คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : icegun :; ... ขึ้นเตียงแก้เมื่อย(?) ...
IceGun :; … ขึ้นเตียงแก้เมื่อย(?) …
ตุบ!
“ปวดขาอะ!!!!!”ถุงสุดท้ายถูกวางกระแทกลงบนพื้นตามด้วยเสียงหวานสบถทันควัน กันกระแทกตัวลงนั่งบนโซฟาตัวยาวอย่างถือวิสาสะทั้งที่เจ้าของบ้านก็ยังยืนมองเขาอยู่ ไอซ์ถอนหายใจหนักๆพลางจ้องมองอาการง้องแง้งของพี่ชายข้างบ้านอย่างหน่ายๆ
ไปด้วยกัน มาด้วยกัน … ในขณะที่พี่แกบ่นได้สามแสนรอบ เขายังไม่ทันได้ระบายอะไรเลยสักกะแอะ!
แล้วคิดว่าไอ้คนที่ยืนหัวโด่อยู่นี่ไม่เหนื่อยเหรอวะ!!!???
เจ้าของบ้านก็ไม่ใช่ พี่ชายในสายเลือดก็ไม่ใช่ แต่ทำอย่างกับบ้านหลังนี้เป็นของข้า!
สงสัยคุณน้าไม่เคยสอนเรื่อง ‘มารยาท’ จริงๆ = =^
“เน่! ยืนทำหน้าโง่อยู่ได้ นายต้องไปเอาน้ำมาให้ฉันไม่ใช่เหรอฟระ!? เหนื่อยอะเหนื่อย! เหนื่อยว้อยเข้าใจป่ะ!!?? -3- “นอกจากจะคิดว่าบ้านหลังนี้เป็นของตัวเองแล้วยังจะมีหน้ามาสั่งเขาซึ่งเป็นเจ้าของบ้านตัวจริงอีก?
เยี่ยม! -*-
“แปลนบ้านผมมันก็เหมือนบ้านพี่ = = อยากกินก็ไปหยิบเองสิ”เจ้าเด็กตัวสูงปฏิเสธพลางย้ายตัวเองมานั่งบังพัดลมจนมิด ทำเอาลมเย็นๆที่เคยพัดมาโดนคนตัวเล็กด้านหลังถึงกับหายไปซะเฉยๆ
“เฮ้ย! ถ้าไม่ช่วยก็อย่ากวนตีน ไปนั่งไกลๆไป๊!!”
ปุก!
คำด่ามาพร้อมกับหมอนอิงที่ลอยมากระทบบกาลเจ้าของบ้านดังปุก! ไอซ์ตวัดสายตาไปมองพี่ชายตัวเล็กผู้ไม่เจียมบอดี้ด้วยแววตาอาฆาต - -+
“น้ำอยู่ในตู้เย็น ตู้เย็นอยู่ในครัว อย่ามาใช้คนอื่นเซ่!”
“มารยาท! คุณน้าไม่เคยสอนรึไงว่าแขกเข้าบ้านต้องเอาน้ำมาเสิร์ฟ?”ได้ทีเจ้าคนเคยไร้มารยาทก็ตลบหลังรุ่นน้องเข้าให้อย่างนึกสะใจ ไอซ์เหล่มองครูสอนภาษาไทยคนใหม่อย่างปลงๆ
“ผมสิต้องถามพี่ คุณน้าไม่เคยสอนเหรอว่าควรเคารพเจ้าของบ้านซะมั่ง”ว่าจบก็ยักคิ้วหนึ่งข้างเป็นการยั่วแถม คนตัวเล็กกว่าชักเริ่มฮึดฮึด นึกเดือดขึ้นมาเมื่อถูกไอ้เด็กแก่แดดสั่งสอน
ไอ้เด็กเปตรรรรรรรร!!!!
“นี่นาย!!! เรียนนานาชาติมายังไงวะ คุณครูไม่เคยสอนรึไงว่าควรมีสัมมาคารวะกับรุ่นพี่!”เสียงหวานดังแว๊ดๆอย่างแสบแก้วหู แล้วร่างเล็กๆที่ไม่เคยนึกเจียมตัวเองก็ลุกพรึบขึ้นเดินเข้าใส่คนตัวใหญ่กว่าอย่างไม่กลัวตายทั้งที่ก้นกับสะโพกก็ยังไม่เข้าที่เข้าทาง - -;;
“ฮั่นแน่! พี่ก็ไม่เหนื่อยแล้วนี่หว่า~ ลุกขึ้นมาอาละวาดได้ ไอ้เราก็กะจะไปเอาน้ำมาเสิร์ฟให้แบบเดลิเวอร์รี่สักหน่อย~”คำเปรยที่เจ้าตัวจงใจทำให้กันหยุดกึก
น้ำ??
อะฮะฮ่า!!! ไอ้หนูนี่มันจะยอมเอาน้ำมาเสิร์ฟให้เขาแล้วว้อยยยย!
ไอ้หมอนี่ยิ่งเป็นพวกยอมยาก …มีโอกาสต้องคว้าเอาไว้ ><
“อะไร~! อะไร๊!? ฉันไม่ได้ลุกขึ้นมาอาละวาดสักหน่อย แค่จะมา… มา …มาเอาของ! เออ ฉันแค่จะมาเอาของที่มันติดไปกับของของนาย”ประโยคแหลที่ให้เดาก็คงรู้ว่าตามร่างกายของกันตอนนี้คงถลอกปอกเปิกไปหมดเพราะเล่นแถซะหมดตูด ไอซ์กลั้นหัวเราะจนสั่นกึกๆอยู่บนเก้าอี้ นั่งมองพี่ชายเดินไปค้นของในถุงสีฟ้าอย่างนึกขัน
โถๆๆ จะแถทั้งที ทำได้ไม่เนียนเล้ยยย!
มันจะไปเนียนได้ยังไงล่ะในเมื่อพี่ชายเขายังไม่ได้ซื้อของอะไรเลยด้วยซ้ำไป = =*
“หึหึ”เสียงหัวเราะเจ้าเล่ห์ที่ค่อยๆหายไปเพราะเจ้าตัวเดินเข้าไปในครัว ตาขวากระตุกยิกๆเป็นลางบอกว่า …
มันต้องเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นแน่ๆ = =;;
“เอ่อ… ฉันได้ของแล้ว ฉะ..ฉันกลับก่อนแล้วกันนะ”พอค้นอากาศสีใสที่ซื้อติดมือกลับมา(ตอนไหนไม่รู้)ได้แล้วก็เตรียมตัวจะเผ่น แต่ยังไม่ทันได้ก้าวเท้าสักก้าวเสียงโลหะกระแทกโต๊ะก็ดังเคร้งเล่นเอาเขาต้องกลืนน้ำลายเอือก
“น้ำมาแล้ว มาดื่มน้ำให้สดชื่นก่อนสิครับ ^ ^ ”แก้วน้ำสีใสที่มีไอน้ำเกาะอยู่ข้างแก้วบ่งบอกถึงความเย็นของน้ำในแก้วที่คงจะเย็นโคตรๆแลดูน่าวิ่งเข้าไปจับมากระเดือกลงคอซะจริงๆ แต่มันจะดีกว่านี้มากถ้าตัดไอ้รอยยิ้มหื่นๆที่ไม่ได้เห็นมาตลอดทั้งวันนั่นออกไปจากใบหน้าคมที่โคตร(ไม่มีตรงไหน)ไม่หล่อของไอ้หมอนี่ออกไป!!!
น้องกันซวยแล้วครับ TOT!!
“ไม่ๆ ม่ายยย! ฉันนึกเกรงนายกระทันหัน ดื่มน้ำนั่นให้ชื่นมื่นนะ ลาล่ะ สวัสดี!”ปกติก็ไม่เคยนึกกลัวไอ้หมอนี่ง่ายๆแม้จะโดนมันขู่มาหลายรอบ แต่ครั้งนี้ไม่รู้ทำไมปากและขาช่างสามัคคี ปากพร่ำจบปุ๊บเท้าก็เตรียมจะก้าวออกจากบ้านเด็กหื่นนี่ปั๊บ
หมับ!
“ผมยกมาให้พี่โดยเฉพาะ ^___^ “ ไม่ ทัน …
หนีไม่ทันเพราะไอ้โย่งเสือกรู้ทันก่อน TOT!!
โฮกกก! เอาไอ้น้ำแข็งบ้าไปเก็บที๊ T^T!
“ง่า .. เกรงใจไง ฉันอุตส่าห์เกรงใจนาย นายต้องรับไว้สิวะ!”
“ผมไม่ทำอะไรพี่หรอก ^ ^ “ คำพูดไม่เข้ากับหน้าตาเล้ยยย!! บอกจะไม่ทำอะไรเขา แต่หน้านี่ยิ้มหื่นซะจนอยากเอาส้นตีนอุดปาก!
ทำไมตอนออกไปนอกบ้านไม่เห็นมันหื่นใส่วะเนี่ยย T__T
“งั้นถ้าฉันกินน้ำเสร็จฉันก็กลับได้ใช่ป่ะ?” กันต่อรองพลางสะบัดข้อมือที่ถูกมือใหญ่กว่าควบคุมไว้ออก ไอซ์ยิ้มจางส่งให้พลางพยักพเยิดไปทางแก้วน้ำที่วางอยู่บนโต๊ะ
“เออๆ ดื่มน้ำๆๆๆ”
อึก อึก อึก
เคร้ง!
“หมดแล้ว! ฉันไปล่ะ ฝันดีผีรอบเตียง!”ร่างเล็กเดินไปคว้าแก้วน้ำมากระดกน้ำใส่ปากรวดเดียวหมดก่อนวางมันลงบนโต๊ะเสียงดังแล้วทำท่าจะชิ่งหนี แต่มือของอีกคนกลับเอื้อมมาคว้าข้อมือของเขาไว้ซะก่อน
… เอาอะไรกับกูนักหนา TOT!?
“พี่เหนื่อยใช่ป่ะ?”
“เออสิ ถึงจะรีบกลับบ้านไปนอนพักเหนื่อยนี่ไง”
“ผมมีวิธีที่ดีกว่านั้น”
“วิธีแป๊ะอะไรวะ?”
“ขึ้นเตียงแก้เมื่อยกันเหอะ ^________^” พูดแล้วยิ้มกว้างอย่างอารมณ์ดี แต่กันนี่สิอยากจะวิ่งหนีไปไกลๆ
หรือไอ้เวรนี่จะถือคติ ‘ไม่หื่นนอกบ้าน’ ?
พอกลับมาบ้านถึงหื่นใส่เขาอย่างกับคนเก็บกด !!
โธ่ ~! ไอ้เด็กโรคจิตตตตตตตต ToT!!!
“ขะ ..ขึ้นเตียงบ้านแกสิแก้เมื่อย!! มันจะทำให้เมื่อยกว่าเดิมล่ะไม่ว่า … อุ๊บ OxO!!!”ตอนแรกก็แค่กะจะเถียงมันสักหน่อย แต่ไหงหลังๆถึงพูดในสิ่งที่ตัวเองคิดออกไปจนตะครุบปากตัวเองไว้แทบไม่ทัน
ตายห่า T /x\ T !
“วะฮะฮ่า! ผมยังไม่ได้บอกสักหน่อยว่าจะแก้เมื่อยให้พี่ยังไง ทำไมชิงคิดไปก่อนล่ะครับ ^O^” คำดักคอพร้อมรอยยิ้มล้อๆทำเอาใบหน้าหวานเริ่มวูบวาบเมื่อรู้ตัวว่าได้เผยไต๋ต่อหน้าเด็กหื่นที่ตัวเองเกลียดโคตรเกลียด ไอซ์ฉวยโอกาสรวบข้อมือเล็กอีกข้างไว้แน่นทำเอาคนกำลังอายหมดอารมณ์กะทันหัน
“ขึ้นเตียงกัน ^(+++)^” ว่าแล้วก็ยิ้มยิงฟันพร้อมออกแรงลากร่างเล็กให้เดินขึ้นบันไดตามมาโดยไม่ถามเจ้าตัวเลยสักนิด!
ตอนนี้น้องกันมั่นใจแล้วว่าไอ้บ้านี่ถือตคิ ‘ไม่หื่นนอกบ้าน’ !
พอกลับบ้านคนซวยก็คือกู!
คุณน้าก็ดั๊นไม่อยู่ ปล่อยให้น้องกันต้องผจญกับไอ้หื่นอยู่คนเดียว!!
โลกนี้ช่างโหดร้ายยยย TTTOTTT!!!
“ปล่อยช้านนนนน! ฉันจะกลับบ้าน! เดี๋ยวแม่ด่า!!”ข้ออ้างที่ดูจะเข้าท่าที่สุดในเวลาหนีเสือหิว(หื่นและกระหาย)ตัวนี้!
“นั่นมันปัญหาของพี่~ ตอนนี้เราไปแก้เมื่อยกันดีกว่า~~”ว่าอย่างไม่แคร์แล้วลากร่างพี่ชายให้เดินตามมาเรื่อยๆแม้ว่าอีกฝ่ายจะขัดขืนมาตลอดทาง แต่แรงเท่าขี้ตาแมว(?)นั่นก็ไม่สามารถเอาชนะแรงของคนตัวใหญ่แต่(เจือก)อายุน้อยกว่าได้ จนในที่สุดกันก็ถูกลากเข้ามาในห้องไอ้เด็กบ้าที่เขาเคยมาค้างกับมันแค่คืนเดียว!
พระเจ้าจอร์ดด้วยน้องกันด้วย T_T!
แกร๊ก!
“นายจะล็อคประตูทำม้ายยยย TOT!?”คนตัวเล็กประท้วงด้วยใบหน้าเหมือนจะร้องไห้ทำให้ไอซ์เผลอหลุดเสียงหัวเราะออกมาเบาๆ … ดูกี่ทีๆไอ้หน้าหวานๆเวลาเบ้ๆนี่มันก็น่ารักว่ะให้ตาย ><!
“ผมไม่ปล้ำแล้วฆ่าหรอกน่า - -^ ใจเย็นก่อนเด้!”
“ปล้ำ!? ปล้ำ!!?? ปล้ำ!!!??? แกจะปล้ำฉันเหรอไอ้บ้าาาา T^T!? ไม่เอานะเว้ยยย ย แง้ๆๆ น้องกันจะกลับบ้านไปหาแม่อะ T___T !!! ”กันงอแงเหมือนเด็กที่เริ่มจิตตกทั้งที่อีกฝ่ายยังไม่ได้ทำแม้แต่จะเหวี่ยงเขาขึ้นเตียงด้วยซ้ำ พอใจเสียก็ร้องหาแม่อย่างกับเด็กแปดขวบเวลาเจอผี ร่างเล็กๆที่สูงเท่าเด็กมัธยมก็เริ่มแด้ดิ้นสะบัดๆไปมาทั้งที่ข้อมือทั้งสองยังอยู่ในกำมือของไอ้เด็กเปตรที่เจ้าตัวเคยประนามว่าเกลียดมันนักหนา!
สาบานเถอะว่านี่มันเด็กมหาลัย -*- ?
“ถ้าพี่ยังไม่หยุดแหกปากผมปล้ำจริงๆนะเว้ย!”คำขู่ที่ดังคับห้องเล่นเอาคนทำลังจิตตก(จนสติเกือบแตก)ชะงักดังปั้ง! ดวงตากลมเงยมองรุ่นน้องตัวสูงปริบๆ
“อ่าว เมื่อกี้ไม่ได้จะปล้ำรึไง?”
“ผมก็พูดไปงั้นแหละน่า - -^ ไม่คิดว่าพี่จะคิดจริง เอ...หรือว่าอยากให้ทำจริงจะได้สนองให้ ^.,^”คำถามที่ไม่ก้ำกึ่งแต่ตรงไปตรงมาอย่างถึงที่สุดของไอซ์ ทำอีกคนนึกอยากจะย้อนเวลากลับไปแล้วเปลี่ยนจากเอาส้นตีนตะปบหน้าเป็นใช้มีดอีโต้ฟันหัวมันขาดต่อด้วยเอาร่างกายไอ้เด็กเลวมาโยนลงกระทะทองแดงแล้วทอดด้วยไฟร้อนๆพร้อมหยอดพริกเผา(?)แทน!
ไอ้หอก! ก็แล้วจะพูดให้กูคิดทำไมล่ะวะ!!!
น้องกันเสียฟอร์ม T T!
ปุก!
“ไอ้เด็กวิปริตเอ๊ย!”หมอนใบโตถูกมือเล็กๆปาเข้าปะทะใบหน้าอีกคนใบห้องอย่างแรงแถมพ่วงด้วยคำด่าที่ไอซ์ได้ยินเป็นประจำจนเห็นเป็นเรื่องปกติก็เลยทำหูทวนลมไปอย่างด้านๆ กันสบถอุบอิบมุบมิบกับตัวเองขณะดึงข้อมือตัวเองออกจากฝ่ามือใหญ่แล้วเดินไปนั่งตุบลงบนเตียงอย่างเซ็งๆ
“เอ้า หน้าบูดอีก - -; ผมแค่จะให้พี่นอนบนเตียงแล้วจะนวดให้เฉยๆ คิดไปไหนแล้วเนี่ย -..-“คำเฉลยที่เจ้าตัวเอ่ยด้วยน้ำเสียงธรรมดาแต่กลับกระตุกรอยยิ้มเจ้าเล่ห์บนหน้าในประโยคสุดท้าย ส่วนเจ้าคนชอบคิดอกุศลก็จ้องรุ่นน้องเขม่ง = =+
“ทีหลังก็พูดให้มันเคลียร์สิไอ้โง่!!!”
“อะไร -0-! พี่แหละคิดไปเองอย่ามาโทษคนอื่นดิ”
“ก็นายบอกว่า…”
“ถ้าจะให้นวดให้ก็นอนลงไป ถ้าไม่นอนผมจะอุ้มพี่แล้วโยนลงไปนอกระเบียงซะ”
นอกระเบียงเลยเหรอ…?
มันสูงนะเฮ้ย !
“ชิส์! ไอ้จอมเผด็จการ!”ด่าสาดเข้าให้แต่ร่างกายกับยอมคลานดึ๊บๆไปนอนหนุนหมอนของคู่อริอย่างง่ายๆ ไอซ์ส่ายหน้าอย่างระอาก่อนเดินไปเปิดแอร์แล้วตรงกลับมานั่งลงที่ปลายเตียง
“จะให้นวดตรงไหนล่ะ?”
“นวดๆไปเหอะ ปวดทุกที่ เมื่อยทุกที่ ถ้านวดแล้วไม่หายล่ะน่าดู! -0- ”ทิ้งคำขู่ไว้ก่อนคนพูดจะหลับตาลงแสดงอาการเหนื่อยจัดให้อีกคนที่นั่งมองต้องยิ้มบางๆออกมาอย่างขำๆ
นี่ไม่กลัวว่าจะโดนปล้ำเลยรึไง?
เอากับเขาสิ =____________=
“แค่จะนวดให้เพื่อเป็นการขอบคุณที่วันนี้อุตส่าห์ไปเหนื่อยเป็นเพื่อนเฉยๆหรอก -*- ”
TBC….
ความคิดเห็น