ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่ผู้หญิงคนนี้เข้ามาอยู่ในหัวใจของผม มันเนิ่นนานจนผมแทบจำไม่ได้ มารู้ตัวอีกที่ก็ตอนที่รู้สึกแปลกๆกับเธอเวลาเธอเดินผ่านผมไป พอรู้ว่าเราจะเดินสวนกันมันจะมีอาการประหม่าเล็กน้อยแต่ไม่รู้สิว่าผมคิดไปเองหรือเปล่าที่ว่าเธอออกอาการประหม่ามากกว่าผมซะอีกเราเรียนอยู่ชั้นเดียวกันเธอพึ่งย้ายมาจากต่างจังหวัดเธอเรียนห้องคิงของสายวิทย์ส่วนผมก็เรียนห้องคิงของสายศิลป์คำนวณ ความรักของผมและเธอคงเป็นไปได้ยากบางที่ผมก็รู้สึกเหมือนว่าเธอก็มีใจให้ผมแต่บางทีมันก็ไม่ได้เป็นแบบนั้น ถึงเราจะมีใจตรงกันแต่คนอย่างเธอถ้าให้ผมเดาถ้าเธอจะหลงรักใครสักคนแม้จะไม่ใช่ผมเธอก็คงเลือกที่จะเก็บมันไว้ในใจคงไม่บอกให้อีกฝ่ายรู้อย่างแน่นอนและผมก็รู้มาว่าเพื่อนผมคนหนึ่งก็แอบชอบเธอแต่ก็ไม่แน่ใจเพราะมันเป็นการแซวกันในกลุ่มเพื่อนแบบขำๆมากกว่า ส่วนผมหนะหรอในชีวิตผู้หญิงที่เข้ามาเป็นแฟนส่วนใหญ่เขาเป็นฝ่ายเริ่มทั้งนั้นหรือไม่ก็เป็นความสัมพันที่พัฒนามาจากเพื่อน แต่กับผู้หญิงคนนี้แม้จะเข้าไปเป็นเพื่อนยังลำบากจากการสังเกตของผมดูเธอจะเงียบๆไม่ค่อยพูดแม้เวลาอยู่กับเพื่อนเธอเองเธอยังเงียบขนาดนั้นแล้วถ้ากับผมหล่ะที่ไม่ใช่เพื่อนเธอจะให้เริ่มคุยยังไง...ถ้าเลือกได้ผมอยากจะพูดความในใจกับเธอให้เธอพูดปฎิเสธกันตรงๆผมจะได้เลิกความคิดที่คิดเข้าข้างตัวเองซะที...ผมไม่อยากให้มันจบแบบคาราคาซังแบบนี้ผมมีเวลาเหลืออยู่เพียงแค่2เดือนก่อนที่เราจะแยกกันไปเข้ามหาลัยผมอาจจะไม่ได้เจอเธออีกเลยชั่วชีวิตของผมเพราะความรู้สึกของผมมันบอกว่าเธอผ่านมาให้ผมจดจำเธอแค่เพียง2ปีแล้วเธอคงหายไปอย่างลึกลับแน่นอน
คัดลอกลิงก์เเล้ว
ยอดวิวรวม
13
ยอดวิวเดือนนี้
0
ยอดวิวรวม
13
เรื่องสั้น
อัปเดตล่าสุด : 1 ก.ย. 56 / 20:56 น.