นายหญิงข้ามภพ - นิยาย นายหญิงข้ามภพ : Dek-D.com - Writer
×

    นายหญิงข้ามภพ

    ถ้าข้ากลับบ้านเองได้ ข้าก็กลับไปแล้ว ท่านช่วยข้าได้ฤาไม่เล่า ท่านมีฝี! มาเฟียโว้ย ไม่ใช่ มีฝี!

    ผู้เข้าชมรวม

    117,084

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    3,144

    ผู้เข้าชมรวม


    117.08K

    ความคิดเห็น


    418

    คนติดตาม


    1.38K
    จำนวนตอน :  39 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  2 พ.ย. 66 / 11:37 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ





    #นายน้อยทัตไท
    #แม่มะลิ
    #ดอกไม้ของมาเฟีย



    ถ้าเธอยังเพ้อเจ้อว่าเธอมาจากเมืองเก่า ฉันก็จะบอกข่าวสำคัญให้เธอรู้ไว้ อยุธยาของเธอ ล่มสลายไปแล้ว!”


    ยอมตามน้ำไปกับบุปผาน้อยตัวบาง คอยดูว่าเธอจะมาไม้ไหนอีก ก่อนจะเป็นฝ่ายทำอะไรไม่ถูกเสียเอง เพราะเธออ้าปากช็อก ปล่อยโฮน้ำตาไหลพราก


    ไม่…อยุธยายังไม่พ่ายศึก ไม่จริงเจ้าค่ะ!”


    จริง! อยุธยาของเธอ โดนพม่าตีแตก เสียกรุงจบเห่มาแล้วสองร้อยกว่าปี...” ทัตไทขยี้ซ้ำ หมั่นไส้คนคร่ำครวญอาดูร ความรักแผ่นดินคงเป็นขุมพลัง เธอเลยกล้าเถียงคอเป็นเอ็น


    โทษทีนะหนู ตอนนี้มันเป็นยุคของกรุงเทพมหานคร อมรรัตนโกสินทร์!”


    ไม่จริงเจ้าค่ะ!”


    จริงโว้ย! ทุกอย่างตั้งอยู่และดับไป พระสงฆ์องค์เจ้าสมัยนั้นไม่เทศนาหลักธรรมกับเธอเลยเหรอไง!”


    เอากฎธรรมชาติมาขยายเหตุร้าวรานที่เธอไม่ยอมรับ สาวห่มสไบร่ำไห้จนเหล่าชายฉกรรจ์น้ำตาซึม คนริเริ่มว่าเธอย้อนเวลามา ยิ้มเจื่อนเอ่ยแทรก


    นายน้อยใจเย็นๆ สิครับ”


    ทัตไทถลึงตาใส่อีกฝ่าย ยกมือชี้หน้าเอาความก๊วนชายหน้าเหี้ยม “พวกมึงยังจะให้กูใจเย็นอีกเหรอฮะ เพราะพวกมึงเลย ยุให้กูเก็บยัยนี่มา แล้วเป็นยังไง เอาแต่พูดถึงกรุงศรีอยุธยาอะไรก็ไม่รู้ ทำกูประสาทจะเสียอยู่แล้ว!”


    ก็บ้านข้านี่เจ้าคะ ถ้าไม่พูดถึงบ้านข้า แล้วจะให้ข้าพูดถึงบ้านใคร”


    เออ รู้แล้วว่าบ้านเธออยู่นั่น ถ้าคิดถึงนัก ก็เชิญกลับกรุงศรีอยุธยาของเธอไปเลยไป!”


    มาเฟียหนุ่มโบกมือขับไล่ ฝ่ายคนถูกผลักไสก็คงเจ็บจุกไม่น้อย ดวงหน้าหวานละมุนถึงได้ซีดเผือดไร้สี


    ถ้าข้ากลับบ้านเองได้ ข้าก็กลับไปแล้ว ท่านช่วยข้าได้ฤาไม่เล่า ท่านมีฝี!”


    มาเฟียโว้ย ไม่ใช่ มีฝี!”

     

    ................


         “ถ้าได้เป็นไอดอลจริงๆ ก็ต้องมีด้อม ต้องมีชื่อด้อมด้วยนะหนูมะลิ”


         ชายฉกรรจ์หน้าเหี้ยมพากันมามะรุมมะตุ้มหนูมะลิของพวกเขา ทัตไทได้ฟังเข้าก็กัดกรามดังกรอด ร้อนรุ่มเดือดปุดๆ 


         ไอ้เวรพวกนี้ มันจะตื่นเต้นอะไรกันนักหนา!


         “ด้อมคือกระไรเจ้าคะ”


         “ก็แบบ กลุ่มแฟนคลับที่ชื่นชมชื่นชอบหนูไง”


         คนมากมายอาจรวมก๊วนกันมาถือป้ายไฟ โห่ร้องส่งเสียงบอกว่ารักใคร่หนูมะลิเพียงใด


         “จะมีหรือเปล่าเหอะ!”


         “ผมว่ามีนะครับนายน้อย ในวงเขาก็ต้องหาคนหลากหลายคาแรคเตอร์ บุคลิกแบบน้องมะลิ ไม่มีในยุคสมัยนี้ เป็นความแปลกใหม่”


         ทัตไทฉุนกึก ทว่าก็คร้านจะเถียงกับอีกฝ่าย แน่ล่ะ บุคลิกโบร่ำโบราณอย่างยัยนี่ มันจะไปมีในห้วงเวลาปัจจุบันได้ยังไง ยัยนี่มาไกลร่วมสองร้อยกว่าปี


         “ตกลงว่ายอมให้หนูมะลิส่งใบสมัครนะครับนายน้อย ถ้าไม่ผ่าน หนูมะลิจะไม่ได้ไปต่อ แต่ถ้าผ่าน เราค่อยมาว่ากันอีกที”


         มือขวาของนายใหญ่หัวเราะหึดักคอ ขันท่าทีหัวฟัดหัวเหวี่ยงของนายน้อย หากมะลิผ่านเข้ารอบจนกลายเป็นสมาชิกของวงไอดอลที่ว่า บางที ทัตไทเองนั่นแหละ จะเป็นหัวหน้ากลุ่มแฟนคลับ


         เปิดด้อมดอกไม้ของมาเฟีย!

     

     




    #อิอิ 

    มาเฟียจอมโหด กับ สาวน้อยใสซื่อ (เหรอ?) จากกรุงศรีอยุธยาล่ะค่าาาาาาาาาา

    ใครจะเป็นฝ่ายสยบใครกันแน่น้าาาาาาาาาา อิอิ


     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น