นายพันล้าน มาพันรัก ^w^

ลำดับตอนที่ #1 : ถ้าไม่ยุ่งเรื่องชาวบ้าน ก็คงไม่...

"เอ่อ ขอโทษนะคะไม่ทราบว่าเรือลำนี้กำลังจะไปไหนคะ"

"เกาะระอำ" เธอหันมาตอบฉัน พร้อมกับลูกของเธอที่หันมามองหน้าฉันแบบแปลกๆ แล้วก็ทำสีหน้าว่างเปล่าใส่ แบบเจ๊คนนี้ขึ้นมาได้ไงเนี่ย ปรามานนั้น แล้วฉันก็ต้องทำหน้างงแล้วถามเธอใหม่

"เกาะอะไรนะคะ" ?-?

"เกาะระ-อำค่ะ"

"อ๋อ เกาะระ-อำ ค่ะๆขอบคุณมากค่ะ" ๑_๑ ...แล้วฉันก็หดหัวเข้ามานั่งท่าเดิมพร้อมทำหน้าเง็ง+กับความรู้สึกมึนเล็กน้อยว่า มันเกาะอะไรกันวะเนี่ย (แหม แล้วก้อตอบซะเหมือนรู้อะ-*-) เออ อย่าพูดมากน่าตอนนี้กำลังมึน+เอ๋อ(พัฒนาจากงงเป็นเอ๋อเนี่ยนะ-*-)

"เอ่อ ขอโทษครับ" ?-?พอฉันได้ยินเสียงนี้ก็เลยหันไปทางเจ้าของเสียง

 "ค....คะ" (- -) ( =- -)(ท่าหันหลังไปน่ะ) อืม รู้สึกจะเป็นลูกครึ่งผู้ดีอังกฤษนะเนี่ย หน้าตาหล่อเอาการนะเราน่ะ อิอิ >-<

"ไม่ทราบว่าคุณจะช่วยเก็บของให้ผมหน่อยได้ไหมครับ"

"ค่ะๆ" (- -) (_ _) (- -) แล้วฉันก็เลยเก็บของให้เขา

"ขอบคุณมากครับ"

"นี่เธอชื่ออะไรเนี่ย" เพื่อนเขาที่เมื่อกี๊นั่งหันหน้าออกหน้าต่างก็หันมาถามฉัน (หน้าแขกโคดๆ แถมดูกวนบาทาอีกต่างหาก แต่ก็หล่อใช่ย่อยนะ อิอิ ^^)

"แล้วนายจะรู้ไปทำไมกัน"

"เปล่า ก็แค่ไม่ค่อยคุ้นหน้าเท่าไหร่น่ะนะ คนส่วนใหญ่ที่นั่งเรือนี่ฉันรู้จักแทบทุกคนแหละ"

"ฉันชื่อน้ำแข็งใส เรียกสั้นๆว่าไอซ์ก็ได้"

"ไม่ ฉันชอบชื่อแรกมากกกว่า ชื่อยาวๆอะ ชื่ออะไรนะ น้ำแข็งใช่มั้ย"

"น้ำแข็งใสต่างหากย่ะ พูดมั่วแล้วยังจะพูดอีก"-*- ตาบ้านี้หนิงี่เง่าชะมัดยาก

"แล้วมันผิดตรงไหน"

"ก็มันต้องเป็นน้ำแข็งใส"

"ก็มันมีคำว่าน้ำแข็งเหมือนกันน่ะแหละ เรียกย่อๆไม่ได้หรือไงล่ะ"

"เออ เอางั้นก็ได้" ชั้นชักยัวะและนะ

"แต่หน้าตาออกแนวจีนขนาดนี้ หน้าไม่เข้ากับชื่อเลย ชื่อเป็นชื่อไทยแถมชื่อน่ารักกว่าเจ้าตัวด้วย"

"นี่ นายพูดมากน่ะ เงียบไปเลยไป" O^O ชิคุยด้วยแล้วอารมณ์เสีย

"เออ ลืมบอกไป ฉันชื่อ บัสเตอร์ "

"ไม่ได้ถามซะหน่อย"(- -  ) (  - -) (- -  )

"ใครพูดกับยัยปากมากนี่วะมาร์ค แกพูดด้วยเหรอ"

"เออน่า เลิกกัดกันซะทีเหอะ ชักรำคาญแล้วนะ"

"เฮอะ เซ็งเรย"

"ก็ได้ ฉันก็ไม่อยากอารมณ์เสียหรอกนะ" เออใช่ ลืมไปดีนะที่นึกขึ้นได้ว่าวันนี้มีเรียนตอนบ่ายสาม โทรไปบอกครูก่อนดีกว่า สงสัยวันนี้จะกลับไปไม่ทันนี่ก็บ่ายโมงครึ่งแล้วนี่นา ไม่เรียนซักวันคงไม่ตายหรอกเนอะยัยไอซ์ อิอิ ^w^

…ตรู๊ด...ตรู๊ด...ตรู๊ด...ตรู๊ด...ตรู๊ด.....

"ฮัลโหล"

"เอ่อขอสายคุณครูเก็ดหน่อยค่ะ"

"ครับ กำลังพูดสายอยู่ครับ"

"ค่ะคุณครูคะ วันนี้ตอนเย็นของดเรียนวันนึงนะคะ พอดีว่าติดธุระเร่งด่วนนิดหน่อยอ่ะคะ "

"ไอซ์ ใช่มั้ย"

"ค่ะ"

"อืม ได้ๆ พอดีวันนี้จะไปทานข้าวกับครอบครัวพอดีเลย ครับ ขอบคุณคร้าบบบบ"

...ตรู๊ดดดดดดดดดดดด........>v< เย้ๆ ยังๆยังดีใจไม่ได้ยัยไอซ์

เฮ่อ แล้วก็ต้องโทรไปบอกแม่สุดโหดอีกคนนึง-*-

...?-*+/&$^#@!+-@W{*VFxħ#*@(พอดีว่ามันเป็นเพลงจีนอ่ะนะ ฟังไม่รู้เรื่อง)(ลูกครึ่งจีนบ้านไหนล่ะเนี่ยฟังจีนไม่ออกเฮ้อ กลุ้มกะแกจริงๆยัยไอซ์)(เออน่ะ)...ฮัลโหล (อะจึ๋ย..เสียงหวานเชียะ)

"เอ่อ แม่เหรอ นี่ไอซ์เองนะ"

"ว่าไงยัยไอซ์ ป่านนี้ยังไม่กลับบ้ากลับช่องอีก ไปกินข้าวถึงประเทศไหนกันยะ ฉอดๆๆและฉอดๆ"

"เดี๋ยวๆ แม่ฟังไอซ์ก่อนดิ ก็พอดีว่าหลงมาอยู่บนเรือกำลังไปเกาะระอำอ่ะแม่ เดี๋ยวเย็นๆก็คงกลับ ถ้าไม่กลับก็จะไปอยู่บ้านยัยชาช่านะ เพราะฮาทิตย์นี้ทั้งอาทิตย์นี้ต้องไปเล่นน้ำสงกรานต์กับเค้า แล้วก้อทำบุญที่บ้านเค้าแต่เช้าเลย"

"เออๆ จะไปไหนก็ไปเหอะ แล้วอย่างงี้วันนี้แกจะไปเรียนทันมั้ยเนี่ย"

"โทไปบอกครูแล้ว"

"เออ แล้วแต่แกละกัน"

.. ...ตรู๊ดดดดดดดดดดดด........ >0<

            เยสๆๆ วันนี้จะไปค้างบ้านยัยชาช่า แถมอาทิตย์นี้ทั้งอาทิตย์ก็ไม่ต้องเรียนด้วย โฮะๆ ช่างมีความสุขเสียนี่กระไร  วะฮะฮ่า.... (นี่แกดีใจจนเพี้ยนหนักแล้วนะยะนังไอซ์ -*-) น่านะคนเพิ่งได้เที่ยวในรอบปีอ่ะ ขอมั่งเหอะ (-*- เออๆ)

"มาร์ค หนาวว่ะ แอร์มันยิงลงมาตรงนี้พอดีเลย"

            เอ..เสียงนี้คุ้นๆนะ แล้วฉันก็เลยหันไป  อ๋อตาบ้าขี้เก็กนี่เอง

"เอ่อ ในกระเป๋าฉันมีเสื้อกันหนาวอ่ะ ตัวใหญ่ด้วย เอามั้ยล่ะ"

"อะไรก็รีบๆเอามาเหอะน่า หนาวจะตายอยู่แล้ว"

"พูดมากจริงๆเลย เดี๋ยวก็ไม่ให้ซะหรอก"

"เฮ่อ จะกัดกันอีกละ รำคาญว่ะ"

"ก็ บัสเตอร์เค้าเริ่มก่อนนี่นา ช่วยไม่ได้" พูดเสร็จก็เอาเสื้อให้เค้า

            แล้วเค้าก็เอาไปใส่แล้วก็ทำหน้ารู้สึกสบายแล้วก็นอนลงไป ไหนลองจับเวลาดีกว่าว่าจะขี้เซาขนาดไหน อิอิ >-<

...1วิ ...2วิตาเริ่มปิด ...3วิ ...4วิ ...5วิ....คร่อก......เฮ้ย! 5วิเนี่ยนะ คนบ้าอะไรหลับเร็วเว่อร์ป้ะ -*-

            ฉันก็เลยลองจิ้มแก้มเค้าดู (จึ๋ง..จึ๋ง) แง่ะ หลับเป็นตายเลยนายคนนี้ มาร์คก็เลยหันมาขำแล้วก็ส่ายหน้าเล็กน้อย แล้วค่อยๆกระซิบบอกฉันว่า มันเพิ่งทำงานเสร็จมาน่ะเลยเพลียหลับเร็วไปหน่อย แค่หน่อยเดียวนะ ปกติหันไปคุยกับเพื่อนแปปเดียวหันหลับมาก็หลับแล้ว

            อิอิ จะว่าไปอีตาคนนี้ก็น่ารักดีนะ ^^ ตอนหลับเหมือนเด็กเลย นอนงอแล้วก็เอาหน้าซุกกระเป๋า หน้าตาดูสบายมากเลย สงสัยจะอดนอนมาหลายวัน ฮุฮุ >0<

"ไอซ์ยิ้มอะไรอยู่เหรอ" มาร์คหันมากระซิบถามฉัน

"เปล่าไม่มีอะไรหรอก"

"อืม"

…ตุ่งตุงตุงตุ๊ง(ยังกะในห้างแน่ะ)... ขณะนี้เราเดินทางผ่านเกาะโน้นแล้ว อีกประมาณ15นาทีก็จะถึงที่หมาย ขอให้ทุกท่านเตรียมค่าโดยสารและสัมภาระให้เรียบร้อยค่ะ ขอบคุณค่ะ ...ตุ๊งตุงตุงตุ่ง...

            อีกตั้ง15นาทีแน่ะ เอ๊ะ แล้วค่าโดยสารนี่มันเท่าไหร่น้า สัมภาระอะไรกันน่ะ ยืดคอไปถามคนข้างหน้าอีกรอบดีกว่า เพราะตาบ้า2คนหลับไปแล้ว -*-

"เอ่อ ขอโทษนะคะ แล้วค่าเรือนี่มันเท่าไหร่อะคะ"

"อ๋อ 12000 เองค่ะ นี่เดี๋ยวก็ใกล้ถึงแล้วล่ะค่ะ เค้าจะเก็บค่าโดยสารตอนขึ้นที่พักน่ะค่ะ"

"หา... (ค้างไป5วิ) ค่ะๆ ขอบคุณมากๆค่ะ"

            หมี่นสองเลยเหรอ (ตายแล้วๆ ยายไอซ์แกจะทำไงเนี่ย) เอออ่ะดิ จะเอาตังที่ไหนมาจ่ายเนี่ย -*-  ถ้าบอกให้แม่มาจ่ายมีหวัง ซี้แหงแก๋แน่ --+ ตายๆๆ มีแต่ตายกับตาย(ยิ่งกว่าตายซะอีกย่ะ) เอออ่ะดิ งั้น ตายเป็นตาย บอกความจิงเค้าดีกว่า เผื่อเค้าจะมีทางช่วยเรา ซักนิดส์นึงก็ยังดี

            และแล้วเวลาที่รอคอยก็มาถึง(น่ารอคอยตรงไหนเนี่ย -*-) พอมีคนเริ่มทยอยกันลง ฉันก็ลงไปมั่ง แล้วก็เห็นกัปตันยืนต้อนรับและคอยแนะนำอยู่ ก็เลยเดินตรงรี่ไปถามอย่างรวดเร็ว >w<

"เอ่อ ขอโทษนะคะ อยากจะถามอะไรหน่อยได้ไหมคะ"

"ครับ ผมจะตอบปัญหาให้คุณผู้หญิงทุกคำถามเลยครับ "

"ค่ะ เรื่องก็มีอยู่ว่า ..... ฉอดๆๆๆ  ค่ะเรื่องก็เป็นอย่างนี้ล่ะค่ะ" (ฉันก็เล่าไปตามเรื่องความซวยที่กำลังประสบอยู่ให้คุณกัปตันผู้แสนใจดีฟัง)

"...(อึ้งไปซักพัก) อันนี้ผมก็ไม่แน่ใจว่าวิธีนี้จะแก้ได้หรือเปล่านะครับ"

"ค่ะ วิธีนี้ว่าไงเหรอคะ"  [โปรดติดตามตอนต่อไป!]