ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    สาวสาวแสบซ่า เจอ ตาบ้าสุดหล่อ

    ลำดับตอนที่ #2 : •*-+.+-*•โอ้ววววว เวรกรรม•*-+.+-*•

    • อัปเดตล่าสุด 17 มี.ค. 49


    "แก ตื่นได้แล้ว ไปอาบน้ำกินข้าวเร็ว แล้วมาช่วยชั้นทำสูจิบัตรได้แล้ว" ยัยแป้งเอ๊ย คนอื่นเค้าตื่นหมดแล้วเจ๊แกนอนซ้ากินประเทศเลย คนอื่นเค้าตื่นมาทำมาหาสูจิบัตรกันหมดแล้ว ฮ่วย
    "อืมๆ ฮ้าวววว..ยังนอนไม่เต็มอิ่มเลย"แป้งคนอื่นเค้าคงนอนไม่อิ่มเลยแหละถ้าแกนอนขนาดนี้ยังไม่เต็มอิ่มเนี่ย










    "แกไปเย็บเล่มไปชั้นทำเสร็จแล้ว แล้วก้ไปบอกนักแสดงด้วยว่าพักได้แล้ว" ชั้นสั่ง ลูกน้อง อิอิ ก้ชั้นเป็นหัวหน้านิ
    "จ้า ยัยหัวหน้า"ลูกน้องรับคำ ที่จริงก้อายุเท่ากันแหละอยู่ ม. 6เหมือนกัน งานละครเนี่ยเค้าให้ ม. 6เป็นคนจัดทั้งหมดส่วนรุ่นน้องบางคนก้มาเป็นนักแสดงบ้าง แล้วก้มีเด็กจากโรงเรียนชายล้วนชื่อดังแห่งหนึ่งมาเป็นนักแสดงรับเชิญอ่ะนะ ซึ่งก้มีไอ้บ้านั่นด้วย แล้วมันต้องมาเป็นพระเอกอีกด้วย
    "นี่เทอคิดอะไรอยู่เนี่ยหน้ามุ่ยเชียว"เฮ้ยเสียงนี่มันเหมือนเสียงนายหวายนี่หว่า เฮ้ยไม่เหมือนอ่ะ มันคือเสียงมัน แล้วมันก้อยู่นี่แล้วนี่มาแล้ว "นายเข้ามาได้ยังงัย ห้องนี้สำหรับสต๊าฟเท่านั้น นายเป็นนักแสดง เข้ามาไม่ได้ ออกไป!"ชั้นไล่มันออกไป
    "ไม่ออก ก้เห็นไม่มีใครก้เลยเข้ามาสำรวจซะหน่อยแต่ดันเจอเทอซะนี่ เทอนี่เจอหน้าชั้นทีไรก้ด่าทุกทีเลย เป็นบ้าอะไรเนี่ย"
    "เรื่องของชั้น แต่นายต้องออกไปนักแสดงอย่างนายไม่มีสิทธิ์เข้ามาที่นี่ "นายบ้าเอ๊ยเป็นแค่พระเอกมาทำใหญ่
    "แล้วถ้ามีคนอนอนุญาตล่ะ"ยังจะมาปากดี
    "ไม่มีใครอนุญาตนายหรอก นายอย่ามาแก้ตัว ออกไป"
    "แล้วถ้ามีจริงๆ ชั้นจะจูบเทอนะ"นายหวายพูดพ้อมยิ้มกริ่มที่มุมปาก
    "ไม่มีทางที่จะมีใครอนุญาตนาย"ชั้นยังยืนยันนั่งยันนอนยัน
    "แน่จัยหรอ เดี๋ยวชั้นเรียกมาให้ดู. . . . . . . ฟ้า ข้าว หมวย  เทอเป็นคนอนุญาตชั้นใช่มั้ย"
    อย่างตอบว่าใช่นะเว้ยยัยเพื่อนบ้า
    "ใช่จ้า"เฮ้ยชั้นไม่อยากเสียเฟิร์สคิสให้นายนะ ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยน้า
    "ไม่ ชั้นไม่ยอมให้นายจู....อุบส์"ฮือๆๆมันเอาปากของมันมาสัมผัสกับปากชั้นแล้วแล้วมันก้ไม่มีทีท่าว่าจะคลายออกเลย
    ชั้นตีหลังมัน"ตุ๊บๆๆๆๆๆ"ยังไม่ยอมคลายแต่กลับเพิ่มแรกมากขึ้น ชั้นก้ตีมันต่อ เฮ้ยยย ตายแล้วมันกอดชั้นอีก ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
    ชั้นพยายามที่จะผลักออกแต่ไม่เป็นผล  มันช่างเป็นรสจูบที่หวานจังเลย เคลิ้มๆๆๆ ว้ายชั้ยเคลิ้มหรอ ไม่ได้
    แล้วมันก้ค่อยๆคลายออก   อยากให้นานกว่านี้จัง  เฮ้ยไม่ได้ไม่ได้ ชั้นเกลียดมัน
    "เห็นมะทำไมชั้นจะจูบเทอไม่ได้  ทำเป็นพูดดี"นายบ้าพูด
    "นายบ้า โรคจิต วิปริต ซาดิสต์"ชั้นด่ามาน
    "ถ้าเทอยังไม่เลิกว่าเดี๋ยวปั๊ดจับปล้ำเลย"มันขู่ และแน่นอนชั้นเลิกด่ามันเพราะชั้นไม่อยากให้มัน  ปล้ำ  ชั้นหรอก
    "ไปกินข้าวกันเร็ว " ยังจะมีหน้ามาชวนอีกไอ้หวาย
    "เชิญนายเถอะ ชั้นไม่หิวและไม่อยากกิน"เรื่องอะไรชั้นจะไปกับนาย
    "ไม่ไปหรอ แน่ใจนะ"มันพูด พลางยื่นหน้ามาใกล้ๆเป็นเชิงว่า ชั้นจะจูบเทออีกนะถ้าไม่ไป
    "ปะ..ปะ..ไปก้ได้"ชั้นพูดตะกุกตะกัก เพราะว่ามันยื่นหน้ามาใกล้มาก



    เมื่อเดินไปถึงโรงอาหาร
    ก้ได้ประสบพบเจอสายตาของเพื่อนๆพี่ๆน้องๆอันดูเดือดเลือดแทบหมดตัว คงเป็นเพราะชั้นเดินมากับพระเอกสุดหล่อ ที่ทุกคนหลงไหล ยกเว้นชั้น   เออแล้วยัยแป้งหายไปไหนเนี่ย ทำไมไม่มาเดินเป็นเพื่อนเราเลย          อ้าวอยู่นั่นไง นั่งกินข้าวอยู่กับหนุ่มหล่อคนนึง  ชั้นเลยลากนายหวายไปทางแป้งเพื่อจะถามมัน
    "แกทิ้งชั้นให้อยู่คนเดียวกะนายบ้าเนี่ยเลยนะเว้ย"ชั้นบ่น
    "ก้....ชั้นมาช่วยงานตรงเวทีอะ"มันตอบ
    "แล้วนี่ก้  พี่ของหวายอ่ะ ชื่อว่าน"แป้งพูดพลางชี้มาที่พี่ที่นั่งอยู่ข้างๆมัน           ส่วนนายหวาย    ไม่รู้ว่าไปขี่ที่ไหนเหมือนกัน
    "สวัสดีค่า"ชั้นทักทายพี่ว่าน
    "ดีครับ"พี่ว่านตอบพลางยิ้มให้
    "เฮ้ย  ยัยป่านช่วยชั้นด้วยยยยยยยยยยยยยยยยย"เฮ้ยใครเรียนชั้นอ่า     อ๋อนายหวายนี่หว่า
    โหอะไรเนี่ยโดนพวกแรดๆชุดกระชากใหญ่เลย  เอาวะช่วยก้ช่วย
    "เอ่อเทอ ชั้นขอตัวหวายเค้าไปแป๊ปนึงนะ พอดีว่าพี่ของหวายเค้าเรียกน่ะ"ชั้นพูดมั่วๆไปแล้วรีบลากนายนั่นไปที่โต๊ะอาหารที่แป้งกะพี่ว่านนั่งอยู่
    "ขอบใจมากนะป่าน"หวายขอบใจชั้น
    แล้วเราก้กินกินกินกินมากมาย









    "ป่านเราเย็บเล่มเสร็จแล้วแล้วก้ทำตารางงานต่างๆเสร็จแล้วจ่ะ"เพื่อนๆพูด
    "จ้า  ก้วันนี้ไปพักกันเถอะเดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยมาทำใหม่"ชั้นบอก
    "จ้า  แล้วก้ให้เราไปบอกพวกนักแสดงด้วยใช่มั้ยว่าพักได้แล้ว"เพื่อนๆพูดอย่างรู้ดี หลายคนอาจสงสัยว่าชั้นอยู่ฝ่ายประชาสัมพันธืทำไมถึงไปสั่งพวกนักแสดงได้หน่ะหรอ  ก้เพราะว่าอาจารย์บอกให้ชั้นดูแลด้วยเพราะเราไม่มีหัวหน้าฝ่ายนักแสดง ชั้นเลยต้องดูแลฝ่ายนักแสดงด้วย
    "แป้ง ไปห้างกันเหอะ เบื่ออ่ะอยู่แต่โรงเรียน"ชั้นชวนแป้งไปเที่ยวที่ห้างใกล้ๆโรงเรียน
    "อืม ไปดิ พ่ว่านไปด้วยนะ"แป้งแกติดพี่ว่านแจเรยนะเว้ย
    "ก้ได้"ชั้นบอกมัน
    แล้วเราก้เดินไปเปลี่ยนเสื้อที่หอพัก





    "หวัดดียัยเซ่อ "นายหวายทัก  ทำไมมันต้องมาด้วยนะ
    "หวัดไม่ดีย่ะ ต้องฝึกคัดลายมือด้วย แล้วนายมาทำไมเนี่ย"ชั้นกวนตรีนมันกลับไป
    "ก้อยากมาเดินเล่นอ่ะ"มันตอบอึ้งๆเพราะงงมุขที่ชั้นสวนมัน
    "ป่านชั้นไปเดินกับพี่ว่านนะ แกเดินกับหวายละกัน แล้วแกกลับเองนะ ชั้นอาจจะกลับช้าหน่อย
    "จะไปหวีทหวานกันที่ไหนล่ะจ๊ะ พึ่งเจอกันเป็นแฟนกันแล้วหรอ"ชั้นแซวมันเล้น
    "จะบ้าหรอแก"มันพูด    ไม่พอแป้งกะพี่ว่านยังหน้าแดงอีกด้วย
    แล้วมันก้เดินไปแล้ว     ส่วนชั้น ไม่สนใจนายหวายนั่น รีบเดินไปให้พ้นๆมัน
    "นี่เทอจะรีบไปไหนรอชั้นด้วยดิ"นายหวายรีบวิ่งตามมา
    "ถ้านายจะเดินกับชั้นนายจ่ายตังให้ชั้นด้วยนะ"ชั้นบอก
    "ด๊าย"มันพูด





    "  ทั้งหมด%,%%%฿ค่ะ  "พนักงานบอก
    "นี่ครับ"หวายบอกพลางยื่นบัตรเครดิตให้ รวยนี่หว่ามีเครดิตด้วยอะ
    เมื่อจ่ายตังเสร็จก้เดินออกมาจากร้านขายเครื่องประดับ แนวแร็บโย่หน่อยๆ
    ชั้นไม่ชอบแนวหวานๆหรอก แล้วก้ไม่ชอบใส่กระโปงด้วย
    "นี่เทอ เทอตามใจชั้นมั่งนะ ถ้าชั้นจ่ายตังให้เทออ่ะ"หวายถาม
    "ตามใจเรื่องอะไรอ่ะ "ชั้นถามกลับ
    "ก้เทอต้องใส่เสื้อผ้า ตามใจชั้น"หวายบอก
    "ไม่เอาอ่ะ"ชั้นปฎิเสธ
    "งั้นลองให้ดูเฉยๆ"
    " ก้ด้ายยย"ชั้นบอก


    ซักพักเราก้เดินมาถึงร้านๆนึงที่มีเสื้อผ้าหวานแหววแนวชุดราตรี



    "อ่ะเทอลองชุดนี้ ชุดนี้ แล้วก้นี่นะ"สั่งเยรน้าเฟร้ยนายหวาย
    "ชั้นไม่ชอบใส่กระโปรงอ่ะ"ชั้นพูดพลางส่ายหน้า เมื่อเห็นชุดที่หวายชี้ มันเป็นกระโปรงทั้งนั้น
    "แต่เทอบอกกับบชั้นแล้วนะว่าจะลองให้ดู"
    "ก้ได้วะ"ชั้นตอบพลางหยิบชุดที่นายหวายชี้



    ซักพักชั้นก้ลองชุดแรกเสร็จแล้วเดินออกมาให้นายหวายดู
    มันเป็นชุดแซกยาวเกาะอกผ้าซาตินสีขาวมีโบว์ผ้าลูกไม้คาดอยู่ที่รอบอก
    "สวยมากเลย"หวายชมพ้อมกับตะลึงในความสวยของชั้น
    แล้วชั้นก้เดินกลับห้องลองไปลองชุดที่ 2
    แล้วชั้นก้ออกมาพร้อมกับชุดแซกสั้น แขนตุ๊กตาคอกลม เป็นผ้าซีฟองตรง ช่วงกระโปรงมีผ้าเป็นชั้นๆสีไล่ระดับลงมา
    ทั้งชุดเป็นสีชมพู
    นายนั่นอึ้งมากกว่าเดิมอีกชั้นเลยรีบเดินเข้าห้องลองเพราะรู้สึว่าหน้าชั้นมันคงจะแดงอ่ะนะ
    แล้วชั้นก้เดินออกมาพร้อมกับชุดที่สามซึ่งเป็นชุดสุดท้าย มันเป็นผ้าซาตินสีม่วงอ่อนเป็นแซกสั้นยาวแค่เข้าคอกลมแขนยาวถึงศอก มีเข็มกลัดทำด้วยผ้าต่างๆสีม่วงหลายๆระดับ ตรงชายแขนเสื้อ คอเสื้อ กระโปรง มีลูกไม้สีขาวติดอยู่ ทำให้ชั้นดูเซ็กซี่นิดสๆ
    แล้วชั้นก้กลับเข้าไป นายหวายอึ้งมากไม่พูดอะไรเลย แล้วก้เดินกลับออกมาชุดเดิม
    ที่ใส่เข้าร้าน
    " ชั้นซื้อให้เทอเก็บไว้ละกันนะ "หวายบอกพลางหิ้วถุงเสื้อออกมาจากร้านพร้อนชั้น
    "ก้ด้ายว้า แต่ชั้นคงไม่ใส่อ่ะนะ"ชั้นบอกมาน
    "อืม"หวายรับคำสั้นๆ





    "ฝันดีล่ะ"หวายบอก แล้วก้จะเดินกลับ  คือว่าเค้าเดินมาส่งชั้นที่โรงเรียน
    "เช่นกัน"ชั้นบอกแล้วก้เดินเข้าโรงเรียน



    แล้วก้อาบน้ำนอน



    เอ๊ะแป้งยังไม่มาอีก เนี่ยก้ทุ่มนึงแล้วน้า แต่ช่างมันเถอะน้านอนดีก่า  นอนไม่หลับ
    ทำไมชั้นต้องคิดถึงนายนั่นด้วยว้าเนี่ย  เฮ้ออออ.....







    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×