ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ความทรงจำของฉันกับรักนิรันดร์ของเธอ

    ลำดับตอนที่ #2 : นายตัวป่วน

    • อัปเดตล่าสุด 14 ต.ค. 48


    ตอน   นายตัวป่วน



    “หวัดดีจ๊ะน้องๆทุกคน”  เสียงใครนะไม่คุ้นหูเลย  พวกเราเลยหันไปดูและพบกับชายหนุ่มรูปหล่อ ดัดฟันยืนอยู่ข้างหลัง



    “อ้าวหวัดดีพี่อุ้ยมาทำไมอะ” อู๋ทัก



    “พี่ก็มาหาน้องสาวสุดที่รักไง”  พี่อุ้ยพูดแล้วทำท่าเท่มาก แต่ในสายตาของเราก็ธรรมดาเพราะไม่ใช่สเป็คเรา



    “อู๋นี่พี่แกหรอ”  มดถามด้วยแววตาที่สุดหวานรวมถึงทุกคนที่นั่งอยู่ด้วยก็จะเว้นแต่  ฉัน,อู๋  และแอม  



    “อืม...พี่ขอนั่งด้วยได้ไหม”  พี่อุ้ยถามพลางมองที่ว่างข้างฉัน



    “ได้ซิค่ะ แต่...นั่งข้างปัดระวังแฟนมันนะค่ะ”  มดพูดพลางเหล่ไปที่ดต๊ะของเอก  ทำให้เราเห็นว่าเอกกำลังส่งสายตาอาฆาตมายังพี่อุ้ย



    “ใครเป็นแฟนฉัน๐ยังไม่มีแฟนนะยะ”  ฉันพูดพลางทำท่าจะต่อยมด



    “อืม...งั้นพี่นั่งห่างๆก็ด้าย”  พอพี่อุ้ยพูดเสร็จก็นั่งลงห่างฉันเพียงคืบเดียว



    “อ้าวพี่อุ้ยไหนบอกว่านั่งห่างๆไงค่ะ”  รุ้งพูดแบบยิ้มๆ



    “นี่ก็นั่งห่างแล้วนะปกติถ้าพี่นั่งใกล้ผู้หญิงพี่จะนั่งแบบนี้”  พอพี่อุ้ยพูกเสร็จก็เลื่อนมานั่งติดฉันเลย แล้วพวกเราก็ได้ยินเสียงแปลกๆ



    “เพล้ง...”เสียงแก้วน้ำของเอกหล่นลงพื้นและพวกเราก็เห็นเอกจะลุกขึ้นแต่บูดึงไว้แล้วพูดอะไรไม่รู้เอกเลยนั่งลง ฉันเห็นอย่างนั้นก็เลยรีบออกห่างจากพี่อุ้ยไม่งั้นมีเรื่องใหญ่แน่



    “แล้วพี่อุ้นเรียนอยู่ชั้นไหนหรอค่ะ”  แน็ตถามแบบสยใจมาก



    “พี่เรียน ม.4 แล้วจ๊ะ”  พี่อุ้ยตอบแบเพลบอยมากๆ



    “แล้วทำไมพวกเราไม่เคยเห็นหน้าพี่เลยค่ะ”  ไอกิ๊กถามบ้าง



    “พี่พึ่งกลับมาจากอังกฤษนะจ๊ะ”  



    “อืม...พี่ขอตัวไปก่อนนะ”  แล้วพี่อุ้ยก็ลุกไปหาพวกเพื่อนๆ



    “เกือบมีเรื่องแล้วไหมละ”  มุขพูด



    ***---------- หลังเลิกเรียน ----------***



    “ปัดวันนี้กลับบ้านด้สยกันป่าว”  



    “จ๊ะ”  ฉัยลืมบอกไปหรือป่าวว่าบ้านฉันกับบ้านอู๋อยู่ใกล้กัน



    “ว่าไงจ๊ะน้องรักจะกลับบ้านกันยัง”  เสียงของพี่อุ้ยดังมาแต่ไกล



    “ไปกันเถอะ”  ฉันพูดพร้อมกับวิ่งมาหาอู๋กับพี่อุ้ยที่ยืนอยู่



    ***---------- ระหว่างทาง ----------***



    “นี่ปัดตอนกลางวันแกคุยกับเอกบ้างหรือป่าว”อู๋ถามอย่างสนใจมาก



    “ป่าวนี่ไม่เห็นเอกพูดอะไรเลย  พอครูสั่งกลับบ้านเอกก็วิ่งออกไปเลย”  ฉันตอบไปอย่างเซ็งๆ แต่..ทำไมฉันต้องเซ็งด้วยนะ



    “เมื่อตอนกลางวันพี่ขอโทษนะพี่ไม่ได้ตั้งใจให้ปัดกับแฟนทะเลาะกัน”  พี่อุ้ยพูดแล้วทำหน้าเศร้า



    “ไม่เป็นไรหรอกค่ะแล้วอีกอย่างเอกก็ไม่ใช่แฟนหนูด้วย”  แล้วพี่อุ้ยก็ทำหน้าดีใจใหญ่เลย



    “พี่อุ้ยเป็นอะไรหรือป่าวค่ะ”  ฉันพูดแล้วก็ทำหน้างงอู๋ก็ด้วย แต่พี่อุ้ยไม่พูดอะไร



    “เฮ้ยไอปัดพ่อแม่แกไม่อยู่บ้านหรอ บ้านมืดเชียว”  อู๋พูดแล้วรีบวิ่งไปดู แล้วกลับมาพร้อมกับกระดาษแผ่นหนึ่ง



    “ลูกปัดจ๋าแม่กับพ่อไปต่างประเทศ 1 เดือนนะจ๊ะ ของกินอยู่ในตู้เย็นส่วนเงินค่าขนมแม่ทิ้งบัตรเครดิต กับเงิน 5 พันบาทไว้นะลูก ถ้าจะชวนอู๋มานอนด้วยก็ได้นะจ๊ะ

    บายจ๊ะ



      ฉันอ่านแล้วอึ้งมากๆวันนี้เป็นวันอะไรของฉันเนี้ย



    “เฮ้ย...ปัดเดี๋ยวฉันกลับไปเอาชุดที่บ้านก่อนนะ พี่อุ้ยจะเอาด้วยหรือป่าว”



    “เอามาชุดเดียวก็ได้”



    “งั้นหนูไปเอาชุดก่อนนะดูแลไอปัดดีๆละ”  พอไออู๋พูดเสร็จก็วิ่งไปเลยทิ้งให้ฉันกับพี่อุ้ยยืนงงกัน



    “เข้าบ้านก่อนนะค่ะ”  ฉันพูดแล้วก็เดินนำพี่อุ้ยเข้าบ้านแต่เท้าของฉันก็สะดุดหินแต่พี่อุ้ยคว้าเอวไว้ได้ฉันเลยไม่ล้ม



    “ขอบคุณค่ะ”



    “ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะเข้าบ้านกันเถอะ”



    ***---------- ในบ้าน ----------***



    “พี่อุ้ยนั่งรอตรงนี้ก่อนนะค่ะ เดี๋ยวหนูไปเอาน้ำให้ค่ะ”



    “จ๊ะ”



    “เพล้ง...”



    “โอ้ย...”  ทำฉันถึงซุ่มซ่ามแบบนี้นะแก้วแตกแถมยังมาถูกแก้วบาดอีก



    “ปัดเป็นอะไรมากหรืป่าว”  พี่อุ้ยเดินเข้ามา และถามฉันใหญ่เลย



    “ไม่เป็นไรมากหรอกค่ะแค่โดนแก้วบาดเอง”  ฉันพูดแล้วยกนิ้วที่ถูกบาดให้พี่อุ้ยดู  แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น!!!



    อยากรู้ละซิว่าเกิดอะไรขึ้น  ถ้าอยากรู้ละก็ติดตามตอนต่อไปนะ



    Post & Vote นะ











    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×