◍ SF/OS – DEEPWINK : PANWINK ◍

INTRO

“ดีครับ”

แก้วเครื่องดื่มถูกยื่นมาตรงหน้าพร้อมเสียงเอ่ยทักทายของเจ้าของแก้วนั้น ส่งผลให้คนตัวเล็กต้องหันไปมอง ตอนแรกที่คิดว่าจะมองผ่าน ๆ เหมือนทุกทีแต่ดันไปสบตากับคนตรงหน้าซะได้…

สายตานิ่งที่รับรู้ได้ถึงความจริงจัง ต่างกับสายตาที่หวังจะมาเล่นสนุก และท้าทาย…

กริ๊ง!

คนตัวเล็กขยับแก้วไปชนกับแก้วตรงหน้า ช้อนสายตา ยิ้มมุมปาก และตอบกลับด้วยคำพูดเดียวกัน ก่อนจะยกแก้วเครื่องดื่มชิดริมฝีปากอิ่ม

“สวัสดี”

และตามธรรมเนียมของเขา ดื่มหมดแก้ว… ไม่ละสายตา

ธรรมเนียมจากแฟนเก่า

‘เหอะ’

โชคดีที่คนตรงหน้าธรรมเนียมเหมือนกันหรืออยากมองหน้าเขาก็ไม่รู้ แต่ก็อยากจะขอหลงตัวเองสักนิดหน่อยว่าคงจะเป็นอย่างหลัง

หลงตัวเองแล้วจะทำไม ก็ไม่มีใครให้หลงมาตั้งนานแล้วนี่

ตาเรียวสวยกระตุกวูบไหวก่อนจะยกยิ้มมุมปาก สบตาคนตรงหน้าอีกครั้ง ใบหน้าที่เหมือนจะพูดอะไรแต่ก็ไม่พูดสักทีทำให้แอบรู้สึกรำคาญในความงุ่นง่านของคนตรงหน้าเล็กน้อย ก่อนที่จะพูดขึ้นทำลายความเงียบที่น่าอึดอัดนี้

“จีฮุนครับ”

แถมยิ้มการค้าไปให้อีกหนึ่งที

“ควานลินครับ”

สำเนียงไม่ชัดตอบกลับมาทำให้รู้ว่าอีกคนไม่ใช่คนเกาหลีแน่ ๆ

“มาเที่ยวเหรอครับ”

“มาทำงานครับ”

“เอ่อ… ผมพูดเกาหลีไม่เก่ง อาจทำให้คุณสับสนบางที”

“ผมว่าคุณก็พูดได้โอเคนะ สำหรับคนต่างประเทศน่ะ”

“ขอบคุณครับ”

จีฮุนสำรวจคนตรงหน้า เขาดูอายุยังน้อยมากกว่าจะเป็นคนอายุมากที่หน้าเด็ก

“ขอโทษนะครับ ผมขอถามอายุคุณได้มั้ย”

“ไม่มีปัญหาครับ ผมอายุ18 เพิ่ง18ปีนี้ แล้วก็ใจแตกมาเข้าผับที่เกาหลีเลย ฮ่า ๆ”

“ผมไม่แปลกใจเรื่องอายุนะ เพราะคุณดูหน้าเด็กมาก ๆ แต่แปลกใจมากกว่าที่ว่า คุณไปเอาคำว่าใจแตกมาจากไหนน่ะ”

“ผมมีเพื่อนเป็นคนเกาหลีน่ะ ไม่สิ จริง ๆ ก็เป็นรุ่นพี่ แต่เราต้องทำงานด้วยกันน่ะ ผมก็เลยสนิทกับเขานิดหน่อย เขาก็สอนผมมาหลายคำอยู่”

“คุณรู้ใช่มั้ยเนี่ยว่ามันหมายความว่ายังไง”

“รู้สิครับ ผมว่าตลกดีนะ 555555”

“คำล่าสุดที่โดนเพิ่งได้มาเป็นแบบไหนเนี่ย ไม่อยากจะคิด”

“ไปกินรามยอนที่ห้องโอปป้ามั้ย?”

“ร้ายยย”

“คนสอนคุณนี่คงจะเป็นตัวแสบน่าดู ประโยคล่าสุดของคุณนี่ อย่าไปเที่ยวพูดสุ่มสี่สุ่มห้าล่ะ”

“ไปกินรามยอนที่ห้องโอปป้ามั้ย?”

“ยังอีก ผมไม่ตลกนะคุณ”

“ผมเปล่าตลก ผมชวนจริง ๆ”

“!!!!?”