ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    • ฟอนต์ THSarabunNew
    • ฟอนต์ Sarabun
    • ฟอนต์ Mali
    • ฟอนต์ Trirong
    • ฟอนต์ Maitree
    • ฟอนต์ Taviraj
    • ฟอนต์ Kodchasan
    • ฟอนต์ ChakraPetch
การผจญภัยในPocket Lands

ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 เหตุเกิด ที่บ้านนักสืบ

  • อัปเดตล่าสุด 8 เม.ย. 56


วันที่  22  กุมภาพันธุ์  ปี 571 ปีอินทรีขาว

เปิดไพ่มาเลย

นายไม่กล้าเกหรอกน่าเสียงเจ้าเล่ห์ร้องขึ้น

อย่า บลัฟกันน่า โพลาร์ เจ้าแมวส้ม แค่นี้ ทำไมจะไม่กล้าชาร์ลีตอบกลับทันควัน

ชาร์ลี กับโพล่าร์กำลัง นั่งเล่นโป๊กเกอร์กันอยู่ อย่างสบายใจ

 

โฮ่ โฮ่ ชาร์ลี นายอ่านไพ่ฉันไม่ออกหรอกน่า 

เหมียว ใช่เลย เหมียว เสียงแมวพูดได้ตัวเล็ก ที่มีชื่อว่าโพริว ร้องบอกอยู่ โพริวคือแมวสารพัดประโยชน์คู่หู ของโพลาร์(Porah)แมวสีส้มนั่นเอง

   

ยิปปี้ นกตัวเล็กเล็ก ที่เป็นลิตเติ้ลฮาล์ฟ (ไวลด์ ฮาล์ฟแบบคนแคระ) มองดูอย่างสนใจ

เอ ดูว่าตานี้ ชาร์ลีอาจะได้ไพ่ดีก็ได้นะ

 

บ้านนี้ ครื้นเครงกันทีเดียว มีร่างของ สนูปปี้ที่นอนสลบอยู่จากการศึกต่อสู้กับเวก้า ถึงแม้สนูปปี้จะสามารถชนะได้แต่ตัวเขานั้นก็สลบไปหนึ่วันเต็มเต็ม จากการวินิฉัยของมิยูมิแล้ว ร่างกายสนูปปี้ ยังนับว่าสบายดี แต่ชาร์ลี ต้องการดูแลสนูปปี้ด้วยตนเอง จึงนำมาพักที่บ้าน

ตอนนี้ เออิจิ โทมะ เด็กหนุ่มที่สูญเสียความทรงจำและบ้าน ได้มาช่วยดูแลและงานบ้านแก่พวกชาร์ลี ด้วย

สวัสดีครับ ข้าวและแกงกระหรี่ อุ่นอุ่น เสร็จแล้วครับ ทุกคน โทมะเอาทัพพีตีหม้อ เรียกทุกคนมากินข้าว มีกลิ่นจากแกงลอยตามมา

ว้าว ของโปรดฉันเลย โฮ่ โฮ่ โพลาร์ร้องอย่างดีใจ

ผมว่า สนูปปี้ คงใกล้ฟื้นแล้วล่ะ ผมคิดว่านะโทมะเอ่ย

ฉันก็หวังว่า จะเป็นเช่นนั้นนะ ชาร์ลีพูดขึ้นอย่างเรียบ เรียบ

ตอนนี้เป็นเวลาเกือบเที่ยงวัน ทั้งหมดกินอาหารกันอย่างเอร็ดอร่อย จนกระทั่ง มีร่างหนึ่งยืนหน้าบ้านชาร์ลี

หือ!!  คุณชาร์ลีครับ รู้สึกจะมีคนมาน่ะ

อ้าว มิยูมิมาได้ไงเนี่ย

มิยูมิโบกมือ อย่างร่าเริง อืม เป็นห่วงอาการสนูปปี้น่ะ เลยแวะมาดู

ชาร์ลี เชิญเธอเข้ามาในบ้าน

 

อืม ลมหายใจของสนูปี้ ยังปกติดี ผมคิดว่า ไม่เป็นอะไรแล้วล่ะ ชีพจรก็ปกติ ชาร์ลีบอกอาการให้มิยูมิฟัง

ได้ยินแบบนี้ หนูก็สบายใจค่ะ ตอนดูการแข่งขัน ไม่คิดว่าสนูปปี้ สามารถชนะ คนที่น่ากลัว น่ากลัวแบบนั้นด้วย สุดยอดจริงจริง

ใช่พลังของเวก้า ไม่เหมือนใคร เคนเองยังตอบโต้ได้เต็มกลืน แต่สุดท้าย เวก้าก็พ่ายแพ้กระบวนท่า ของสนูปปี้ ทั้งซูเปอร์ฮาโดเคนและโชริวเคนจนได้ 

อืม ใช่ค่ะ เป็นกระบวนท่าที่สมบูรณ์แบบมาก ว่าแต่ชาร์ลีซังค่ะ ธุระวันนี้ คือหนูมีจดหมายลึกลับด้วยค่ะ

จดหมายอะไรรึ?”

ไม่แน่ใจค่ะมันถูกส่งมาเมื่ออาทิตย์ที่แล้วเป็นจดหมายสีแดง อย่างที่ทราบ ทราบกันว่า โรงเตี๊ยมมิโตะนั้น ถูกใช้เป็นศูนย์ฝากจดหมายของแขกที่เข้ามาพักเป็นระยะเวลานานแล้ว

อืม จดหมายงั้นรึ  มันจ่าหน้าถึงฉันรึ

คือว่า เรื่องนั้น ... ดิฉันไม่เข้าใจเหมือนกันค่ะ มันจ่าถึงหน้า ไวลด์ฮาล์ฟที่ชื่อ สนิคเกอร์ B.B .แต่ ที่อยู่กลับเขียนระบุบ้านหลังนี้

ว่าไงนะ ??”

ดิฉัน คุ้นชื่อนี้ มาก แต่นามสกุล B.B.  นี้น่าจะเป็นของสนูปปี้ ฉันก็เลยคิดว่า น่าจะเกี่ยวกันเลยเอามาให้คุณดีกว่า

อืม นับว่าน่าแปลกมาก  ชื่อสนิคเกอร์ เกี่ยวพันแน่แน่ เพราะว่าเป็นชื่อพ่อของสนูปปี้น่ะ

หา งั้นรึค่ะ พูดถึงแล้ว ปีหน้าทั้งสนูปปี้และเออิจิคุงก็ต้องไปเรียนมหาลัยหรือว่าโรงเรียนแล้วนะค่ะ

ผมคิดไว้แล้วล่ะ สำหรับสนูปปี้ น่ะ แต่ทางด้านโทมะ ผมเองก็คงต้องแล้วแต่เขา แต่พลังของเขาเองก็พิเศษจริงจริง 

มีข่าวเกี่ยวเมืองวิทย์ยาศาสตร์น่ะค่ะ เมืองแห่งการศึกษาน่ะ ที่นั่นสนใจ ผลิตคนที่มีพลังและความสามารถพิเศษแบบตรง ตรงเลยนะค่ะ

อืม เรื่องหลักสูตรปกติ ที่นั่นสมบูรณ์แบบมาก ถึงแม้จะเน้นเด็กนักเรียนที่มีพลังพิเศษ แต่ก็ให้โอกาสและการปรับตัวแก่นักเรียนทั่วไป พลังของโทมะ แม้จะไม่เด่นชัด แต่ผมคิดว่าโรงเรียนพิเศษ อาจจะเหมาะกับเขามากกว่าก็ได้  

ชาร์ลีซังคิด ตรงกันข้ามกับดิฉันเลยนะค่ะ

ผมก็เป็นแบบนี้ล่ะ... ตัวเออิจิเขาเองก็ไม่คิดจะยอมอยู่เฉย เฉยหรอก  ไม่แน่นะว่าที่นั่นอาจจะมีคนที่มีพลังสามารถกระตุ้นความทรงจำของเขาที่หายไป ให้ขึ้นมาก็ได้ ว่าแต่รอบ รอบนี้มีข่าวอะไรเคลื่อนไหว บ้างหรือเปล่าครับ คุณมิยูมิ

อืม เรื่องข่าวสารทางมิโตะรวบรวมไว้หมดแล้วค่ะ หนูจะค่อย ค่อยเล่าทีละเรื่องแล้วกันนะคะ  ชาร์ลีซัง รู้เรื่องนิกายอามาคุสะรึเปล่าค่ะ

อืม หมายถึงพวกคริสเตียนนิกายหนึ่งในเกาะพ็อกเก็ตแลนด์ งั้นรึ  ผมพอจะได้ยินมาบ้าง เกาะของเรามีหลากหลายศาสนา และลักธิ แต่พุทธ-ชินโต และคริสต์-คาธอลิกผมพอได้ยิน แต่ได้ยินเขาว่ากันว่านิกายอามาคุสะโดนกวาดล้างอย่างหนัก ในสมัยโอดะ โบบุนากะมารฟ้าที่6 นี่นา

ใช่แล้วค่ะ แต่พวกเขาก็มีตระกูลปกป้องและสืบทอด พิธีกรรมและสิ่งต่าง ต่างมาอยู่เสมอ ตอนนี้ดิฉันได้ข่าวว่า นิกายนี้ออกเคลื่อนไหวค่ะ แต่คำว่าเคลื่อนไหว มันฟังดุคลุมเครือไปหน่อยค่ะ

อืม ผมพอเข้าใจ แปลว่า พวกเขามีฝีมือและกำลัง แต่ยังไม่เคลื่อนไหวอะไรสินะ

ใช่แล้วค่ะ นิกายนี้เคยคิดจะเคลื่อนไหว เมื่อปี 561 แต่แล้วก็ยุติไป

ปีนั้น ??”

ทำไมหรือค่ะ

เปล่า หรอก เป็นปีที่เพื่อนผมหายตัวไปอย่างลึกลับน่ะ ช่างเหอะ

จะว่าไป ช่วงนี้ พวกสายลับจากเขต 13 ก็ออกจากนิคโก้ มาป้วนเปี้ยนมากขึ้น

พวกสายลับจากสหราชอาณาจักรงั้นรึ

ใช่แล้วค่ะ พวกมันแลกเปลี่ยนข้อมูลและข่าวสารมากขึ้น หนูคิดว่า พวกมันกำลังตามหาอะไรสักอย่าง

อืม เข้าใจแล้ว

อ่อ ลืมบอกค่ะ คียเวิร์ดของ นิกายอามาคุสะ มีชื่อว่า คันซากิ คาโอริ ค่ะ

ชื่อใครรึ คุ้นคุ้นจัง

กำลังตรวจสอบอยู่ค่ะ แต่ชื่อนี้ มีความสำคัญเป็นอย่างมาก แน่ค่ะ

ขอบคุณมากมิยูมิสำหรับข่าวสาร ต่าง ต่าง

 

จากนั้นตัวมิยูมิขอตัวลากลับไป

......

ชาร์ลี หยิบซองจดหมายสีแดงขึ้นมาดู

มีข้อความหวัดหวัด เขียนว่า กระท่อมนายพราน ป่ากาดอน จาก A.

และมีตราพระอาทิตย์ตกดินแผ่ ประทับอยู่

มีอะไรหรอ ชาร์ลี โพลาร์เหลือบมองเห็นชาร์ลีอ่านจดหมายแล้วเหม่ออยู่

อืม ไม่มีอะไรหรอกเจ้าแมวส้ม เดียวฉันจะออกไปข้างนอกก่อนนะ ฝากดูบ้านด้วย

พอสักพักชาร์ลีก็รีบไปออกไปด้วยอาการ รีบร้อน

 

สวัสดีทุกคน มีใครอยู่ไหม?”

หือ คุณเคน นี่นา คุณเคน ดันแคน  เออิจิร้องขึ้นอย่างดีใจ

ชาร์ลีอยู่ไหม ฉันจะมาขอซ้อมสักหน่อยน่ะ ไหน ไหนก็เจอศิษย์สำนักสายเดียวกันแล้ว ขอแลกเปลี่ยนฝีมือขึ้นอีกนิดก็ยังดี 

 

เสียใจด้วยครับ จู่จู่ คุณชาร์ลี ก็ออกจากบ้านไปน่ะครับ ไม่บอกพวกผมด้วยว่าจะไปไหนโทมะบอกพลางเอามือเกาหัว

ใช่ หมอนั่นรีบออกไปเฉยเลย แย่จริงจริง โป๊กเกอร์ ฉันกำลังมือขึ้นอยู่เลย  แย่จริงเชียว

อะไรกัน ไม่มีใครรู้เลยหรอเนี่ยว่าไปไหน

ผมว่า ผมรู้นะครับ นกน้อยตัวสีเหลือง พูดพลางมาเกาะบนหัวของเออิจิ

หมายความว่าไงหรอ ยิปปี้ ??”

ผมเห็นจดหมายฉบับนั้น มันเขียนว่ารอที่ป่ากาดอน

ทั้งโพล่าร์ เออิจิ และเคน เงียบและครุ่นคิดว่า .. แล้วมันส่วนไหน ของป่ากาดอนหว่า??

...

 

จดหมายสีแดง ตราสัญลักษณ์ และชื่อย่อว่า “A”  หรือเขาจะเป็น แต่ว่าชายคนนั้นและตระกูลบีเกิ้ลบาร์ค ไม่เคยได้ยินว่าติดต่อกันมานานแล้วนี่นา ท่านผู้เฒ่าใหญ่ ก็ไม่เคยบอกเราว่าจะมีเพื่อนมนุษย์คนไหน ติดต่อกับสนูปปี้อีกนี่นา

ทางทิศใต้ของหมู่บ้านลิตเติ้ล อ๊อกซ์นั้นคือป่ากาดอน ซึ่งความจริงเป็นป่าดงดิบชนิดหนึ่งที่มี ความทึบและมีสัตว์อันตรายมากมาย คอยโจมตีนักเดินทางอยู่เสมอเสมอ การที่ชาร์ลีมาคนเดียวนับว่า ใจกล้ามาก ชาร์ลี รีบเดินทางออกอย่างรวดเร็ว แทบไม่หยุดพักเลย

จึงสามารถมาถึงที่นี่ช่วงเวลา ใกล้ค่ำพอดี

หือ พระอาทิตย์จะตกดินแล้วงั้นรึ ป่าที่นี่ไม่ธรรมดาสักด้วย แต่ทว่า มันยังพอมีทางที่ถางทิ้งไว้ เป็นทางให้พาหนะเดินทางผ่าน

แต่แล้วดูเหมือนว่า ชาร์ลีสามารถจับจิต จิตหนึ่งได้ มันเป็นจิตที่แผ่ขยายมาถึงชายป่าแห่งนี้ สัตว์ทั้งบริเวนนี้ไม่ส่งเสียงร้อง กลายเป็นป่าเงียบภายในฉับพลัน

ชาร์ลี ย่างกรายเข้าไปในป่า..................

 

 

 

เขาเดินทาง ไปเกือบสองชั่วโมง ตามกระแสจิตสังหารที่แผ่ออกมา เรื่อย เรื่อย จนเขาคลำจนเจอไป

จนถึงกองไฟกองหนึ่ง มีชายหนุ่มผมแดง นั่งอยู่หน้ากองไฟ เขาใส่ผ้าคลุมเรียบเรียบสีแดงคลุมตัวเขาอยู่

 

อืม นายไม่ใช่ ไวลด์ฮาล์ฟนี่นา  เสียงเด็กหนุ่มผมแดงเอ่ยขึ้น เมื่อเห็นชาร์ลี ก้าวออกมา

คนที่นายอยากเจอเขาไม่อยู่แล้วสนิคเกอร์ บีเกิ้ลตายไปในปี 555 เมื่อ15ปีก่อนแล้วต่างหาก 

เสียงฟืนกำลังลุกไหม้เป็นประกายเปรี๊ยะ เปรี๊ยะ

ถ้าแบบนั้น ข่าวที่ว่าไวล์ดฮาล์ฟ ที่แข็งแกร่งและเป็นจอมยุทธ์ ที่โค่นนายพลตาแดงเวก้าได้ แปลว่าไม่ใช่เขาสินะเด็กหนุ่มผมแดงถามขึ้น

ฮึ เกิดกระแสข่าวเร็วจังนะ แต่ตอนนายส่งจดหมายมา ทำไมไม่ตรวจสอบด้วยเลยล่ะ ว่าเขาไม่อยู่แล้ว ส่วนไวลด์ฮาล์ฟที่เก่งกาจนั่น เรื่องจริง แต่ไม่ใช่ตัวสคิเกอร์เขาหรอก .... นาย...เจ้าหนู ไม่แนะนำตัวเองเลยหรอกหรือ.. ..............   ฉันชื่อ ชาร์ลี...

 

ฟุ่บ... ฟืนไม้ติดเพลิงท่อนหนึ่ง ชายหนุ่มผมแดงหยิบเอาแล้ว ปาใส่ทางชาร์ลีอย่างรวดเร็ว แต่ตัวชาร์ลีตวัดปลายเท้าปัดออกได้

มีรอยยิ้มผุดขึ้นที่ชายหนุ่มผมสีแดงอืม ท่วงท่าไวดี สมแล้วที่เขา ขนานนามว่า หนึ่งในสี่จอมยุทธ์ผู้พิทักษ์สำนักฝั่งตะวันออก ผู้คุ้มป้ายมังกรเขียวแห่งไคสึ

ชาร์ลีไม่ตอบ เขารู้ดีว่า ชายหนุ่มต้องการยั่วโทสะ เพื่อทดสอบฝีมือเขา เรื่องแบบนี้ ในวงการยุทธภพนับว่าเป็นเรื่องปกติ

เรื่องฝีมือข้ามีเพียงผิวเผิน ปัจจุบันข้าพึงพอใจในสถานะนักสืบธรรมดามากกว่า ตามกฎผู้พิทักษ์ ไม่สามารถมอบให้ใครดูแลให้ง่าย ง่าย เลยไม่สามารถจัดการได้สะดวก

แบบนี้ ฉันก็จ้างให้นายช่วยในฐานะนักสืบได้น่ะสิ ??”

อีกแล้ว คนผู้นี้ ต้องการยั่วยวนเขา นายผมแดงคนนี้ ล่วงรู้สเตตัสทุกอย่างของเขา เพียงแต่ไม่ยอมชี้ชัดวัตถุประสงค์ออกมาตรง ตรง

 

เดียวพวกเพื่อน เพื่อนนายก็คงต้องผ่านการทดสอบอะไร นิดหน่อย

แกจะทำอะไร…..” ชาร์ลี  รู้สึกไม่สพอารมณ์มากขึ้นกว่าเดิม

 

ชายป่ากาดอน

-ตอนนี้ เป็นเวลากลางคืนแล้ว-

เคน ดันแคน ,ยิปปี้ ,โพลาร์และโปริว คณะทั้ง4 มาถึงป่ากาดอนแล้ว

คุณเคนฮะ คิดว่าจะหาตัวชาร์ลีเจอได้หรอ ป่านี้มันเริ่มมืดแล้วนะ ยิปปี้ถามขึ้น

อืม แต่พวกเราคาใจกันนี่นา ว่าชาร์ลี มาป่านี้คนเดียวได้ไง พวกเราเลย ให้เกวียนพ่อค้ามาส่งกันแล้วนี่

มันก็จริงฮะ

ทั้ง4 รีบเดินทางออกมาโดยทิ้งให้ เออิจิคอยอยู่ดูแลสนูปปี้ไว้ที่บ้าน

ทั้ง 3เดินไปตามทาง มียิปปี้บินนำ

ป่ามืดเกินไปอ่ะ แย่เลยฉันมองไม่เห็นเท่าไรเลยแฮะเคนเริ่มบ่นขึ้นมา

อ้อ ลืมไปคุณเคน เป็นมนุษย์นี่

ให้ผมแสดงฝีมือเอง โปริวแมวดำสลับขาวขอพูดบ้าง

โปริวไลท์ โปริวร้องตะโกน

ทันใดนั้น มีลำแสงสว่างสลัว สลัว ออกมาจากตาของโปริวนั่นเอง

โอ้ แมวตัวนี้นอกจากพูดได้แล้ว ยังส่องแสงได้อีกด้วยหรือเนี่ย พึ่งพาได้จริงจริงเลย !!”

แหม เอาจริงจริง จะเรียกโปริวว่าป็นแมวปกติสามัญอย่างเดียวก็ไม่ถูกนะครับ

หมายความว่าไงหรอ??”

เปล่าจ้า โพล่าร์ตัดบท

 

ไม่ทันไร เหมือนมีเสียงกระสุนไรเฟิลผ่าอากาศ

ฟุ่บ!!!”

 

ยิปปี้เจอกระสุนเฉี่ยวเข้าที่ปีก

ทั้งหมดได้แต่หมอบตัวลง

เฮ้ย กระสุนมาจากทางไหนน่ะ

 

มันแค่ยิงขู่เรา

ทำไม นายมั่นใจอ่ะ เคน

มั่นใจสิ ระหว่างทางเราส่งเสียงเอะอะโวยวายมา มันคงซุ่มอยู่นานแล้ว ถ้ามันจะยิงใส่กลุ่มเราจริง จริงคงเข้าเป้าไปนานแล้ว

แบบนี้ แปลว่าชาร์ลีมาพบศัตรูแล้วล่ะ ดูจากวิถีแล้ว เหมือนเป็นกระสุนไรเฟิลเลยแฮะ พุ่งตรงมาอย่างนั้น

ดับไฟลง มันจะกลายเป็นเป้าให้เรา”

โปริวดับแสงที่ตาลงทันที ทั้งหมดรีบหมอบลงกับพื้น

“โพล่าร์มองเห็นอะไร ไหม ยิปปี้ปีกเป็นไงบ้าง บาดเจ็บหรือเปล่า”

“เปล่าฮะ ไม่เป็นไรฮะ”

 

“ฮึ่ม ฉันมองไม่เจอ คนที่ซุ่มยิงเลย มันยิงมาจากทางไหนกันนะ”

 

“ที่นี่คือป่ากาดอน มีอันตรายอยู่มากมาย พวกเจ้ายังคิดจะเข้ามาอีกรึ ??

เสียงปริศนากล่าวขึ้น

อา.. เสียงคนที่ยิง

 

“ทำไมถึง โจมตีพวกเรา” โพล่ารตะโกนร้องถามขึ้น

“ฮึ ไม่จำเป็นต้องตอบหรอก น่า??

เสียงนั้นตอบมา

 

โพล่าร์เงี่ยหูฟังอย่างตั้งใจอีกครั้ง และนั้นกายแนบพื้น พุ่งสายตาไปยังความมืดข้างหน้า

“อืม ฉันพอรู้แล้ว หมอซุ่มยิงจากตรงไหน”

“นายรู้รึ เจ้าแมว”

“อืม”

“ตรงต้นไม้ ต้นนั้นประมาณ20เมตร”

 “พวกเรา โจมตีพร้อมกัน ถ้ามีใครโดนยิงล้ม ไม่ต้องสนใจรีบ รุกเข้าตำแหน่งนั้นก่อนเลย นายมั่นใจรึเปล่า”

“อืม แต่อาจจะ มีกับดักก็ได้นะ”

“พวกเราไม่มีทางเลือกแล้ว”

“อืม ตกลงตามนั้น”

เคนและ โพลาร์ทั้งคู่ผุดลุกขึ้น แล้ว หางของโพลาร์ขดเป็นวง มีประกายแสงออกมา

ด้านจอมยุทธ์ผมทองเอามือประกบคู่มีแสงเรืองรอง เช่นเดียวกัน

“โพลาร์ บอล”

“ฮาโดเคน”

 

ลูกบอลลำแสง พุ่งไปสู่ต้นไม้นั้นทั้งคู่ ต้นไม้แหลกกระเด็น ทั้งสองคนรีบรุกหน้าพุ่งใส่ หมายจะโจมตีซ้ำแต่ทว่า

ร่างที่กระเด็นลอยขึ้นฟ้า กลับเป็นหุ่นดัมมี่ปลอมที่ถือปืนไว้  ทำหลอกทั้งสองคน

“เฮ้ย นี่เป็นกับดัก”

พริบตากระสุนพุ่งเข้าที่ไหล่ของเคน ตัวเคนซึ่งใส่ชุดธรรมดากระด็นล้มลง

“กระสุนยาชานี่หว่า” เป็นกระสุนลูกดอกความเร็วสูงชนิดหนึ่ง

 มือปืนซุ่มยิงปริศนา ค่อย ค่อยออกมาปรากฏให้ทั้งคู่เห็น ข้างหลังยิปปี้โดนจับมัดปากไว้เป็นที่เรียบร้อย

“อย่า ขยับนะ พ่อไวลด์ฮาล์ฟแมว ฉันมีตัวประกันนะ”

“นายเป็นใครกันแน่”

“อืม จะว่ายังไงดีน่ะ เพื่อไม่ให้พวกนายเข้าใจผิดไปมากกว่านี้ เอาเป็นว่าฉันคือนายพรานแห่งป่ากาดอนนี้แล้วกัน” นายพรานที่ออกมาดูแล้วมีผิวกร้านและคล้ำเหมือนพวกแอฟฟริกาผสมคนผิวขาว เขามีกระเล็กน้อย ในมือถือปืนไรเฟิลชนิดหนึ่งอยู่ มีหมวกคุมศรีษะแต่เส้นผมที่โผล่ออกมา ทำให้รู้ว่า เขามีผมหยิก

“ฉันมีชื่อว่า ปิ๊กโก้ เจ. ชูเอรี่ ตัวเจ มาจาก เจโรม  พวกนายยอมแพ้และกลับออกไปจากป่าซะ  เขาพูดขึ้นแบบเรียบ เรียบ

“นายไม่มีสิทธิ” โพลาร์พูดอย่าง สบาย สบาย

 

“บอกก่อนนะ ถึงแม้ฉันไม่ได้เอาปืนจ่ออยู่ แต่ในระยะ100เมตร นั้นฉันสามารถยิงพวกนายได้สบาย ครั้งแรกแค่คำเตือน ครั้งที่สองกระสุนยาชา แต่ครั้งสามนี่กระสุนจริง จริงแน่แน่ กระสุนไรเฟิล ของฉันพร้อมเจาะกบาลพวกนายแน่แน่” ปิ๊กโก้พูดขึ้นในพร้อมเอาปืนส่อง

 

“ฮึ นายพรานใหญ่ท่าทางนายคำนวณผิดนะ ถึงแม้กับดักหุ่นต์ดัมมี่ปลอมจะได้ผลก็จริง แต่ตอนนี้นายปรากฎตัวออกมาแล้วนะ” โพล่าร์ รู้สึกโมโหมาก ที่เจอดัดหลังแบบนี้สำหรับวิสัยนักขโมยอย่างเขาแล้ว

 “อย่าท้าทายเขาโพลาร์ เขาเหนี่ยวไกไวกว่า นายจะเข้าถึงตัวเขาแน่แน่ เชื่อฉันสิ”  เคนยังพยายามฝืนความเสียเปรียบ ส่วนฤทธิ์ยาชายังออก ฤทธิ์อยู่ เขาเอามือค้ำพื้นไว้

 

ในเมื่อเหมือนตกลง กันไม่ได้ แรงจิตคุมคามทั้งสองเริ่มแปรเปลี่ยน

 

โพลาร์ก้มตัวลง

“เอาไปกิน”  มีแสงออกมาจากปลายหางของโพลาร์ 

 นั่นคือ ลูกพลังโพลาร์บอล แต่ทิศทางของหางที่ปล่อยเล็งลงพื้นดิน

“ไม่ทันหรอกน่า” กระสุนไรเฟิลยิงสวนออกไป เล็งไปที่ตัวโพลาร์

“ฮึ่ม ลูกบอลแสงนั้นปล่อยลงพื้น คงคิดใช้แรงระเบิดสร้างควํนแล้วหลบหายไปสินะ ไม่มีประโยชน์หรอกในป่าแห่งนี้ แม้หลับตาฉันก็ยิงสิ่งมีชีวิตถูกจนได้” เจโรมคาดการ์นว่าโพลาร์น่าจะถอย แต่ลำแสงจากหางโพลาร์นั้นพุ่งเข้าที่พื้น แล้วกระดอนเด้งขึ้นมา

เฮ้ย ลูกพลัง กระเด้งได้

บึ้ม

เจโรม ปิ๊กโก้ รับพลังลูกบอลเข้าไปเต็ม เต็มที่หน้าจนหงายหลังไป

 

บิงโก

ฮึ่ม  ปิ๊กโก้ พยายามลุกขึ้นมาแต่แล้วเจอโพลาร์เข้าประชิดตัวจนได้

ยอดมาก ฉันแพ้แล้ว ฉันจะนำทางไปหาชาร์ลี ยอดนายพรานพูดขึ้นมาอย่างไม่น่าเชื่อ

 

นี่มันหมายความว่ายังไงกันแน่??

 

หมู่บานลิ๊กเติ้ล อ๊อกซ์

 

“อืม พรรคพวกของหมอนั่น ไม่อยู่งั้นรึเสียงชายลึกลับคนหนึ่งพุดขณะซุ่มอยู่นอกบ้านชาร์ลี

ตามเป้าหมายภารกิจ เรดก้าร์บอกว่าถ้าเป็นไปได้ให้โค่นแค่ไวลด์ฮาล์ฟ คนเดียวพอ เป็นเสียงใสใสของสาวน้อยผู้หนึ่ง 

ตอนแรก เจ้าหัวแดงนั่นบอกว่าเป้าหมายชื่อสนิคเกอร์ พอพอไปไป มามา คนที่ชื่อนั่นไม่มีอยู่แล้ว เลยบอกว่าเป้าหมายคือไวล์ดฮาล์ฟสุนัขแทน ยังดันกลายเป็นไอ้หนูไวลด์ฮาล์ฟที่เพิ่งชนะเลิศรายการ ศึกสุดยอดนักสู้ สตรีทไฟต์เตอร์เลยไม่ใช่หรอ ฮึ่ม เด็กนั่นสามารถโค่นเวก้า ในการประลองด้วยนา ฝีมือ ไม่ธรรมดาแน่แน่

เผ่าไวลด์ฮาล์ฟก็สามารถเติบโตและเรียนรู้เร็วกว่ามนุษย์ทั่วไปด้วยนะ

อิอิ ไวล์ดฮาล์ฟกับนายเนี่ย  เกี่ยวพันกันหรือเปล่า เสียงเด็กผู้หญิงถามหยอกกลับ

ชายปริศนาไม่ตอบ นิ่งเงียบเฉย

ค่ำคืนนี้ ดูไม่ปกติเหลือเกิน บางที พวกเราอาจจะถูกพวก เก้าดาราจับตาอยู่แล้วก็ได้นะเนี่ย

ข้าไม่สนใจ ชายผมสั้น ผิวสีแทนตอบ

 

 

 

ที่บ้านชาร์ลีนั้น ดูเหมอนว่าโทมะจะกำลังวุ่นวายกับการเตรียมสำรับกับข้าวอยู่ เผื่อทุกคนจะกลับมาทันมื้อดึก ของคืนนี้

 

“อืม พวกคุณเคนกับโพลาร์ ออกไปตามหาคุณชาร์ลี ตั้งนานละ เราทำอาหารเผื่อไว้ดีไหมเนี่ย แย่เลย ลืมถามเสียด้วยว่าจะกลับกันวันไหน แย่จริงจริง”

 

“กำลังทำอาหารหรอ ?? มีเสียงปริศนาถามขึ้น”

หือ

จู่จู่บนโต๊ะตอนแรกนั้น ที่โทมะเข้าไปในครัวชั่วครู่นั้น  ยังไม่มีสิ่งใดผิดปกติ ทว่าบัดนี้ มีเด็กสาวผมออกทอง มัดผมหางม้า มานั่งยิ้มเริงร่าอยู่ ด้วยชุดเสื้อกล้ามสีขาว เธอนั่งราวกับรออาหารมื้อนี้ อย่างปกติ ทั้งทั้งที่บ้านนี้ ไม่ใช่บ้านของหล่อนเลย โทมะกำลังสับสนนิดหน่อย เขาแทบไม่ได้ยินเสียงใครเปิดประตูหรือเดินเข้ามาเลย ทำไมเด็กคนนี้ ถึงเข้ามาข้างในบ้านโดยเขาไม่รู้ตัว

“เธอ.. เธอเป็นใครน่ะและเข้ามาในบ้านนี้ได้ยังไง?” โทมะถามอย่างไม่แน่ใจ

แหม แหม ทำไมใจร้ายจัง ฉันแค่อยากจะเข้ามาขอกินข้าวเย็นด้วยนิดหน่อย พ่อหัวเม่น เมนูมีอะไรหรอ น่าสนใจจัง  เฮ้อ ตาเรดก้าร์ดีแต่สั่งภารกิจมา แต่ไม่ได้เป้นห่วงเราเล้ยว่าเราหิวมั่งไหมเนี่ย สาวน้อยคนนั้นตอบ พลางทำจมูกฟุดฟิดขึ้นมา   ตอนนี้ในใจโทมะครุ่นคิดในใจพอสมควรและคาดเดาไม่ถูกว่า ผุ้หญิงคนนี้คือใครกัน แต่เขาคิดว่า ต่อให้เป็นศัตรูเขาก็ไม่กลัว เพราะเขามีมือซ้ายที่แทบจะสลายพลังและอำนาจพิเศษให้สลายไปทั้งหมดได้อยู่

แต่พลัน สีหน้าเขาก็เปลี่ยนสีทันที เพราะหญิงสาวคนนั้นหยิบปืนสั้นบาเร็ตต้า และยิงใส่เขาทันที ทั้งทั้งที่ยิ้มอยู่หน้าตาเฉย

 

“ปังปัง!!!!

 

โทมะ กระโจนหลบกระสุนแทบไม่ทัน ผู้หญิงคนนี้เล่นใช้อาวุธปืนสั้น เขาแทบตั้งตัวไม่ทันพร้อมสบถตัวเองว่า ทำไมไม่คิดให้ดีดีก่อน เมื่อศัตรูมาถึงบ้านเขาได้ ก็แปลว่า อาจจะเตรียมการรับมือมาเป็นอย่างดีแล้วแน่แน่

โทมะหยิบไม้กวาดขึ้นมาต่างแทนไม้พลอง

 

“เจ้าหนู ไวลด์ฮาล์ฟอยู่ไหนหรอ อิอิ”

บ้าจริง เด็กบ้านี่ยิงก่อนจะถามเสียอีก  เมื่อรู้ว่าเป้าหมาย อยู่ที่สนูปปี้ เขายิ่งอดทน ไม่ได้ เขาต้องพยายามคุ้มกันสนูปปี้ให้ได้ 

 

“ตูม”

เสียงระเบิดดังมาจากห้องนอน ของสนูปปี้  แย่แล้วมีคนโจมตีที่ห้องนอน สนูปปี้  ขณะที่เขาสาละวนกับการพะวงหน้าพะวงหลังอยู่นั้น ทางด้านห้องรับแขกที่ทีหญิงสาวที่ถือปืนบาเร็ตต้าร์ ยืนอยู่นั้น มีเงาลึกลับผู้หนึงพุ่งจู่โจมใส่เธอจากข้างหลัง

สังหรณ์ใจอยู่แล้วเชียว ว่ามีอะไรแปลก แปลก เลยลองแวะมาเยี่ยมดู ต่อจากพี่มิยูมิ ไม่คิดว่า จะเจอผู้ร้ายเด็กผู้หญิง บุกเข้าบ้านคุณชาร์ลีแบบนี้ เป็นมิรูกะนั่นเอง เธใช้ฝีมือของเธอเอามีดสั้นประจำตัวเข้าประชิดด้านหลัง เธอประหลาดใจ ไม่ได้ว่าเด็กผู้หญิงคนนี้อาจะรุ่นราว คราวเดียวกับเธอเลย

“เอามีดนั่นจ่อที่หลังฉันหรอ อย่าดีกว่าน่าไม่ได้ผลหรอก” เธอตอบ

“มัวเหม่ออะไรอยู่ รีบไปดูห้องสนูปปี้สิ เออิจิคุง” มิรูกะไม่สนใจและตะโกนบอกโทมะ

“เข้าใจแล้ว ฝากด้วยนะมิรูกะ” โทมะรีบวิ่งไปยังห้องสนูปปี้ มีตัวสนูปี้ยืนอยู่ที่กลางห้อง ส่วนผนังห้องเป็นรูโหว่ทลายลง จากพลังฮาโดเคน

มีชายลึกลับผมเกรียนสีเข้ม เข้ม ยืนอยู่ข้างนอกตั้งท่าตั้งรับการโจมตีอยู่

“อะไรกัน คิดว่าหลับ อยู่แท้แท้ แต่กลับตื่นขึ้นมาโจมตีเฉย เลย ประสาทสัมผัสไวลด์ฮาล์ฟหมอนี่ ยอดเยี่ยมเลย”

 

สักพัก สนูปปี้ก็ยืนผับสลบไป

 

สนูปปี้ โทมะตกใจ

 

“อ้าว ตื่นแล้วปล่อยพลังแล้วหลับต่อเลยหรอ สัญชาติญาณป้องกันทำงานชั่วคราวสินะ เอาไงดีหว่า ยัยทีนาทีน่าก็มัวแต่เล่นซะด้วย แบบนี้ไอ้หัวแดงโรคจิต มันจะให้ค่าจ้างเปล่าฟะ”

 

“ตูม” เสียงทีนาทีน่าซัดมิรูกะด้วยมือเปล่า มีดของเธอหลุดมือ ส่วนตัวเธอกระเด็นทะลุประตูจนพังออกไป

 

“อั่กกกกกกกกกกกกกก” อะไรกันหญิงสาวตัวแค่นี้ แต่ทำไมพลังทำลายมหาศาลเลยอ่ะ ไม่แพ้ผู้ชายจอมยุทธ์นักสู้คนเก่ง เก่งเลย มิรูกะเคยประลงอฝีใทอแบบซ้อม ซ้อมกับผู้ชายมาเยอะ ยังตื่นตะหนกใจ

 

“อิอิ เธอยังไม่ใช่คู่มือฉันหรอก อยู่เฉย เฉยดีกว่าน่า เรดก้าร์แค่อยากทดสอบอะไรนิดหน่อย เท่านั้นเอง” 

 

มิรูกะ ตั้งรับได้ดีเยี่ยม จึงไม่อาการบาดเจ็บช้ำใน บวกกับอีกฝ่ายไม่คิดเอาจริงด้วย

แต่แล้วอยู่ อยู่ เธอก็รู้สึกขยับตัวไม่ได้ มีแส้เหล็กสีดำพันคอเธออยู่

“นั่นมัน หัตถ์แส้ปักษามาร”  มีแส้เหล็กออกมาจากมือลึกลับผู้หนึ่ง เขาปล่อยมันออกมาจากมือของตน ราวกับเวทย์มนต์  เจ้าของแส้นั้นเป็นชายที่ใส่หน้ากากเหล็กกล้า มีผ้าคลุมสีดำสวมทับรางกาย มีผมสยายยาวออกไป ยากจะดูว่าผมนั้นมีสีขาว เทา หรือว่าม่วง

ซัมมอน ชาโดว์ พอเขาพูดจบ พริบตาเดียวเงาของ มิรูกะก็ผุดขึ้นมามีชีวิต มันเป็นเงาดำที่เคลือนไหวได้ จับแขนขามิรูกะไว้

 

“แก อย่าทำอะไรเธอนะ อาร์คมอร์ ชาโดว์แมนเซอร์”

“เฮอะ นังเศษเหล็กขึ้นสนิม คนที่รู้ชื่อจริง ของข้าและกล้าเรียกข้าได้มีแก นี่ล่ะ ข้าจะโล๊ะแกให้เป็นซากเลย”

“ งั้นมาเลย” ทีน่าทีน่าเอาบาเร็ตต้าร์เล็ง ไปที่อาร์คมอร์

 

แต่แล้ว อาร์คมอร์ดึงตัวของมิรูกะ มาด้วยแส้มาบังทิศทางของปืนไว้

 

“แก ไอ้ สาร เลวววว”  ทีนาทีน่าลดปืนลง

 

“คืนนี้ ข้าไม่ว่างมาเล่นกับตุ๊กตาสังกะสีอย่างเจ้า เอาไว้ก่อน”  พูดจบเหมือนจะรู้ที อาร์คมอร์กำลังเตรียมตัวมุดลงในเงาเพื่อหายไป

“ย้ากกกกกกกกกกกกกกกก แกเอามิรูกะ คืนมานะ” โทมะออกมาจากในบ้านพอดี พอเห็นเหตุการ์ณแวบเดียว รีบพุ่งเข้าไปใส่ อาร์คมอร์ทั้งที

“ฮึ” ซัมมอน ชาโดว์ เกิดเงาสองเงา พุ่งเข้าหา โทมะ แต่โทมะชูหมัดว้ายพุ่งใส่ทหารเงาดำสองตัว จนทหารเงาดำสลายหายไปทันที

“หืออะไรกัน ??

แต่ทว่าไม่ทันกาล อาร์คมอร์พาตัวมิรูกะหายไปในเงาตนเองจนได้

 

“บ้าจริงเชียว แผนการ์นคลาดเคลื่อนหมดแบบนี้ เจอเรดก้าร์ด่าเปิงแน่เลย” ทีนาทีน่าเอามือกุมหัวกรีดร้อง อย่างหัวเสีย

 

บ้าเอ๊ยพวกแก เอามิรูกะไปไว้ไหนกัน โทมะกระชากคอทีนาทีน่า

ไม่ ไม่ใช่ ฝีมือพวกเรา

อย่ามาโกหกนะ เธอเป็นคนซัดมิรูกะออกมาข้างนอก  ฉันไม่ปล่อยเธอไว้แน่

ถึงโทมะจะบอกแบบนั้น แต่ทีนาทีน่าเอามือของเธอใช้แรงบีบ จนมือของโทมะคลาย

“อุ๊บ” แรงบีบมหาศาลจริง จริง ยัยนี่ อะไรกัน เป็นยอดฝืมืองั้นรึ

 

หมอนั่น ไม่ใช่พวกเดียวกับเรา เจ้านั่นคือบุคคลลึกลับที่อยู่ในโลกมืดมีโค้ดเนมว่า ชาโดว์แมนเซอร์ แม้แต่ฉันก็ยังไม่สามารถล่วงรู้ตัวตนที่แท้จริงเกี่ยวกับเขาได้เลย

หมายความว่ายังไงกัน แล้วตกลงพวกเธอเป็นใคร กันแน่ เออิจิโมโห มากมาก

ชายหนุ่มผมเกรียน และสีผิวแทนท่ามกลางเงามืดของแสงจนัทร์  กระโจนออกมา

ทีนาทีน่า ทำอะไรอยู่ เราเจอเจ้าหนูไวล์ดฮาล์ฟแล้ว .จะให้จัดการเลยไหม !!!”

 

“ไม่ !!! เซออส พวกเราถอยกันก่อน แล้วกัน”

ทั้งสองกลายกระโจนด้วยความว่องไวประดุจกลายเป็นเงาจากไป

โธ่ เว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย โทมะ ร้องตะโกนนนนนนนนนนน

 

 

...

อีกทางด้านหนึ่งของป่า

 ชาร์ลีกับบรุษปริศนายังสนทนากันท่ามกลางกองไฟอยู่  

ตกลง แกจะทำอะไรกันแน่ ถึงเอ่ยถึงพรรคพวกของฉัน

ชาร์ลี บาว์น ผมขอเรียกคุณว่า มร.ชาร์ลีแล้วกัน คุณเคยเป็นตำรวจมือดี ของเขตทางใต้พุชเดิ้ลด็อกสินะ แถมยังมมีคนมาทาบทามให้ไปอยู่องค์กรตำรวจสากลอยู่แล้วด้วย

 

ชาร์ลีไม่ตอบ

คุณรู้จักกองทัพทหารสากลอย่างพาได หรือเปล่า

 “PADI องค์กรทหารที่คอยจับตาดูพวกเรา จากสงครามแมนจูเรีย นั่นน่ะรึ ทำไมจะไม่รู้จักล่ะ หทารทั้งหมดของเกาะนี้แทบจะสังกัดพาไดสาขาเกาะพ็อกเก๊ตแลนด์ทั้งนั้น นั่นคือกองทัพขององค์กรของสหประชาโลก(Union of World) 

ใช่ แม้รัฐบาลเมจิของเกาะคุณจะทำการอะไร  ก็ยังต้องเกรงใจกองทัพพาไดก่อนเป็นอันดับแรก ความเห็นชอบนโยบาย ต่าง ต่าง ของตัวนายกเองก็มาจากเหล่ารัฐมนตรีฝ่ายนิยมพาได ถึงแม้จะมีการประกาศยกเลิกอำนาจของเกาะนี้และมอบอำนาจการบริหาร ให้รัฐบาลเมจิแล้ว แต่ทว่า ยังมีอำนาจเบื้องหลังของกองทัพพาได ยังหลงเหลืออยู่ ตามเหล่าเขตเมืองต่าง ต่าง เช่นนโยบายการเปิดประเทศถาวรและ การเปิดเมืองท่าสากล หรือว่าง่าย ง่ายการเป็นเมืองขึ้นให้กับสหราชอาณาจักรนั่นล่ะ

 

เรื่องการเมืองฉันไม่สนใจหรอกนะ เคยมีหลายคนอธิบายและเล่าให้ฉันฟังมากพอละ  เกาะแห่งนี้ เพิ่งผ่านยุคช่วงสงครามลางเมือง หรือที่เรียกว่ายุคปฎิวัติมาพอสมควรแล้ว จะด้วยอำนาจหรืออะไรก็ตามที่เข้ามาบุกเบิกที่เกาะแห่งนี้ ตราบใดที่มันยังไม่ทำลายหรือข่มเหงชาวบ้านประชาชนทั่วไป ฉันคิดว่ายอมได้ทั้งนั้นเพื่อให้

เกาะพ็อกเก๊ตแล็นด์ ไม่ได้ป่าเถื่อนไร้อารยธรรมอย่างที่คนอื่น เขาคิดกัน

 

มร.ชาร์ลี ผมพอเข้าใจความคิดคุณดีนะ แต่สิ่งที่คุณเห็นมันแค่เบื้องหน้า ในมุมมองของผมน่ะ ในอนาคตประเทศคุณจะวุ่นวายมากกว่านี้อีก ...  ตัวอย่างแค่ เขตเกียวโตผู้ที่มีอิทธิพลี่แท้จริงคือลัทธิโรซา ไม่ใช่รัฐบาลเมจิ และส่วนผู้มีอำนาจอื่น อื่นมากมายจากฝ่ายนอกคอยจ้องจะแทรกแซงอีก  พวกนี้กำลังรอจังหวะอยู่ พวกคุณเป็นแค่จอมยุทธ์ อีกไม่นานหรอกคลื่นพายุที่เรียกว่า การต่อสู้แห่งดุลย์อำนาจกำลังจะเกิดขึ้น  อันที่จริงแต่ ณ ปัจจุบัน  ประเทศเกาะนี้ผมไม่ได้มีธุระด้วย ผมอยากจะถามว่า คุณรู้จัก เก้าดาราหรือเปล่า

 

เก้าดารา? อะไรกัน ฟังดู เหมือนชื่อสำนักพรรคใหม่งั้นรึ

นั่นสินะ ผมเองก็ไม่ทราบ ความตั้งใจหรือเจตนาขององค์กรพวกนี้จริงจริง  เท่าที่อธิบายได้ง่าย มันคือองค์กรลับปริศนาองค์หนึ่ง ที่เคลื่อนไหวและมีแผนการบางอย่าง อยู่

ชาร์ลีเงียบ ถอนหายใจแล้วกล่าว่า  องค์กรใต้ดินแปลก แปลกพวกนี้ มีอยู่ทุกที่ ทุกย่อมหญ้าของหลายหลายประเทศ ผมไม่คิดว่ามันจะแปลกหรือพิสดารตรงไหน

เรดก้าร์พยักหน้า แล้วมองตาชาร์ลีอย่างตั้งใจ ผมจะเข้าเรื่องแบบตรง ตรงเลยแล้วกันจากข้อมูลต่าง ต่างที่น่าเชื่อถือและน้อยนิด ผมคิดว่าพวกมันแฝงตัวภายในกองทัพพาไดนี่ล่ะ และคอยชักใยให้แต่ละประเทศเกิดภาวะสงครามต่าง ต่าง สร้างความเสียหายอย่างมหาศาลคาดประมาณการ์ณมิได้

 

พูดบ้าบ้า กองทัพสากล จะเกี่ยวข้องอะไรกับองค์กรลึกลับนั่น ชาร์ลี ไม่ค่อยอยากจะเชื่อเรื่องราวแปลกแปลก จากปากของชายหนุ่มผมแดงแปลกหน้าผู้นี้ สำหรับองค์กรเพื่อสันติอย่างสหประชาโลกแล้ว กองทัพพาไดจัดตั้งเพื่อการนั้นและยุติความขัดแย้งทั้งมวล ทั่วโลก

 

ฉันที่คุณคิดและเห็นมันแค่หน้าฉาก ยังมีความมืดมิดที่ ชั่วร้ายและเจ้าเล่ห์ ที่เราคาดไม่ถึง หนึ่งในเก้าดารานั้น  ตลอดระยะเวลาสองสามปีมานี่พยายามเอาชีวิตผม มร.ชาร์ลี ผมพบปะและคอยต่อสู้ ทำลายพวกมันเป็นจำนวนหลายครั้ง แต่ยิ่งทำลายมากเท่าไร พวกมันยิ่งตอบโต้แรงมากเท่านั้น และเท่าที่ดูพวกมันมีเส้นสายและกอำนาจกับรัฐบาลประเทศต่าง ต่างเป็นอย่างมาก ที่น่าแปลกใจคือ ผมพยายามกลบร่องรอยเป็นอย่างดีแล้ว แต่ทว่าพวกมันยิ่งติดตามและส่งคนมา ตามล่าผมเป็นระยะ ระยะ  

 

หมายความว่าไง นายเจอองค์กรลึกลับตามล่างั้นรึ นายเป็นใครกันแน่ ทำไมพวกมันถึงสนใจและตามล่านายด้วย แม้ชาร์ลีจะตั้งคำถาม แต่ใจจริงแล้วเขา ไม่ค่อยเชื่อและสนใจเรื่องราวจากหนุ่มผมแดงคนนี้มากนัก จากสมัยก่อนที่เขาเป็นตำรวจ มันสอนให้เขาไม่สามารถเชื่อคำพูดใคร ได้ได้ตราบใด ที่ปราศจากหลักฐาน

 

อืม ดูเหมือน พวกมันระดับสูงสุดกำลังเข้าใกล้ผมอีกแล้วล่ะ  ผมมาพักแถวนี้ นานเกินไป แถวนี้แม้เป็นบ้านอกถิ่นกันดาร แต่ทว่ามันยิ่งทำให้ผมสะดุดตา มีคนคอยแอบสะกดรอยผม หลายคนแล้ว ก่อนผมจะมาซุ่มที่ป่านี้  แล้วตอนนี้ผมเองก็อยากจะต่อสู้กับคุณเสียด้วย

ไปไปมามา ก็คือว่าอยากทดสอบฝีมือฉันสินะ ชาร์ลีค่อย ค่อยเกร็งพลัง

ที่บ้านคุณ ยังมีคนอาศัยอยู่อีกคนสินะ ไม่สิต้องบอกว่ายังมีไวลด์ฮาล์ฟอาศัยอยู่ด้วยสินะ ไวลด์ฮาล์ฟที่คล้ายกับสนิคเกอร์หรือเปล่า

 

ชาร์ลี ไม่อดทนอีกแล้ว กำหมัดพุ่งเข้าใส่หนุ่มผมแดงทันที กองไฟเจอแรงหมัดพัดกระจาย

หนุ่มผมแดงหลบหมัดของชาร์ลีได้ แต่หลบไม่พ้นลูกเตะตวัดหางตามมา หนุ่มผมแดงการ์ดเบา เบาเพื่อรับลูกเตะ แต่ตัวกระเด็นออกไป

ชาร์ลีไม่รอช้า รีบซัดหมัดที่สอง และสามตามทันที หนุ่มผมแดงพยายามหลบการโจมตีพร้อมชกกลับไปหมัดหนึ่งแต่ชาร์ลีหลบได้สบายและเตะสวนกลับที่หน้าอก

หนุ่มผมแดงกระเด็นถอยไปอีก

อืมกระบวนกังฟูท่า คุณร้ายกาจมาก  ขนาดคุณยังไม่เอาจริงนะเนี่ย

ดูเหมือนหนุ่มผมแดง จะไม่เป็นอะไรเลย สำหรับการโจมตีเมื่อกี้

หมอนี่ ไม่มีพลังปราณ มันรับการโจมตีเราตรง ตรง สองสามครั้งแล้ว ฝีมือของหมอนี่ประมาณไหนนะ ทำไมเราจับความรู้สึกอะไรไม่ได้เลย เหมือนกับชกลมอากาศที่ว่างเปล่านั่นล่ะ ชารลีรู้สึกแปลกใจ

มร.ชาร์ลี คุณรู้จัก ชาโดว์แมนเซอร์ไหม??”

ชาร์ลี ส่ายหน้า

ช่างเหอะ ผมส่งคนไปรับพวกเพื่อนของคุณแล้วล่ะป่านนี้

พบสิ้นคำพูด ลำแสงลูกหนึ่งพุ่งเขาหาหนุ่มผมแดง

ย้ากกกกกกกกกกกกก ฮาโดเคน

ชาร์ลี ไม่รีรออีกแล้ว ไม่ว่าจุดประสงค์ของชายหนุ่มผู้นี้จะเป็นใคร แต่การที่เอ่ยถึงสหายเขาแบบนี้ ไมจำเป็นต้องยั้งมือแล้ว 

ลำแสงลมปราณจากมือซ้ายของชาร์ลี พุ่งเข้าใส่ ชายผมแดง

แต่ทว่า  ลูกบอลพลังปราณกลับถูกปัดกระเด็นออกไปป่าข้างทาง

บึ้ม

ต้นไม้เจอพลังลมปราณ ล้มพังกระจาย ที่แท้ชายหนุ่มผมแดงเอามือซ้ายปัด ลูกพลังลมปราณออกไปอย่าง ง่าย อย่างไม่น่าเชื่อ ชาร์ลีแทบไม่เชื่อสายตาตนเอง เขาชะงักการโจมตี

เฮ้ย พลังฮาโดเคนของเรา กลับถูกปัดออกง่าย ง่ายนั่นล่ะ บ้าน่า หมอนี่เป็นใครกัน

อืม ปล่อย ฮาโดเคนได้ด้วยมือข้างเดียว มีไม่ถึงสองคนในโลกที่ทำแบบนี้ได้ ฉายาผู้พิทักษ์มังกรเขียว ไม่ธรรมดาจริงจริงด้วยแฮะ แบบนี้คุณกับริว ฝีมือน่าจะประเมินยากทั้งคู่สินะ ทำเอามือผมแทบเคล็ดเลยแฮะ  พลังสุดหยั่งแบบนี้  แม้จะพูดว่าลำบากแบบนั้น แต่รอยยิ้มของชายผมแดงก็ผุดขึ้น พลางสะบัดมือเบา เบา เหมือนกับประว่าปัดลูกวอลเล่ย์บอล จนมือแดงเท่านั้นล่ะ

 

หนุ่มผมแดง เห็นการชะงักของชาร์ลี แสดงถึงการมากด้วยประสพการ์ณไม่ใจร้อน รีบรุกจนเกินไป

พอหนุ่มผมแดง ชาร์ลีไม่รุกเข้ามา เขายิ้มเจื่อน เจื่อนแล้วแนะนำตัวเอง อย่างเป็นทางการ

ชื่อของผมเรดก้าร์ ยินดีที่ได้รู้จัก พวกเราจะเจอกันอีกไม่นานนี่ล่ะ เรื่องความเป็นมา ผมคิดว่า จะอธิบายทั้งหมดคง ยากจะกล่าวในเวลานี้ ทุกสิ่ง ทุกอย่าง ไม่สามารถกล่าวออกไปได้ ง่าย ง่ายโดยไม่เสี่ยงต่อการมีผลกระทบเกิดขึ้น เสียใจจริง จริง มร.ชาร์ลี คุณกับสหายคุณกำลังเป็นศูนย์กลางนักสู้อิสระทั่วโลกหลังจาก เจ้าเวก้าโดนทำลายลงไป แต่ตอนนี้ผมขอบกเลยว่า มันยังไม่ใช่พวกคุณ ยังไม่ถึงขั้นจะเป็นศูนย์กลางของพายุนั้น

เรดการ์พูดจบพลางหันหลังไป สะบัดผ้าคลุมตามหลัง

เดียวก่อน นาย จะทำอะไรกันแน่

แต่แทนที่จะเป็นคำตอบ แต่เป็นจิตสังหารที่แผ่พุ่งจากด้านหลังของเรดก้าร์พัดเอากองไฟกระจุยกระจาย ท่อนไม้ ใบไม้ฉีกขาดกระจุยหมด

อุ๊บ อะไรกัน จิตสังหารแบบนี้ เหมือนกับเจอยมทูตเอาเคียวมาจ่อคอเลย ราวกับเจอคลื่นสังหารหลายร้อยจิตพุ่งเข้าร่างนั่นล่ะ หมอนี่ทำไมมีจิตสังหารเหมือนเทพ เหมือนมารแบบนี้ ชาร์ลีรู้สึกเหงื่อแตกพลั่ก จนแทบทรุดลงไปแต่ใช้พลังปราณป้องกันจิตสังหารไว้ได้

 

อืม ผมจะบอกอะไรทิ้งไว้  ทั้งชิชิโอ  เอนิชิ  เวก้า พวกนั้นสำหรับผมแล้ว ถึงจะพอมีฝีมือ แต่ยังแข็งแกร่งไม่ถึงขั้นหรอก พลังของผมนั้น แข็งแกร่งกว่าพวกเหล่านั้นอีกเยอะ  คุณเตรียมใจไว้แล้วหรือยัง

ฟุ่บบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

 

พวกเคน และยิปปี้ ทั้งหมดมาถึงจุดที่ชาร์ลี พบกับเรดก้าร์พอดี แต่ชาร์ลียังรู้สึกทรุดกับพื้นอยู่

เคน โพลาร์ ยิปปี้ และโปริว ได้เจโรมนำทางมาพอดี

เป็นไงบ้าง ชาร์ลี นายพรานเจโรมเอ่ยถาม เขาเข้าใจสถาร์ณการ์ณดี เพราะแถบนี้ พวกสัตว์ป่าไม่เข้าใกล้เลย แปลว่ามีการสำแดงจิตสังหาร กันทั่วบริเวณ

อ้าว ชาร์ลี นายรู้จักกับพรานป่าคนนี้หรอ  โพลาร์รู้สึกแปลกใจ

เคนเดินเข้าไปตบหลังชาร์ลี ชาร์ลีถึงลุกขึ้นมา เขาเห็นเคน แล้วจึงกลืนน้ำลาย ฮาโดเคนของเคนอาจจะไม่ทรงพลังที่สุด  เพราะเขาฝึกสายกระบวนท่าโชริวเคน แต่ถึงกระนั้น เขากลับสามารถคิดค้นฮาโดเคนเพลิงท่าลับขึ้นมาได้ เขายังไม่กล้าคาดคะแนว่า เรดก้าร์จะสามารถปัดฮาโดเคนของเคนได้หรือเปล่า

เป็นอะไรหรือเปล่า ชาร์ลี เคนแปลกใจจึงถามขึ้น

ไม่หรอก ไม่มีอะไรหรอก พวกนายมากันแค่นี้ หรอ แปลว่าสนูปปี้ยังอยู่ที่บ้านสินะ

อืม

งั้นพวกเรารีบกลับไปกันเหอะ เจโรม นายรู้ไหมว่า หมอนั่นเป็นใครกันแน่

เดียวฉันจะพาพวกนายออกทางลัดตรงดิ่งไปที่หมู่บ้านเลยแล้วกัน พลางเล่ารายละเอียดไปพลาง

การกระทำของฉันที่อยู่กลางป่า แค่การถ่วงเวลาพวกเพื่อนของนายไว้เท่านั้น ปืนของฉันไม่มีกระสุนจริงหรอก จะใช้ต่อเมื่อยิงขู่เท่านั้น เจโรมพุดพลางยกปืนขึ้นมาดูแล้วเปิด รังเพลิงให้ดู

หนุ่มผมแดงนั่น เป็นใครกันแน่ นายรู้จักใช่ไหม ชาร์ลีถามนายพรานผมหยิกอย่างร้อนลน

 

เจโรมหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดไฟแล้วค่อย ค่อยพูดขึ้นว่า

เมื่อ สาม สี่ปีก่อน ก่อนฉันจะไปผจญภัยกับนาย ฉันเองก็พบเจ้าหนุ่มนั่น อย่างปริศนาช่วงที่ฉันผจญภัยและทำงานหนึ่งเช่นกัน แต่เขาแตกต่างจากเดิมมากสีผมและนัยน์ตาหมอนั่น ไม่ใช่สีแดงแบบนี้ แต่เป็นสีดำตามปกติทั่วไป  แน่นอน หมอนั่นมีฝีมือและความปริศนาแบบนี้ แต่แรกแล้ว แต่ช่วงการผจญนั่น ฉันกับหนุ่มนั่นก็ผ่านอะไรมามากเหมือนกัน พองานจบลง ไม่คาดคิดว่า หมอนั่นจะปรากฏตัวที่นี่ แดนตะวันออกไกลแบบนี้อีกครา เรื่องชื่อ ฉันก็เพิ่งแน่ใจนี่ล่ะ ว่าหมอนั่นคง ชื่อเรดก้าร์ เจโรม ตอบได้เท่านี้แล้วก็เงียบไป

 

สรุปว่า ชาร์ลี ความจริงแล้วนายกับนายพรานนี่ รู้จักกันอยู่แล้วสินะ ตกลงมีเรื่องอะไรเกิดขึ้น นายมาพบใครที่ชายป่าแบบนี้กันแน่   เคนกลั้นความสงสัยไม่อยู่ ถามขึ้นมา

คนที่เกี่ยวพัน กับสนูปปี้ จดหมายที่ฉันไดรับ มีชื่อพ่อของสนูปปี้ ฉันแค่อยากจาบอกเขาว่า บุคลนั้น เสียชีวิตไปนานแล้ว แต่ตระกูลบีเกิ้ล แค่กำชับฉันไว้แล้วว่า ให้ดูแลสนูปปี้และระวัง คนที่ตามหาพ่อของเขาให้มากด้วย เพราะมีช่วงหนึ่ง คุณสนิคเกอร์ได้ออกไปผจญภัยช่วง สั้น สั้นช่วงนั้นมีความายมาก

ทั้งหมด นิ่งเงียบกันไป จนโพลาร์ทำลายความเงียบขึ้นมา

 

อา..ฉันสะดุด ตรงคำว่า ผมสีแดงนั่นล่ะ รู้สึกคุ้น คุ้นแฮะโพลาร์รู้สึกประหลาดใจ

สรุปหมอนั่น ทำอะไร นายหรือเปล่า ฉันเห็นหมอนั่นมามือเปล่า แถมนายเป็นจอมยุทธ์ เลยคิดว่าเป็นการดวลแบบธรรมดา เลยไม่ได้สนใจอะไร? เรื่องการดวลกันในยุทธ์ภพเป็นเรื่องธรรมดา ไม่ใช่รึ  เคนเป็นคนอเมริกันแต่เข้าใจ ธรรมเนียมการประลองยุทธ์ดี

 

ใช่  ชาร์ลีตอบสั้น สั้นแล้วนิ่งเงียบตลอดทาง  จนทั้งหมดเดินทางกลับไปยังบ้านของชาร์ลี

แค่การดวล...

 

 

 

แร็บบิท สปินก้าร์  ไวลด์ฮาล์ฟกระต่ายที่ชอบวิ่ง รอบเมืองและหมู่บ้านพุชเดิ้ล ด็อกซ์และลิตเติ้ล อ๊อกซ์

ได้ยินเสียง การปะทะและโวยวาย เขาจึงรีบวิ่งมาดู ฝีเท้าของเขาไวมาก เขาสามารถวิ่งในความเร็ว 60กม. ต่อชม. เลยทีเดียว เขามาเห็นสภาพบ้านชาร์ลี มีผนังรอยทะลุออกไปด้านหนึ่ง โทมะยืนกำหมัดอยู่

สปินก้าร์ !!!”

เออิจิ เกิดอะไรขึ้นเนี่ย กระต่ายฝีเท้าไวตกใจ

แย่แล้ว สปินก้าร์ มิรูกะ ชายลึกลับลักพาตัวไป มันเอาเธอมุดเงาหนีหายลงไป

มิรูกะ เงา..  มุด..  อะไรกันเนี่ยใจเย็น เย็น เออิจิ ฉันงงไปหมดแล้ว

โทมะจึงรีบอธิบายเหตุการ์ณต่าง ต่างให้สปินการ์ฟังทันที

“เป็นแบบนี้เองรึ”  เสียงจากข้างหลังโทมะ สนูปปี้นั่นเอง เขาตื่นอย่างสมบูรณ์แล้ว

“สนูปปี้ นายตื่นแล้วหรอ?

“ขอโทษที พลังฉัน เพิ่งฟื้นตัว พอตื่นมาก็เจอเรื่องเลย แต่ฉันยังพอได้กลิ่นของมิรูกะ จาง จางอยู่นะ”

“จริงรึ สนูปปี้”

“ใช่ กลิ่นยังพอมีอยู่ ถึงจะขาดหายไป แต่ดูเหมือนว่า ยังไปไม่ไกล กลิ่นไปทางตะวันออกเฉียงใต้

พวกชายผมสั้นกับเด็กผู้หญิง น่าไปมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออก ช่างเหอะ ผมคิดว่าตอนนี้ ตามหามิรูกะก่อนจะดีกว่า” 

โทมะพยักหน้า

“พวกเราสองคน ออกตามหาเธอกันถอะ พวกเราต้องรีบช่วยเธอ”

สปินก้าร์ได้แต่มองหน้าเลิกหลั่ก

“สปินก้าร์ นายช่วยไปส่งข่าวที่โรงเตี๊ยมมิโตะหน่อยสิ นายฝีเท้าไวที่สุดแล้ว”

“ได้เลย ฉันจะบอกพรรคพวกเรา ที่พุชเดิ้ล ด็อกซ์ทั้งหมดให้”

“ฝากด้วย”

“ทางทิศนั้นวัดไดคูนี่นา”

“แล้วพวกชาร์ลีล่ะ โทมะคุง”

“พวกคุณชาร์ลีออกไปข้างนอก เกือบทั้งวันแล้ว ไม่รู้เหมือนกันจะกลับกันเมื่อไร”

 

ติดตามเรื่องนี้
เก็บเข้าคอลเล็กชัน

ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...

อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...

ความคิดเห็น

กำลังโหลด...

ความคิดเห็น

กำลังโหลด...
×
แทรกรูปจากแกลเลอรี่ - Dek-D.com
L o a d i n g . . .
x
เรียงตาม:
ใหม่ล่าสุด
ใหม่ล่าสุด
เก่าที่สุด
ที่กำหนดไว้
*การลบรูปจาก Gallery จะส่งผลให้ภาพที่เคยถูกนำไปใช้ถูกลบไปด้วย

< Back
แทรกรูปโดย URL
กรุณาใส่ URL ที่ขึ้นต้นด้วย
http:// หรือ https://
กำลังโหลด...
ไม่สามารถโหลดรูปภาพนี้ได้
*เมื่อแทรกรูปเป็นการยืนยันว่ารูปที่ใช้เป็นของตัวเอง หรือได้รับอนุญาตจากเจ้าของ และลงเครดิตเจ้าของรูปแล้วเท่านั้น
< Back
สร้างโฟลเดอร์ใหม่
< Back
ครอปรูปภาพ
Picture
px
px
ครอปรูปภาพ
Picture