปบ่นให้โซเซลัสและคัสดาร์สฟังจนต้องหนีไปนอนตามๆกัน



    ............................ วันพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร คัสดาร์สจะเริ่มตัวอย่างไร แล้วลัสฟาคัสจะหาบทเรียนเพื่อติวได้มั้ย...............
    ติดตามตอนต่อไปนะค่ะ นี่แค่การเริ่มต้น เรื่องแรกตื่นเต้นเหมือนกันนะเนี่ย ติชมมาเยอะๆนะค่ะ^^

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×