คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : icegun :; ... ย้ายเข้า(เรือน)หอ ~ ...
IceGun :; … ย้ายเข้าเ(รือน)หอ ~ …
“แม่ ~~!!! จะให้น้องกันอยู่กับไอ้เด็ก…เอ๊ย! ไอซ์จริงๆเหรอ TOT!”
“มาถึงหอแล้วยังจะถามอีก - - ของเขิงก็เตรียมเรียบร้อยแล้ว หอก็เช่าไว้ให้แล้ว อย่าถามมากได้มั้ย”คำตอกกลับที่มาแบบเรียบๆแต่เล่นเอาคนได้ยินถึงกับจุก
ง่า T T! แม่ดุน้องกันอีกแล้ว T^T!!
“คร้าบบบ _ _” ตอบรับเสียงแผ่วแล้วจำใจนั่งเงียบๆปล่อยให้แม่สุดที่รักขับรถไปตามทาง ที่จริงเขาก็บอกว่าจะขับเองแต่ถูกแม่ส่งสายตาพิฆาตใส่จนต้องทำใจแล้วกลายเป็นตุ๊กตาหน้ารถไปโดยไม่กล้าเถียงกลับ
และแล้ว … วันนี้ก็มาถึง ~
วันที่น้องกันจะต้องใช้ชีวิตอยู่กับไอ้เด็กบ้านั่น !!!
เวอร์จิ้นน้องกันจะโดนแย่งชิงของจริงก็คราวนี้แหละคร้าบบบ T_____T !!!
- - - - - - - - - - - - Ice & Gun - - - - - - - - - - - -
“ให้ผมช่วยมั้ย?”คนตัวสูงเอ่ยถามเมื่อรถสองคันของเขาและพี่ชายวิ่งมาจอดที่หน้าหอพักในมหาลัยแห่งหนึ่งแล้วพี่ชายก็โดนคุณน้าสั่งให้ยกของขึ้นบนห้อง ส่วนของที่กันเลือกขนไปนั่นดันเป็นถุงใส่อุปกรณ์ทำครัวที่ดูจะหนักเอาการซะด้วย
ผิดที่คนสั่งหรือผิดเพราะคนแบกดันเกิดมาโง่กันแน่วะเนี่ย = =;;
“เอาไปหมดเลยไป!”คนตัวเล็กกว่าว่าแล้วส่งถุงทั้งหมดในมือให้น้องชายจอมกวนตีนถือก่อนตีตัวออกห่างอย่างรวดเร็ว ไอซ์หัวเราะในลำคอก่อนจะเดินขึ้นบันไดไปเพื่อเอาของขึ้นไปเก็บบนห้องพักของเขากับกันที่อยู่บนชั้นหก ห้องสองสามสอง -.,-
“น้องกัน มาถืออันนี้ช่วยแม่หน่อย”หญิงสาวเรียกลูกชายที่เดินกลับมาที่รถด้วยใบหน้าบูดๆ กันจำใจเดินไปรับของจากมือพระมารดาสุดที่รักมาหอบไว้อย่างเซ็งๆ -*-
“น้องกัน ถ้าไอซ์มันกวนอะไรน้องกันล่ะก็โทรบอกน้าได้เลยนะ เดี๋ยวน้าจัดการให้นะจ๊ะ ^ ^”สตรีอีกคนที่วัยไล่เลี่ยกับแม่ของเขาเอ่ยพร้อมรอยยิ้ม กันยิ้มกว้างกลับไปก่อนทั้งสามคนจะเดินไปขึ้นบันไดพร้อมๆกัน
“แม่ - -^ ทำไมไม่เอากุญแจให้ผมก่อนเนี่ย -0-!”เมื่อขึ้นมาถึงก็พบว่าลูกชายตัวดียืนถือของรอหน้ามุ่ยอยู่หน้าห้องก่อนแล้ว
“ทำไมไม่ขอแม่ล่ะ ไอ้เด็กคนนี้นี่”เธอบ่นๆพร้อมล้วงเอากุญแจแล้วส่งให้ลูกชาย ไอซ์จัดการไขประตูให้เปิดออก
“เฮ้ยย *O*! มันกว้างกว่าที่น้องกันคิดอีกอะแม่ >O<!!!”ทันทีที่ประตูอ้าออกเผยให้เห็นห้องด้านใน คนที่ดูจะตื่นเต้นที่สุดดันเป็นไอ้คนที่บอกว่าไม่อยากจะอยู่หอที่สุด - -;; กันวางของในมือลงบนพื้นใกล้ประตูแล้ววิ่งแจ้นเข้าไปสำรวจห้องเป็นคนแรกก่อนจะตามมาด้วยเจ้าของห้องอีกคนที่เดินๆมองๆอย่างใจเย็นผิดกับพี่ชายลิบลับ = =;;
“ไอซ์ๆๆ มาดูนี่ดิ วิวสวยชะมัด ><!”ร่างเล็กๆเปิดประตูหลังออกทำให้เห็นสภาพดินฟ้าอากาศที่อยู่หลังประตูบานสวย ท้องฟ้าสีครามบ่งบอกเวลาเย็นๆ ดวงอาทิตย์ก็คงใกล้จะลับขอบฟ้า มือเรียวเล็กดึงอีกคนที่เดินตามหลังให้ก้าวเข้ามายืนข้างๆร่างตัวเองพลางนิ้วก็ชี้ออกไปยังท้องฟ้าที่ไกลสุดลูกหูลุกตา
“ก็แค่ฟ้า พี่จะตื่นเต้นทำไม - - “ ไอซ์เอ่ยอย่างปลงตกกับอาการตื่นเต้นจนเกินเหตุของพี่ชายข้างกาย ใบหน้าหวานของคนที่กำลังมีอารมณ์สุนทรีย์เริ่มมู่ทู่เมื่อโดนไอ้คนปากจัดเอ่ยขัด กันกระทุ้งศอกเข้าที่สีข้างของคนตัวสูงเบาๆเป็นการทำโทษ
“พี่จะมาทำร้ายร่างกายผมทำไมเนี่ย - -+”
“ก็นายมันเป็นมารขัดความสุขนี่หว่า -0-! ฉันอุตส่าห์ชี้ให้ดูท้องฟ้าสวยๆยังจะมาพูดทำลายบรรยากาศอยู่ได้ -3-“
“มันก็เหมือนทุกๆวันแหละน่า พี่ทำเหมือนไม่เคยเห็นตอนพระอาทิตย์ลับขอบฟ้ายังงั้นแหละ - - “
“โอ๊ยยย! ฉันไม่คุยกับนายแล้วเว้ย =3=! ไอ้เด็กไร้อารมณ์สุนทรีย์!!!” ด่าเสร็จก็เดินเข้าห้องไปหาพวกแม่ๆที่เดินดูรอบๆห้องอย่างพินิจพ์พิเคราะห์ ไอซ์มองตามแผ่นหลังของพี่ชายร่วมห้องอย่างงงๆก่อนยักไหล่เนือยๆ แต่ไม่วายดวงตาก็เงยขึ้นมองท้องฟ้าที่กันชี้ให้ดูเมื่อกี้นี้
…… มันก็แค่ท้องฟ้าล่ะว้าาา - -^
“แม่ ของหมดรึยังอะ”เสียงหวานเจื้อยแจ้วดังมาจากในห้องทำให้ร่างสูงที่กำลังเชยชมบรรยากาศยามเย็นต้องผละจากระเบียงเดินเลี่ยงเข้าไปในห้อง
“เหลืออีกนิดนึง”
“งั้นให้ไอซ์ไปขนขึ้นมาแล้วกัน^^”เป็นแม่ของเจ้าเด็กโย่งที่เป็นคนเอ่ยปากใช้งานลูกชายหัวแก้วหัวแหวนอย่างไม่นึกถนอมของ - -;; ไอซ์เหล่มองสตรีผู้เป็นมารดาทูลหัวของตัวเองอย่างจิกกัดแต่ก็ยอมเหนื่อยเดินลงไปที่รถอีกรอบเพื่อขนของที่ยังตกค้างให้มันเสร็จๆ (แม้เจ้าตัวจะไม่เต็มใจก็ตามที -*- )
“น้องกันไม่ได้ลืมของอะไรใช่มั้ย?”ขณะรอของที่เหลือ แม่ผู้แสนดีก็เอ่ยถามลูกชายที่ดูจะยังตื่นเต้นไม่หายเป็นการค่าเวลา ส่วนหญิงสาวอีกหนึ่งคนก็มองดูพฤติกรรมของลูกของเพื่อนสนิทอย่างขำๆปนเอ็นดู
“อื้อ ~ ไม่ลืมหรอกมั้งฮะ”เจ้าตัวเอ่ยตอบขณะที่เดินไปเปิดประตูอีกห้องแล้วหายวับเข้าไปข้างใน ผู้เป็นแม่นั่งลงที่โซฟาตัวยาวข้างๆเพื่อนรักวัยไล่เลี่ยกันแล้วส่ายหน้าอย่างระอาในอาการอยู่ไม่สุขของลูกชาย - -^
“ฉันว่า …เปลี่ยนคำสั่งเป็นให้ไอซ์ดูแลน้องกันแทนดีกว่า - -;; แบบนี้คงดูแลน้องไม่ได้แน่ๆ”เธอเปรยกับเพื่อนสนิทอย่างปลงจิต หญิงสาวอีกคนหัวเราะร่าให้กับความคิดของคนข้างตัว
“ฮ่าๆๆๆ เอาน่าๆ น้องกันตัวก็แค่นั้นจะให้มาสู้รบปรบมือกับไอซ์มันก็กระไรอยู่ ก็หวังว่าลูกชายฉันมันจะเป็นน้องที่ดีไม่กวนลูกของเธอจนสติแตกไปก่อนน่ะนะ - -*”จบประโยคเหล่าแม่ผู้บังเกิดเกล้าทั้งสองก็สบตากันปิ๊งๆ ก่อนจบลงด้วยการถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่พร้อมๆกัน
นี่คิดถูกมั้ยเนี่ยที่เอามันสองคนมาอยู่ด้วยกัน ?
คนนึงก็พี่แสนง้องแง้ง
อีกคนก็น้องแสนกวนตีน
มีหวังอยู่ๆกันไป ห้องสวยๆห้องนี้คงได้เละเป็นหน้ากลองเพราะสองศรีพี่น้องนั่นทำสงครามกันทุกวี่ทุกวันแน่ๆ
อาเมน _ _
- - - - - - - - - - - - Ice & Gun - - - - - - - - - - - -
“น้องกันดูแลน้องดีๆล่ะ อย่าทะเลาะกันให้มันมากนักเข้าใจมั้ย”
“คร้าบบบ~”
“ไอซ์ก็อย่าไปกวนพี่เขา หัดเป็นน้องที่ดีเชื่อฟังพี่ชายซะบ้าง”
“คร้าบบบ~”
“แล้วอย่าไปทำผิดก่งผิดกฎของมหาลัยด้วยนะ แม่ขี้เกียจแบกหน้าไปหาอาจารย์”
“คร้าบบบ~”
“ไอซ์ก็เหมือนกัน ทำตัวให้มันดีๆ อย่าไปเป็นนักเลงหัวโตหน้าปากซอย โอคมั้ย?”
“คร้าบบบ~”
“งั้นแม่ๆไปล่ะ ตั้งใจเรียนนะจ๊ะไอซ์ ^ ^” คำอวยพรที่เหมือนจะให้ผิดคนเพราะท่านแม่ดันไปลูบหัวไอ้เด็กปากหมาแทนที่จะมาหอมแก้มลูกชายแท้ๆอย่างเขา!
แม่เมินน้องกันได้ไงอะ TOT
“น้องกันก็เป็นเด็กดีนะจ๊ะ น้ารอฟังข่าวดีตอนน้องกันเรียนจบอยู่น้า ^O^” ยังไม่ทันได้เอ่ยปากประท้วง แม่ของไอ้เด็กหื่นก็เป็นฝ่ายเดินเข้ามาลูบหัวเขาเบาๆพร้อมรอยยิ้มกว้างโดยมีลูกชายในสายเลือดมองมาอย่างงงๆ
นั่นแม่ตูไม่ใช่เรอะ =[]=!?
“ไปๆขึ้นห้องไปได้แล้ว ปิดเทอมก็มาเยี่ยมกันบ้างอะไรบ้างนะจ๊ะ ^ ^”
“บ๊ายบายคร้าบบบบบบ ^______^ / “สองพี่น้อง(ต่างสายเลือด)โบกมือหย็อยๆให้กับสองสตรีที่กำลังเดินห่างออกไป เมื่อรถทั้งสองคันเคลื่อนออกจากหน้าหอพัก ทั้งไอซ์และกันก็หุบยิ้มลงพลางหันมามองหน้ากันอย่างไม่ได้นัดหมาย
“คิดว่าฉันจะดูแลนายงั้นเรอะ? ไม่มีทาง!”คนเป็นพี่แต่ดันตัวเล็กกว่าเป็นฝ่ายเปิดฉากสงครามโดยมีคู่อริยักคิ้วหลิ่วตาให้อย่างวอนส้น = =+
“แล้วคิดว่าผมจะเป็นน้องที่ดีงั้นเหรอ? ฝันไปเหอะ!”ตามด้วยเจ้าคนน้องที่เกิดมาตัวสูงกว่าตอกกลับเข้าให้อย่างเจ็บแสบ
“ถ้านายกวนฉันล่ะก็ฉันจะถีบนายออกจากห้องซะ!! -3- +”กันขู่ฟ่อๆอย่างกับแมวเวลาเจอศัตรู ตากลมโตมองอีกฝ่ายด้วยหางตา ไอซ์หัวเราะหึหึก่อนจะเอ่ยคำขู่ของตัวเองออกไปบ้าง
“ถ้าพี่ถีบผมล่ะก็ผมจะปล้ำพี่ซะ ^ ^”
“…O[]O!!!!”และมันก็คำขู่ที่ได้ผลดีซะจนเล่นเอาคนปากเก่งชะงัก
“ไอ้เวร!!! ถ้าฉันขึ้นถึงห้องก่อนฉันจะไม่ให้นาย
“ก็ถ้าพี่เข้าห้องได้ก็ลองดูสิ ^^”
- - - - - - - - - - - - Ice & Gun - - - - - - - - - - - -
“เฮ้ย! นั่นมันที่ฉันนะเว้ย!! ลงมาเดี๋ยวนี้!!!”เสียงแว๊ดของคนที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จตะโกนดังลั่นห้องที่เย็นเฉียบเพราะไอจากเครื่องปรับอากาศ กันในสภาพผ้าขนหนูผืนเดียวคาดเอวเดินออกมาจากห้องน้ำและเมื่อเห็นร่างสูงของไอ้คนที่เขาเกลียดนักหนากำลังกลิ้งไปมาอยู่บนเตียงขนาดใหญ่ก็ถึงกับแหวเข้าใส่อย่างหงุดหงิด
นั่นมันเตียงกูนะเว้ย =A=!!
“ที่พี่บ้านพี่ดิ! มันมีอยู่เตียงเดียวก็แบ่งๆกันนอนสิวะ”
“ไม่ได้โว๊ยยยย! ฉันไม่นอนเตียงร่วมกับคนหื่นๆแบบนายเด็ดขาด! เกิดนายวิปริตคิดปล้ำฉันขึ้นมาจริงๆฉันไม่แย่เรอะ!? ลงปายยยยยยยย~!!”ปากก็ไล่ส่วนเจ้าของเตียง(ที่โมเมตัดสินเอง - - ;;)ก็เดินปรี่เข้ามาผลักไสไอ้รุ่นน้องบ้ากะให้ตกเตียงไปกันข้างโดยไม่ได้คำนึงถึงสภาพของตัวเอง ณ ขณะนี้ว่ามัน…
อยู่ในอาการขั้นโคม่าขนาดไหน - -;;
“ผมไม่ปล้ำพี่ตอนนอนก็ได้ ..ปล้ำมันตอนนี้เลยแล้วกัน =.,=”จบคำไอซ์ก็ดึงพี่ชายตัวเล็กขึ้นมานอนอยู่บนเตียงโดยมีตัวเองคร่อมอยู่ด้านบน กันเลิ่กลั่กมองไอ้โรคจิตที่บอกจะปล้ำเขาแล้วเหมือนจะทำอย่างที่ปากว่าจริงๆด้วยความตกใจ
ไอ้เหวว! ลงไปนะเว้ย กูสยิว T^T
“อย่ามาเล่นบ้าๆ ! ถ้านายจะปล้ำฉันจะถีบ!”
“ถ้าพี่ถีบผมก็ปล้ำอะ ^ ^”
“ไอ้… ไอ้.. ไอ้เด็กเลวววว!!! ลงไปโว๊ยยย! ฉันจะแต่งตัว!”
“เพิ่งนึกได้รึไงว่าตัวเองยั่วแค่ไหน ^,.^”
“ยั่วบ้านป้าแกเซ่!!! อย่ามายิ้มแบบนั้นให้ฉันนะเว้ย!”
“อะไร ~ ผมยิ้มแบบนี้ให้พี่ออกตั้งบ่อย”ประโยควอนตีนที่ทำการกระตุ้นฝ่าเท้าน้อยๆของคนด้านใต้ให้กระตุกตามอารมณ์ที่ชักจะหงุดหงิดขึ้นทุกทีๆ - -*
พลัก!
ตุบ!
“โอ๊ยยย! พี่ถีบผมทำไมอะ T T”จบเหตุการณ์ฆาตรกรรม ร่างของผู้เคราะห์ร้ายก็กระเด็นตกเตียงไปอย่างง่ายๆโดยมีมือสังหารนอนยกขาชี้อากาศแสดงถึงชัยชนะที่เหนือกว่าอยู่บนเตียง - -;;
“บอกให้ลงไปแต่แรกก็ไม่เชื่อ~”คนปากไว(ตีนไว)ยังลอยหน้าลอยหน้าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นพลางกระโดดลงจากเตียงเดินไปค้นเสื้อผ้าแล้วเดินเข้าห้องไปอย่างหน้าตาเฉยทิ้งให้เหยื่อแสนโชคร้ายนอนคลำท้องตัวเองอยู่บนพื้นอย่างกับศพขึ้นอืดรอวันเผา
ตัวเล็กๆแค่นี้แต่ทำไมแรงเท่าควายอย่างงี้วะครับ!?
แกล้งนิดแกล้งหน่อยเป็นต้องเจอแบบนี้ทุกที !
ทำไมซาร่าถึงทำกับจอร์ดด้ายย T___T ???
TCB…..
ความคิดเห็น