ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : One
" ไปนะคะแม่ สวัสดีค่ะ"
ฉันบอกลาแม่ที่กำลังอาบน้ำ ก่อนจะรีบเดินกึ่งวิ่งไปข้างล่าง... ทำไมน่ะเหรอ? ก็วันนี้เป็นวันเรียนพิเศษวันแรกน่ะสิ!
โอย~ รถติดมากกกก คนก็เยอะฉันไม่มีที่่นั่งเลยนี่ คนสมัยนี้ช่างไร้น้ำใจนัก ไม่เห็นใจเด็กผู้หญิง( ตัวสูงๆ คนนี้บ้างเลย*^* ) เมื่อกี้ฉันเห็นนะ ผู้ชายคนนั้นแกล้งหลับ= =
*****
กริ๊งงงงง
เสียงกริ่งหน้าสถาบันกวดวิชานี้จะดังไปไหนวะ เรียกร้องความสนใจจากชาวบ้านมาที่ฉันคนนี้เต็มๆ ฉันได้แต่ยิ้มแม้ว่าจะแหยเต็มทน แหม! สายสิคะงานนี้! --^
ฉันรีบเดินไปหาที่นั่งอย่างทำเป็นไม่แคร์... นั่นมันยัยพอลลี่ เพื่อนที่โรงเรียนฉันนี่นา! >< โบกมือไม่แคร์สายตาชาวบ้านยิ่งกว่าฉันอีกนะหล่อน! ^^
" บุ้ง! ทางนี้จ้า! " ดูเสียงมัน ;( พูดซะคนหน้าปากซอยหันียวนะยะ... เอ้อ ลืมบอกไป ความจริงฉันชื่อ 'ผักบุ้ง' นะ ไม่ใช่ 'บุ้ง'ตัวเขียวขนยุ่บยั่บอย่างที่นังพอลลี่นั่นเรียก
เอิ่ม... ความจริงฉันไม่ใช่คนร้ายกาจนะ แค่ชอบนินทาเพื่อนในใจ เฉพาะคนที่เก่งเกินหน้าเกินตาอย่างนังลี่นั่นไง!... อุ๊ย ลืมตัว^^
" หวัดดีจ้า" ฉันทักทาย ก่อนจะทิ้งก้นลงบนเก้าอี้... เหนื่อยเป็นบ้า แต่ก็มีที่นั่งแล้วแหละนะ ;)
" บุ้งว่ามะ ที่Teacher นี่มีเด็กหน้าตาดีเยอะเหมือนกันนะ-- โดยเฉพาะข้างหลังบุ้งอ่ะ" ลี่พูดพร้อมกับพยักพเยิดไปด้านหลังฉัน
เอาแล้วเป็นไง... เด็กโรงเรียนหญิงล้วนอย่างเรา= =
... อืม ก็หล่อดี แต่ตี๋ไปหน่อย-- ไม่แคร์เว้ย อยากรู้จัก!
" นี่นาย ชื่อไรอ่ะ"
" ทาม" หมอนั่นตอบ
" ฉันผักบุ้งนะ" ยิ้มแถมให้นิด~
" ฉัน พอลลี่จ๊ะ" ยัยลี่ว่าต่อ
แล้วก็จบการสนทนากันเพียงเท่านี้= =
แอ๊ดด
ใครมา? ต้องหันมองๆ
ว้าว! นั่นมันเทพบุตรชัดๆ!
... ผมรองทรงสูง คิ้วเข้ม จมูกโด่งรับกับริมฝีปากสวย... ผิวสีแทน แล้วไหนจะแววตากวนๆนั่นอีก
" ลี่ อย่างหล่ออ่ะ" ฉันกระซิบเบาๆ
" ไหน!? " อนิจจา ทว่ายัยลี่หันขวับอย่างไว... น้อยๆหน่อยย่ะ!
" อย่าหันเร็วสิเว้ย... นั่นน่ะ หลังห้อง"
" อ๋อ ก็ใช้ได้ ไม่มากเท่าไร"
แต่สำหรับฉัน มันมากถึงมากที่สุดย่ะ! เชอะ! *^*
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น