KyuHae's Short Fiction

ลำดับตอนที่ #2 : [SF] :: FOLLOWER II ::

 Casts : Kyuhyun x Donghae

"เป็นวัยรุ่นมันเหนื่อย" เคยได้ยินใครไม่รู้พูดไว้ 

แต่อยากจะบอกว่า "เป็นแฟนทงเฮมันเหนื่อยกว่า"

เฮ้~ เหนื่อยในที่นี้ไม่ได้หมายถึงเหนื่อยที่ได้รักพี่ทงเฮนะครับ ถ้าเป็นเรื่องนี้ผมเต็มใจเหนื่อยเลยล่ะ ^^

แต่จะว่าไป คนที่บ่นว่าเหนื่อยจะเป็นพี่ทงเฮเสียมากกว่า เริ่มได้ยกสองยก ผมยังไม่ได้ออกแรงเต็มที่ พี่ทงเฮก็ยอมแพ้ นอนแผ่เสียแล้ว

ฮั่นแน่! คิดไปขั้นไหนกันแล้วครับ 

ผมหมายถึงเล่นเกมส์ครับ เล่นเกมส์

คุณคนอ่านคงจินตนาการไปถึงเตียงสีขาวสภาพยับย่น รอบๆ เตียงมีเสื้อผ้ากระจัดกระจาย และมีสองร่างเปลือยเปล่ากำลังกอดก่ายกันอยู่บนเตียงสินะ 

ทะลึ่งจริงๆ 

เรื่องที่ผมเหนื่อย(และหน่าย)จริงๆ ก็คือ พวกเห็บ พวกเหาที่คอยมาแทะโลม เลาะเล็มปลาน้อยตัวขาวของผมน่ะสิครับ 

จากตอนแรกมีปลิงที่ประสงค์จะออกนามอยู่ 1 ตัว ทุกคนคงรู้จักปลิงทะเลตะวันออกตัวนี้กันดีนะครับ ใช่แล้ว มันคือ ไมเคิลคิม นั่นเอง

ตอนนี้มันไม่ได้มาตัวเดียว มันพาพวกมาด้วยอีกสองคน 

จะใครซะอีกล่ะครับ 

ก็พลพรรควันเวย์ของมันนั่นไง onewaypeter และ onewayyoungsky

จัดหนัก จัดเต็ม ครบองค์ประชุมกันเลยทีเดียว

ตอนแรกผมก็ไม่ได้เอะใจกับไอ้สองตัวหลังเท่าไหร่ ไม่ค่อยเห็นพวกมันมาวอแวกับสุดที่รักของผมเหมือนไอ้ไมเคิลคิม

แต่คุณเชื่อหรือเปล่าครับ ไอ้ปีเตอร์(ชื่อเหมือนแมงที่พทฮชอบกระทืบเล่นสมัยอยู่ที่มกโพเลย) และไอ้จุนยอง(หมอนี่หน้าตาดีที่สุดในวงแล้ว แต่ก็ยังแย่กว่าผมหลายขุมนะ) มันมามุขเดียวกะไอ้มคคเลย มุขแต่งเพลงจีบหญิงเนี่ย หากินกันได้เรื่อยๆ เลยทีเดียวครับ 

เพลง Oppa Oppa นี่แหล่ะครับ จุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมด 

อย่างที่ทุกคนรู้กันว่าใน super show 4 ของพวกเรา Duet ของอึนเฮ ลัทธิเล็กๆ ในไทย แต่ยิ่งใหญ่ในโลก ก็คือเพลงโอปป้า โอปป้า และเพลงนี้ยังจะถูกปล่อยเป็นดิจิทัลซิงเกิลอีกด้วย แต่ถามจริงเหอะครับ เพลงที่วันเวย์ทั้งสองคนได้ระดมสมองแต่งขึ้นมา มึงเอาตาตุ่มคิดกันหรือครับ แค่ชื่อเพลงก็ไม่ใช่ละ มันต้องเป็น Onnie Onnie สิเว้ย (ให้พี่ทงเฮเห็นประโยคนี้ไม่ได้เด็ดๆ เดี๋ยวเธอจะหาว่าผมลบหลู่ความแมนของเธอ ขอออนท๊อปขึ้นมาล่ะยุ่งเลย)

คงไม่ต้องให้บอกว่าผมไม่ชอบเพลงนี้มากแค่ไหน จริงๆ แล้วผมเข้าขั้นเกลียดเลยด้วยซ้ำ เกลียดทุกเพลงที่มีมนุษย์หน้าหม้อผู้หวังดีแต่ประสงค์ร้ายมาแต่งให้แฟนผม ฟังแล้วมันคันหู ไม่รู้เป็นอะไร

ไหนจะท่าเต้นโยกเอวอันแสนเย้ายวนใจนั่นอีก ทำผมของขึ้นไม่ยอมลงมาหลายรอบแล้ว นี่ยังไม่นับแดนเซอร์ปลวกๆ ที่เอามือไปแต๊ะอั๋งร่างกายพี่ทงเฮ เอาหน้ามาแนบทงเฮน้อยของแฟนผม ฮึ่มมมม อย่าคิดว่ากูไม่เห็น กูมันแฟนบอยตัวจริง นั่งส่องแฟนแคม แฟนพิคของพี่ทงเฮตลอด ช่างเป็นแดนเซอร์ที่สปิริตแรงกล้า แม้จ้างมาแค่สามพันวอน แต่พี่แกเต้นซะสามล้านวอนเลยทีเดียว 

แต่เรื่องแดนเซอร์มาแต๊ะอั๋งพี่ทงเฮก็ไม่น่าปวดตับ(จนอยากกินตับ ตับ ตับ ตับ ของพี่ทงเฮ) เท่ากับเรื่องที่ผมฟอลโล่วพี่ทงเฮมานานแสนนาน กว่าเธอจะยอมฟอลโล่วผมกลับก็รอจนตีนกาพี่อีทึกขึ้นเป็นรอยที่สาม แต่ไอ้จุนยองวันเวย์ยังสกาย มันฟอลโล่วพี่ทงเฮไม่นาน แถมแอบเนียนทวีตหาแฟนผมตอนที่พี่ทงเฮกำลังเถียงกับเฮนรี่เรื่องที่ว่าแอมเบอร์เป็นของใคร(แอมเบอร์จะดีใจไหมที่มีผู้ชายสองคนรุมแย่งเธออย่างเอาเป็นเอาตาย) หลังจากนั้นพี่ทงเฮก็ฟอลโล่วมันกลับไปในบัดดล เหยดดดดดดดดดด กูฟอลเป็นชาติเพิ่งจะฟอลโล่วกลับ แต่ไอ้นี่ฟอลแป๊บเดียว แฟนผมฟอลโล่วมันทันที ใช่ซี้ ไข่ผมมันม่วงหนิ มันเลยไม่เร้าใจเท่าไอ้หนุ่มน้อยหน้าใสวัยกระเตาะที่ร้องเรียกพี่ทงเฮว่าโอปป้า

RRRRRRRRRRrrrrrrrrrrrrr

เสียงโทรศัพท์ดัง สุดที่รักผมโทรมารึเปล่าน้า

“ไฮ ชายน้อย” ผมยังไม่ทันจะกรอกเสียงลงไปในโทรศัพท์ อีกฝ่ายก็สวนกลับมาเสียแล้ว มีมารยาทจังเลย

“ว่าไงครับพ่อขรา วันนี้ไม่ already miss ใครอีกหรา” ว่าแล้วก็หมั่นไส้มันนะครับ มึงจะ already miss อะไรนักหนา มึงคิดถึงเค้าจริงเหรอ โกหกมันบาปนะเว้ย

“อุ๊ย กู already miss เรียบร้อยแล้ว กับเมียมึงด้วย” โอ้ววว เล่นของสูงนะ ซีวอน นายวอนสมชื่อจริงๆ ถ้าอยู่ใกล้ๆ เราจะกระโดดตีลังการาวด์ออฟ 13 รอบแล้วใช้ตีนขวาเหยียบยอดหน้านายอย่างสวยงามแน่ๆ

“กวนตีนนะครับมึง แล้วนี่อยู่ไหน เสียงดังกรี๊ดกร๊าดเหมือนแฟนคลับรู้ความจริงว่ามึงทำผู้หญิงท้อง” เสียงไอ้พี่ซีวอนสบถคำหยาบที่พอฟังออกคร่าวๆ ว่า ‘เม็ดแน่’

“มึงอย่าเอาความจริงมาพูดเล่น ฮ่าๆๆๆ”

“เออ ไม่เล่นละๆๆ เอาดีๆ มึงอยู่ไหน มาดูกูแสดงละครเวทีเหรอ?” เสียงโหวกเหวกโวยวายเหมือนอยู่ในฮอลล์ที่ไหนซักแห่ง

“มึงสำคัญตัวผิดจังเลย กูอยู่ KBS มาให้กำลังใจอึนเฮมัน” เหยดดดดด ลืมไปเลยครับว่าวันนี้มี Perform ของเมียบังเกิดเกล้า ผมก็มัวแต่ยุ่งๆ กับละครเวทีวันนี้ ไหนจะงานพิธีกร ไหนจะรับจ๊อบร้องเพลงให้อัลบั้มชาวบ้าน ไหนจะมีคนเชิญไปเป็นพระเอกเอ็มวีอีก บอกไว้ตรงนี้เลยว่าที่ผมขยันทำงานตัวเป็นเกลียวหัวเป็นน็อตอยู่เนี่ย ก็เพราะจะเก็บเงินไว้เป็นสินสอดแต่งเมียนั่นแหล่ะครับ เอาลูกเค้ามากกมากด เอ้ย มากอด หลายครั้งแล้ว อยากจะทำให้ถูกต้องตามประเพณีเสียที ^^

“เออ ดี ฝากดูแลผู้ชายคนนั้นซักคนเหมือนฉันดูแล อย่าให้ผชคนไหนมาก้อร้อก้อติกนะเว้ย พ่อกราดยิงด้วยบีบีกันแน่” แฟนผมเสน่ห์เยอะครับ บางทียืนทำปากยู่อยู่ดีๆ มีหนุ่มเดินมาขอเบอร์ซะงั้น

“คงจะไม่ทันแล้วว่ะ ตอนนี้คู่อริหมายเลข 1 ของมึงก็อยู่ที่นี่แล้วด้วย” เช้ดโด้ ใครจุดธูปเรียกมันมา แล้วดู๊ดู ทำไมมันต้องได้คะแนนในวันที่ผมไม่สามารถไปเรียกคะแนนได้ด้วยวะ ไม่ได้การแล้ว ผมควรจะต้องทำอะไรซักอย่าง

“มึงรีบไปแจ้งรปภ.เลยนะว่ามีสัตว์ประหลาดบุกเข้ามาในฮอลล์ ให้รปภ.รีบเอาอิปลิงนี่ออกไปด่วน!!! แค่นี้นะ กูจะโทรหาพี่ทงเฮ” หลังจากวางสายจากเชวซีวอนเสร็จ ผมก็รีบโทรหาที่รักทันที รอสายอยู่นานก็ไม่มีใครรับ มีแต่ calling melody ดังขึ้นมาอยู่นานสองนาน แฟนผมไม่ยอมรับโทรศัพท์ครับ TUT

พี่ทงเฮอาจจะกำลังยุ่งอยู่ ไม่เป็นไร เดี๋ยวผมส่ง DM ไปก็ได้ เมียรักของผมติดทวิตเตอร์ยิ่งกว่าติดแฟนแบบผมอยู่แล้ว ว่างไม่ได้คุณเธอเป็นต้องเช็คกันตลอดเวลา แถมเดี๋ยวนี้ทวีตบ่อยยิ่งกว่าจูบกับผม ท่าทางเธอจะอยากได้ follower 1,000,000 คนแบบพี่ซีวอนมันนะ

‘คนเก่ง วันนี้ผมไปเป็นกำลังใจไม่ได้ สู้ๆ นะครับ รัก...’

สั้นๆ น้อยๆ แต่ต่อยหนักๆ อิ๊ง ^^

หลังจากส่ง DM หาสุดที่รักเรียบร้อยแล้ว ผมก็นั่งไล่อ่านข้อความในไทม์ไลน์ไปเรื่อยๆ ไปสะดุดเอาตรง

@onewaypeter Currently tuned into watch @donghae861015 and @AllRiseSilverperform '떴다 오빠'

พระเจ้าคงไม่อยากให้ชีวิตรักของผมกับพี่ทงเฮสบายสินะ ถึงได้ส่งบททดสอบมาเรื่อยๆ แบบนี้ T_T

:: FOLLOWER II ::

“กลับมาแล้วครับ” ผมบอกกับประตู บอกกับหน้าต่างไปงั้นแหล่ะครับ ในเมื่อทั้งหอไม่มีใครอยู่เลย ถอดรองเท้าโยนไว้ตรงหน้าประตูเรียบร้อยก็ตรงดิ่งเข้าห้องนอนทันที ดึกขนาดนี้พี่ซองมินนอนหลับปุ๋ยไปแล้วมั้ง 

เปิดประตูห้องเข้าไปแทนที่จะเจอพี่ซองมินนอนกรนเสียงดังเหมือนที่เคย บนเตียงพี่ซองมินกลับไม่มีสิ่งมีชีวิตตัวอวบๆ นอนอยู่ แต่บนเตียงผมมีร่างเล็กๆ มัดจุกน้ำพุนอนพังพาบอยู่หลังแม็คบุ๊คของผม แฟนใครเนี่ยน่ารักจนอยากกอดแรงๆ 

มือไปไวกว่าสมองครับ รู้ตัวอีกทีก็นอนทาบทับแฟนตัวเล็ก(เล็กแต่ตัวนะครับ แต่กล้ามเธอใหญ่มาก T_T) เรียบร้อยแล้ว 

“งื่อออ ไม่เอา” มีปัดป้องเป็นสาวน้อยหวงพรมจรรย์ด้วยแฮะ ทีตอน perform ไม่เห็นปัดป้องแดนเซอร์วะครับ บอกตรงๆ ว่าขึ้นครับขึ้น!

“ทีแดนเซอร์พวกนั้นยังให้จับได้เลย” 

“ก็...ก็มันเป็นงาน” พี่ทงเฮเถียงเสียงอ่อยๆ กึ่งปฏิเสธ กึ่งจำนน

“ผมก็เป็นงาน แถมเชี่ยวชาญด้วย พี่ทงเฮก็รู้นี่นา” ปรับเสียงให้ทุ้มอีกนิด เติมความแหบพร่าอีกหน่อย คนใต้ร่างผมระทวยเลยทีเดียว แถมบิดเบือนความเขินด้วยการทุบผมดังอั่ก! (ตั้งแต่เข้ายิมไปอัพกล้ามมา ทุบเจ็บขึ้นเป็นกอง)

“บ้า คนละงานกันแล้ว” 

“วันนี้ผมหึงมากนะครับ รู้รึเปล่า ทั้งไมเคิลคิม ทั้งวันเวย์อีกสองคนนั่น ทั้งแดนเซอร์ที่มันมาลวนลามพี่ทงเฮ มันจับตรงนี้ใช่ไหมครับ” ว่าแล้วมือก็ลากผ่านไปตรงช่วงอก “หรือตรงนี้” อีกข้างก็แตะที่สะโพก “หลังจากที่ผมดูเพอร์ฟอร์มของพี่ ผมก็แทบไม่เป็นอันทำอะไรเลย อยากมาฉุดพี่ลงจากเวทีด้วยซ้ำ”

“ไปกันใหญ่แล้วคยูฮยอน” 

“ไม่เลยครับ ทุกเรื่องของพี่ทงเฮมันเป็นเรื่องใหญ่สำหรับผมเสมอ ไม่เว้นแม้แต่เรื่องกล้าม” คนใต้ร่างผมเริ่มดิ้นขลุกขลักและประทุษร้ายผมอีกครั้งแล้วครับ แต่ล็อคไว้แน่นหนาขนาดนี้แล้ว ดิ้นไม่หลุดแน่นอนนนนนน ว่าแล้วก็ซุกไซร้ซอกคอหอมกรุ่นเพื่อชาร์จพลังงานซักนิด

“ฮื่อออออ ถ้าไม่ลุกเดี๋ยวนี้ คืนนี้จะยกดัมเบลทั้งคืนจริงๆ นะ” ไม้ตายนี้มันใช้ได้ผลครับ ผมเด้งตัววิ่ง 4x100 เมตรเข้าห้องน้ำแทบไม่ทัน อาบน้ำชำกายาเรียบร้อยแล้วก็พาร่างกายหอมๆ มาหาเจ้าของของมัน ^^ 

แต่แฟนผมชิ่งหลับไปก่อน เหมือนรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับเขา โอเค วันนี้เหนื่อยกันทั้งคู่ ผมจะยอมปล่อยไปก่อนวันนึง วันอื่นค่อยหาเศษหาเลยกับแฟนตัวเองก็ยังไม่สาย

ผมจัดการปิดไฟทุกดวงในห้อง เพื่อไม่ให้มันมารบกวนการนอนหลับของปลาตัวน้อย จากนั้นปลดล็อคโทรศัพท์เพื่อจะปิดเสียงนาฬิกาปลุกที่ตั้งเอาไว้ Notification ของโทรศัพท์ก็เด้งมาแจ้งว่าผมมีไดเร็คท์เมสเสจของทวิตเตอร์หนึ่งฉบับที่ส่งมาหาผม

‘ไม่ต้องหึงต้องหวงหรอกนะ ยังไงฉันก็มีแค่คยูฮยอนคนเดียว รักเหมือนกัน อิ๊ง...’

ผมจัดการปิดโทรศัพท์(ปิดมันเลยละกันจะได้ไม่มีใครโทรมารบกวนตอนเข้าด้ายเข้าเข็ม) จากนั้นก็มุดเข้าผ้าห่มผืนเดียวกับแฟน ผิวกายของเราสัมผัสเล็กน้อย ผมค่อยๆ จูบที่หน้าผากของเขาเหมือนทุกที จากนั้นละมายังแก้มใสสองข้าง ริมฝีปากบาง บอกรักเขาในความมืดเบาๆ และจากนั้นก็ค่อยๆ ขึ้นทาบทับทันที

หลังจากบอกรักหวานๆ เราก็ต้องทำกิจกรรมกระชับความสัมพันธ์กันหน่อย จริงมั้ยครับ ^^

END

สนุกไม่สนุกบอกกันได้น้าาาาาา