กว่าจะรัก............ยุ่งชะมัด

ลำดับตอนที่ #1 : # Chapter 1 #

วันนี้เป็นวันเปิดภาคเรียนการศึกษาใหม่ นักเรียนทุกคนต่างพากันคุยกันอย่างสนุกสนานฮาเฮผิดกับ หญิงสาวคนหนึ่งที่เดินเข้ามาด้วยมาดเฉิ่มใส่แว่นหนาเตอะเสียยิ่งกว่าใครแถมยังหอบหนังสือท่วมหัวเสียอีก ทุกคนไม่ได้สนใจเธอเลยต่างคุยกันอย่างสนุกสนานในกลุ่มตน

                ‘ปึ๊ก’

 

                “ว๊าย! ขอโทษค่ะ” หนังสือร่วงลงมากองพร้อมกับร่างเจ้าของหนังสือรวมไปถึงคู่กรณีที่เธอเดินชนด้วย ในตอนนี้แว่นของหญิงสาวร่วงลงกับพื้นเสียแล้ว

 

                “โอ๊ย! เดินยังไงไม่ได้ดูทางเลย” เสียงคู่กรณีดังขึ้นรู้สึกว่าจะเป็นชายเสียด้วย ตอนนี้สาวเจ้าของหนังสือใช้มือกวาดไปตามพื้นเพื่อหาแว่นและเมื่อเจอเธอก็คว้ามาใส่เหมือนเดิมทันที สิ่งแรกที่เห็นคือชายหนุ่มหน้าตาดีกำลังเอาหนังสือที่อยู่บนตัวเขาออกและปัดฝุ่น

 

                “ต้องขอโทษจริงๆ ค่ะ พอดีมองไม่ค่อยเห็นทางเท่าไร” หญิงสาวขอโทษอีกครั้ง ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมามองหญิงสาวที่พร่ำขอโทษตนตั้งแต่ตะกี้แล้ว

 

                “ไม่เป็นไร วันนี้เรียนเป็นวันแรกจะขนหนังสือมาเยอะๆ ทำไมกัน มา...เดี๋ยวผมช่วยขน ผมชื่อ ต้นน้ำ” ต้นน้ำบอกพร้อมกับช่วยเก็บหนังสือขึ้นมา

 

                “ขอบคุณค่ะ” หญิงสาวบอกพร้อมกับก้มหน้าก้มตาเก็บต่อ ในที่สุดเธอก็เดินมาถึงห้องสมุดโรงเรียนทำให้ต้นน้ำรู้ว่าเธอเอาหนังสือมาคืนนี่เอง พอดีหลังจากคืนหนังสือเสร็จต้นน้ำก็พบเพื่อนตนจึงขอตัวไป ในระหว่างที่กำลังอยู่ในกลุ่มเพื่อนหลังออกจากห้องสมุดมาแล้ว

 

                “เฮ้ย...ใครวะที่เมื่อกี้แกอยู่ด้วย” เพื่อนของต้นน้ำถาม

 

                “ไม่รู้เหมือนกันไม่ได้ถามชื่อ พอดีเดินชนกันเลยช่วยเขาถือของมาเนี่ย” ต้นน้ำบอกอย่างไม่ใส่ใจ

 

                “ฉันรู้ว่าใคร ก็ยัยนริศรา เด็กที่สอบได้ที่ 1 ของประเทศอะ เรียนก็ดีแต่..หน้าตาเฉิ่มเป็นบ้าเลย” ทั้งหมดก็หัวเราะออกมาอย่างสนุกสนาน ทางด้านนริศราหรือ เรย์ หลังจากคืนหนังสือแล้วเธอก็ยังคงอยู่ในห้องสมุดต่อจนกระทั่งใกล้เวลาเข้าเรียนแล้ว

 

                “เรย์ มาอยู่นี่เองที่จริงก็ว่าจะมาที่นี่ตั้งแต่แรกแล้วนะ แต่ดันเกิดเปลี่ยนใจไปหาที่อื่นก่อนเพราะฝ้ายคนเดียว” เสียงของหญิงสาวคนหนึ่งดังขึ้นจากข้างหลัง เรย์ก็หันมามองก็พบ ฝ้าย  กับ ริน สองสาวสวยมองกี่ทีก็น่ารัก เป็นดาวโรงเรียนและที่หมายปองของหนุ่มๆ ในโรงเรียนแทบทุกคน

 

                “อะไรกัน อย่ามาโทษกันเลย” ฝ้ายจะเถียงกลับแต่เรย์ยกมือห้ามทัพเอาไว้เสียก่อน

 

                “หยุด ที่นี่มันห้องสมุดไม่ใช่ที่ทะเลาะกัน หวัดดีนะ” เรย์ทักทายเพื่อนสาวสองคน

 

                “หวัดดี” ทั้งสองสาวพูดพร้อมกัน

 

                “ไปกันเถอะใกล้เข้าเรียนแล้วนะ” ฝ้ายบอก

 

                “จริงสิ ฉันลืมไปดูห้องเลยมัวแต่อ่านหนังสือที่นี่เพลิน” เรย์พูดขึ้นมาอย่างตกใจแต่ทั้งฝ้ายและรินก็หัวเราะออกมาอย่างรู้ทัน

 

                “ฉันไปดูมาแล้ว เราสามคนอยู่ห้องเดียวกันหมดเลย” รินบอก เรย์ก็ยิ้มอย่างดีใจ พอทั้งสามมาถึงห้อง

 

                “ไง ฝ้าย ริน เรย์“ เสียงชายหนุ่มคนหนึ่งทักขึ้นเมื่อทั้งสามมาถึงหน้าห้อง

 

                “เคน นายอยู่ห้องนี้เหมือนกันหรอ คิดว่านายจะไปไกลๆ พวกเราแล้วเสียอีก แย่จัง” ฝ้ายพูดขึ้น

 

                “พูดงี้เดี๋ยวสวยหรอกยัยฝ้าย” เคนพูดคุยด้วยอย่างสนิทสนม

 

                “โทษทีสวยอยู่แล้วย่ะ” ฝ้ายสวนกลับไป

 

                “พอเลยๆ สองคนนี้ เคนอยู่ด้วยก็ดีแล้วจะได้ครบกลุ่มไง” รินพูดขึ้น เคนก็เดินมาทางริน

 

                “ริน เธอช่างเป็นคนดีจริงๆ เลยนะ อย่างนี้สิเพื่อนกันจริง ไม่เหมือน...” เคนตอบ สายตาก็มองไปทางฝ้าย ฝ้ายก็จ้องกลับอย่างไม่เกรงกลัว ทั้งรินและเรย์ก็หัวเราะออกมานิดๆ คู่นี้ยังไงก็เหมือนลิ้นกับฟันวันยังค่ำ

 

                “ปิดเทอมไปเที่ยวไหนมาบ้าง” รินชวนทุกคนคุยพร้อมกับเดินเข้าห้องไป

 

สายตาคนในห้องจับจ้องมาที่กลุ่มนี้ เพราะแต่ละคนล้วนแต่มีชื่อเสียทั้งนั้นไม่ว่าจะเป็นฝ้าย และริน สองดาวสาวสวยประจำโรงเรียน แถมด้วยตำแหน่งนางแบบวัยรุ่นที่กำลังโด่งดัง เคน หนุ่มหล่ออารมณ์ดี ผู้รักในเสียงเพลง ขวัญใจสาวๆ หรือแม้กระทั่งเรย์ เด็กสาวอัจฉริยะระดับประเทศ แต่ก็มีหลายคนที่ชินแล้วกับภาพเหล่านี้ เพราะทั้งสี่คนเป็นเพื่อนกลุ่มกันมาตั้งแต่เด็กเลยก็ว่าได้