ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ประตูทางออก 1.7
ประตูทางออก
1.7ลูกกอง
จดหมายนั้นถูกใครคนหนึ่งดึงไปอ่านเมื่ออ่านจบ ทุกคนต่างตกอยู่ในสภาพเดียวกันโศร้าเศร้า
...เสียใจ...ท้อแท้....และสิ้นหวัง เพราะทุกคนในที่นั้นคือเพื่อนของเขาทั้งหมดเมื่อพวกเขากลับเข้าไปถึงที่ชุมนุมซึ่งเริ่มทยอยส่งอาหารและรับประทานมื้อเช้ากันแล้ว
กองของเธอจึงเดินเข้าไปรับอาหารและทานมันเข้าไปอย่างฝืดคอ จนกระทั่งทุกกลุ่มกองทานเสร็จฮานจึงเดินมาด้านหน้าของที่ชุมนุม
เธอประกาศเรื่องที่เขียนในจดหมายให้ทุกคนได้รับรู้ความโศกเศร้าเสียใจแผ่กระจายออกไปอย่างรวดเร็ว
เสียงร้องไห้สะอึกสะอื้นดังอยู่โดยรอบแล้วเธอก็ประกาศเรื่องที่เธอขบคิดอยู่ออกมา
ด้วยเสียงที่แข็งกร้าวและดุดันฉันขออาสาสมัคร ที่จะไปช่วยทุกคน ใครที่ต้องการเพื่อนของท่าน ใครที่ต้องการพี่น้องของท่าน เราขอให้ท่านก้าวออกมา"หลายคนไม่เห็นด้วยจึงเกิดการโต้เถียงกันในที่ชุมนุม
ฮานจึงกล่าวโต้ด้วยเสียงที่กึกก้องและทรงอำนาจอย่างที่เธอไม่เคยได้แสดงออกมาให้คนทั่วไปได้เห็น พลังและอำนาจที่มันหลับไหลอยู่ในกายเธอนั้นถูกความเศร้าเข้ามาเขย่าให้มันตื่นขึ้น อย่างที่มันรอคอยมานานถึง 17 ปีถ้าทุกคนที่อยู่ที่นี่หายไป!! แล้วเหลือพวกที่หายไปกับฉัน!! ฉันก็จะไปตามหาทุกคนจนเจอ แม้จะรู้ว่าจะต้องเจอแต่ความน่ากลัว แต่ฉันก็ยังต้องการจะเจอเพื่อนของฉันทุกคน ไม่ว่าจะตายไปแล้วหรือยังมีชีวิตอยู่!! ถ้าฉันช่วยทุกคนไม่ได้ ฉันก็ทำได้แค่ตายไปกับทุกคนเท่านั้น!!"สิ้นเสียงอันเด็ดขาด
เธอกวาดสายตาคมกล้าจ้องตอบไปยังทุกกลุ่มกองเอาล่ะ ใครจะไปกับฉันบ้าง ให้ก้าวออกมาข้างนอก"มีเสียงขยับตัวยืนขึ้นเดินตรงไปหาเธอ
ทั้งหมดเดินมาหยุดลงที่ด้านหน้าหญิงสาว มีด้วยกันทั้งหมด 29 คน ทุกคนสังกัดในกองที่ 10 เธอยิ้มให้พวกเขาเทียเรีย เธอแน่ใจแล้วหรือว่าจะตามฉันไปด้วย"เฮ พูดอย่างงี้ได้ไงเพื่อน เธอก็รู้อยู่นี่ว่าเรื่องพวกเนี้ย ฉันเคยพลาดที่ไหน" หญิงสาวผมทองนัยน์ตาฟ้าแต่ผิวเหมือนคนเอเชียกล่าวยิ้มๆพร้อมกับยกกำปั้นชกตอบไปที่กำปั้นของฮานที่ยกขึ้นชูเบาๆเทียเรียเป็นอีกคนหนึ่งในบรรดาเพื่อนสนิท
ที่พร้อมจะช่วยเธอเช่นเดียวกับ ไพรรัฟ , ดิว , โฟร์นิค และคาทาค พวกเขาเป็นชายหนุ่มที่มีฝีมือและเก่งกาจ"
"
แล้วหนุ่มๆทั้ง 4 ล่ะ อยากผจญความตายนักหรือไง"โอ ก็ตอนนี้ฉันอยากลองที่ใหม่ๆบ้าง เบื่อไอ้ค่ายชุมนุมที่ไม่ได้รสชาตินี้ตั้งนานแล้ว ฮานเธอทำให้ฉันมีความสุขมากกว่าเดิมจะตาย" คาทาคกล่าวอย่างสนุกพลางหัวเราะอย่างร้ายกาจกอดคอดิวที่ยืนยิ้มแป้นอย่างเห็นด้วย"
จริงของคาทาค มันน่าเบื่อมากเลยไอ้ที่เนี้ย" โฟร์นิคยืนกอดอกมองไปรอบๆกล่าวออกมาอย่างจริงใจ