ตอนที่ 3 : เหล่าต่อโต้บอทเยี่ยมชมศูนย์วิจัยโปเกม่อน
“ฉันจะพาพวกนายมารู้จักโปเกม่อนมากขึ้น” ซาโตชิกล่าวกับออโต้บอท
“ดีเลยข้าจะได้รู้จักมากขึ้นกว่านี้” ท่านผู้นำกล่าว
ซาโตชิและเซเรน่าได้พาเหล่าออโต้บอทไปที่ศูนย์วิจัยของดร โอคิโดะพร้อมกับเซเรน่า
“ไงซาโตชิเซเรน่ารถพวกนี้มาทำอะไรกันเยอะแยะ” ศาสตาจารย์กล่าวถาม
“เขาคือเพื่อนผมครับเขาคือพวกทรานฟอร์เมอร์”ซาโตชิกล่าวตอบ
“ทรานฟอร์เมอร์เหรอคืออะไร” ดร โอคิโดะกล่าวถาม
“พวกเราคือสิ่งมีชีวิตประเภทจักรกลที่มาจากดาวไซเบอร์ทรอน” ไพร์มแปลงร่างเป็นหุ่นยนต์และกล่าวบอก
“พาพวกเขามาทำอะไรเหรอ” นักวิจัยถาม
“พวกเขาจะมาเยี่ยมชม” ซาโตชิกล่าวตอบ
“เชิญตามสบาย” นักวิจัยกล่าว
“ขอบคุณครับ” ซาโตชิกล่าวขอบคุณ
มนุษย์และยานพาหนะทั้งหลายก็เข้าไปในบริเวณป่าในศูนย์วิจัย
ฟูจิกิดาเนะวิ่งเข้ามาหาซาโตชิ ซาโตชิกอดฟูจิกิดาเนะและพูดคุยพร้อมแนะนำสหายออโต้บอท “คิดถึงมากเลยไม่ได้เจอนายนานเลยนะเนี่ยฉันจะแนะนำเพื่อใหม่ให้รู้จัก นี่ออพติมัส ไพร์ม”
“เจ้าตัวเล็กนี่ชื่อฟูจิกิดาเนะเหรอ” ท่านผู้นำถาม “ใช่แล้วหละ” ซาโตชิตอบและแนะนำสมาชิกคนต่อไป “นี่บัมเบิลบี” “ข้าต่อยเจ็บเหมือนผึ้งนะเจ้าตัวน้อย” บัมเบิลบีพูดทักทายและชมลมโชว์ “ดาเนะดาเนะ” ฟูจิกิดาเนะกล่าวตอบ นี่แรทเชท “โปเกม่อนนี่ดูมีระบบร่างกายที่ซับซ้อนกว่าสัตว์ในอีกโลกที่ข้าเคยเห็นอีก” แรทเชทมองฟูจิกิดาเนะแล้วกล่าว
“นี่ไอร่อนไฮด์” ซาโตชิแนะนำไอร่อนไฮด์ให้กับฟูจิกิดาเนะ “วันนี้รู้สึกดวงขึ้นหรือปล่าวไอ้กรวก” “ใจเย็นไอร่อนไฮด์” ไพร์มกล่าวตอบ “ล้อเล่นน่าแค่หาโอกาสโชว์ปืนใหญ่” ไอร่อน ไฮด์กล่าว
“นี่คอสเฮีย” ซาโตชิแนะนำ “อย่าเข้ามาแตะข้าละกัน”ครอสเฮียกล่าวกับโปเกม่อนพืชตัวนั้น
“ดาเนะ” ฟูกิจิดาเนะร้องด้วยน้ำเสียงอันงงงวย
“นี่อริต้าวัน” ซาโตชิแนะนำออโต้บอทหญิงเพียงหนึ่งเดียว “เจ้านี่น่ารักจัง” อริต้ากับฟูจิกิดาเนะ
“เฮ้ข้าเจอไข่มันดูสวยดีนะ” คอรสเฮียเจอไข่สีแดงแล้วบอกกับทุกคน
“ไหนๆข้าดูหน่อยสิ” แรทเชทกล่าวและมองดูไข่
“เอาไปให้ดร โอคิโดะดูดีกว่า” ซาโตชิกล่าวพูด
ทั้งหมดไปหาดรโอคิโดะ
“นี่มันเหมือนไข่ของโรคอนเลยนิจะให้เอาไว้ที่ฉันหรือคุณจะเอาศึกษาหละออโต้บอท” ดร โอคิโดะกล่าว
“งั้นพวกเราขอไปศึกาละกัน” แรทเชทในร่างรถพยาบาลกล่าวตอบ
ออโต้บอทและเทรนเนอร์ทั้ง2จะเดินไปในป่าในสภาพยานพาหนะโดยซาโตชิและเซเรน่านั่งอยู่บนไอร่อนไฮด์ “เราพาซาโตชิไปส่งบ้านดีกว่า” ออพติมัส ไพร์มกล่าว
“บ้านเจ้าอยู่ไกลไหม” “บ้านฉันเหรอขับรถผ่านเส้นนี้ไม่ไกลหลอกไปเลื่อยๆเดี๋ยวก็ถึง” ซาโตชิพูดกล่าวบอกกับออพติมัส ไพร์ม
“ใครจะดูแลไข่ดีเนี่ย” แรทเชทถาม
“ครอสเฮียไงเธอเป็นคนได้ไข่มานิ” เซเรน่าที่นั่งอยู่บนรถกระบะไอร่อนไฮด์
“ฉันเหรอนางหนูข้าไม่เอาหลอกให้แรทเชทนิข้าเจอได้แต่ข้าไม่ได้จับนิเราน่าให้ดรนั่นดูแลไปก็หมดเรื่อง” ครอสเฮียกล่าวตอบ
เซเรน่าหยิบข้าวกล่องที่เตรียมทำมาให้ซาโตชิป้อนให้ซาโตชิบนรถให้ไอร่อนไฮด์
บทสนทนาของซาโตชิและเซเรน่าบนรถปิ๊กอัพ
“อะนี่กินซะ” ซาโตชิได้กิน “เธอยังอร่อยเหมือนที่เธอเคยทำให้ฉันแรกๆเลยฉันดีใจจริงๆทีได้คบเธอ” “จ้าซาโตชิ” ซาโตชิได้ตักข้าวกล่องป้อนเซเรน่าและข้าวได้เลอะปากเซเรน่า “อุ้ยนี่ข้าวเลอะปากเธอนิ” ซาโตชิได้จูบปากเซเรน่า “ลงไปท้างล่างนู่นคนโสดอิจฉา” ไอร่อนไฮด์ได้กล่าวขึ้น “มานั่งบนรถข้านิเชิญจู่จี่กันได้ตามสบาย” บัมเบิลบีกล่าว
“เราไปกันเถอะที่รัก” ซาโตชิได้จับมือเซเรน่าลงจากปิ๊กอัพสีดำและไปขึ้นรถเก๋งสีเหลือง
ซาโตชิ เมื่อทั้ง2ขึ้นบนรถเก๋งสีเหลือง รถเก๋งคันเหลืองได้เปิดเพลงสุดโรแมนติกขึ้น ซาโตชิที่นั่งอยู่ฝั่งคนขับก็พุดกับเซเรน่าว่า “เธอจำวันนั้นที่คาลอสได้ไหม” “วันไหนเหรอ” เซเรน่ากล่าวถาม “วันที่เธอโขมยจูบฉันไง” ซาโตชิก็จูบเซเรน่าบนรถเก๋งสีเหลือง เซเรน่าก็ยิ้มขึ้น เซเรน่าเอามือไปจับที่ขาของซาโตชิ บัมเบิลบีก็เบรกรถจนมือเด็กสาวก็ไปอยู่ณจุดนั้นของเด็กหนุ่มซาโตชิก็ยิ้มอ่อน “ออกก่อนแปปหนึ่งไม่ได้อยากขัดจังหวะจู๋จี่นะ” นักรบผึ้งเหล็กกล่าวและแปลงสภาพจากรถเก๋งเป็นหุ่นยนต์และมองขึ้นบนฟ้าพร้อมกับออโต้บอททั้งหมด
โปเกม่อนบินมาสายรุ้งบินผ่านหน้า ออโต้บอทและโปเกม่อนเทรนเนอร์ทั้ง2
“นั่นโปเกม่อนอะไรกัน” ออพติมัสถามซาโตชิและเซเรน่าด้วยความสงสัย
“นั่นคือโฮโอไม่มีใครได้เห็นโฮโอนานแล้วหละ” ซาโตชิพูดจบขนนกนั้นก็ลงมาสู่ออพติมัส ไพร์มขนนกนั้นก็ได้กลายเป็นแมทริกแห่งจิตรวิญญาณผู้นำ
“ข้าไม่ได้เห็นสิ่งนี้นานแล้ว” ออพติมัส ไพร์มได้กล่าวขึ้นด้วยความประหลาดใจ
“มันคืออะไรเหรอ” ซาโตชิกล่าว “มันคือแมทริกแห่งจิตรวิณญาณผู้นำ” ออพติมัสไพร์มกล่าวตอบ “แล้วมันทำอะไรได้บ้าง” ซาโตชิกล่าวถาม “มันจะให้พลังแก่คนที่เป็นผู้นำ” “ในตำนานของไซเบอร์ทรอนกล่าวไว้ว่าท่ามันส่งให้ผู้นำคนไหนแปลว่าผู้นำคนนั้นคือคนที่ดีที่สุด” หญิงเคียงข้างผู้นำกล่าว
“แล้วมาอยู่ที่โฮโอได้ไง” เซเรน่ากล่าวถาม “ตามตำนานไซเบอร์ทรอนโบราณกล่าวไว้ว่าแมทริกแห่งผู้นำได้หายไปในจักรวาลสมัยที่เซนทิเนล ไพร์มและฟลอเลนทำสงครามกันเซนทิเนล ไพร์มได้ส่งมายังดาวดวงหนึ่งที่อยู่ห่างไกลในจักรวาลอันห่างไกลมันไปแผงอยู่ภายในขนของวิหกสายรุ้งรอวันผู้นำที่ดีแล้ววิหกสายรุ้งจะมอบให้ผู้นำคนนั้น” อริต้าวันอธิบาย
“วิหคสายรุ้งนั้นก็คงเป็นโฮโอสินะ” ซาโตชิกล่าวถาม “คงเป็นงั้นแหละ” อริต้า วันกล่าวตอบ
“’งั้นนายก็คือผู้นำที่ดีสินะออพติมัส” ซาโตชิกล่าวตอบ “คงใช่แน่พลังที่ยิ่งใหญ่มักจะมาพร้อมความรับผิดชอบที่ใหญ่ยิ่ง” ไพร์มกล่าว “นี่ก็เย็นแล้วกลับบ้านดีกว่านะซาโตชิ” เซเรน่าพูดกล่าว ซาโตชิได้ขึ้นบนรถซุปเปอร์ไบค์สีชมพูโดยมีเซเรน่าซ้อนท้ายเซเรน่าก็กอดที่ซาโตชิอย่างนั่นบางครั้งอริต้าวันก็แกล้งเบรคให้เซเรน่ากระแทกกับหลังซาโตชิ เมื่อทั้งหมดถึงบ้านซาโตชิแล้ว “สวัสดีครับแม่ผมกลับมาแล้ว” ซาโตชิกล่าวกับแม่ของเขา “จ้าซาโตชิเซเรน่ามาบ้านแล้วเหรอมีเรื่องอะไรเหรอถึงกลับมาช้าจัง” แม่ซาโตชิถามด้วยความเป้นห่วง “ผมเจออุบัติเหตุระหว่างทางแต่ก็ได้พวกเขาช่วยไว้พวกนายแปลงร่างจริงหน่อยสิ” ซาโตชิกล่าวพูด “โปเกม่อนกลุ่มใหม่เหรอ” แม่ซาโตชิกล่าวถามด้วยความสงสัย “ไม่ใช่ครับพวกเขาคือทรานฟอร์เมอร์ให้พวกเขาพักนอกบริเวณนอกบ้านได้ไหมครับ” ซาโตชิบอกให้แม่รู้และถาม “ได้ลูกเหล่าทรานฟอร์เมอร์พักผ่อนข้างนอกตามสบายเลย” แม่ซาโตชิกล่าว “ขอบคุณมาก” ท่านผู้นำกล่าว
“ซาโตชิเราขึ้นไปบนห้องกันและคุยต่อกันดีกว่า” เซเรน่ากล่าวชวน “ไปพักผ่อนกันเถอะลูกแม่อาบน้ำก่อนเดี๋ยวแม่จะเตรียมตัวเข้าห้องของแม่นอนแล้ว” แม่ของซาโตชิได้กล่าว
เซเรน่ากับซาโตชิจึงขึ้นไปบนห้องนอนของซาโตชิ
ฝากลุ่มด้วยนะครับสำหรับใครกองอวยเซเรน่าเข้ากลุ่มนี้ได้เลย
https://www.facebook.com/groups/161995171289670/
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
โฮโอบินมาทำไม