Angel's Tear

ANGEL’S TEAR   
...โบยบินสู่เสรี...

21 มกราคม 2557

ประกาศอย่างเป็นทางการค่ะ หลังจากคิดอย่างถี่ถ้วนเเล้ว
ไรเตอร์จะทำการรีไรท์เรื่องนี้ก่อนอย่างจริงจัง
เเละจะลงอีกครั้งหลังเเต่งจนจบเลย
ซึ่งเนื้อเรื่องคงผิดจากเค้าเดิมที่ลงไว้ให้อ่านไม่มากก็น้อย
ดังนั้น ไรเตอร์จะทำการลบเรื่องนี้เเล้วค่อยลงใหม่
อีกไม่นานจะมาทำการลบเนื้อเรื่องในเเต่ละตอนจนหมด
หวังว่าคงมีโอกาศได้เจอรีดเดอร์น่ารักๆอีกนะคะ
ยังคงฝากฝังผลงานให้ติดตาม เเม้ว่าคงอีกนานกว่าจะจบ
รักรีดเดอร์ทุกคนมาก ที่คอยมาติดตามการตามล่าอิสระของเอเลนเดียร์ไปพร้อมกัน เเต่รับประกันเเน่นอนค่ะ รีไรท์ใหม่่ ไฉไลกว่าเดิม
...


...


...

ลึกเข้าไปในป่า ลึกเกินกว่าที่จะมีมนุษย์คนใดเข้าไปถึงคือที่ซ่อนของหอคอยสูงสีดำสนิท สถานที่คุมขังอันน่าสะพรึงกลัว...

กลิ่นอับชื้นของห้องทึบล่างสุดของหอคอยอาจทำให้ใครหลายเบ้หน้ารังเกียจได้ แต่ไม่ใช่กับผู้ที่อยู่อาศัยมานานแสนนาน ดวงตาสีดำสนิทลืมขึ้นช้าๆ เปลือกตากระพริบถี่ๆ เพื่อเพ่งมองไปในความมืด วันนี้ก็เป็นอีกวัน ตามจริงจะเรียกเป็นวันก็ไม่น่าจะถูกเพราะนางไม่รับรู้วันเดือนปีมานานแสนนานแล้ว รอบกายที่มีเพียงความมืดมิได้ผิดไปจากที่คาดเท่าไรนัก ดวงตาหลับลงอีกครั้ง พลังมากมายถูกดูดกลืนหายเข้าไปในร่างและไหลเวียนไปทั่วราวกับกระแสไฟฟ้า ดวงหน้าเยาว์มองขึ้นไปยังยอดหอคอยสีดำสูงชะลูดแห่งนี้ ตรวนโซ่เส้นหนาที่ล่ามเท้าทั้งสองข้างเอาไว้ทำให้นางไม่อาจเคลื่อนไหวในสถานที่คับแคบนี้ได้สะดวกนัก แค่เพียงจะขยับร่างนางก็เหนื่อยจะแย่แล้ว หากคิดจะทำอะไรไปมากกว่านี้น่ากลัวนางคงหมดแรงจนเป็นลม  นานเท่าใดที่นางไม่ได้ลิ้มรสอาหาร นานเท่าใดที่นางไม่ได้สัมผัสสิ่งที่เรียกว่าแสงแดด และนานเท่าใดกันที่นางต้องจากผู้คนอันเป็นที่รัก...

รอยสลักสีเงินเรืองบนกำแพงหอคอยพอตอกย้ำให้ผู้ถูกขังอยู่ ณ ที่แห่งนี้ให้ไม่ลืมชื่อของตนเอง ‘เอเลนเดียร์’ นั่นคือนามของนาง นามที่ไร้ตัวตน




มีนิยายมาเเนะนำกันนิดหน่อยค่า
เป็นของเพื่อนไรเตอร์เองเเหละ เพิ่งเเต่งได้ไม่กี่ตอน เเต่สำนวนการเขียนโอเลย
สำหรับเเฟนๆ คนชอบเเฟนตาซี เเละของเเปลกห้ามพลาดเลยน้า

http://writer.dek-d.com/blacktonight/writer/view.php?id=1032268
http://writer.dek-d.c

:-Daisy ✿