คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : -INTRO-
หิมะแรเป็นวันที่ทุนรออย
เพราะู่รัทุู่่ารออยหิมะแร
เพื่อที่ะอธิษานพร้อมัน
...
ผมับแฟนหนุ่มอผม็่ารออยหิมะแรเหมือนทุๆปี ผมมวามสุมาเลยนะที่ไ้ทำอะไรแบบนี้ับแฟนอผม แ่...
"ยอแนี้มันเรื่ออะไร!"
็ปีนี้ะไม่เป็นเหมือนปี่อนๆไหล่ะ
"อบฮยอมาสิยอแ!"
เ้าอไหล่ว้าะโนถามผม้วยอารม์ุนเียวแ่ผม็ไม่อยาอบโ้อะไรมานั เพราะมันไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลไ้แล้ว
"เป็นใบ้หรอวะ!
ฮยอถาม็อบ อย่ามาทำเหมือนว่าส่้อวามแล้วมันะเลียร์ทุอย่า!!"
แบอมฮยอพูบลพร้อม้วยับารำไหล่อผมแรๆ
นผม้อร้อออมา
"ะ..เ็บบ"
แววาอนนี้อแบอมฮยอูุันและน่าลัวมา
"นึว่าเป็นใบ้หลัาส่้อวามมาหาฮยอะอี"
"ฮยอปล่อย
ผมเ็บนะ"แรำที่ไหล่อผมเริ่มแรึ้นเรื่อยๆ
"ไม่ปล่อย! นว่าะอบฮยอมาว่าทำไม้อส่้อวามมาแบบนี้"
แบอมฮยอปล่อยมืออี้าออาไหล่ผมพร้อมล่วโทรศัพท์มือถือที่มี้อวามผมอยู่
"็ามนั้นแหละฮยอ
ถ้าฮยออ่านรู้เรื่อทุอย่า็เป็นแบบที่ผมพิมพ์ส่ให้ฮยอ.."
ผมพูพร้อมับมอไปที่หน้าอโทรศัพท์อนรหน้าไล่มอทุัวอัษรที่ปรารหน้า แ่ผมมีเรื่อบาอย่าที่บอแบอมฮยอไม่ไ้
และเรื่อวามรัอเราสอนะเป็นไปไ้ยาพอสมวรเลยแหละ...
"บ้าว่ะ!! มึบ้ามายอแ"
ฮยอปล่อยมือออาไหล่ผมแล้วสบถำหยาบออมา
"มึล้าที่ส่้อวามมาบอับูแบบนี้
ิหรอว่ะว่าูะปล่อยมึไป่ายๆ "
เพล้!
เสียว้ารอบรูปที่มีรูปผมับแบอมฮยออนนี้ไ้อยู่บนพื้นเป็นที่เรียบร้อย้วยฝีมืออแบอมฮยอ และสภาพมันอนนี้ไม่่าับเศษแ้วธรรมาๆที่แและสามารถนำมา่อลับมาไ้อี
"รู้สึีไหมฮยอที่ว้า้าวอแบบนี้ นิสัยเิมไม่เยเปลี่ยนเลย"
"เออ!! ู็นิสัยแบบนี้มาั้นานเมื่อ่อนมึยัรับไ้แล้วทำไมอนนี้รับไม่ไ้ อ๋อที่ถามว่ารู้สึีไหม ็รู้สึีว่าที่มึส่้อวามาๆมาหาูอะ!!"
แบอมฮยอเป็นนอารม์ร้อนมาแ่ไหนแ่ไร โมโห่าย และเวลาโรธหรือโมโหเนี้ยน่าลัวมาๆผมยัลัวเลย..
"ไหนๆมึ็ส่้อวามมาหาูแบบนั้น แล้วลอพูมาทีสิูอยาฟัาปามึมาว่า้อวามในโทรศัพท์"
แบอมฮยอพูบแล้ว็ปาโทรศัพท์ลับพื้น ...
ในเมื่อฮยอโมโหนานี้แล้วผมวรทำให้มันบๆสัทีสินะ
"ไ้! ถ้ามึอยาฟัูะพูให้ฟั็ไ้ มึับูเลิันเถอะ ! บันไปแม่็ไม่ไ้ไรีึ้นหรอ
ิว่าอยู่แบบนี้แล้วมีวามสุหรอวะ ิหรอว่าวามรัระหว่าูับมึะเป็นไปไ้ แล้ว็เลิะนะนิสัยอารม์ร้อน อบใ้อารม์มาว่าเหุผล บาทีู็ิว่าถ้าเลิันริๆ ูอาะเอนที่ีว่ามึและมึอาะเอนที่ีว่าู ! เลิันเถอะ "
พลั๊
ิบ...เ็บเป็นบ้า
"มึสมวรโนู่อย!"
นั่นแหละพอผมพูบำหมัออีน็ามมาิๆ.....พร้อมับแรผลัผมนผมไประแทับผนัห้อ วามรู้สึเ็บไม่่าาาหมัเมื่อี้เลยว่ะ .....
"ฮยอพอใแล้วใ่ไหม? เพราะะนั้นเลิับผมนะ ... "
ผมเ็เลือที่ออาปาและมอไปที่แบอมฮยอ
ฮยอมีท่าทาโรธัและิว่าถ้าเอาปืนมายิผมไ้ยิไปแล้ว
"ไ้!! ในเมื่อมึอยาเลิ
ู็ะเลิให้พอใมึยั! บันมาเือบสอปีมันไม่มี่าอะไรสำหรับมึแล้วแหละ และมึอย่ามาเสียใทีหลัที่ทำแบบนี้ับู
ออไป!ไปาห้อู"
หลัาผม็เหมือนะเห็นน้ำาอแบอมฮยอไหลออมา แ่ผมทำอะไรมาไม่ไ้ผมไ้แ่เพียเินหันหลัแล้วออาห้อนั้นมา
"ฮยอิว่าผมอยาเลิหรอ...
ผมเสียใมาว่าฮยอร้อยเท่าแ่มันำเป็น ถ้าาิหน้ามีผมะมาเป็นแฟนให้ฮยออีรั้..."
ผมพูเอ่ยเสียเบาๆพร้อมับไ้ยินเสียน่อยำแพในห้อนั้นัมาเป็นระยะๆ
และระหว่านั้น็เ็บ้าวอให้เสร็เร็วที่สุเพื่อที่ะไ้ออไปาห้อนี้ ห้อที่ที่ผมไม่อยาะามันไปเลย ...
๊อๆๆๆ
"รับผม"
ผมอบรับพร้อมเินไปเปิประูห้อ
"ฮยอมารับนายแล้วนะ"
อ๋อ...นั่นเสียอมาร์ฮยอเอแหละ
"ที่ไหนไ้...เมียูมีู้นี้เอถึไ้บอเลิับู
หึ" ส่วนนี้เสียอแบอมฮยอ
"ลับันเถอะ เสร็ธุระแล้วใ่ไหมยอแ"
มาร์ฮยอพูพร้อมโอบเอวผมเพื่อให้ผมอยู่ใล้ๆว่าเิม ผมไ้แ่พยัหน้าให้มาร์ฮยอ
"เออีว่ะ..เมียมีผัวใหม่ะแล้ว"
ำพูอแบอมฮยอทำเอาน้ำาผมแทบะไหลออมาแ่ผม้อพยายามลั้นเอาไว้
นนที่อยู่้าๆผม้อ่อยๆบีบไหล่เผื่อให้ผมผ่อนลาย
"แแน่ารัไรับเลยมีผัวใหม่เร็ว"
หลัาบประโยนั้นมาร์ฮยอ็พาผมเินออาห้อนั้นพร้อมทั้ไ้ยินเสียเ้าอห้อโวยวาย
"ผมอยาลับบ้าน" ผมเอ่ยเสียเบาระหว่านั่รถลับบ้าน
"ยอแ นายโอเใ่ไหมผม?"
พยัหน้าให้มาร์ฮยอและหลับาล
"แน่ในะว่าโอเ .."
มาร์ฮยอถามย้ำอีรอบน้ำเสียอมาร์ฮยอเอ่ยถาม้วยวามเป็นห่วอย่าริใ
"ไม่โอเ็้อโอเฮะ
มัน้อเป็นามแบบนั้นอยู่แล้ว
ผมับแบอมฮยอยัไะเรา็้อเลิันอยู่ี....ผมเหนื่อยอีบหน่อยนะฮะ"
หลัาหลับาลน้ำา็ผม็ไหลออมาเรื่อยๆ หิมะแรปีนี้ไม่เหมือนทุปีและไม่เหมือนที่ผมิไว้และผม็ไม่ิว่ามันะเร็วนานี้....ารที่เราะานนนึมันไม่ใ่เรื่อ่ายเลยและมัน็ะไม่มีวันลืมไ้่ายๆเ่นัน ารที่เห็นนที่เรารัเ็บปวมันไม่ใ่เรื่อีเลย้วย้ำ แ่บาทีนเรามีทาเลือไม่เหมือนัน.....
ถ้ามีทาเลือที่ีว่านี้และถ้าผมไ้อยู่้าๆแบอมฮยอลอไปมัน็ีว่านี้....
ความคิดเห็น