Pass over the time in love รักข้ามกาลเวลา

ลำดับตอนที่ #2 : Part 2

     
        ฉันตัดสินใจหยิบมันขึ้นมา ฉันรู้สึกเหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน  แต่ฉันคิดไม่ออกลักษณะของกระจกนี้มีลักษณะเหมือนตลับแป้งพับมากๆลวดลายบนตลับของกระจกช่างคุ้นตาฉันเหลือเกิน

           "จ๊ะเอ้!"

          "เฮ้ย!! "

       ฉันสะดุ้งสุดตัวก็ดูยัยเพื่อนตัวแสบฉันสิมาไม่ให้สุ่มให้เสียง  ฉันจึงจำเป็นที่จะต้องละสายตาจากวัตถุนั้นก่อน

         "ขอโทษ  ฉันไม่รู้ว่าจะทำให้เธอตกใจมากขนาดนี้"

         "เธอนะเธอ  ฉันตกใจหมดเลย  "

          "แฮะๆ  แค่ล้อเล่น"

          "ไหนมีอะไรกินบ้างเอ่ย"

   พวกเรานั่งเล่นกันอยู่พักใหญ่ในงานประเพณีเพราะเนื่องจากบรรยาศในงานครึกครื้นและสนุกสนานถึงแม้จะมีคนเยอะไปหน่อยก็เหอะ  เสียงดอกไม้ไฟและแสงสีต่างๆดังไปทั่วงานและมันก็สวยๆมาก  ถึงฉันจะไม่ค่อยชอบดอกไม้ไฟเท่าไรก็เหอะ


 4  ทุ่ม  กว่าๆ  ขณะที่กำลังเดินกลับบ้าน

      "ฉันมีความสุขจังเลยจินจู  ดอกไม้ไฟก็สวยมากเลยเนอะ  ถ้ามีใครสักคนอยู่ข้างๆฉันตอนดูดอกไม้ไฟคงจะดี  ที่นอกจากเธอน่ะ"

        

   ฉันยังคงสงสัยกับกับกระจกนั้นจริงๆ ว่าฉันเคยเจอมันที่ไหนสักแห่ง  ด้วยตัวฉันเองก็ไม่รู้ว่าจะได้มีโอกาสไปใต้ต้นไม้นั้นอีกมั๊ย   ทางที่ดี  ฉันจึง  นำมันมาด้วย  แฮะๆอย่าหาว่าฉันมือไวเลยนะ  มันคงไม่มีเจ้าของหรอ

      "นี่จินจู  เธอไม่ฟังที่ฉันพูดเลยหรอ"

ยองฮาตีฉันมันจึงทำให้ฉันหลุดออกมาจากโลกแห่งความคิด

      "ฮะ  ว่าอะไรนะ "

       "นั่นไงเธอไม่ฟังฉันจริงๆด้วย  ฉันไม่พูดเล่า"

       "ฉันขอโทษยองฮา  เพียงแต่ฉันกำลังคิดอะไรเรื่อยเปื่อยน่ะ"

       "คิดอารายหรอ?"

       "อืม ไม่มีอะไรหรอ     ถึงบ้านล่ะ   บายจ๊ะ!"

       "เฮ้! ขี้โกงอ่ะจินจู"

    หลังจากที่ฉันกลับมาบ้านฉันก็อาบน้ำและเตรียมเข้านอน  แต่   สิ่งที่อยู่บนโต๊ะทำให้ฉันไม่สามารถหลับตาลงได้

    ฉันค่อยๆใช้ผ้าชุบน้ำเช็ดดินที่เกาะอยู่บนตลับนั้นจนหมด  ทำให้ความเงาของกระจกชัดมากยิ่งขึ้น ตลับนั้นทำจากเงินแท้ๆด้วยล่ะ  และฉันได้วิเคราะห์แล้วว่ามันน่าจะเป็นของเก่าโบราณที่นานมากๆ

      "จินจู  ปิดไฟนอนได้แล้วลูกดึกแล้วนะ"

เสียงของแม่ที่ตะโกนขึ้นมาเพื่อบอกให้ฉันนอนได้แล้ว

       " ค่ะแม่ "
เฮ้อ! งั้นพรุ่งนี้ฉันค่อยมาดูต่อแล้วกันเนอะ     ฉันวางมันลงก่อนที่จะหลับตาลง

      -_-  ~~~~~~~~~พลึบ~~~~~~~~~~ -_-
 
             เอะ!  ที่นี่มันที่ไหนเนี้ย   ท   ทำไมมันมืดจังเลยล่ะ   ฉันมองไปรอบๆตัวเองอย่างหวาดๆจนเหลือบไปเห็นเงาอะไรบางอย่างเป็นแสงสะท้อนสีขาว  ฉันจึงเดินตรงเข้าไปหยิบมันขึ้นมาและก็พบว่านั่นคือกระจก  ที่สำคัญมันเป็นกระจกแบบเดียวกับที่อยู่ในห้องฉันด้วย
         ฉันก้มลงเพื่อจะหยิบมันขึ้นมา  และเรื่องที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเมื่อมือฉันได้ไปสัมผัสกับกระจกเงาข้างใน  ความรู้สึกของฉัน ร่างกายของฉัน จิตวิญญาณของฉันเหมือนกำลังจะโดนนึงเข้าไปในนั้น   ตอนนี้สายตาของฉันพล่ามัว  รึว่าฉันกำลังจะเป็นลม  
                         ......................พลึบ....................................
        " แฮ่กๆๆๆ  น  นี่ฉันฝันไปหรอกหรอ "

เหงื่อหลายเม็ดพลุดขึ้นมาบนใบหน้าของฉัน  พร้อมกับลมหายใจถี่ๆ  หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ    เมื่อกี้มันคืออะไร    กระจก    กระจกงั้นหรอ

    ขณะนี้ฉันค่อยๆเปิดตลับกระจกนั้นออกช้าๆ  ข้างในมีกระจกเงาทั้งสองด้าน   ในฝันฉันแตะมันใช่มั๊ย    คงจะไม่เป็นไรถ้าเรื่องจริงฉันจะลอง แตะมัน
 
     มือของฉันขณะนี้มันสั่นอย่างหยุดไม่ได้และสั่นมากยิ่งขึ้น เมื่อมือฉันใกล้กับกระจก  ความจริงคือ ฉันกลัว   อีกเพียงนิดเดียวปลายนิ้วมือก็กำลังจะแตะมันแล้ว  อีกนิดเดียว 

        "  จินจู!!!!!"

 เฮือก!
        
      เสียงเรียกของแม่ทำให้ฉันชักมือกลับทันที  ฉันบ้าไปแล้วใช่มั๊ย

      "ค่ะแม่  หนูตื่นแล้ว "

  เมื่อกี้ฉันคงคิดไปเองแน่  กระจกธรรมดาๆ  จะเป็นอย่างที่ฉันฝันได้ยังไง  


...................................................................................................................................

ผ่านไปอีกแล้ว 1 ตอน ยังไงก็ขอบคุณบุคคลที่ช่วยให้คำแนะนำนะค่ะ  แล้วจะนำกลับไปแก้ไขค่ะ มีอะไรก็บอกกันได้ค่ะ

                   ขอบคุณค่ะ ^O^    

                        Romsai   
....................................................................................................................................