เหตุการณ์ที่ทำให้เขาและเธอมาพบกัน

ลำดับตอนที่ #1 : เหตุการณ์ที่ทำให้เขาและเธอมาพบกัน

                                                                                                                    ถ้าขอโทษแล้วทุกสิ่งทุกอย่างจะจบ

                                                                                                                    เหมือนกับรอยเท้าบนพื้นทราย

                                                                                                                    ที่ถูกน้ำซัดก็หายไปก็คงดี...



        หญิงสาวร่างบาง นัยน์ตาสีฟ้าสวย จมูกโด่ง ริมฝีปากบางอมชมพูได้รูป ผมสีดำยาวสลวยถึงกลางหลัง ถูกรวบเก็บไว้อย่างปราณีต สวมเสื้อคอเต่าแขนยาวสีชมพู กางเกงยีนส์ คลุมทับด้วยเสื้อขนสัตว์สีชมพูอ่อนยาวถึงเข่า สวมรองเท้าหุ้มส้นสีดำ มือเล็กบอบบางซุกในกระเป๋านอกของเสื้อขนสัตว์ เดินเหม่อลอยริมถนน การจราจรติดขัดของเมืองมหานครนิวยอร์ค





\" เฮ้อ!! มาอยู่ที่นี่ถึง 4 ปีแล้วนะ ยังตัดใจไม่ได้เลยนะเนี่ย \" หญิงสาวร่างบางถอนหายใจเบาๆ



\" เรามาอยู่ที่นี่โดยที่ไม่ได้กลับเมืองไทยเลย ไม่ติดต่อหรือส่งข่าวกลับไปเลย \" หญิงสาวร่างบางเลี้ยวไปตามซอกตึก เพื่อมุ่งหน้าสู่ย่านคอนโดของตัวเอง



\" ว่าไงจ้ะ ไอซ์ \" เสียงทักจากเมดร่วมห้องชาวไทย



\" ก็ดีจ้ะ อากาศเย็นสบายดี \" หญิงสาวร่างบางตอบเบาๆ พร้อมรอยยิ้มบางๆแต่งแต้มบนใบหน้าหวาน



\" เป็นอะไรรึเปล่าจ้ะไอซ์ ดูซึมๆยังไงก็ไม่รู้น่ะ \" เมดสาวมองดูหญิงสาวร่างบาง



\" เปล่าจ้ะ \" หญิงสาวร่างบางปฏิเสธนิ่มๆ



\" เฮ้อ!! เรื่องพี่บิ๊กอีกล่ะสิท่า \" เพื่อนสาวขัดคออย่างรู้ทัน



\" เอ่อ...ไม่รู้สิ \" ไอศยาหรือไอซ์ตอบเลี่ยงๆ



\" ไอซ์ เราเข้าใจไอซ์ดีนะ แต่ว่าเราอยากจะให้ไอซ์ทำใจเรื่องพี่เค้าซะ เพราะนี้ก็ผ่านมา 4 ปีแล้วนะไอซ์ \" เพื่อนสาวเตือน



\' ใช่สิ 4 ปีแล้ว แต่ทุกๆเวลาเราก็ยังคงคิดถึงเค้า แต่ก็ยังดีกว่าตอนปีแรก ที่มาอยู่อย่างทรมาน มันก็จริงอย่างที่เมย์พูดนะ 4 ปีแล้ว พี่เค้าคงจะลืมเราไปแล้ว ตอนนี้พี่เค้าคงมีแฟนไปแล้ว \' ไอซ์คิดพร้อมกับทิ้งตัวลงบนโซฟาเดี่ยวในห้องรับแขก



\" ยังไงไอซ์ก็ยังมีเรานะ \" เมธิดาหรือเมย์พูด



\" จ้ะ ขอบใจนะเมย์ ถ้าช่วงๆแรกๆเราไม่มีเมย์เราคงแย่เลย \" ไอซ์ยิ้มบางๆให้เพื่อนสาว



\" จ้ะ ก็เราเป็นเพื่อนกันนิ เพื่อนก็ต้องช่วยเพื่อนสิ \" เมย์พูดพร้อมกับรอยยิ้มบางๆ แต่งแต้มบนใบหน้าขาวเนียน



\" อือ \" ไอซ์พยักหน้าเบาๆ



\" ไปเดินเล่นกันมั้ยไอซ์ \" เมย์ชวนเพื่อนสาวยิ้มๆ



\" จ้ะ \" ไอซ์ลุกขึ้นและเดินออกจากห้องตามเพื่อนสาวไป



        ทั้ง 2 คนเดินไปเรื่อยๆอย่างเรื่อยเปื่อย ไม่มีจุดหมายปลายทางที่แน่นอน เสียงริงโทนเพลงโดเรม่อนจากมือถือของเมธิดาดังขึ้น



\" Hi! โอเคจ้ะ บาย \" เมย์พูดกรอกเสียงลงในโทรศัพท์มือถือ และกดตัดสาย



\" ไอซ์ สงสัยพวกเราต้องไปมหาลัยแล้วล่ะ เคนลี่โทรมาบอกว่า มีผู้กำกับชื่อดังมาจ้ะ\" เมย์พูดยิ้มๆ



\" อืม \" ไอซ์พยักหน้าเบาๆพร้อมกับเดินตามเพื่อนสาว



         ทั้ง 2 คนมุ่งหน้าตรงไปยังมหาลัยยังคณะของตัวเอง ทั้ง 2 คนรักที่จะเรียนทางการแสดง แต่เลือกที่จะอยู่เบื้องหลังโลกมายา



\" ไอซ์ เมย์ทางนี้ \" เสียงเพื่อนหนุ่มชาวอเมริกันเรียกหญิงสาวทั้ง 2 เป็นภาษาอังกฤษ



\" จ้ะ เคนลี่ \" เมย์พยักหน้าเบาๆ



\" แย่แล้วเริ่มกันแล้ว \" เมย์พูดเบาๆ



\" นั่นสิ \" ไอซ์พยักหน้าเบาๆ ทั้ง 3 คน เลือกที่จะนั่งด้านหลังๆใกล้ประตูทางเข้า - ออก



\" เฮ้อ!! \" เมย์ถอนหายใจเบาๆ หลังจากที่ออกมาจากการฟังบรรยาย ทั้ง 3 คนเดินออกมาจากห้องประชุมเรื่อยๆ



\" นิเคนลี่ เราเห็นนายตั้งใจฟังผู้กำกับนั้นพูดจัง รู้เรื่องอะไรมั่ง บอกหน่อยสิ \" ไอซ์พูดขึ้นพร้อมกับรอยยิ้ม เพราะตอนที่บรรยายกันพวกเธอไม่ค่อยสนใจฟังสักเท่าไหร่หรอก มัวแต่คุยกัน มีแต่เคนลี่นิล่ะที่สนใจเป็นพิเศษ



\" เปล่า ไม่รู้เหมือนกัน \" เคนลี่พูดพร้อมกับกรีดนิ้ว



\" โม้ป่ะ ก็เราเห็นเคนลี่นะ จ้องคนบรรยายไม่ละสายตาเลย ตอนคุยกับพวกเรานะ ก็ต้องเรียกตั้งหลายครั้ง คุยก็ไม่หันหน้ามาคุยกันดีๆ \" เมย์พูดพร้อมกับถอนหายใจ



\" ก็... \" เคนลี่ตั้งท่าจะเถียง



\" พอเถอะยัยเมย์ เคนลี่ไม่ต้องเถียงกันแล้ว \" ไอซ์ห้ามศึกของเพื่อนสนิททั้ง 2 คน



\" ยัยเมย์ ไปกินอะไรที่แคนทีนกันดีกว่านะ \" ไอซ์ชวนหลังจากที่ทั้งคู่เงียบไม่เถียงอะไรออกมา



\" ได้สิ \" เมย์พยักหน้าและหันไปชวนเคนลี่เป็นภาษาอังกฤษ ทั้ง 3 คนไปนั่งกินอาหาร เสียงกรี๊ดจากกลุ่มคนที่ยืนจับกลุ่มอยู่ คนที่อยู่ด้านนอกๆพยายามที่จะเบียดเข้าไป



\" มีอะไรนะ \" ไอซ์ถามเพื่อนสาวพลางมองไปยังกลุ่มคน



\" ก็คนที่มาบรรยายนะสิ หล่อมากๆจนสาวๆตามกรี๊ด เธอไม่ได้สังเหตุเหรอไอซ์ หล่อจะตายไป \" เคนลี่พูด



\" โรคเก่ากำเริบเหรอเคนลี่ \" เมย์แซวอาการของเพื่อนหนุ่ม แต่ใจเป็นสาวชาวอเมริกัน



\" คงงั้นมั้ง หล่อลากดินซะขนาดนั้น \" เคนลี่พูดพร้อมกับส่งสายตาที่คิดว่าเซ็กซี่ที่สุดไปทางกลุ่มคนที่ยืนมุงกันอยู่



\" ขนาดนั้นเชียว \" เมย์พูดพร้อมกับพยายามเขย่งเท้า เพื่อให้เห็นชายหนุ่มที่เพื่อนหนุ่มชาวอเมริกันบอกว่าหล่อลากดิน



\" ใช่สิย่ะ ก็พวกหล่อน 2 คนนะตอนบรรยายนะ ไม่คิดจะดูไปทางคนบรรยายเลยมัวแต่คุยกันเอง \" เคนลี่พูดพน้อมกับทำไม้ทำมือเหมือนกับผู้หญิง



\" เฮ้อ!! \" ไอซ์ถอนหายใจ อย่างปลงๆกับนิสัยของเพื่อนชาวอเมริกัน                



\" ไปกันเถอะ \" ไอซ์พูดขึ้นขัดการสนทนา



\" อือ \" ทั้ง 3 คนเดินเข้าโรงอาหารของมหาลัยไป โดยไม่สนใจคนที่โดนห้อมล้อมอีก



         ชายหนุ่มร่างสูงโปร่ง ผมสีดำสนิทรองทรงปกหน้าเล็กน้อย ผิวขาวเนียน ริมฝีปากหน้าหยักได้รูป จมูกโด่งสวยจนผู้หญิงหลายคนเห็นแล้วต้องอิจฉา สวมเสื้อเชิ้ตสีขาวแขนยาว แขนเสื้อถูกพับขึ้นอยู่แถวๆข้อศอก กางเกงสแล็กขายาวสีดำ รองเท้าหนังสีดำ อยู่ในวงล้อมจากนักศึกษาในมหาลัย



\" ไอซ์  \" ชายหนุ่มอุทานออกมาเบาๆ เมื่อเหลือบไปเห็นหญิงสาวที่ตัวเองคิดถึง นั่งคุยกับเพื่อนๆอยู่ในโรงอาหาร



\" บิ๊กค่ะ \" เสียงนักศึกษาหญิงที่ล้อมรอบชายหนุ่มเรียก



\" ขอตัวก่อนนะฮะ \" บิ๊กกล่าวเป็นภาษาอังกฤษ และฝ่าวงล้อมออกมา



\" ไอซ์ \" ชายหนุ่มร่างสูงเรียก หญิงสาวร่างบางสวมเสื้อขนสัตว์สีชมพูอ่อนเงยหน้าขึ้น หันหน้ามองทางต้นเสียง



\" พี่บิ๊ก \" หญิงสาวอุทานออกมาอย่างตกใจ ช้อนส้อมในมือล่วงหล่นจากมือ



\" ไอซ์ ใจร้ายมากเลยนะ อยู่ๆก็หายไป โดยที่พี่ไม่ทันตั้งตัวเลย ไม่มีการบอกกล่าวสักคำ ไม่มีการติดต่อกันเลยนะ \" ชายหนุ่มกล่าวตัดพ้อ



\" แล้วมันจะสำคัญอะไรล่ะค่ะ ยังไงไอซ์ก็ไม่ได้สำคัญกับพี่บิ๊กอยู่แล้ว \" หญิงสาวพูดเสียงแผ่วเบา จนแทบไม่หลุดลอดออกมาจากริมฝีปากบาง



\' ไอซ์นี้มันเรื่องส่วนตัวของพี่ ไอซ์ไม่เกี่ยว ไอซ์รู้ตัวรึเปล่าว่าน่าเบื่อ ทำตัวน่าเบื่อ เมื่อไหร่จะเลิกตามตื้อ ตามตอแยพี่ซะที พี่รำคาญนะไอซ์ \' คำพูดที่ทำร้ายจิตใจกัน ผุดขึ้นในใจของหญิงสาว น้ำตาใสๆเอ่อคลอดวงตาสวย



\" ไอซ์ \" ชายหนุ่มครางเบาๆ เอื้อมมือจะไปปาดน้ำตาให้หญิงสาว แต่หญิงสาวกลับปัดมือของชายหนุ่มทิ้งอย่างไม่ไยดี



\" เราขอตัวก่อนนะเมย์ เคนลี่ เดี๋ยวเราไปห้องสมุดนะ บายแล้วเดี๋ยวเจอกันนะ \" หญิงสาวปาดน้ำตาที่ไหลลงมาที่แก้มเนียนขาว และเดินอย่างรีบเร่ง



\" ไอซ์ รอพี่ด้วย \" ชายหนุ่มวิ่งตามร่างบางที่เดินลิ่วๆออกไปจากโรงอาหาร ร่างบางสาวเท้าให้เร็วขึ้น



\" โอ๊ย!! หล่อจัง \" เคนลี่พูดกับเมย์หลังจากที่ชายหนุ่มและไอซ์เดินออกจากโต๊ะไปแล้ว



\' โอ๊ย!! อะไรเนี่ยเราเดิน 2 ก้าว เค้าเดินแค่ก้าวเดียวก็ทันแล้ว \' หญิงสาวคิดในใจ



\' เลิกตามตื้อได้แล้วนะ ไอซ์คนนี้ไม่เหมือนคนเก่าอีกแล้ว ไอซ์จะไม่ใจอ่อนอีกต่อไป \' ไอซ์คิดในใจ และเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้น แต่ชายหนุ่มยังตามมาทันอยู่ดี



\' แหนะ!! แถมยังเดินสบายอารมณ์อีก \' ไอซ์คิด



\" นี่!! คุณเลิกเดินตามกันสักทีจะได้รึเปล่า \" หญิงสาวหยุดเดิน พร้อมกับถามชายหนุ่มเสียงเรียบ



\" ไอซ์ \" ชายหนุ่มครางเบาๆ สรรพนามที่เคยใช้ \' ไอซ์ \' กับ \' พี่บิ๊ก \' เปลี่ยนเป็น \' คุณ \' กับ \' ฉัน \' ทำให้ดูห่างเหิน



\" มาที่นี่ทำไมค่ะ มาทำไม ปกติพี่บิ๊ก เฮ้ย!! คุณไม่ชอบนั่งเครื่องนานๆ ไม่ชอบมาอเมริกา เที่ยวนี้ทำไมถึงมาล่ะค่ะ \" ไอซ์ถาม



\" เอ่อ...พี่ไม่รู้ \" ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า เหมือนหาคำตอบของการมาที่นี่



\" ไม่รู้จริงๆ มารู้ตัวอีกทีก็มาถึงอเมริกาแล้ว \" บิ๊กกล่าวเบาๆ



\" ฮึ \" ไอซ์ยิ้มเยาะตัวเอง



\' จริงสิ เค้าคงมาหาพี่แพรว เพราะพี่แพรวก็อยู่ที่รัฐนี้เหมือนกันนิ \' ไอซ์คิดในใจอย่างน้อยใจ



\" จะมาพี่แพรวสิค่ะ อุ๊ย!! ขอโทษค่ะลืมไปห้ามแตะต้องชื่อนี้ \" ไอซ์พูดประชด บิ๊กถึงกับหน้าถอดสี และปรับสีหน้ากลับเป็นปกติ



\" ไอซ์ฟังพี่หน่อยได้รึเปล่า \" บิ๊กยิ้มหญิงสาวร่างบางตรงหน้าอย่างอ่อนโยน



\" พี่ไม่ได้มาหาแพรว พี่มาหาไอซ์ \" บิ๊กพูดจากใจ



\" มาหาไอซ์ \" ไอซ์ยิ้มเยาะ



\" มาหาทำไมค่ะ พี่รำคาญไอซ์ไม่ใช่เหรอ เบื่อไอซ์ ที่ไอซ์ตามตื้อตามตอแยพี่ไม่ใช่เหรอค่ะ \" ไอซ์หลุดคำพูดที่ทำร้ายจิตใจของเธอออกมาจนหมด



\" ไอซ์ \" บิ๊กครางออกมาอย่างเจ็บปวด



\" ทำไมค่ะ ทำร้ายกันแค่นี้ ยังไม่พอใจพี่บิ๊กเหรอค่ะ ต้องทำให้ไอซ์ล้ม แล้วยืนไม่ขึ้นเลยใช่มั้ยค่ะ พี่บิ๊กถึงจะพอใจ \" น้ำตาใสๆของไอซ์ไหลออกมาจากตาสวยอีกครั้ง



\" ไอซ์ ลืมคำพูดนั้นได้มั้ย ลืมมันได้รึเปล่า \" บิ๊กครางออกมาอย่างเจ็บปวดไม่แพ้หญิงสาวเลย



\" พี่ขอโทษ \" บิ๊กกล่าวจากใจ



\" ขอโทษเหรอค่ะ ถ้าขอโทษแล้วทุกสิ่งทุกอย่างมันจะจบลง เหมือนรอยเท้าบนพื้นทราย ที่ถูกน้ำซัดก็หายได้ก็คงดี \" ไอซ์ระบายอารมณ์ออกมา



\" ไอซ์ พี่ขอโทษ พี่ไม่ได้ตั้งใจ ไอซ์ช่วยฟังพี่หน่อยได้รึเปล่า \" บิ๊กพูดเชิงขอร้อง



\" ไอซ์ก็มีหัวใจนะค่ะ เจ็บเป็นนะค่ะ แค่คำขอโทษคำเดียว แล้วพี่บิ๊กต้องมาที่นี้ พี่บิ๊กไม่ต้องมาหรอกค่ะ ไอซ์ไม่ได้โกรธพี่ \" ไอซ์พูดออกมาพร้อมกับน้ำตาใสๆเอ่อคลอดวงตาสวย



\" ไอซ์ฟังพี่พูดหน่อยจะได้รึเปล่า \" บิ๊กพูดเชิงขอร้อง



\" ไม่มีอะไรต้องพูดกันอีกแล้ว ไอซ์ไม่อยากฟัง \" ไอซ์เอามือบอบบางทั้ง 2 ข้างปิดหู น้ำตาใสไหลออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่



\" ทางใครทางมันค่ะ ไอซ์ไปตามทางของไอซ์ พี่บิ๊กก็ไปตามทางของพี่ เรา 2 คน ไม่ยุ่งเกี่ยวกันอีก \" พูดจบไอซ์ก็เดินจากไป ทิ้งให้ชายหนุ่มยืนอึ้งอยู่เบื้องหลัง...