ตอนที่ 5 : การแบทเทิลของออโต้บอททั้ง2กับยิมหลีดเดอร์เพื่อนเก่าซาโตชิ
เช้าวันต่อมา
ซาโตชิและเซเรน่าได้ออกมาจากนอกบ้านและทักทายเหล่าออโต้บอท
“ไงพวกนายอยากรู้จักทุกสิ่งในโลกโปเกม่อนมากขึ้นไหม”
“อยากสิเราจะได้รู้จักอะไรมากขึ้น” ท่านผู้นำกล่าว
“ซาโตชิพาพวกเขารู้จักกับโปเกม่อนแบทเทิลสิ” เซเรน่าบอกกับซาโตชิ
“ได้เลยฉันโทรหาทาเคชิกับคาซึมิก่อนนะ” ซาโตชิพูดและหยิบโทรศัพท์และกดโทรหาทาเคชิ
บทสนทนาระหว่างซาโตชิกับทาเคชิผ่านทางโทรศัพท์
“ไงทาเคชินายว่างแบทเทิลไหม” “ว่างสิมาที่ยิมฉันได้เลยคาซึมิก็อยู่ด้วย”
“ฉันจะพาทรานฟอร์เมอร์ไปแบทเทิลที่บิมนายหน่อยนะ” “ทรานฟอร์เมอร์คืออะไรเกิดมาฉันไม่เคยได้ยินเลย” “ไปถึงยิมเดี๋ยวฉันอธิบายให้ฉันออกเดินไปยิมก่อนนะแค่นี้นะ” ซาโตชิพูดจบแล้ววางสายและหันไปคุยกับเหล่าออโต้บอท
“พวกนายรู้จักไม้ตายของโปเกม่อนไหม” “มันคืออะไรบ้างหละข้าไม่รู้เลย” เบรนด์ออโต้บอทโน๊ตบุ๊คได้กล่าวถามกับซาโตชิ “มันคือการโจมตีที่ใช้ในการต่อสู้ไงเช่นปิกาจูก็มีไฟฟ้าแสนโวลต์” “ปีก้า” ปิกาจูร้องขึ้น “โชว์หน่อยสิปิกาจู” ซาโตชิบอกกับปิกาจู ปิกาจูช๊อตจะช๊อตไฟฟ้าใส่พื้นแต่ดันไปถูกกับเบรนด์แทน “โอ้ยเจ็บมากกช๊อตใส่คนอื่นก็ได้ทำไมต้องเป็นข้า” เบรนด์พูดขึ้น “เดี๋ยวฉันพาพวกนายไปหาผู้ที่มีข้อมูลเกี่ยวกับโปเกม่อนก่อนนะไปที่ศูนย์วิจัยเลย” ซาโตชิพูดขึ้นและออโต้บอททั้งหมดก็ไปที่ศูนย์วิจัยกัน “โรตอมอยู่ไหมครับดร” ซาโตชิกล่าวถาม “อยู่สิ” ดรตอบ “นายโอนข้อมูลให้ออโต้บอทได้ไหม” “ออโต้บอทพวกนี้เหรอไม่มีข้อมูลพวกนี้เลยเขาคือใครกัน” โรตอมสแกนที่เหล่าออโต้บอททั้งหมดและไม่พบข้อมูล “เฮ้เจ้าเป็นทรานฟอร์เมอร์ทำไมไม่รู้เรื่องทรานฟอร์เมอร์เลย” วิลลี่กล่าวถามกับโรตอมโปเกเดค “ผมไม่ใช่ทรานฟอร์เมอร์นะผมคือโปเกเดคโรตอมว่าแต่ไอ้ทรานฟอร์เมอร์นี่มันคืออะไร” โรตอมพูดขึ้น
“ไม่ต้องสนหลอกพวกเราแค่อบอยากได้ข้อมูลเกี่ยวกับไม้ตาย” บัมเบิลบีได้กล่าวขึ้น
“งั้นพวกคุณเตรียมฮราทดิสไว้เลยเดี๋ยวผมโอนให้” โรตอมพูดพร้อมเตรียมถ่ายโอนข้อมูล
ระหว่างที่บัมเบิลบีกับไอร่อนไฮด์กำลังรับข้อมูลกับโตตอมอยู่แรทเชทกับครอสเฮียก็ได้เถียงกันเรื่องไข่ เรื่องเริ่มเมื่อแรทเชทส่งไข่ให้ครอสเฮีย
“แรทเชทเจ้าจะเอาไข่นั่นมาให้ข้าทำไมข้าไม่เอาเจ้าเห็นข้าเป็นตัวไม่อยากแตะมัน”
ครอสเฮียพูดกับแรทเชทด้วยน่ำเสียงโมโห
“แต่เจ้าเป็นคนเจอนะ” แรทเชทพูดตอบ
“ข้าเจอแล้วไงข้าไม่ได้อยากดูแลนิ” คอรสเฮียบอกกับแรทเชท
“เจ้าอะดูแลถูกแล้วเจ้าจะได้ทำใจและลืมเจ้าโปเกม่อนตัวนั้น” แรทเชทกล่าว
“ก็ได้ข้าจะดูแลเอง”ครอสเฮียได้พูดแบบน้ำเสียงที่รับไว้แบบไม่ค่อยเต็มใจและเดินเข้าไปหยิบที่ฟักไข่ด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยเต็มใจ “มานี่ซิเจ้าไข่ใบน้อยสีแดงนายจะเป็นตัวไรจะออกมาเป็นไงฉันต้องรอดู”ครอสเฮียพูดกับไข่ด้วยความรัก
“ครอสเฮียแรทเชทพวกเธอจะเอาข้อมูลด้วยไหม” เซเรน่าได้ถามออโต้บอททั้ง2
“พวกเราเอาแต่พวกเจ้าไปแบทเทิลก่อนเลยพวกเราขอดูแลไข่ก่อน” ครอสเฮียพูด
“ยินดีด้วยนะครอสเฮียเธอเริ่มจับไข่ได้แล้ว” เซเรน่าพูดกับครอสเฮีย
“เดี๋ยวนายก็จับโปเกม่อนได้เองนะฉันเคยเจอคนที่เป็นแบบนาย” ซาโตชิกล่าวกับครอสเฮีย
เซเรน่ากับซาโตชิก็เดินออกจากศูนย์วิจัย ไอร่อน ไฮด์และบัมเบิลบีก็แปลงร่างเป็นรถเซเรน่ากับซาโตชิได้ขึ้นไปบนกระบะหลังของไอร่อน ไฮด์ “พวกเจ้าจู๋จี๋กันได้ตามสบายในกระบะหลังเจ้าฉันไม่ว่าหลอกท่าพวกเธอทำกันไม่ได้อยู่ในตัวรถ” ไอร่อน ไฮด์พูดในขณะเป็นรถและออกตัวไป “ซาโตชิอะไรติดหน้าเธออะ” เซเรน่าถามซาโตชิ “อะไรเหรอ”ซาโตชิถามตอบ
“ปีก้า” ปิกาจูของซาโตชิร้องเพราะเห็นเศษข้าวติดที่ปากซาโตชิในขณะที่ตัวเองมีซอสมะเขือเทศติดปากปิกาจูของเซเรน่าก็จูบปิกาจูซาโตชิที่เปลี้ยนซอสมะเขือเทศ
เซเรน่าก็ได้จูบซาโตชิตาม “เธอไม่ต้องทำตามปิกาจูก็ได้นะ” ซาโตชิกล่าวบอก “เราไม่ได้เดินผ่านทางผ่านสายลมแบบนี้มานานแล้วนะทำให้นึกถึงวันเก่าๆที่เราได้เจอกันจัง” ซาโตชิกล่าวพูดกับเซเรน่า ไอร่อนไฮด์กับบัมเบิลบีก็ถึงหน้ายินพอดี “นี่นายมาถูกได้ไง” ซาโตชิถามกับไอร่อนไฮด์กระโดดลงรถพร้อมกับเปิดกระบะและอุ้มเซเรน่าลงมาและปิกาจูทั้ง2ก็โดดลงจากกระบะท้าย “ก็แค่บีเปิดจีพีเอสให้ไง” ไอร่อนไฮด์กล่าวขณะที่แปลงร่างเป็นหุ่นยนต์พร้อมกับบัมเบิลบี ทาเคชิกับคาซึมิก็เดินออกมาจากยิม “ไงทาเคชินี่ไงทรานฟอร์เมอร์ที่ฉันว่า”
“อู้โปเกม่อนชนิดใหม่สินะ” ทาเคชิกล่าวถาม “ไม่ใช่ก็คือทรานฟอร์เมอร์ไง” ซาโตชิกล่าวบอก
“ไงซาโตชิเซเรน่าไม่ได้เจอกันนานเลยนะนี่สินะทรานฟอร์เมอร์ที่ว่า” คาซึมิก็ได้ถามกับทั้งคู่
“ใช่แล้วหละพวกเขาอยากแบทเทิล” ซาโตชิพูดขึ้น
“เข้ามาเลยทรานฟอร์เมอร์ทั้ง2นายอยากแบทเทิลกับใครกันหละฉันหรือสาวทอมบอยคนนี้”
ทาเคชิถามขึ้น
“ข้าเลือกไม่ถูกเลยทำไงดี” ไอร่อนไฮด์พูดขึ้น
“เอางี้ไหมฉันกับซาโตชิจะจับไม้สั้นยาวท่าฉันจับได้ไม้ยาวไอร่อนไฮด์แบทเทิลกับทาเคชิท่าฉันจับได้ไม้สั้นได้ไอร่อน ไฮด์แบทเทิลกับคาซึมิ” เซเรน่าพูดกับไอร่อนไฮด์
“ซาโตชิไปหาไม้ที่ขนาดไม่เท่ากันมาหน่อยสิ” เซเรน่าพูดกับซาโตชิ
“ได้เลยที่รัก” ซาโตชิพูดและไปหยิบไม้มาโดยจับไม่เท่ากันโดยซ่อนไว้ในมือ เซเรน่าก็จับไม้ในมือดึงมาได้ไม้สั้น
“งั้นข้าให้บีเริ่มก่อนละกันดูท่าทางบีใจร้อน” ไอร่อนไฮด์พูดขึ้น
“กลัวแพ้งั้นเหรอไอร่อนไฮด์ข้าจะโชว์เอง”บัมเบิลบีพูดขึ้น
“ใครว่ากลัวข้าแค่จะให้ได้ออกโรงก่อนตังหาก” ไอร่อนไฮด์ได้พูดขึ้น
“ได้เพื่อนฉันจะแสดงให้นายเห็นเอง” บัมเบิลบีได้พูดขึ้น
เทรนเนอร์และออโต้บอททั้ง2ได้เดินเข้าไปในยิม
“เอาละนะจะเริมแบทเทิลได้แล้วสินะซาโตชิ” ทาเคชิได้พูด
“จัดมาเลยพี่น้อง” “สั่งข้ามาเลยแชมป์ข้าเชื่อมือเจ้า” บัมเบิลบีพูดกับซาโตชิ
“เริ่มได้เริมแบทเทิลได้” เสียงของคาซึมิประกาศ
ภาพไซค์บัมเบิลบีเทียบกับเมก้าฮากาเนล
“บัมเบิลบียิงแฟลชแคนนอนใส่ฮากาเนลเลย” เสียงซาโตชิสั่ง
บัมเบิลบียิงไปจนฮากาเนลเป็นลอยแผลนิดหน่อย
“แค่นี้คิดว่าทำให้ฉันกลัวเหรอทรานฟอร์เมอร์ฉันจะให้ดูพลังที่แท้จริงของโปเกม่อน” ทาเคชิพูดขึ้น
“จัดมาได้เลยพลังนั่นข้าพร้อมเสมอเจ้าไหวไหมซาโตชิ” บัมเบิลบีบอกกับทาเคชิและถามซาโตชิ
“ได้เลยเตรียมค้อนเลยบี” ซาโตชิตอบกลับบัมเบิลบี
ทาเคชิถอดเสื้อและจับสร้อยวิวัฒนาการเมก้า “โชว์พลังให้ทรานฟอร์เมอร์ได้รับรู้เลยฮากาเนล” ฮากาเนลก็ได้เป็นร่างเมก้าขึ้น
“บัมเบิลบีใช้ค้อนทุบคริสตัสนั้นเลย” ซาโตชิสั่งบัมเบลบี
บัมเบิลบีก็กระโดดไปใช้ค้อนทุบคริสตัสฮากาเนลและใช้ค้อนทุบหัวต่อพร้อมใช้ขาล๊อกตัวฮากาเนลไว้และจะใช้ปืนยิงหัวฮากาเนล
“ฮากาเนลขุดหลุม” ฮากาเนลก็ขุดหลุมตามคำสั่งของทาเคชิ บัมเบิลบีได้หลุดออกแล้วกระเด็นโดนก้อนหินในยิมแต่มือก็ยังมั่นคงถือค้อนคู่ใจไว้ได้ “ไหวไหมบี” ซาโตชิถามบัมเบิลบีบัมเบิลบีเงียบและเอาหน้ากากลงมาครอบหน้าตัวเอง “บีคาราเค้ฉอบเลื่อยๆ” ซาโตชิสั่งบัมเบิลบีพร้อมกับบัมเบิลบีใช้ท่านั้นตลอด “ตีเข่าลอย” บัมเบิลบีตีเข่าตามคำสั่งของซาโตชิ
“บีแฟลชแคนนอน” บัมเบิลบีใช้แฟลชแคนนอนยิง “เร็วดีนิฮากาเนลไม่มีจังหวะโต้กลับเลยแต่มันยังไม่จบแค่นี่หลอก”
“ฮากาเนลไอร่อนเทล” ฮากาเนลใช้ไอร่อนเทลฟาดไปที่บัมเบิลบีจนค้อนคู่ใจหลุดจากมือบัมเบิลบีล้มลงจนระบบการทำงานเสียหายหนัก
“บีไหวไหม” ซาโตชิได้ถามขึ้น “หนักกว่านี้เคยโดนมาแล้ว” บัมเบิลบีพูดแล้วตั้งกาดและเอาหน้ากากมาครอบหน้า “บีแฟลชแคนนอน” ซาโตชิสั่งบัมเบิลบีจึงยิงไป
“ฮากาเนลไจโรบอล” ฮากาเนลสะบัดตัวเพื่อป้องกันแฟลชแคนนอนและโจมตีบัมเบิลบีด้วยไจโรบอลฮากาเรลรัดบัมเบิลบีอย่างแน่นดุจงูเหลือมที่จะกลืนคนแต่ “บัมเบิลบีพยามดินให้หลุด” ซาโตชิได้พูดขึ้น บัมเบิลบีก็ใช้ปืนจ่อที่คางของฮากาเนลจนฮากาเนลกระเด็นออกไปได้ “บีไปหยิบค้อนนั้นเลย” บัมเบิลบีไปหยิบค้อน “บีใช้ค้อนทุบส่วนที่ยื่นออกมาของฮากาเนลเลย”
บัมเบิลบีใช้ค้อนทุบคริสตัสของฮากาเนลจนคริสตัลแตกหักหมด “ใช้ค้อนไปเลื่อยๆ” บัมเบิลบีใช้ค้อนเสยคางฮากาเนลจนฮากาเนลหงายหลังไปร่างเหล็กของฮากาเนลลงกองกับพื้นแต่ก็ยังไม่หมดสภาพต่อสู้ “ฮากาเนลคลื่นทรณี” ฮากาเนลก็ใช้ท่าทำให้แผ่นดินไหวขึ้น “บัมเบิลบีอย่าอยู่ติดพื้น” บัมเบิลบีรับคำสั่งจากซาโตชิและโดดขึ้นไป “บีคาราเต้ฉอป” บัมเบิลบีพุ่งไปและใช้คาราเต้ฉอบตามคำสั่งซาโตชิ “บีใช้แฟลชแคนนอนอัดหน้าฮากาเนลเลย” บัมเบิลบีใช้ปืนใช้แฟลชแคนนอนอัดหน้าฮากาเนลจนฮากาเนลหมดสภาพการต่อสู้และล้มลง “ฮากาเนลไม่สามารถต่อสู้ได้บัมเบิลบีเป้นฝ่ายชนะ”เสียงคาซึมิประกาศ “พักผ่อนเถอะนะฮากาเนล”
“ถึงตาข้าแล้วสินะ” ไอร่อนไฮด์พูดขึ้น พร้อมเอาปืนใหญ่ออกมาโชว์
“โชว์อาวุธนั้นเหรออย่าคิดจะมาสู้เลยนะนายคงเปียกหน่อยนะ” คาซึมิพูดกับไอร่อน ไฮด์
“ข้าไม่กลัวน้ำหลอกมันทำให้ข้าเป็นสนิมไม่ได้หลอก” ไอร่อนไฮด์กล่าวขึ้น
น้ำที่ยิมก็ปล่อยขึ้นมาสนามแบทเบิล “เอางี้เหรอแต่น้ำขนาดนี้ข้าไม่กลัวหลอก” ไอร่อนด์พูดขึ้น
“เริ่มการแบทเทิลได้” ทาเคชิพูดขึ้น
ภาพไอร่อนไฮด์กับเมก้าเกียราดอส
“ไอร่อนไฮด์แฟลชแคนนอน” ไอร่อนไฮด์ใช้แฟลชแคนนอนตามคำสั่งของเซเรน่า
เกียราดอสโดนแฟลชแคนนอนไปถึงขั้นจุกเกือบหมดสภาพ “ไม่เลวนิทำให้เกียร์ลาดอสฉันเกือบสลบได้เลยนิ” คาซึมิได้พูดขึ้น “จริงฉันแค่สั่งโจมตียังไม่ได้ให้ใช้อะไรเลยนะ” เซเรน่าพูดด้วยน้ำเสียงสุดงง “เพราะปืนของข้ามันแรงไงเกียราดอสถึงเกือบสลบแต่ไม่ตาย” ไอร่อนไฮด์ได้พูดขึ้น “ต่อจากนี้จะไม่มีแน่ที่ทำให้เกียราดอสไม่สลบแต่ไม่ตายแน่” คาซึมิได้พูด “วิวัฒนาการร่างเมก้าซะ” คาซึมิพูดและได้จับหินเมก้าที่ผมของเธอเองแล้วเกียราดอสวิวัฒนาการร่างเมก้า “โอ้ชักมันแล้วสิ” ไอร่อนไฮด์พูด “ไอร่อนไฮด์แฟลชแคนนอนอีกครั้ง”
ไอร่อนไฮด์ใช้แฟลชแคนนอนตามคำสั่ง “อะไรกันแฟลชแคนนอนเบาไปเหรอ” ไอร่อนไฮด์พูดด้วยความตกใจ “วิวัฒนาการร่างเมก้าทำให้โปเกม่อนแข็งแกร่งขึ้น” คาซึมิพูดขึ้น
“เซเรน่าจัดมาเลย” ไอร่อน ไฮด์พูดขึ้นด้วยความเชื่อใจเซเรน่า “แต่ฉัน….ไม่เก่งเรื่องแบทเบิล” เซเรน่าพูดด้วยน้ำเสียงสุดแกร็ง “ฉันเชื่อเธอ” ไอร่อน ไฮด์บอกกับเซเรน่า
“ได้เลยไอร่อนไฮด์โฟกัชพันซ์” ไอร่อนไฮด์ใช้ตามคำสั่งที่เซเรน่าบอก “เกียราดอสอควาเทล”
อควาเทลไอ้ฟาดไปที่ไอร่อนไฮด์จนจะจมน้ำจนไอร่อนไฮด์น้ำเข้าเครื่องเพราะความเสียหาย
“เกียราดอสเรียกพายุเลย” เกียราดอสเรียกพายุตามคำสั่งคาซึมิ “เกียราดอสไฮโดปั้ม” เกียราดอสใช้ตามคำสั่งอีกครั้งไอร่อนไอด์จึงล้มลงในน้ำ “ไอร่อน ไฮด์ลุกขึ้น” เซเรน่าพูดขึ้น “แค่นี้จิ๊บๆ” ไอร่อนไฮด์พูดขึ้น “ไอร่อน ไฮด์อีเล๊กทริคบอลแฟลชแคนนอน” ไอร่อน ไฮด์ยิงแฟลชแคนนอนและอีเล็กซ์ทริคบอลพร้อมกันจากปืนทั้ง2ข้าง เกียราดอสจึงได้ล้มลงสลบและพยามลุกขึ้น “ไอร่อนไฮด์อีเล็กทริคบอลอีกที” “สลบไปซะไอ้น้อง”ไอร่อนไฮด์ใช้ปืนใหญ่จ่อหน้าเกียราดอสพูดแล้วยิงบอลไฟฟ้าตามคำสั่งเซเรน่า “เกียราดอสไม่สามารถสู้ต่อได้ไอร่อน ไฮด์เป็นฝ่ายชนะ” เสียงทาเคชิพูดขึ้น “ขอบคุณนะทาเคชิคาซึมิที่ช่วยฉัน” ซาโตชิกล่าวขอบคุณ “ยินดีอยู่แล้วเรื่องแค่นี้” ทาเคชิได้กล่าว “สุดยอดมากเลยนะเซเรน่าเธอแบทเทิลเก่งเหมือนกันนะเนี่ย” คาซึมิกล่าวชมเซเรน่า “จริงฉันไม่เก่งหลอกแต่เพราะเขาคือพี่เบิ้มปืนโตตังหากหละฉันเลยชนะ” เซเรน่ากล่าวชมไอร่อน ไฮด์
“ขอบคุณนะที่ชมฉันอณุญาติให้เธอกับซาโตชินั่งบนรถได้แล้วจู่จี๋กันได้ตามสบาย” ไอร่อน ไฮด์กล่าวขอบคุณเซเรน่า “ฉันกลับก่อนนะ” ซาโตชิกล่าวกับยิมหลีดเดอร์ทั้งแล้วเดินออกมาจากยินพร้อมกับเซเรน่า พออกมานอกยิมออโต้บอททั้ง2ก็กลายเป็นรถแล้วซาโตชิกับเซเรน่าเลือกที่จะขึ้นกระบะหลังของไอร่อนไฮด์เพราะเลือกที่จะตากลมและลำลึกความหลังสมัยที่เคยเดินทางผ่านเส้นทางสายนี้ “ข้าอณุญาติให้พวกเจ้านั่งจู๋จี๋ในตัวรถได้นะ” ไอร่อนไฮด์พูดขึ้น “ไว้คราวหน้าละกันคราวนี้เราอยากลำลึกถึงความหลังเก่าๆของเรา2คน” เซเรน่ากล่าวกับไอร่อน ไฮด์ด้วยใบหน้าอันยิ้มแย้ม “ตามใจละกัน”ไอร่อนไฮด์ ปิกาจูทั้ง2ก็ขึ้นบนรถเก๋งบัมเบิลบี “กลับบ้านเจ้ากันเลยนี่ก็เย็นแล้ว” บัมเบิลบีพูดขณะแปลงร่างเป็นรถ “ซาโตชิจำได้ไหมสมัยนั้นที่เธอจำแผลให้”เซเรน่ากล่าวถามซาโตชิ “จำได้สิฉันทำแผลให้เธอ” ซาโตชิกล่าวถาม “ไหนดูซิตรงนั้นเป็นแผลไหม”ซาโตชิพูดและจะใช้มือจับน้องสาวเซเรน่า “มานั่งในรถข้าดีกว่านะท่าจะทำแบบนั้นทำข้างนอกมันไม่เหมาะไม่ควร” ไอร่อน ไฮด์ “นั่นพระอาทิตย์จะตกดินแล้วนิเซเรน่า” ฝูงบัตเตอร์ฟรีก็บินผ่านมาในทางที่รถ2คันมาพอดี ซาโตชิพูดกับเซเรน่า “นั่นบัตเตอร์ฟรีของซาโตชินิ” บัตเตอร์ฟรีคู่รักได้เอาดอกไม้มาและให้ซาโตชิและเซเรน่า “ขอบคุณนายมากนะบัตเตอร์ฟรี” ซาโตชิกล่าว “ฟี่ฟี่” บัตเตอร์ฟรีร้องต้องและบินไป เซเรน่าได้เอาดอกไม้ที่บัตเตอร์ฟรีติดหัวซาโตชิและซาโตชิก็เอาน้องไม้นั้นติดให้เซเรน่าเช่นกัน บัตเตอร์ฟรีทั้ง2ก็บินกลับมาแล้วเอามงกุฎช่อดอกไม้มาให้เซเรน่าและเอามงกุฎเถาวัลมาให้ซาโตชิ “ขอบคุณนะบัตเตอร์ฟรีนี่ฉันให้นาย” ซาโตชิได้ยื่นดอกไม้ดอกหนึ่งที่อยู่บนกระบะไอร่อนไฮด์ให้(คนละดอกกับที่เอามาให้) “นี่ฉันก็ให้เธอ” เซเรน่าได้ให้ดอกดอกไม้ที่ตกอยู่ยื่นให้บัตเตอร์ฟรีสีชมพู ทั้งคู่ก็นอนหลับเพียงเมื่อขึ้นกระบะท้ายมือของทั้งคู่จับถึงกัน “นายกับแฟนนายกลับลังกันตะวันจะลับขอบฟ้าแล้วนะว่างๆฉันกับแฟนฉันจะไปหา” ซาโตชิพูดขึ้นกับอดีตโปเกม่อนตัวเอง เทรเนอร์ทั้งก็หลับไปบนกระบะท้ายของไอร่อน ไฮด์ จนรถทั้ง2ไปถึงบ้านของซาโตชิทั้งคู่ก็ยังหลับอยู่
“ซาโตชิ เซเรน่าพวกเจ้าตื่นได้แล้วถึงบ้านแล้ว” ไอร่อน ไฮด์ได้พูดขึ้นในขณะที่เป็นรถ “ตื่นเถอะสหายข้าถึงบ้านแล้ว” บัมเบิลบีในร่างหุ่นยนต์พูดกับซาโตชิและเซเรน่าในขณะที่หลับอยู่
“ไม่ตื่นแฮะ” บัมเบิลบีพูด “ปีกะปีกะ” เสียงปิกาจูบอกกับบัมเบิลบีให้ว่าต้องบอกว่ามีคนมาขอแบทเทิล “ซาโตชิมีคนมาขอแบทเทิลกับนาย” เสียงบัมเบิลบีบอกกับซาโตชิ ซาโตชิรีบลุกขึ้นอย่างรีบร้อน “ไหนๆใครจะมาแบทเทิลฉันพร้อมแล้ว” ซาโตชิพูดแบบรีบร้อน “ไม่มีหลอกปิกาจูบอกฉันว่าต้องปลุกนายแบบนี้” เสียงบัมเบิลบีพูด “เซเรน่าตื่นๆถึงบ้านแล้ว” ซาโตชิปลุกเซเรน่าแต่เซเรน่าก็ไม่ตื่น ซาโตชิจึงตัดสินใจอุ้มเซเรน่าขึ้นขึ้นบ้านไปพักผ่อน
จบแค่นี้ก่อนอาจจะมีฉาก18+ในตอนต่อไป
ฝากลุ่มด้วยนะครับสำหรับใครกองอวยเซเรน่าเข้ากลุ่มนี้ได้เลย
https://www.facebook.com/groups/161995171289670/
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
คาซึมิโดนไอร่อนไฮด์ของเซเรน่าตบคว่ำเลย