ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ละแล้ววันนั้นก็มาถึง
วันนี้แล้วซินะ ที่ฉันต้องไปอยู่กับเพื่อนของแม่ตามคำสั่ง เฮ้อ แต่มันก็แก้ไขอะไรไม่ได้แล้วเพราะตอนนี้ร่างของฉันถูกแม่ทิ้งไว้
หน้าบ้านหลังใหญ่ตกแต่งแบบโมเดิร์น พร้อมกับพูดไว้ว่า
'อยู่บ้านน้าเค้าก็ทำตัวดีๆล่ะ แม่ไปก่อนนะจะรีบไปช้อปปารีสซะหน่อย กำลังลดราคาเลย'
ยังไม่ทันที่ฉันจะได้พูดอะไรเลย นี่ใช่แม่ฉันรึเปล่าเนี้ย
แล้วความคิดก็หยุดอยู่แค่นั้นเมื่อประตูรั้วบานใหญ่ดูๆแล้วราคาคงไม่ต่ำกว่า6หลักก็เปิดออกพร้อมกับผู้หญิงหน้าตาใจดี
ดูจากการแต่งตัวแล้วคงไม่ใช่แค่แม่บ้านแน่นอน
"ลูกหว้าใช่มั้ยจ้ะ นี่น้าเอ๋จ้ะเพื่อนของแม่ของหนู"
ผู้หญิงคนั้นแนะนำตัวกับฉัน อ่อคนนี้เองหรอเนี้ยหน้าตาดูใจดีจังเลย
"สวัสดีค่ะ ฝากตัวด้วยนะคะ"
ฉันพูดพร้อมไหว้น้าเอ๋
"ไม่ต้องเหรงใจนะจ้ะ เราก็คนกันเองเข้าบ้านเถอะน้าจะแนะนำให้รู้จักกับครอบครัวของน้า"
น้าเอ๋พูดพร้อมพาฉันเข้าบ้าน ใจดีจริงๆด้วย
น้าเอ๋พาฉันเดินมาถึงห้องใหญ่ห้องนึงฉันคิดว่าน่าจะเป็นห้องรับแขกนะเพราะเฟอร์นิเจอร์ก็ประมาณนั้น
ที่นั้นมีผู้ชาย2คนแต่คนนึงน่าจะไม่ใช่คนไทย
"นี่มาร์คสามีน้าจ้ะ เค้าเป็นคนอังกฤษแต่ตอนเด็กๆพ่อแม่เค้าทำงานที่เมืองไทยก็เลยพูดภาษาไทยได้คล่องน่ะจ้ะ"
ฉันทักทายน้ามาร์ค แล้วคนนั้นล่ะใครนะ ยังไม่ทันที่ฉันจะได้ถาม
"นั้นลูกชายน้าเองจ้ะเค้าชื่อโมเสส"
ฉันหนัไปยิ้มทักทายเค้าแต่เค้ากลับมองแล้วหันหน้าหนีไปเฉยๆ ทำไมนิสัยไม่ดีเลยนะ
"โม อย่าทำแบบนี้สิ จะไม่ทักทายพี่เค้าหน่อยหรอ"
น้าเอ๋ปรามช่างเถอะยังไงฉันก็ไม่สนใจเค้าหรอก หลังจากนั้นน้าเอ๋ก็พาฉันไปเก็บของที่ห้องแต่ทำไมมี2เตียงล่ะ
"ลูกหว้านอนห้องนี้กับโมนะจ้ะ"
"คือ.."
"ทำไมหรอจ้ะ"
"ต้องนอนด้วยกันจริงๆหรอคะ"
"ใช่จ้ะ เก็บของแล้วลงไปทานข้าวนะจ้ะ"
น้าเอ๋พูดจบก็เดินออกไปโดยที่ฉันไม่ได้ถามอะไรอีก เฮ้อทำไมกันนะ ทำไมฉันต้องนอนกับนายนั่นด้วยนะ
ดูท่าทางไม่น่าคบเลย ชิ คนอะไรเย็นชาซะจริงๆ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
มาอัพแค่นี้ก่อนนะคะกำลังคิดไม่ออก
ช่วยเม้นด้วยนะคะ
หน้าบ้านหลังใหญ่ตกแต่งแบบโมเดิร์น พร้อมกับพูดไว้ว่า
'อยู่บ้านน้าเค้าก็ทำตัวดีๆล่ะ แม่ไปก่อนนะจะรีบไปช้อปปารีสซะหน่อย กำลังลดราคาเลย'
ยังไม่ทันที่ฉันจะได้พูดอะไรเลย นี่ใช่แม่ฉันรึเปล่าเนี้ย
แล้วความคิดก็หยุดอยู่แค่นั้นเมื่อประตูรั้วบานใหญ่ดูๆแล้วราคาคงไม่ต่ำกว่า6หลักก็เปิดออกพร้อมกับผู้หญิงหน้าตาใจดี
ดูจากการแต่งตัวแล้วคงไม่ใช่แค่แม่บ้านแน่นอน
"ลูกหว้าใช่มั้ยจ้ะ นี่น้าเอ๋จ้ะเพื่อนของแม่ของหนู"
ผู้หญิงคนั้นแนะนำตัวกับฉัน อ่อคนนี้เองหรอเนี้ยหน้าตาดูใจดีจังเลย
"สวัสดีค่ะ ฝากตัวด้วยนะคะ"
ฉันพูดพร้อมไหว้น้าเอ๋
"ไม่ต้องเหรงใจนะจ้ะ เราก็คนกันเองเข้าบ้านเถอะน้าจะแนะนำให้รู้จักกับครอบครัวของน้า"
น้าเอ๋พูดพร้อมพาฉันเข้าบ้าน ใจดีจริงๆด้วย
น้าเอ๋พาฉันเดินมาถึงห้องใหญ่ห้องนึงฉันคิดว่าน่าจะเป็นห้องรับแขกนะเพราะเฟอร์นิเจอร์ก็ประมาณนั้น
ที่นั้นมีผู้ชาย2คนแต่คนนึงน่าจะไม่ใช่คนไทย
"นี่มาร์คสามีน้าจ้ะ เค้าเป็นคนอังกฤษแต่ตอนเด็กๆพ่อแม่เค้าทำงานที่เมืองไทยก็เลยพูดภาษาไทยได้คล่องน่ะจ้ะ"
ฉันทักทายน้ามาร์ค แล้วคนนั้นล่ะใครนะ ยังไม่ทันที่ฉันจะได้ถาม
"นั้นลูกชายน้าเองจ้ะเค้าชื่อโมเสส"
ฉันหนัไปยิ้มทักทายเค้าแต่เค้ากลับมองแล้วหันหน้าหนีไปเฉยๆ ทำไมนิสัยไม่ดีเลยนะ
"โม อย่าทำแบบนี้สิ จะไม่ทักทายพี่เค้าหน่อยหรอ"
น้าเอ๋ปรามช่างเถอะยังไงฉันก็ไม่สนใจเค้าหรอก หลังจากนั้นน้าเอ๋ก็พาฉันไปเก็บของที่ห้องแต่ทำไมมี2เตียงล่ะ
"ลูกหว้านอนห้องนี้กับโมนะจ้ะ"
"คือ.."
"ทำไมหรอจ้ะ"
"ต้องนอนด้วยกันจริงๆหรอคะ"
"ใช่จ้ะ เก็บของแล้วลงไปทานข้าวนะจ้ะ"
น้าเอ๋พูดจบก็เดินออกไปโดยที่ฉันไม่ได้ถามอะไรอีก เฮ้อทำไมกันนะ ทำไมฉันต้องนอนกับนายนั่นด้วยนะ
ดูท่าทางไม่น่าคบเลย ชิ คนอะไรเย็นชาซะจริงๆ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
มาอัพแค่นี้ก่อนนะคะกำลังคิดไม่ออก
ช่วยเม้นด้วยนะคะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น